Oryginalny tytul "Kitab Al Azif - Liber Logaeth"
znany jako
Kitab Al-azif po arabsku znaczy tyle co "ksiega wycia pustynnych dzinów i demonów". Zostala spisana okolo 730 r. pne przez niejakiego Abdula Al-Hazreda, arabskiego szalonego poete i magas z Sanaacute w Yemenie, o którym mówi sie, ze zyl w czasach kalifów ommiadyjskich, okolo 700 roku.. Zawierala dane dotyczace Wielkich Przedwiecznych i wielu zaklec magicznych. Jej jedyna, calkowicie nieczytelna kopia zindeksowana jest w Magyar Tudaymanosz Institut Orienatlisztikai jako manuskrypt o numerze 1934.
Odwiedzil on riuny Babilonu, odkryl podziemne sekrety Memphis i samotnie spedzil dziesiec lat gdzies w piaskach wielkiej poludniowej pustyni Arabii - Roba el Khaliyeh ("Pusta przestrzen" jak zwali jš dawniej i Dahna (Karmazynowej Pustyni) jak mówia na niš wspólczesni Arabowie, o której mówi sie, ze jest zamieszkana przez zle duchy i potwory smierci. O tej pustyni kršzy wiele dziwnych i niewiarygodnych opowiadan, snutych przez tych, którzy rzekomo jš przemierzyli. W swych ostatnich latach Alhazred osiadl w Damaszku, gdzie napisany zostal Necronomicon (Al Azif), a i o jego ostatecznej smierci lub raczej zniknieciu w roku 738, wiele przerazajšcych i sprzecznych rzeczy zostalo powiedziane. Wedlug Ebn Khallikana, dwunastowiecznego biografa, Alhazred zostal zabity przez niewidzialnego potwora, w bialy dzien, okropnie pozarty na oczach wielu zastyglych z przerazenia swiadków. Wiele sie mówi o jego szalenstwie. Oswiadczal, ze widzial slynne Irem, Miasto Kolumn, i ze znalazl pod ruinami bezimiennego pustynnego miasta szokujšce kroniki i odkryl sekrety rasy starszej niz ludzkosc. Byl tylko zwyklym muzulmaninem, odkrywajacym nieznane istnienia, jak ich nazywal, Yog-Sothotha i Cthulhu.
W roku 950 Azif, która to ksiega osiagnela znaczny, chociaz tajemny obieg posród filozofów, zostala potajemnie przetlumaczona na greke przez Theodorusa Philetasa z Konstantynopola pod tytulem Necronomicon. Przez wieki pociagala, kusila wielu eksperymentatorów do przerazajšcych prób, az zostala zakazana i spalona przez patriarche Michala. Po tym wydarzeniu, tylko ukradkiem o niej slyszano, az pózniej, w sredniowieczu, roku Panskiego 1228, Olaus Wormius przetlumaczyl tekst na lacine. Lacinski tekst byl drukowany dwukrotnie, raz w pietnastym wieku (ewidentnie w Niemczech) i raz w siedemnastym stuleciu, prawdpopodobnie w Hiszpanii. Oba wydania nie zostaly oznaczone znakami identyfikacyjnymi i jedynie po wewnetrznym wygladzie typograficznym okreslic mozna czas i miejsce wydania. Oba tlumaczenia, zarówno greckie jak i lacinskie zostaly wyklete przez papieza Grzegorza IX w 1232 roku, zaraz po swym lacinskim tlumaczeniu, które zwrócilo na ksiege uwage. Arabski oryginal zaginal jeszcze przed czasami Wormiusa jak wynika z jego notatki. Podobnie nie ma sladu po greckim tlumaczeniu dziela, które zostalo wydrukowane miedzy 1500 a 1550 roku od czasu spalenia biblioteki publicznej Salem w 1692 roku. Angielskie tlumaczenie dokonane przez Dr. Dee nigdy nie zostalo wydrukowane i istnieje jedynie we fragmentach odzyskanych z oryginalnego manuskryptu. Z lacinskich tekstów, o jednym, z pietnastego wieku, wiadomo ze trzymany jest pod zamknieciem w British Museum w Londynie, podczas gdy drugi, siedemnastowieczny, znajduje sie w zbiorach Bibliotheque Nationale w Paryzu. Siedemnastowieczne wydanie znajduje sie równiez w Widener Library na Harvardzie i w bibliotece Miskatonic Univ. w Arkham, jak równiez w bibliotece uniwersytety w Buenos Aires. Liczne inne kopie prawdopodobnie istnieja w ukryciu, a wedlug poglosek, jedna pietnastowieczna ksiega znajduje sie w kolekcji znanego amerykanskiego milionera. Inna plotka mówi o zachowaniu sie szesnastowiecznego greckiego tekstu w rodzinie Pickmanów w Salem, ale byla tak skrzetnie ukrywana, ze zaginela wraz z artystš R.U.Pickmanem, który zniknal na poczatku 1926 roku. Ksiega jest surowo zabroniona przez osobistosci z wiekszosci krajów i przez wszystkie galezie organizacji koscielnych. Czytanie jej prowadzi do przerazajacych konsekwencji. Mówi sie, ze z poglosek i hipotez z tej ksiegi, których relatywnie malo znanych jest opinii publicznej, R.W.Chambers zasiegnal pomyslu dla swej wczesnej ksiazki, The King in Yellow...
ZNANE KOPIE
Istnieje kilka kopii lacinskiej wersji nazwanej "Necronomicon" (z lac. necros - zmarli, nomos - prawo). Oprócz tego dosc dobrze dostepny jest przeklad angielski dokonany przez dr. Johna Dee. Niestety obie wersje sa bardzo niepelne i wiele w nich niescislosci jednak mimo to stanowia potezne zródlo wiedzy.
NAJSLYNNIESZY DWUWIERSZ
Najslynniejszy dwuwiersz z Kitab Al-azif brzmi po arabsku
la mayitan ma quadirun yatabaqua al-sarmadi
fa itha yaqui ash-suttath al-mautu quad yanthai
co przetlumaczono poetycko na j. angielski
This is not dead wich can eternally lie
And with strange aeons even death may die
Po polsku brzmi jak nastepuje
Nie jest umarlym ten kto moze spoczywac wiekami
Nawet smierc moze umrzec wraz z dziwnymi eonami
A oto kilka ciekawych ilustracji: