Buddyzm chiński
Dynastia Chan:
102- 220 n.e.
- otwarta na nowinki z Zachodu
- sinizacja
Buddyzm- jedyna niechińska ideologia, która się w Chinach zakorzeniła.
Filozofia buddyjska zapoczątkowana została przez Buddę i kontynuowane przez jego uczniów. Z czasem rozbiła się na trzy główne ścieżki "Wielkiego Wozu", "Małego Wozu" i "Diamentowego Wozu". Podstawowymi założeniami nauk Buddy były cztery szlachetne prawdy, miłość, stosowanie się do Pańcasila współczucie, uczciwość, wiara w reinkarnację i nirwanę.
Chińczycy zawsze bardzo bali się śmierci, buddyzm łagodzi ten lęk.
2. Szkoły buddyzmu chińskiego
Siedem szkół (Qizong)
Pierwsze szkoły buddyjskie w Chinach, zbudowane na jakimś elemencie nauki buddyjskiej, z elementami z taoizmu. Należały do nich:
Szkoła Pierwotnego Niebytu (Benwu zong)
Szkoła Pierwotnego Niebytu (Benwuyi zong)
Szkoła Tej Oto Formy (Jise zong)
Szkoła Niebytu Umysłu (Xinwu zong)
Szkoła Gromadzonych Wrażeń (Shihan zong)
Szkoła Iluzji Przemian (Huanhua zong)
Szkoła Kombinacji Przemian (Yuanhui zong)
Kumaradżiwa
Kumaradżiwa (344-413) - był wielkim tłumaczem tekstów buddyjskich z sanskrytu na chiński. Przetłumaczył 72 teksty buddyjskie liczące 384 rozdziały. Pisma Kumaradżiwy i Jego uczniów stanowiły podstawę do tworzenia dojrzałych doktryn i szkół. Jego dwaj uczniowie to:
Weishi - jogaczara chińska
Tiantai - Interpretacja Sutry Lotosu
Huayan (Huayan zong)
Głównym tekstem szkoły jest Sutra girlandy (Avatamsaka Sutra)
Szkoła madhjamika w Chinach
Chan