Cz teoretyczna:
Siatk dyfrakcyjn nazywamy szereg wzajemnie równolegych i lecych w równych odstpach szczelin. Odlego midzy ssiednimi szczelinami nazywamy sta siatki dyfrakcyjnej. Zazwyczaj siatk dyfrakcyjn stanowi szereg rys na szkle, wówczas przestrzenie midzy rysami speniaj rol szczelin.
Siatki dyfrakcyjne przeznaczone s do celów dydaktycznych. Wykonywane s technik fotograficzn (repliki).
wiato padajce na siatk doznaje ugicia na kadej szczelinie i w paszczynie ogniskowej soczewki zbierajcej daje maksima podobnie jak w przypadku pojedynczej lub podwójnej szczeliny. Maksima promieni ugitych s szczególnie wyrane, gdy wzmacniaj si promienie wychodzce ze wszystkich szczelin. Nastpuje to wtedy, gdy midzy promieniami wychodzcymi z dwóch ssiednich szczelin rónica dróg wynosi k, czyli dla kta M okrelonego wzorem:
dsinM=k
k
d
Rónica dróg skrajnych promieni wynosi wtedy:
NdsinM=Nk
gdzie:
N - liczba szczelin
Pierwsze minimum boczne otrzymujemy wtedy, gdy wygaszaj si promienie pochodzce od skrajnej i rodkowej szczeliny. Wtedy promienie z kolejnych par liczonych od jednej z krawdzi siatki i od rodka zawsze si wygaszaj. Odlego tych szczelin wynosi 0.5Nd, a rónica dróg 0.5NdsinM. Warunek na minimum przyjmuje posta:
std:
Dla kolejnych minimów mona napisa zwizek:
Dla i=N mamy pierwsze maksimum. Zatem pomidzy kolejnymi maksimami wystpuje N-1 minimów oraz N-2 maksimów wtórnych, w których natenie jest bardzo mae.
Spektrometr
Jest to przyrzd umoliwiajcy dokadny pomiar kta odchylenia promienia. wiato wychodzce z monochromatycznego róda (np. lampa rtciowa lub neonowa) trafia na szczelin o regulowanej szerokoci i wchodzi do rury kolimatora. Szczelina znajduje si w paszczynie ogniskowej soczewki umieszczonej na kocu kolimatora. Soczewka ta zmienia rozbien wizk promieni wychodzcych ze szczeliny na wizk równoleg. Wizka ta moe wchodzi bezporednio do lunety lub po odchyleniu przez siatk dyfrakcyjn ustawian na stoliku spektrometru. W paszczynie poziomej umieszczone jest koo podziaowe z podziak liczon w stopniach, a o koa jest przedueniem osi stolika.
Budowa spektrometru:
1 - szczelina
2 - rura kolimatora
3 - soczewka
4 -koo podziaowe
5 - noniusz
6 - siatka dyfrakcyjna
7 - soczewka
8 - luneta
9 - okular
Zjawiska wystpujce w wiczeniu:
interferencja - nakadanie si fal. Przy rozchodzeniu si w orodku kilku fal o tej samej czstotliwoci, czstki w poszczególnych punktach orodka drgaj z amplitudami powstaymi z sumowania si cinie akustycznych wywoanych dziaaniem wszystkich róde zaburze, z uwzgldnieniem odpowiednich przesuni fazowych wynikajcych z rónicy dróg, gdy fazy fal s przeciwne, to amplituda fali wypadkowej równa si zero (fale si wygaszaj), a gdy fazy fal s zgodne, to amplituda wypadkowa zwiksza si dwukrotnie (fale si wzmacniaj). Warunkiem koniecznym wystpienia interferencji fal jest to, aby rónica faz nakadajcych si bya staa w czasie, a wic aby fale byy koherentne czyli spójne.
ugicie fali - jeeli fala trafia na przeszkod o wymiarach geometrycznych znacznie mniejszych od dugoci fali, nastpuje zjawisko ugicia polegajce na omijaniu przeszkody przez fal, w przypadku fal wietlnych podczas dyfrakcji powstaj charakterystyczne figury dyfrakcyjne