Politechnika Wrocławska Instytut Fizyki
|
Sprawozdanie z ćwiczenia nr 33 Temat: Pomiar napięcia powierzchniowego |
Data: 28.04.2000
Ocena: |
Marek Kisilewicz Wydział: Mechaniczny Rok: I |
|
Uwagi końcowe:
|
Cel ćwiczenia :
Zapoznanie się z opisem oddziaływań między cząsteczkowych, prostymi metodami pomiaru napięcia powierzchniowego cieczy i oceną dokładności tego pomiaru.
Wstęp teoretyczny
Między cząsteczkami cieczy występują siły wzajemnego oddziaływania. Siły te działają wokół każdej cząsteczki w pewnym obszarze, zwanym sferą działania. Średnie odległości cząsteczek w cieczach są znacznie mniejsze niż w gazach i dlatego siły oddziaływania między cząsteczkami cieczy są o wiele większe niż gazu. Na cząsteczkę znajdującą się wewnątrz cieczy działają siły przyciągania pochodzące od otaczających ją cząsteczek. Ze względu na symetrię sferyczną siły te kompensują się tak, że ich wypadkowa równa się zeru. Rozkład sił działających na cząsteczkę znajdującą się na powierzchni cieczy jest inny. Siły przyciągania pochodzące od cząsteczek cieczy tworzą wypadkową, która jest skierowana do wnętrza cieczy. Wypadkowa siła działająca na cząsteczki znajdujące się na powierzchni cieczy jest skierowana w głąb cieczy. Na skutek tego powierzchnia cieczy kurczy się. Gdy na ciecz nie działają siły zewnętrzne, przyjmuje kształt kuli, tzn. kształt, dla którego stosunek powierzchni do objętości jest najmniejszy. Przeniesienie cząsteczek z wnętrza na powierzchnię cieczy związane jest z wykonaniem pracy przeciw wypadkowej sił międzycząsteczkowych.
Napięciem powierzchniowym σ danej cieczy na granicy z inną fazą nazywamy pracę potrzebną do izotermicznego zwiększenia powierzchni cieczy o jednostkę.
Napięciem powierzchniowym σ nazywamy także siłę styczną do powierzchni cieczy, działającą na jednostkę długości obrzeża powierzchni cieczy.
W układzie SI wymiarem napięcia powierzchniowego σ jest J/m2 lub N/m.
Na granicy cieczy oraz gazu lub ciała stałego obserwuje się zakrzywienie powierzchni cieczy, zwane meniskiem. Menisk jest wynikiem rozkładu sił, które działają na cząsteczki cieczy znajdujące się w pobliżu granic trzech faz: cieczy, gazu i ciała stałego.
Siłami kohezji nazywamy siły działające między cząsteczkami tego samego ciała. Siłą adhezji nazywamy siłę działającą między cząsteczkami różnych ciał. Na przykład na cząsteczkę znajdującą się na powierzchni cieczy i w pobliżu ścianki naczynia (ciała stałego) będą działały siły pochodzące od innych cząsteczek cieczy, cząsteczek ciała stałego i cząsteczek gazu.
Oznaczmy kąt pomiędzy ścianką naczynia a powierzchnią cieczy na styku z ciałem stałym przez γ. Jeżeli napięcie powierzchniowe na powierzchni granicznej ciecz-gaz oznaczymy przez σ12, na powierzchni granicznej ciecz - ciało stałe σ13 oraz na powierzchni granicznej gaz - ciało stałe przez σ23, możemy ustalić związek między tymi wielkościami, który przedstawia się następująco: cos γ = (σ23 - σ13) / σ12 .
Jeżeli napięcie σ23 > σ13, to γ < π/2,wtedy menisk jest wklęsły i zachodzi przypadek zwilżania ścianek naczynia. Jeżeli natomiast napięcie σ23 < σ13, to γ > π/2 menisk jest wypukły i zachodzi przypadek braku zwilżania.
Dzięki istnieniu napięcia powierzchniowego pod zakrzywiona powierzchnią cieczy działa dodatkowe ciśnienie. Według Laplace'a to dodatkowe ciśnienie określa wzór:
Δp= σ (1/R1 + 1/R2),
gdzie: R1 i R2 - promienie krzywizny prostopadłych względem siebie przekrojów normalnych, dla których promienie krzywizny przyjmują wartości ekstremalne. Promienie R1 i R2 uważamy za dodatnie, gdy środki krzywizn przekrojów normalnych znajdują się po stronie cieczy, za ujemne zaś, gdy są po stronie przeciwnej.
W związku z tym dla menisku wklęsłego Δp<0, a dla menisku wypukłego Δp>0. Dodatkowe ciśnienie jest zawsze skierowane w kierunku środka krzywizny menisku. Gdy R1=R2=R (wycinek powierzchni kuli), wtedy Δp = 2σ / R. Takie jest dodatkowe ciśnienie wewnątrz pęcherzyka gazu o promieniu R, gdy znajduje się on tuż pod powierzchnią cieczy. W cienkich kapilarach dodatkowe ciśnienie pod zakrzywioną powierzchnią powoduje wznoszenie się cieczy, gdy menisk jest wklęsły (zwilżanie) i opadanie cieczy gdy menisk jest wypukły (brak zwilżania).
Tabele
Wartości dla metody odrywania
Ciężary płytek (Q):
|
Q1 |
Q2 |
Lp |
Płytka złota [mg] |
Płytka srebrna [mg] |
1. |
399 |
710 |
2. |
399 |
710 |
3. |
397 |
709 |
4. |
398 |
709 |
5. |
399 |
710 |
6. |
399 |
710 |
7. |
398 |
710 |
8. |
399 |
711 |
9. |
396 |
711 |
10. |
396 |
710 |
wartość srednia |
398 |
710 |
Płytka złota
l1 - długość: 18,7mm ± 0,1mm = 0,0187 ± 0,0001m
d1 - grubość: 0,21mm ± 0,01mm
Q1(śr)= 398 mg
Płytka srebrna:
l2 - długość: 20,5mm ± 0,1mm
d2 - grubość: 0,52mm ± 0,01mm
Q2(śr)= 710 mg
woda destylowana
|
F1 |
F2 |
Pomiar |
złota płytka [mg] |
srebrna płytka [mg] |
1 |
514 |
860 |
2 |
514 |
856 |
3 |
510 |
858 |
4 |
510 |
864 |
5 |
508 |
864 |
6 |
508 |
860 |
7 |
510 |
860 |
8 |
510 |
864 |
9 |
508 |
864 |
10 |
508 |
864 |
Wartość średnia |
510 |
861,4 |
Denaturat
|
F3 |
F4 |
Pomiar |
płytka złota [mg] |
płytka srebrna [mg] |
1 |
460 |
780 |
2 |
460 |
776 |
3 |
464 |
774 |
4 |
464 |
776 |
5 |
460 |
776 |
6 |
462 |
780 |
7 |
464 |
780 |
8 |
464 |
776 |
9 |
462 |
776 |
10 |
462 |
776 |
Wartość średnia |
462,4 |
777 |
wartości dla metody pęcherzykowej
L.p. |
h |
σ |
|
cm |
N/m |
1 |
3,1 |
|
2 |
3,4 |
|
3 |
3,2 |
|
4 |
3,3 |
|
5 |
3,3 |
|
6 |
3,1 |
|
7 |
3,3 |
|
8 |
3,3 |
|
9 |
3,2 |
|
10 |
3,4 |
|
wartość średnia |
3,26 |
|
Wzory i obliczenia
obliczenia dla metody odrywania
Wartość napięcia powierzchniowego wynosi (ze wzoru):
σ - napięcie powierzchniowe
F - średnia siła pochodząca od napięcia powierzchniowego (wartość średnia):
F1 = 510 mg
F2 = 861,4 mg
F3 = 462,4 mg
F4 = 777 mg
Q - ciężar płytki (wartość średnia)
Q1 = 398 mg
Q2 = 710 mg
l - długość płytki
l1 - długość: 18,7mm ± 0,1mm = 0,0187 ± 0,0001m
l2 - długość: 20,5mm ± 0,1mm
d - grubość płytki
d1 - grubość: 0,21mm ± 0,01mm
d2 - grubość: 0,52mm ± 0,01mm
obliczam wartośc napięcia powierzchniowego dla złotej płytki w:
wodzie destylowanej
denaturacie
obliczam wartość napięcia powierzchniowego dla srebrnej płytki w:
wodzie destylowanej
σ3=0,00036kg
denaturacie
σ4=0,000159kg
obliczenia dla metody pęcherzykowej
wartość napięcia powierzchniowego obliczamy ze wzoru:
pT - gęstość cieczy w manometrze
pT = 835kg/m3
g = 9,81 m/s2
Δh - różnica wysokości w manometrze
Δh=0,00005m
r - promień kapilary
r = 3,95⋅10-4m
Błędy pomiarowe
dla metody odrywania
błąd średni kwadratowy wartości średniej arytmetycznej skończonej licbie pomiarów:
korzystając z tego wzoru obliczamy błęd bezwględny ciężaru płytek (ΔQ):
obliczamy błęd bezwględny siły pochodzącej od napięcia powierzchniowego (ΔF):
Z równania na napięcie powierzchniowe obliczam pochodne cząstkowe:
a)
b)
c)
d)
Ocenę błędu pojedynczego pomiaru obliczamy z różniczki zupełnej:
a) dla złotej płytki w wodzie destylowanej
ΔF1=0.7mg
ΔQ1=0.5mg
Δl=0.1 mm
Δd=0.01mm
c)dla płytki srebrnej w wodzie destylowanej
ΔF3= 3mg
ΔQ2=0.3mg
Dla metody pęcherzykowej :
Błąd pomiaru Δh :
Δh =
Δh =0,036 cm = 0,00036m
błąd pomiaru napięcia powierzchniowego wyliczamy z pochodnej logarytmicznej:
ΔpT = 1kg/m3
Δr = 5⋅10-6m
Δg=1⋅10-2 m/s2
Błąd wyznaczenia wartości σ obliczamy:
pT = 998kg/m3
g = 9,81 m/s2
Δh=0,032m
r = 3,95⋅10-4m
h = 0,0324m (wartość średnia)
σ = 0,0622 N/m
1
5