mloda polska 逝倅 (poprawiony)


Termin M艂oda Polska jako nazwa epoki analogicznie do nazw w innych krajach europy np Termin M艂oda Polska przyj臋ty jako nazwa epoki analogicznie do nazw w innych krajach europy np. M艂ode Niemcy, M艂oda Skandynawia Inne nazwy tej epoki to neoromantyzm - wskazuje na zwi膮zek z romantyzmem i modernizm - oznacza awangardowo艣膰 , nowoczesno艣膰, poszukiwanie nowych 艣rodk贸w wyraz贸w w sztuce oraz nowych tre艣ci. Koniec wieku - fin de si茅ale, przyni贸s艂 kryzys kultury i obaw臋 przed katastrof膮 systemu warto艣ci, nastroje nipokoju.聽 G艂贸wny pr膮d duchowy to dekadentyzm . Oznacza艂 pesymizm, nie docenienie, niewiar臋 w dzia艂anie, bierno艣膰, bunt przeciw mieszcza艅stwu. Ch臋膰 odrzucenia konwenans贸w, poszukiwanie nowych form wyra偶ania uczu膰„Sztuka dla Sztuki”聽 Artur Schopenhouwer - Szopenchoweryzm : Wed艂ug filozofa 偶ycie to pasmo cierpie艅 , cz艂owiek d膮偶y do szcz臋艣ia gdy偶 go pragnie - nigdy go nie osi膮gnie jego 偶ycie ko艅czy 艣mier膰. Nale偶y wyzby膰 si臋 po偶膮da艅 i prubowa膰 przej艣膰 w stan nirwany , czyli niebytu, daj臋 to ucieczk臋 od pragnie艅 tego 艣wiata i poczucie b艂ogostanu. Jedyna warto艣膰 to sztuka, komplentacja sztuki to spos贸nb na 偶ycie聽 Fryderyk Nietzsche- Nietzseizm - Pogardza 艂 cz艂owiekiem s艂abym fizycznie, psychicznie , g艂osi艂 kult 偶ycia , si艂y fizycznej cz艂owieka , stworzy艂 poj臋cie „Nad Cz艂owieka” - jednostki silnej powo艂anej do rz膮dzenia nale偶膮cej do rasy pan贸w .聽 Henr Bergson - Bergsonizm W centrum zainteresowania filozofa by艂 cz艂owiek i jego psychika , broni艂 prawa do wolno艣ci , do manifestowania w艂asnego „ja” Inpresjonizm : Kierunek w kulturze europejskiej ostatniego 30 lecia XIX w i pocz膮tku XX w . Zainicjowany w sztukach plastycznych (g艂. W Malarstwie) , maj膮cy swoje odpowiedniki w literaturze , muzyce . Odrzucenie realizmu wyj艣cie w atelier ch臋膰, przekazania wra偶e艅 , ulotno艣膰 dozna艅, czyli impreji, nazwa wywodzi si臋 od tytu艂u obrazu ”Impresja” - „Wsh贸d S艂o艅ca „ Najwybitnieszy przedstawiciel inpresjonizmu to Pissaro, Degas, Monet. 艢wiat w obrazach impresjonist贸w by艂 zmienny dynamiczny, ulotny, pos艂ugiwali si臋 specyficzn膮 technik膮, bezpo艣redniego k艂adzenia farby na p艂utnie. Oddzia艂ali na muzyk臋 (Clode Delaussy) oraz literatur臋 ( P. Veklaime, Tetmajer, Kasprowicz, Remski)聽
Symbolizm: Wyra偶anie tre艣ci po przez symbol kt贸ry jest wieloznaczny, Rezygnacja z bezpo艣redniego opisu. Szukanie r贸wnowa偶nik贸w zjawisk, niewyra偶alnych, niedost臋pnych rozumem, Odej艣ci od do艣艂owno艣ci, .聽 Secesja : Kierunek w sztuce architekturze, sztuce u偶ytkowej, cechy chatrakterystyczne: -faliste linie, asymetria, suptelno艣膰, elementy ro艣linne i kwiatowe. Ekspresjonizm - kierunek w sztuce i literaturze rozwijaj膮cy si臋 w latach 1910 - 1925, kt贸ry, przeciwstawiaj膮c si臋 naturalizmowi i impresjonizmowi, d膮偶y艂 do wyra偶enia w spos贸b spot臋gowany i dramatyczny wewn臋trznych prze偶y膰 tw贸rcy. Naturalizm- kierunek odrzucaj膮cy wszelki byt nadprzyrodzony, uznaj膮cy prawa przyrody za jedyne, kt贸re rzeczywi艣cie rz膮dz膮 i t艂umacz膮 j膮:pisarz niczym uczony winien szuka膰 przede wszystkim prawdy, literatura powinna na艣ladowa膰 rzeczywisto艣膰 w spos贸b 艣cis艂y i szczeg贸艂owo dtwarza膰 zaobserwowane fakty, d膮偶y膰 do fotograficznej wierno艣ci, a przynajmniej obiektywnej prawdy ukazanej bez osad贸w i ocen nie ma dla literatury temat贸w zakazanych, a pisarz winien r贸wnie偶 si臋ga膰 do najciemniejszych, intymnych i dra偶liwych stron ludzkiego 偶ycia Pod艂o偶e spo艂eczno- kulturowe 1. Modernistyczny przewr贸t w Krakowie u schy艂ku minionego wieku 2 tw贸rcy a) Przybyszewski Stanis艂aw - „Confiteor” - prorok i satanista b) Zenon Przesmyki „Mira偶” - Odkrywca i propakandator Norwid , redaktor gazety „Chimera”, autor has艂a „Sztuka dla Sztuki” c) Nazwa M艂oda Polska spopularyzowana dzi臋ki g艂o艣nemu artyku艂owi autora G贸rskiego „M艂oda Polska” b臋d膮cego manifestem m艂odego pokolenia Stanis艂aw Przybyszewski Osiedli艂 si臋 w Krakowie 1898 r obj膮艂 redakcje krakowskiego „呕ycia” w kt贸rym og艂osi艂 sw贸j manifest , s艂ynne Confiteor, traktowa艂y jako zdecydowane przeciwstawienie si臋 pozytywizmowi i wytyczeniu nowych dr贸g poezji. S艂owo Confiteor po 艂acinie znaczy „wyznaj臋” jest pocz膮tkiem jednej z modlitw m贸wionych w czasie mszy. Przybyszewski jest zwolennikiem autonomii sztuki - nie mo偶e by膰 niewolnica 偶adej idei, nie mo偶e mie膰 charakteru tendencyjnego, dydaktycznego, bo przestaje by膰 sztuk膮 staje „Bibli膮 Ubogich” K. Przerwa Tetmajer - Poezja „Koniec Wieku XIX” Wiersz wyra偶a postaw臋 dekadenck膮, podmiot liryczny kieruje do cz艂owieka ko艅ca wieku. Metafora por贸wnuje cz艂owieka do mr贸wki „Nie Wie偶臋 w Nic” - Wyra藕ny pesymizm. Podmiot liryczny nastawia nas na krytyczne rozumowanie tego 艣wiata „Hymn do Nirwany” -Zwraca si臋 do Nirwany, pokazany obraz wyzwolenia od kl臋sk, cierpie艅. Cz艂owiek chce by膰 doskona艂y zbli偶y膰 do Boga. „Euviva I'arte” - Wida膰 dekadentyzm i zwi膮zany z tym pesymizm. Cz艂owiek bez pieni臋dzy niema praw do 偶ycia, pokazany jest 艣wiat n臋dzy. Fohlor Tatrza艅ski, Podhala艅ski w tw贸rczo艣ci K. Przerwy-Tetmajera : K.P. |Tetmajer to nie tyko poeata ale tak偶e autor dramat贸w :”Zawisza Czarny” oraz prozy cyklu Legend Tatrza艅skich, S膮 to utwory napisane groz膮 podhala艅sk膮. Jego fascynacje Tatrami znalaz艂o zastosowanie w r贸偶nych rodzajach gatunk贸w literackich Jan Kasprowicz 1 „Krzak Dzikiej R贸偶y” -To cykl 4 sonet贸w kt贸rych tematem jest przyroda, krajobraz tatrza艅ski. We wszystkich sonetach pojawiaj膮 si臋 elementy: R贸偶a m艂odo艣ci, zdrowie, pi臋kno, wierno艣膰, Limba: choroby, brzydota, przemijanie, rozk艂ad 艣mier膰.2. Krajobraz tatrza艅ski pokazany jest technik膮 impresjonistyczn膮. Autor przechodzi w plener, stara si臋 pokaza膰 wra偶enia, doznania po przez kolorystyk臋. Stara si臋 odej艣膰 od dos艂owno艣ci, Stara wyra偶a膰 si臋 zmys艂ami. Stanis艂aw Wyspia艅ski (1869-1906) Tw贸rca b. wszechstronny : malarz („Macierzy艅stwo”, pejza偶 „Widok na kopiec Ko艣ciuszki”.) grafik witra偶ysta (k艣 Franciszkan贸w w Krakowie) scenograf (Sam projektowa艂 kostiumy, wykonywa艂 szkice dekoracyjne), reformator druku i wydawca (red. Artystyczny „呕ycia”) Ilustracje do wierszy, dramatury, reformator teatru i poeta zwi膮zany z Krakowem. Najcz臋艣ciej grane utwory Wyspia艅skiego to „Wyzwolenie”, „Noc Listopadowa”, „Warszawianka” , „Wesele”. Poezja Leopolda Staffa 1878 do 1957: Studiowa艂 prawo filozofie i romantyk臋 odbywa艂 r贸偶ne podr贸偶e (W艂ochy Niemcy, Francja), cz艂owiek pal dr. „HonoriCausa” uniwersytetu Warszawskiego, Nazywany poet膮 3 pokole艅 1 Tw贸rczo艣膰 pierwszego okresu od 1912r : -„Sny o Pot臋dz臋” - „Ptakom Niebieskim”, -„U艣miechy Godzin” - „艢cie偶ki Polne” T艂umaczenia- Utwory Tetroniusza „Kwiatki” 艣w Franciszka , pisma Leonarda daVinci, Fryderyka Niczego, poezja Micha艂a Anio艂a, Goethego, Tomasza Mana , Rabindramata-Tagare. „Wiersz „Kowal”- W utworze ukazany jest trud kowala, kt贸ry w wielkim trudzie tworzy wlk. Dzie艂a, - to wielkie dzi艂o to kszta艂towanie swojego charakteru, poeat pos艂uguje si臋 metafor膮 i symbolik膮 kowal, dla okre艣lenia wysi艂ku artysty, poety kszta艂tuj膮cego swoj膮 osobowo艣膰 tw贸rcz膮 Prezentuje typow膮 dla filozofii Niczego jednostk臋, kt贸ra u偶ywa „Woli Mocy”, aby wypracowa膰 w艂asn膮 osobowo艣膰. Cz艂owiek jak kowal sam musi wypracowa膰 swoj膮 osobowo艣膰 osobowo艣膰 si艂臋. „Deszcz Jesienny” W Wierszu tym wyra偶nie wida膰 wp艂yw my艣li Shopenhauera i uleganie m艂odopolskim nastrojom (dekadentyzm m艂odopolski) . Panuje nastrojowo pesymistyczna atmosfera. Sytuacja Liryczna: - tworzy j膮 padaj膮cy jednostajnie dzwoni膮cy o szyb臋 deszcz. - dzie艅 smutny , szary, senny, pu藕no jesienny , tworzy rzygn臋biaj膮cy nastr贸j Podmiot Liryczny : Ogarnia do smutku i przygn臋bienia, 偶alu i rozpaczy , l臋ku, popada w pesymizm i depresje Analiza znaczeniowa; Korowody, motyw 艣mierci, motyw w臋dr贸wki - w臋druj膮ce mary uosabiaj膮 ludzk膮 dusz臋, szukaj膮ca ukojenia i ucieszenia Rekwizyty epoki: Gr贸b, mary, szatan, rozpacz, .艂zy korow贸d Kolorystyka: Szaro艣膰 i Czer艅 Muzyczno艣膰 i Onomatopeje; Powtarz膮jce si臋 fragmenty Wizje: -Wspomnienie pogrzebu, niespe艂nionej mi艂o艣ci, dzieci , ludzkiego p艂aczu, - Wizja szatana kt贸ry p艂acze nad swoim dzie艂em Utw贸r ma charakter symboliczny : Symbol szatana - niszczy ludzk膮 dusz臋 , budzi l臋k, symbol z艂a , -deszcz : symbolizuje p艂acz , nostalgi臋 - pustynia: symbol pustki, brak pewnych warto艣ci ogr贸d:- symbol ludzkiego wn臋trza Symbolizm wyst臋puj膮cy w wierszu ma zadanie pokaza膰 szereg ludzkich nieszcz臋艣膰 , tragedii i smutku , Cz艂owiek do艣wiadcza „b贸lu istnienia” „Przed艣piew” - Wiersz napisany w duchu klasycyzmu, wyr贸偶nia podkre艣laj膮cy afirmacj臋 偶ycia i m膮dro艣ci : - przejrzysta komunikacja j臋zykowa - s艂ownictwo jednoznaczne-proste- wyraziste okre艣lenie podmiotu wypowiedzi (humanisty)- Stoicka filozofia 偶ycia - Pochwa艂a umiaru i dyskretnej kultury

WESELE Realistyczny obraz pogl膮d贸w i postaw inteligencji ch艂opstwa. Tematy rozm贸w : - Polityka- roli, ospodarstwach, mi艂o艣ci , o rodzimym szcz臋艣ciu, poezja sztuka. Charakterystyka Ch艂opstwa: - Zainteresowanie polityk膮, ch臋膰 dzi艂ania , cechuje ich patriotyzm i pop臋d do walki, s膮 silni i zdrowi , godno艣膰, pot臋偶ni , sk艂onni do zabawy i butwy Charakterystyka Inteligencji : Zafascynowani przyrod膮 i spokojem , ta艅cem zabawami, podoba si臋 si艂a i t臋偶yzna, w g艂臋bi ducha inteligencja gardzi ch艂opami , rozgadana , bezradna wobec rzeczywisto艣ci , dekadencka Wzajemne stosunki: -Sztuczno艣膰 kontakt贸w , powierzchowno艣膰, k艂opoty z porozumiewaniem si臋, - Istnieje pomi臋dzy nimi dystans i g艂臋boko zakorzeniony podzia艂 spo艂eczny - Brak wi臋zi pomi臋dzy inteligencj膮 a ch艂opami - Przepa艣膰 intelektualna i obyczajowa - W 艣wiadomo艣ci inteligencji i ch艂op贸w jest zakorzeniona dawna wi臋藕 z 1846 r. - Istnieje ukryty i utajniony strach - Ch艂opi nie widz膮 nic nadzwyczajnego w pr贸bach zbli偶enia si臋 inteligencji do wsi

Wyspia艅ski nie mia艂 innej wiary tak jak Rydel i rzekomy i rzekomy solidaryzm inteligencko-ch艂opski, wy艣miewa艂 si臋 z powierzchownej postawy spo艂ecze艅stwa wiejskiego przy jednoczesnym nie zrozumieniu problem贸w wsi , charakteru ch艂opstwa, czy praw kieruj膮cych jego 偶yciem .: Osoby Gospodarz- W. Tetmajer, malarz, poeta, rzecznik interes贸w ch艂opskich , wielbiciel ludowej kultury Gospodyni. 呕ona Tetmajera , Anna Miko艂ajczyk贸wna Panna M艂oda - Jadwiga Miko艂ajczyk贸wna, siostra gospodyni Pan M艂ody - Lucjan Rydel , krakowski poeta i dramaturg, wolennik klasycznych regu艂 sztuki. Marysia - Maria Miko艂ajczyk贸wna starsza siostra Jadwigi, Isia - Jadwiga, c贸rka Tetmajera Ojciec- Jakub miko艂jczyk Dziad - s艂uga w karczmie Jasiek i Kuba - Bracia Panny M艂odej Maryna i Zosia Pere艅skie - Ich matka Eliza prowadzi艂a w Krakowie salon literacki. Osoby dramatu : Widmo - Posta膰 Ludwika de Leveaux narzeczonego Marysi. Zmar艂ego na gru藕lic臋. Sta艅czyk- B艂azen 3 ost. Jagiellon贸w uwieczniony w portrecie Jana Matejki . Hetman - Franciszek Ksawery Branicki, Jeden z przyjaci贸艂 konfederacji targowickiej. Upi贸r - Zjawa Jakuba Szeli Wernyhora - Na p贸艂 legendarny kozak

CH艁OPI Obraz 偶ycia wsi polskiej na prze艂omie XIX i XX w - Praca w polu - Praca w obej艣ciu -Rozrywki wiejskie -Spotkania - Obrz臋dy religijne i 艣wieckie - Rozwarstwienie wsi: - ch艂opi bogaci (Boryna, M艂ynarz, w贸jt wsi) - ch艂opi 艣redniozamo偶ni (dominikowi) - ch艂opi ubodzy (o. Hetman) - biedota wiejska Bogaci gardz膮 biednymi, ma艂o im p艂ac膮 Konflikty na wsi - sp贸r o ziemie , posiadanie ziemi decyduje o poziomie 偶ycia, o autorytecie , - mi臋dzy wsia a dworem o prawo z korzystania serwitut贸w. Cechy ch艂op贸w : - przywi膮zanie do ziemi - przywi膮zanie do tradycji - religijno艣膰 - pracowito艣膰 - k艂贸tliwo艣膰, alkoholizm, porywczo艣膰 - brak solidarno艣ci gromady w skutek rozwarstwienia Konwencje literackie w „Ch艂opach” Splot konwencji realistycznej, naturalistycznej, symbolicznej , i impresjonistycznej. Realizm - dotyczy obyczajowo艣ci , stosunk贸w panuj膮cych na wsi , rozwarstwienia spo艂ecznego Naturalizm - Zwi膮zek cz艂owieka z przyrod膮 - Walka o byt jako g艂贸wny motyw jego 偶ycia Rola pop臋du p艂ciowego cz艂owieka (Jagna) Impresjonizm- Mo偶liwo艣膰 opis贸w przyrody, stroj贸w Symbolizm: - Pojawiaj膮 si臋 sceny symboliczne np. 艣mier膰 Boryny „Na polu”, wczesn膮 wiosn膮 na ziemi z kt贸r膮 by艂o zwi膮zane jego 偶ycie. 2 Kim Jest Narrator Rzeczowy realista (opowiada o zdarzeniach) -gadu艂a -tok zdarzeniowy - rytm obyczaj贸w - stylizator „M艂odej Polski” (opisy przyrody, liturgii ko艣cielnej) 1 Autor pos艂uguje si臋 stylizacj膮 gwarow膮 - nadaj膮c dialektyzacji, cechy j臋zyka ludowego . Nie stosuje cech konkretnego dialektu. Reymontowi chodzi艂o raczej o uzyskanie wra偶enia gwary ludowej, ch艂opsko艣ci, kolorytu wsi. Dialektyzacja widoczna w dialogach ni偶 narracji. Naturalistyczny obraz kl臋ski powstania styczniowego Kruki i Wrony atakuj膮 zw艂oki powsta艅ca, to znaki zdrady narodowej, znaki wrog贸w powstania, dla kt贸rych ka偶dy bunt to warcholstwo 2 Problemy spo艂eczne: Powstanie upad艂o gdy偶 szerokie kr臋gi spo艂eczne , w tym ch艂opoi nie popierali go, Ch艂op gn臋biony przez laty by艂 oboj臋tny wobec faktu kto go gn臋bi艂. G艂odny poni偶any, nie o艣wiecony. Dzi臋kowa艂 bogu za dar - buty powsta艅ca Symbolizm - Scena ; Winnych - ch艂op obrazuje 艣wiadomo艣膰 贸wczesnego spo艂ecze艅stwa. 呕eromski przestrzega 偶e je偶eli sytuacja nie ulegnie zmianie w stosunku do ch艂opa . “Lord Jim” Losy bohatera tej powiesci sa najlepszym przykladem “sytuacji conradowskiej”. W m艂odo艣ci s艂u偶膮c jako pierwszy oficer na statku “Patna”, miast, zgodnie z zasada morska pozostac na statku tak d艂ugo, p贸ki ostatni pasazer bezpiecznie go nie opuscil, skorzystal z okazji i wraz z pozostalymi oficerami umkn膮艂 jako jeden z pierwszych. Pasazerowie na szczescie nie utoneli, uratowani przez inny statek. Jednak Jim stanal przed sadem i z godnoscia przyjal kare, kt贸ra odbierala mu stopien oficerski. Odtad nigdzie nie osiad艂 na stale, kr膮偶y od portu do portu pracujac jako akwizytor 1 Cechy charakterystyczne prozy Conrada a ) Tematyka morska - bohaterami s膮 ludzie morza, fascynuje go morski 偶ywio艂 i wezwania jakie stawia cz艂owiekowi - b) Problematyka moralna: Conrad stawia swoich bohater贸w w tradycyjnych sytuacjach , kt贸rych musz膮 dokona膰 wyboru. Te Decyzje nigdy nie przychodz膮 艂atwo, lecz przy艣wieca im idea kodeksowi moralnemu, kt贸ry przyjeli. Zasadnicze punkty Conradowskiej etyki to honor, obowi膮zek, odwaga, poczucie odpowiedzialno艣ci, przyj臋ta zasada c) Bohater sam przeciw 艣wiatu, indywidualista, kt贸ry walczy ze z艂em, z lud藕mi, z 偶ywio艂em. Postacie Konrada to samotnicy kt贸rzy nie znajduj膮 zrozumienia innych , podejmuj膮 decyzje samodzielnie i za nie ponosz膮 odpowiedzialno艣膰, cz臋sto s膮 to postacie tajemnicze, Jim to bohater tragiczny, Sytuacja polityczno-spo艂eczna epoki m艂odej polski G艂贸wnym o艣rodkiem modernistycznych przeobra偶e艅 sta艂 si臋 Krak贸w. Znajdowano tam du偶e skupisko m艂odej inteligencji, wykszta艂conych przez znakomity uniwersytet. Galicja pod zaborem austriackim by艂a regionem bardzo zacofanym gospodarczo i pozbawionym mo偶liwo艣膰i rozwoju. Warszawa by艂a w owym czasie nadal o艣rodkim pozytywizmu. 艢cis艂a cenzura carska skutecznie utrudnia艂a przenikanie na teren zaboru rosyjskiego, nowych pr膮d贸w z zachodu. W Galicji sztuka i literatura polska w stopniu rozwin臋艂y si臋 pod wp艂ywe m ideologi pozytywistycznej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
mloda polska ?艂y
zagadnienie 25, LEKTURY, ZAGADNIENIA M艂oda Polska
MICI艃SKI NIETOTA, 鈾燜ilologia Polska鈾, M艁ODA POLSKA
Pozytywizm i M艂oda POLska zagadnienia dla maturzyst贸w, Matura, Polski, ZAgadnienia z epok
M艂oda Polska, Materia艂y do sprawdzian贸w
staff, Polonistyka, II rok, HLP, 2. Pozytywizm i M艂oda Polska
M艁ODA POLSKA, J.polski
liryka m艂odopolska, M艂oda Polska I Pozytywizm
M艂oda Polska WYK艁AD (04 06 2014)
pytania m艂oda polska i pozytywizm
M艂oda Polska WYK艁AD (02 04 2014)
M艁ODA POLSKA
M艂oda Polska 2
cz 9 mloda polska id 127541 Nieznany
Przybyszewski 鈥 Z艂ote runo, 鈾ilologia Polska (polecam studentom UKSW), M艂oda Polska, Modernizm

wi臋cej podobnych podstron