Młoda Polska - 06 (02.04.2014)
Prądy estetyczne (impresjonizm, ekspresjonizm, symbolizm i groteska) –nazwy kategorii, w ramach których porządkowano świat w ramach epoki.
Symbolizm – główne zasady światopoglądowe (pochodzi z obszaru francuskiego, manifest opublikowany przez Gustava Moro)
najważniejszy propagator: Zenon Przesmycki Miriam, najważniejszy krytyk literacki tej epoki (propagator, upowszechniający literaturę niż dokonującego wartościowania literatury). Był związany z pismem Życie – wyd. w Warszawie przez Paprockiego, od stycznia 87r. Życie było I pismem zwiastującym tendencje symboliczne w Polsce, publikowali m.in.: Asnyk, Dygasiński, Konopnicka, Witkiewicz (Nie co, ale jak – nie temat jest ważny, ale jego kształt artystyczny), Kasprowicz. Odegrało znaczącą rolę w kształtowaniu się lit. MP – odrzucało pozytywistyczną koncepcję utylitaryzmu opowiadając się za sztuką jako wartością autonomiczną. Panuwagę nawało przekonanie, że trzeba zwracać uwagę na kształ artystyczny, potrzeba tworzenia. Naturalizm: Ścisłość obserwacji, lansowanie idei piękna jako najważniejszej prawdy życiowej, ale jako odbicie prawdy życiowej (!)
W Życiu ukazują się pierwsze artykuły Miriama. 87 – Nasze zamiary – artykuł lansował tezę, że trzeba zaspokoić materialne i estetyczne potrzeby społeczeństwa. Tak samo ważny jest chleb codzienny jak i poczucie piękna (które może być nawet ważniejsze). 88 Miriam odchodzi z pisma przez konflikt z wyd. nastawionym na zyski.
90 cykl felietonów Harmonie i dysonanse upowszechniające osiągnięcia wielkich twórców europejskich, których Miriam uważał za pomocnych wzbogacenia dorobku kulturalnego Polski.
Na łamach Świata upowszechniał dobytek światowy kulturalny (Harmonie i dysonanse).
91 Studium o Maurycym Meterlenku francuskiego dramaturga belgijskiego pochodzenia, który dzięki umiejętnemu wykorzystaniu wiedzy o lit. Obcej potrafił połączyć swoje dzieła z ogólnoświatowymi nurtami tworząc niezwykłe dzieła. Pokazywał największej osiągnięcia literatury francuskiej – symbolizmu.
Współpraca z Krakowskim Światem
Założenie i prowadzenie, wydawanie pisma Himery, 1901-07 roku. (Życie Warszawskie, Krakowskie, Himera, Zdrój – b. ważne czasopisma; lamus, muzei [pisma klasycystyczne]).
Himera Miriam wydawał z niezwykłą dbałością o formę – bo piękno realizuję się poprzez formę, a nie poprzez użyteczność czy temat. Pomagali mu graficznie m.in.: Stanisławski Jan, Edward Ochuń, Stanisław Dębicki, Konrad Krzyżanowski, Tadeusz Nosnowski, Franicszek Wojtala, Wyspiański, Pieńkowski. Współpracownicy literaccy: Kasprowicz (hymny,) Leśmian, Staff, Wyspiański, Miciński Tadeusz, Wacław Berent (pierwodruk Próchna w odcinkach), Staniwła Przybyszewski, Władysław Reymont, Jan Lemański, Kazimiera Zawistowska, StanisławaBrzozowski Maria Wolska.
Miała dział tłumaczeń Porębowicz, komornicka, Miriam, Staff, Mroczyński, Kasprowicz, Berent, Lemański, Moraczewski, Lange, Żuławski.
Dokonywała publikacji oryginalnych, przekładów i przypominała twórczość innych epok: często Słowackiego, sztukę Boticellego, Moro, publikowanie drzeworytu japońskiego. Paleta dzieł i malarzy polskich.
Symbolizm szukał sposoby na dotarcie do bytu, który miał charakter niezmienny wobec czego nie było sensu dzielić sztuki, każda sztuka zdąża gdzieś do absolutu, co przypominał Miriam na łamach Himery. Dokonywał promocji sztuki i osiągnięć różnych czasów.
Był przeciwny podziału społeczeństwa na grupy literackie. Idea wspólnoty sztuki.
1904t. jedno z I wydań zbioru dzieł Cypriana Kamila Norwida. Mówi się o Miriamie jako odkrywcy Norwida publikując większość jego dzieł, przypomniał jego listy, szkice, grafiki, teksty literackie i rozważania.
Były dwa symbolizmy: francuski i rosyjski!!! Leśmian był symbolem symbolizmu rosyjskiego (bergsonizm)
Symbolizm rosyjski – za twórcę/ojca uznaje Wladimira Sołowiow – mistyk, poeta, słowianofilem. Był wykładowcą filozofii na uniwersytecie w Moskwie jedność i totalność w chaotycznym świecie zjawisk i rzeczy. Poszukuje jedności w świecie. Prawosławny mistyk i filozof wobec czego absolutną jedność i totalność poszukuje i odnajduje w człowieku, który pośredniczy między Bogiem a światem, czyli w Chrystusie, Idea poszukiwania czegoś stałego i niezmiennego w świecie w przestrzeni religijności. Jedność z połączenia rozumu i wiary a ten rozłom jest przyczyną schizmy między kościołem a kulturą (współbrzmi z problematyką podejmowanego przez polskich filozofów np. na łamach jezuickiego pisma problem wiary i kultury). Mówi się, że zaczyna się od niego ekumenizm bo Watykan zerwał konkordat z Rosją z powodu, Sołowiow dorasta w nastroju zerwania tych więzi. Tworzy kościół katholicki, promuje połączenie narodów słowiańskich pod przewodnictwem narodu polskiego. Na tym gruncie rozwija się poezja symbolizmu rosyjskiego.
Leśmian przedstawiciel symbolizmu rosyjskiego w Polsce. Dociera do istoty bytu, duchowej jedności świata bezpośrednio poprzez wyobraźnie oderwaną od rozumu. Jego poezja nie jest poezją w której tworzy się ekwiwalent, tylko pokazuje bezpośredni sposób na dotarcie do prawdziwego świata. Nie tworzy symbolu tylko jednoczy się z duchowym jądrem bytu poprzez kontemplacje. Poszukuje jedności w przepływie, idei wiecznego ruchu. Poprzez kontemplacje tego, co jest nieustającym ruchem.