WYKŁAD (02.04.2012r.) POiZ

PODEJMOWANIE DECYZJI

DECYZJA – to świadomy akt woli.

PODJMOWANIE DECYZJI – akt wyboru jednego wariantu spośród pewnego ich zestawu.

Podejmowanie decyzji

1. Dokonywanie wyboru

2. Rozwiązywanie problemu

PODEJMOWANIE DECYZI – rozpoznawanie i zdefiniowanie istoty sytuacji decyzyjnej, zidentyfikowanie alternatywnych możliwości, wybór najlepszej z nich i wprowadzenie jej w życie.

Decyzje

Warunki podejmowania decyzji:

• Pewność

• Ryzyko

• Niepewność

WARUNKI PODEJMOWANIA DECYZJI

DETERMINANTY NIEPEWNOŚĆI

NAZWA DETERMINANTY	DEFINICJA DETERMINANTY	ZWIĄZEK DETERMINANTY Z NIEPEWNOŚCIĄ
Skala otoczenia	Liczba elementów i związków między nimi	Wraz ze wzrostem skali otoczenia, wzrasta niepewność
Jednorodność	Zbieżność elementów lub relacji wiążących elementy otoczenia	Im większa jednorodność tym mniejsza niepewność
Strukturyzacja	Sposób, przy którym można określić związki między elementami	Im bardziej przejrzysta strukturyzacja tym mniejsza niepewność
Kooperacja między firmą a otoczeniem	Charakter współdziałania między elementami firmy i jej otoczenie	Kooperacja pozytywna przyczynia się do ograniczenia niepewności
Wpływ firmy na otoczenie	Możliwość oddziaływania firmy w celu uzyskania korzystnych zmian w otoczeniu	Im większy wpływ firmy na otoczenie tym mniejsza niepewność
Stabilność	Charakter elementarny otoczenia i związków między nim powstających w wyniku zmian zachodzących w nich w pewnym okresie.	Nie burzliwość elementów otoczenia sprzyja redukcji niepewności
Powtarzalność zach. się otoczenie	Występująca w pewnym okresie sfery otoczenia lub zachodzące w nich zmiany	Wzrostowi powtarzalności towarzyszy zmniejszenie się niepewności

KLASYCZNE PODEJŚCIE DO PODEJMOWANIA DECYZJI

BARIERY W PROCESIE ROZPATRYWANIA PROBLEMÓW:

1. Wadliwe kojarzenie zdarzeń:

• Błędne przyjmowanie, że zadania są ważne, bo znajdują się w centrum uwagi

• Błędne przyjmowanie, że zadania łączą się ze sobą, gdyż są do siebie podobne

• Błędne przyjmowanie, że zadania nie wystąpiły, choć w rzeczywistości tak nie było ponieważ nie mieściły się w oczekiwanym układzie zdarzeń

2. Błędne oczekiwanie zdarzeń:

• Błędne przyjmowanie, że zadania wystąpiły, choć w rzeczywistości tak nie było ze względu na to, że ich pojawienie się było oczekiwane

• Nieuwzględnienie dziwnych lub krańcowych zdarzeń, sprzecznych z oczekiwaniem

3. Fałszywa samoocena i ocena obrazu społecznego:

• Przedkładanie niejednoznacznej informacji ponad konkretne fakty

• Skupianie uwagi na działaniach, które przyniosły powodzenie, przy pomijaniu błędnych decyzji

RACJONALNOŚĆ – określenie wyborów konsekwentnych i maksymalizujących wartość przy danych ograniczeniach.

ZAŁOŻENIA RACJONALNOŚCI:

• Problem jest jasny i jednoznaczny

• Należy osiągnąć jeden, wyraźnie określony cel

• Znane są wszystkie możliwości i ich skutki

• Preferuje się jasne, niezmienne i stabilne cele

• Nie mam ograniczeń kosztowych ani czasowych

• Ostateczny wybór zapewnia maksymalizację wyniku

HEURYSTYKA DOSTĘPNOŚCI – to tendencje do wydawania osądów na podstawie łatwo dostępnych informacji.

HEURYSTYKA REPREZENTATYWNOŚCI – to określenie prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia na podstawie przeżytych doświadczeń.

ZMIANA – to każda modyfikacja jakiejś części organizacji.

RODZAJE ZMIAN:

• Planowana

• Dostosowawcza

REAKCJE NA ZMIANY:

• Destrukcyjna

• Reaktywna (szybkie reagowanie na zmianę)

• Planowa

ROLA KIEROWNIKA W PROCESIE ZMIAN:

1. Promotor zmiany

2. Agent zmiany

3. Obiekt zmiany

4. Lider zmiany

KATEGORIE LUKI:

• Systemy

• Procesy

• Zasoby

• Zachowanie

• Kompetencje

• Warunki

NAJWAŻNIEJSZE ETAPY ZAANGAŻOWANIA:

1. Uświadom pracownikom, że zmiana ma nastąpić.

2. Upewnij się, że pracownicy w pełni rozumieją charakter zmiany.

3. Pomóż pracownikom w pozytywnym postrzeganiu zmiany.

4. Wdrażaj zmiany, rozwiązuj problemy w miarę jak się pojawiają.

5. Stwórz systemy wspierające, zachęcające do przyjęcia nowych zmian.

TEORIA ANALIZY POLA SIŁ

ORGANIZOWANIE – to decydowanie o najlepszym grupowaniu działań i zasobów organizacji.

PROCES ORGANIZOWANIA – to sposób ułożenia i przydziału pracy członkom organizacji dla sprawnego osiągnięcia jej celów.

ETAPY PROCESU ORGANIZOWANIA:

1. Szczegółowe ustalenie pracy, które należy wykonać dla osiągnięcia celów.

2. Podział pracy na czynności, logicznie możliwe do dogodnego zrealizowania.

3. Łączenie w logiczny i sprawny sposób pracy członków organizacji.

4. Ustalenie mechanizmu koordynacji pracy członków organizacji tak, aby stanowiły jednolitą harmonijną całość.

5. Sprawdzenie skuteczności organizacji i wprowadzenie poprawek w celu utrzymania lub zwiększenie tej skuteczności.

STRUKTURA ORGANIZACYJNA – zestaw elementów konstrukcyjnych, które mogą być użyte do kształtowania organizacji, czyli wykorzystanie w postaci konkretnego układu elementów organizacji i ich wzajemnych powiązań.