Część I
Temat:
Na obszarze przedstawionym na rysunku należy wybrać optymalny układ
sieci rozdzielczej promieniowej dwunapięciowej (15/0.4 kV) :
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
przyjmując:
- moc zwarciową na szynach 15 kV w głównym punkcie zasilającym:
Sz = 200 MVA,
- SS1 max = 600 kVA , S1 min = 180 kVA , cosφ = 0.8 , Sa1 = 420 kVA,
SS2 max = 500 kVA , S2 min = 150 kVA , cosφ = 0.8 , Sa2 = 350 kVA,
SS3 max = 200 kVA , S3 min = 60 kVA , cosφ = 0.8 , Sa3 = 140 kVA,
SS4 max = 200 kVA , S4 min = 60 kVA , cosφ = 0.8 , Sa4 = 140 kVA,
- GPZ jest zlokalizowany przy budynku nr 1,
- moc w czasie awarii Sa = 0.7 Smax = 1050 kVA (dla całego zakładu),
- możliwość lokalizacji stacji transformatorowo-rozdzielczych 15/0.4 kV
w budynkach 1, 2 i 3
- dopuszczalny spadek napięcia w sieci 0.4 kV wynosi 5 %,
- koszt budowy pola rozdzielni 15 kV wynosi 12000 zł,
- koszt budowy pola rozdzielni 0.4 kV wynosi 5000 zł,
- koszt energii wynosi ka = 0.1 zł/kWh,
- koszt mocy wynosi kp = 40 zł/kW⋅rok,
- współczynniki kosztów stałych „m” wynoszą dla kabli , transformatorów
i pól odpowiednio 0.15, 0.18, 0.18;
- koszty inwestycyjne kabli :
|
Kable niskiego napięcia |
Kable średniego napięcia |
||
|
s [mm2] |
Ki [zł] |
s [mm2] |
Ki [zł] |
1 |
16 |
4830 |
16 |
20700 |
2 |
25 |
6210 |
25 |
25875 |
3 |
35 |
7176 |
35 |
28980 |
4 |
50 |
9739 |
50 |
33120 |
5 |
70 |
12953 |
70 |
39054 |
6 |
95 |
16700 |
95 |
42401 |
7 |
120 |
21804 |
120 |
48024 |
8 |
150 |
27255 |
150 |
57029 |
9 |
185 |
33615 |
185 |
66818 |
10 |
240 |
44298 |
240 |
80454 |
- koszty inwestycyjne transformatorów 15/0.4 kV wraz z ich parametrami :
|
SN [kVA] |
ΔPFe [kW] |
ΔPCu [kW] |
Ki [zł] |
1 |
160 |
0.56 |
3.05 |
8792 |
2 |
250 |
0.68 |
3.90 |
10430 |
3 |
400 |
1.00 |
5.30 |
13160 |
4 |
630 |
1.30 |
7.40 |
15120 |
5 |
1000 |
2.10 |
10.50 |
19320 |
6 |
1600 |
2.80 |
17.10 |
24360 |
- uporządkowany wykres obciążeń opisany jest wzorem :
, gdzie T = 8760 h , t = 0,...,T
1.Obliczenie czasu trwania maksymalnych strat.
Czas trwania maksymalnych strat obliczono ze wzoru :
[h/rok]
gdzie :
- S(t) opisuje uporządkowany wykres obciążeń,
- Smax = 1500 (maksymalna moc chwilowa zakładu),
- T = 8760 h (liczba godzin w roku),
2. Wykresy kosztów rocznych kabli nn i SN.
Wykresy sporządzono dla jednostkowej długości kabla ( 1 km ) i czasu trwania
maksymalnych strat w ciągu roku τ = 4686.6 h na podstawie wzoru :
[zł/km⋅rok]
gdzie :
m - współczynnik kosztów stałych (dla kabli m = 0.15),
Ki - koszty inwestycyjne kabli [zł/km],
S - moc przesyłana kablem [kVA],
γ - przewodność elektryczna (γ = 34 m/Ω⋅mm2),
s - przekrój znamionowy kabla [mm2],
kp - koszt mocy [zł/kW⋅rok],
ka - koszt energii [zł/kWh].
3. Wykresy kosztów rocznych transformatorów 15/0.4 kV.
Wykres sporządzono dla czasu trwania maksymalnych strat τ = 4686.6 h na
podstawie wzoru :
[zł/rok]
gdzie :
m - współczynnik kosztów stałych (dla transformatorów m = 0.18),
Ki - koszty inwestycyjne transformatora [zł],
S - moc przetwarzana przez transformator [kVA],
kp - koszt mocy [zł/kW⋅rok],
ka - koszt energii [zł/kWh],
ΔPFe - straty jałowe w transformatorze [kW],
ΔPCu - straty w miedzi [kW],
SN - moc znamionowa transformatora [kVA],
τj - czas występowania strat jałowych (przyjmuję τj = 8760h).
4. Określenie macierzy odległości L
Elementy tej macierzy obrazują odległości pomiędzy możliwymi punktami
lokalizacji stacji transformatorowych a wszystkimi budynkami :
|
0 |
225 |
150 |
300 |
|
|
225 |
0 |
300 |
300 |
|
|
150 |
300 |
0 |
175 |
|
5. Dobór kabli nn.
Poszczególne kable dobrano ze względu na obciążalność długotrwałą i koszty
roczne (wykresy) oraz na dopuszczalny spadek napięcia ΔU% max = 5%.
zasilanie podstawowe |
|
zasilanie rezerwowe |
|
odcinek sieci między budynkami |
przekrój [mm2] |
odcinek sieci między budynkami |
przekrój [mm2] |
1 - 2 |
3x240 |
1 - 2 |
4x70 |
1 - 3 |
240 |
1 - 3 |
2x35 |
1 - 4 |
2x240 |
1 - 4 |
4x35 |
2 - 1 |
3x240 |
2 - 1 |
5x70 |
2 - 3 |
2x240 |
2 - 3 |
4x35 |
2 - 4 |
2x240 |
2 - 4 |
4x35 |
3 - 1 |
2x240 |
3 - 1 |
3x95 |
3 - 2 |
3x240 |
3 - 2 |
3x150 |
3 - 4 |
240 |
3 - 4 |
2x50 |
Spadki napięć w poszczególnych odcinkach sieci obliczono ze wzoru :
zestawienie spadków napięć :
|
0 |
3.70 |
2.96 |
2.96 |
0 |
4.87 |
4.81 |
4.81 |
|
|
4.45 |
0 |
2.96 |
2.96 |
4.68 |
0 |
4.81 |
4.81 |
|
|
4.45 |
4.94 |
0 |
3.46 |
4.04 |
4.74 |
0 |
4.06 |
|
6. Dolne ograniczenie kosztów sieci nn.
Znając moc szczytową poszczególnych odbiorów oraz długość każdego możliwego odcinka sieci nn, na podstawie wykresów jednostkowych kosztów
rocznych kabli nn i kosztów pól, obliczono koszty roczne poszczególnych odcinków kabla i zestawiono je w macierzy B.
Kpola = m⋅5000 = 0.18⋅5000 = 900 [zł]
|
900 |
12690 |
4235 |
7225 |
900 |
2650 |
1225 |
2195 |
|
|
15905 |
900 |
7225 |
7225 |
3090 |
900 |
2195 |
2195 |
|
|
13415 |
16625 |
900 |
4790 |
2030 |
4580 |
900 |
1415 |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
900 |
2650 |
1225 |
2195 |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
3090 |
900 |
2195 |
2195 |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
2030 |
4580 |
900 |
1415 |
|
Macierz decyzyjna B kosztów linii nn zasilania podstawowego i rezerwowego została sprowadzona do macierzy B0, zwanej macierzą standardową.
|
0 |
11790 |
3325 |
2435 |
∞ |
1750 |
325 |
780 |
|
|
15005 |
0 |
6325 |
2435 |
2190 |
∞ |
1295 |
780 |
|
|
12515 |
15725 |
0 |
0 |
1130 |
3680 |
∞ |
∞ |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
0 |
1750 |
325 |
780 |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
2190 |
0 |
1295 |
780 |
|
|
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
1128 |
3680 |
0 |
0 |
|
Ograniczenie dolne kosztów sieci nn (suma elementów redukcyjnych) :
Obliczenie macierzy Γ i C :
|
12515 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
11790 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
3335 |
2435 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
0 |
0 |
1130 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
1750 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
325 |
780 |
|
|
12515 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11790 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5770 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1130 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1750 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1105 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Z macierzy C utworzono ciąg niemalejący δi :
δi = {1105, 1130, 1750, 5770, 11790, 12515}
7. Dolne ograniczenie kosztów sieci SN.
Sz = 200 MVA , tz = 1 s ,
Dla kabla o izolacji papierowej przesyconej syciwem nieściekającym obciążalność zwarciowa jednosekundowa wynosi j = 82 A/mm2.
Przyjęto kabel wysokiego napięcia o przekroju 95 mm2.
Wyznaczenie macierzy A :
|
2230 |
|
|
|
|
|
|
|
3635 |
|
|
|
|
|
|
|
3120 |
|
|
|
|
|
|
|
2225 |
|
|
|
|
|
|
|
3595 |
|
|
|
|
|
|
|
3115 |
|
|
|
|
|
|
Z macierzy A utworzono ciąg niemalejący αi :
αi = {2225, 2230, 3115, 3120, 3595, 3635} [zł/rok]
a następnie ograniczenia dolne kabli SN :
8.Dolne ograniczenie kosztów transformatorów.
Koszty transformatorów obliczono ze wzoru (utworzonego na podstawie wykresu rocznych kosztów transformatorów) :
jest to równanie prostej ograniczającej wykresy kosztów transformatorów,
gdzie :
8,55 - tg kąta nachylenia prostej ograniczeń,
1790 - minimalny koszt roczny transformatora,
k - liczba transformatorów.
stąd otrzymano:
Ograniczenia dolne Ck dla zbiorów Γk wynoszą :
Ponieważ ograniczenie dolne rozwiązania z trzema transformatorami C3 jest najmniejsze budujemy drzewo podziału zbioru Γ3.
Z macierzy AT i BT utworzono ciąg 12 -to elementowy :
[2230, 3635, 3120, 2225, 3595, 3115 | 12515, 11790, 5770, 1130, 1750, 1105]
9. Drzewo podziału zbioru Γ3.
Rozpoczynając od największego elementu z ciągu macierzy CT (Stacja transformatorowa, której wypadnięcie spowoduje największy przyrost kosztów) utworzono drzewo :
- drzewo podziału i ograniczeń
10. Koszty rzeczywiste rozwiązania z trzema
transformatorami.
a) Koszty kabli nn:
Koszty sieci niskiego napięcia wyznaczono z macierzy B, w której opuszczono wszystkie wiersze oprócz 1,2 i 3 - go. Na podstawie tych wierszy wyliczono koszty sieci niskiego napięcia Knn :
|
(900) |
12690 |
4235 |
7225 |
900 |
(2650) |
(1225) |
2195 |
|
|
15905 |
(900) |
7225 |
7225 |
3090 |
900 |
2195 |
(2195) |
|
|
13415 |
16625 |
(900) |
(4790) |
(2030) |
4580 |
900 |
1415 |
|
Knn= 900 + 900 + 900 + 4790 + 2030 + 2650 + 1225 + 2195 = 15590 zł/rok
b) Koszty transformatorów :
- Transformator T1 w stanie pracy normalnej jest obciążony mocą budynku pierwszego S1 = 600 kVA. W czasie awarii transformatora T2 transformator T1 jest obciążony mocą awaryjną budynku pierwszego i drugiego Sa12 = 770 kVA.
W czasie awarii transformatora T3 transformator T1 jest obciążony mocą awaryjną budynku pierwszego i trzeciego Sa13 = 560 kVA.
Dobrano transformator T1 o mocy SN1 = 1000 kVA.
Koszt roczny transformatora T1 przy obciążeniu S1 = 600 kVA wynosi :
KT1 = 7325 zł/rok
- Transformator T2 w stanie pracy normalnej jest obciążony mocą budynku drugiego S2 = 500 kVA. W czasie awarii transformatora T1 transformator T2 jest obciążony mocą awaryjną budynku drugiego Sa2 = 350 kVA. W czasie awarii transformatora T3 transformator T2 jest obciążony mocą awaryjną budynku drugiego i czwartego Sa24 = 490 kVA.
Dobrano transformator T2 o mocy SN2 = 630 kVA.
Koszt roczny transformatora T2 przy obciążeniu S2 = 600 kVA wynosi :
KT2 = 6255 zł/rok
- Transformator T3 w stanie pracy normalnej jest obciążony mocą budynku trzeciego i czwartego S34 = 400 kVA. W czasie awarii transformatora T1 transformator T3 jest obciążony mocą awaryjną budynku pierwszego, trzeciego i czwartego Sa134 = 700 kVA. W czasie awarii transformatora T2 transformator T3 jest obciążony mocą awaryjną budynku trzeciego i czwartego Sa34 = 280 kVA.
Dobrano transformator T3 o mocy SN3 = 1000 kVA.
Koszt roczny transformatora T3 przy obciążeniu S34 = 400 kVA wynosi :
KT3 = 6280 zł/rok
c) Koszt kabla SN :
- Kabel SN należy poprowadzić z GPZ do trzech budynków w których są stacje transformatorowe . Koszt kabla wynosi :
KSN = 2230 + 3635 +3131* = 8996 zł/rok
Koszt rozwiązania z trzema transformatorami T1, T2 i T3 wynosi :
K123 = Knn + KT1 + KT2 + KT3 + KSN
K123 = 7325 + 6255 + 6280 + 8996 + 15590 = 44446 zł/rok
Koszty rzeczywiste rozwiązania z trzema transformatorami K123 = 44446 są mniejsze od ograniczenia dolnego rozwiązania z czterema transformatorami
C4 = 44515. Ponieważ w drzewie Γ3 nie ma już rozwiązań których koszty są mniejsze od kosztów rzeczywistych K123 rozwiązanie to jest więc
rozwiązaniem optymalnym.
Część II
W projektowanym zakładzie należy dobrać optymalne rozmieszczenie baterii kondensatorów, zakładając:
- cosϕdyr = 0.92 ⇒ tgϕdyr = 0.426;
- cosϕmax = 0.92 ⇒ tgϕmin = 0.426;
- cosϕN = 0.92 ⇒ tgϕ = 0.426;
- kompensacja następuje po stronie niskiego napięcia;
- koszt baterii kondensatorów:
Q [kVAr] |
Kr [zł/rok] |
40 |
260 |
80 |
380 |
120 |
500 |
160 |
620 |
200 |
740 |
240 |
860 |
- q = 40 kVAr
1. Wyznaczenie mocy i liczby baterii kondensatorów.
Lp |
S [kVA] |
P [kW] |
Q [kVAr] |
1 |
600 |
480 |
360 |
2 |
500 |
400 |
300 |
3 |
200 |
160 |
120 |
4 |
200 |
160 |
120 |
* |
1500 |
1200 |
900 |
a) Liczba baterii dla zakładu.
Wymaganą liczbę baterii kondensatorów zainstalowanych w zakładzie obliczamy ze wzoru:
Qmin = *P*(tgϕ - tgϕdyr) = 1200*(0.75 - 0.426) = 389 kVAr,
stąd minimalna liczba baterii dla zakładu wynosi:
n ≥ Qmin/q = 9.72
Przyjęto minimalną liczbę baterii n =10.
Maksymalną liczbę baterii kondensatorów zainstalowanych w zakładzie obliczamy ze wzoru:
Qmax = *P*(tgϕ - tgϕmin) = 1200*(0.75 - 0.25) = 600 kVAr,
stąd maksymalna liczba baterii dla zakładu wynosi:
n ≤ Qmax/q = 15
Przyjęto maksymalną liczbę baterii n =15.
2. Zmiana kosztów po zastosowaniu baterii kondensatorów.
a) Dla budynku pierwszego:
Maksymalna moc źródeł mocy biernej wynosi:
Q1max = P1*(tgϕ - tgϕmin) = 480*(0.75 - 0.25) = 2400 kVAr,
stąd maksymalna liczba baterii wynosi n = 6.
Q1 [kVAr] |
Kr (Q1) [zł/rok] |
Znn (Q1) [zł/rok] |
Ann (Q1) [zł/rok] |
ZTR1 (Q1) [zł/rok] |
ZWN (Q1) [zł/rok] |
A (Q1) [zł/rok] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
260 |
0 |
260 |
145 |
0 |
115 |
80 |
380 |
0 |
380 |
272 |
0 |
108 |
120 |
500 |
0 |
500 |
383 |
0 |
117 |
160 |
620 |
0 |
620 |
479 |
0 |
141 |
200 |
740 |
0 |
740 |
555 |
0 |
185 |
240 |
860 |
0 |
860 |
612 |
0 |
248 |
Znn - zysk z zainstalowania baterii kondensatorów dla linii nn;
Ann - zmiana kosztów linii nn po zainstalowaniu baterii kondensatorów;
ZTR - zysk na przesyle transformatorem mniejszej mocy;
ZWN - zysk na linii WN;
A - zmiana kosztów całkowitych związanych z zainstalowaniem baterii
kondensatorów. [A(Qk) = Ann (Qk) - ( ZWN (Qk) + ZTR1 (Qk))].
b) Dla budynku drugiego:
Maksymalna moc źródeł mocy biernej wynosi:
Q2max = P2*(tgϕ - tgϕmin) = 400*(0.75 - 0.25) = 200 kVAr,
stąd maksymalna liczba baterii wynosi n = 5.
Q2 [kVAr] |
Kr (Q2) [zł/rok] |
Znn (Q2) [zł/rok] |
Ann (Q2) [zł/rok] |
ZTR1 (Q2) [zł/rok] |
ZWN (Q2) [zł/rok] |
A (Q2) [zł/rok] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
260 |
0 |
260 |
204 |
5 |
51 |
80 |
380 |
0 |
380 |
390 |
12 |
-22 |
120 |
500 |
0 |
500 |
560 |
14 |
-74 |
160 |
620 |
0 |
620 |
666 |
16 |
-62 |
200 |
740 |
0 |
740 |
753 |
17 |
-30 |
- macierz A kosztów dla budynków pierwszego i drugiego:
|
0 |
40 |
80 |
120 |
160 |
200 |
240 |
0 |
0 |
115 |
108 |
117 |
141 |
185 |
248 |
40 |
51 |
166 |
159 |
168 |
192 |
236 |
299 |
80 |
-22 |
93 |
86 |
95 |
119 |
163 |
226 |
120 |
-74 |
31 |
39 |
43 |
67 |
111 |
174 |
160 |
-62 |
53 |
46 |
55 |
79 |
123 |
186 |
200 |
-30 |
85 |
78 |
87 |
111 |
155 |
218 |
wartości podkreślone są najmniejszymi wartościami na przekątnych.
c) Dla budynku trzeciego i czwartego:
- dla budynku trzeciego:
Q3 [kVAr] |
Kr (Q3) [zł/rok] |
Znn (Q3) [zł/rok] |
Ann (Q3) [zł/rok] |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
260 |
0 |
260 |
80 |
380 |
0 |
380 |
120 |
500 |
0 |
500 |
160 |
620 |
0 |
620 |
- dla budynku czwartego:
Q4 [kVAr] |
Kr (Q4) [zł/rok] |
Znn (Q4) [zł/rok] |
Ann (Q4) [zł/rok] |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
260 |
542 |
-282 |
80 |
380 |
872 |
-492 |
- macierz B dla budynków trzeciego i czwartego:
|
0 |
40 |
80 |
120 |
160 |
0 |
0 |
260 |
380 |
500 |
620 |
40 |
-282 |
-22 |
98 |
218 |
338 |
80 |
-492 |
-232 |
-112 |
8 |
128 |
wartości podkreślone są najmniejszymi wartościami na przekątnych.
- obliczenie zysków i zmian kosztów dla budynków trzeciego i czwartego
Q3,4 [kVAr] |
Ann (Q3,4) [zł/rok] |
ZTR1 (Q3,4) [zł/rok] |
ZWN (Q3,4) [zł/rok] |
AWN (Q3,4) [zł/rok] |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
40 |
-282 |
92 |
2 |
-376 |
80 |
-492 |
170 |
4 |
-666 |
120 |
-232 |
230 |
5 |
-467 |
160 |
-112 |
280 |
6 |
-398 |
-macierz C kosztów dla całego zakładu:
|
0 |
40 |
80 |
120 |
160 |
200 |
240 |
280 |
320 |
360 |
400 |
440 |
0 |
0 |
51 |
-22 |
-74 |
-62 |
-30 |
43 |
55 |
79 |
111 |
155 |
218 |
40 |
-376 |
-325 |
-398 |
-450 |
-438 |
-406 |
-333 |
-321 |
-297 |
-265 |
-221 |
-158 |
80 |
-666 |
-615 |
-688 |
-740 |
-728 |
-696 |
-623 |
-611 |
-587 |
-555 |
-511 |
-448 |
120 |
-467 |
-416 |
-489 |
-541 |
-529 |
-497 |
-424 |
-412 |
-388 |
-356 |
-312 |
-249 |
160 |
-398 |
-347 |
-420 |
-472 |
-460 |
-428 |
-355 |
-343 |
-319 |
-287 |
-243 |
-180 |
Q3 + Q4
Wartości przyciemnione nie spełniają warunku dotyczącego dyrektywnego współczynnika mocy cosϕdyr > 0.92.
Z powyższej macierzy na dziesiątej przekątnej wybrano najmniejszą wartość, która wynosi -587 zł, co odpowiada zainstalowaniu w budynkach pierwszym i drugim baterii kondensatorów o łącznej mocy Q = 320 kVAr, natomiast w trzecim i czwartym budynku należy zainstalować Q = 80 kVAr. Aby optymalnie rozmieścić baterię kondensatorów o mocy Q = 320 kVAr, należy z macierzy A odczytać minimalną wartość na ósmej przekątnej. Stąd w budynku pierwszym należy zainstalować 160 kVAr a w budynku drugim również 160 kVAr. Aby optymalnie rozmieścić baterię kondensatorów o mocy Q = 80 kVAr, należy z macierzy B odczytać minimalną wartość na drugiej przekątnej. Stąd w budynku trzecim nie trzeba instalować baterii kondensatorów natomiast w budynku czwartym należy zainstalować baterię o mocy 80 kVAr.
Lokalizację baterii kondensatorów przedstawiono na schemacie:
Unifikacja elementów sieci.
Temat:
W grupie dowolnie wybranych pięciu kabli WN należy przeprowadzić unifikację, polegającą na zmniejszeniu ilości kabli do trzech. Unifikacji dokonujemy metodą podziału i ograniczeń.
Dane wybranych kabli:
s [mm2] |
l [km] |
S [kVA] |
Kr [zł/rok] |
35 |
0.3 |
1000 |
1875 |
95 |
0.7 |
2000 |
6412 |
120 |
0.4 |
3000 |
4880 |
150 |
0.4 |
4000 |
6260 |
240 |
0.2 |
5000 |
7600 |
Tworzymy macierz B:
Macierz B jest macierzą kosztów rocznych związaną z przesyłem mocy S na odległość l przez kabel o przekroju s. Nad przekątną główną elementom macierzy przypisujemy ∞, gdyż nie możemy zastąpić kabla kablem o przekroju mniejszym.
|
1875 |
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
|
|
2118 |
6412 |
∞ |
∞ |
∞ |
|
|
2330 |
6595 |
4880 |
∞ |
∞ |
|
|
2700 |
7230 |
5018 |
6260 |
∞ |
|
|
3700 |
9223 |
5825 |
6600 |
7600 |
|
Tworzymy macierz B0 :
|
0 |
∞ |
∞ |
∞ |
∞ |
|
|
243 |
0 |
∞ |
∞ |
∞ |
|
|
455 |
183 |
0 |
∞ |
∞ |
|
|
825 |
818 |
138 |
0 |
∞ |
|
|
1825 |
2811 |
945 |
340 |
0 |
|
3. Tworzymy macierze D i C:
Macierz D uwzględnia przyrost kosztów w przypadku odrzucenia kabla o najmniejszych kosztach (dla poszczególnych mocy). Macierz D powstaje z macierzy B0. Macierz C powstaje z macierzy D.
|
243 |
0 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
183 |
0 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
138 |
0 |
0 |
|
|
0 |
0 |
0 |
340 |
0 |
|
|
0 |
0 |
0 |
0 |
∞ |
|
|
243 |
|
|
183 |
|
|
138 |
|
|
340 |
|
|
∞ |
|
4. Drzewo podziału i ograniczeń.
Ograniczenie dolne wierzchołka drzewa podziału i ograniczeń dla rozwiązania z trzema kablami wynosi:
c0 = 1875 + 6412 + 4880 + 6260 + 7600 = 27027 zł/rok
Rozwiązaniem o najmniejszym koszcie jest rozwiązanie z kablami o przekrojach 240, 150, 95 [mm2]. Koszt tego rozwiązania wynosi:
Krz = 2118 + 6412 + 5018 + 6260 + 7600 = 27408 zł/rok
Koszt ten jest najmniejszy spośród kosztów rzeczywistych rozwiązań z trzema przekrojami.
Kraków 29. 04 .97
Gospodarka elektroenergetyczna
zadanie projektowe
Wykonał: Konsultacja:
Artur Drzazga mgr inż. Wojciech Tylek