15.05.2006

Rynek kapitałowy - ćwiczenia

KDPW ewidencjuje papiery wartościowe znajdujące się na giełdzie.

Temat: Fundusze inwestycyjne jako inwestor instytucjonalny na rynku kapitałowym.

Ludzie oddają swoje pieniądze, gdyż spodziewają się, że przedstawicieli funduszu cechuje profesjonalizm. Pieniądze oddają jednakże również instytucje. Wykorzystują w ten sposób większą dywersyfikację portfela, gdyż Fundusze mają duże środki, więc je muszą dywersyfikować.

Podział funduszy inwestycyjnych:

• Otwarte Fundusze Inwestycyjne,

• Zamknięte Fundusze Inwestycyjne,

• Specjalistyczne Fundusze Inwestycyjne Otwarte(SFIO).

Podział ten wynika z odmienności w sposobie gromadzenia środków. Cechą Funduszy Otwartych jest to, że w zamian za pozyskane środki emitują jednostki uczestnictwa odzwierciedlające wkład członka funduszu w całość aktywów funduszu. Przy czym należy założyć, że inwestor jest zainteresowany w pewnym momencie wycofaniem środków z funduszu. Cechą jednostek uczestnictwa jest to, że podlegają one umorzeniu po wycofaniu się uczestnika. Liczba jednostek jest zmienna oraz wartość funduszu ciągle się zmienia.

Fundusze Inwestycyjne Zamknięte emitują certyfikaty inwestycyjne. Te certyfikaty są zbywalnymi papierami wartościowymi. W takiej sytuacji zmiana wartości certyfikatów jest nie tyle uzależniona zmianą wartości aktywów, ale ceny rynkowej. Chcąc wycofać się z inwestycji certyfikaty można sprzedać. Skutek jest taki, że w danym momencie ilość i wartość aktywów jest stała.

Fundusze specjalistyczne są zbliżone do Funduszy Otwartych. Specjalizacja zaś wynika z tego, że w swoich statutach ograniczają one podmiotowy zakres swoich członków. Są skierowane one np. wyłącznie do banków, JST.

Występują pewne normy ograniczające działania funduszy. Nie można np. utrzymywać dużego procentu funduszu w jednym przedsiębiorstwie lub na lokacie w jednym banku. Dla funduszy otwartych te progi są nieco bardziej obostrzone.

Z punktu widzenia stosowanych przez Fundusze inwestycyjne formy funkcjonowania wyróżnić można:

1. Fundusze z wydzielonymi subfunduszami

2. Fundusze - fundusze

3. Fundusze powiązane

4. Fundusze portfelowe

5. Fundusze z różnymi kategoriami jednostek

6. Fundusze rynku pieniężnego

7. Fundusze sekurtyzacyjne

8. Fundusze aktywów niepublicznych.

Ad. 1. W ramach jednego funduszu działa kilka subfunduszy realizujących własną politykę inwestycyjną (fundusze parasolowe). Oznacza to, że jednostki uczestnictwa w jednym funduszu inwestycyjnym będą miały różne wartości w zależności od tego, z którym funduszem są związane. Podstawowa zaleta tego typu instytucji sprowadza się do ograniczenia kosztów funkcjonowania oraz osiągnięcia oszczędności podatkowych w sytuacji przenoszenia środków miedzy subfunduszami.

Ad.2. Cechą tych funduszy jest to, że ich portfel inwencyjny złożony jest wyłącznie z jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych innych funduszy inwestycyjnych. W ten sposób inwestor ma większe możliwości dywersyfikacji swoich oszczędności. Wyniki tych funduszy są wypadkową całego rynku funduszy inwestycyjnych, a nie któregoś konkretnego.

Ad. 3. To są tzw. fundusze działające w formie funduszu typu hub&spoke (piasta i szprycha). Towarzystwo funduszy tworzy jeden fundusz podstawowy i kilka powiązanych z nim funduszy. Przy czym fundusz podstawowy może zbywać emitowane przez siebie certyfikaty inwestycyjne lub jednostki uczestnictwa wyłącznie swoim funduszom powiązanym, a fundusze powiązane mogą nabywać wyłącznie jednostki uczestnictwa, bądź certyfikaty inwestycyjne funduszu podstawowego. W takiej sytuacji portfel (struktura) jest taki sam. Klienci kierują się przy wyborze funduszu powiązanego jedynie prowadzoną przez niego polityką prowizyjną.

Ad. 4. Cechą funduszy portfelowych jest to, że struktura ich aktywów odzwierciedla skład jakiegoś indeksu giełdowego lub umownego zdywersyfikowanego portfela, czyli dążą do tego, aby zmiany wartości ich jednostek uczestnictwa podążały za zmianą indeksów giełdowych.

Ad. 5. W ramach danego funduszu dane są inwestorom możliwości wyboru jednostek uczestnictwa różniących się sposobem pobierania opłat manipulacyjnych.

Ad.6. One pokazują co jest przedmiotem inwestycji. Mają one obowiązek inwestowania w płynne aktywa np. krótkoterminowe papiery wartościowe przy czym założenie jest jedno - średni okres zapadalności tych aktywów nie może przekraczać 90 dni.

Ad. 7. Z wnoszonych przez członków funduszu środków kupuje się wierzytelności, a zaspokajanie roszczeń z tytułu wierzytelności jest źródłem zysku funduszu.

Ad. 8. To w uproszczeniu forma venture-capital. A więc inwestuje się w przedsiębiorstwa wysokiego ryzyka nie dopuszczone do obrotu publicznego.

Dla inwestorów najważniejsze jest strategia inwestycyjna. Można wyróżnić trzy zasadnicze grupy z punktu widzenia strategii:

1. Agresywne

2. Bezpieczne

3. Zrównoważone.

Ad. 1. Kierują swoje aktywa głównie w akcje, ale za to dają możliwość większych stóp zwrotu.

Ad. 2. Wybierają bezpieczne papiery wartościowe - niższy zysk i ryzyko.

W Polsce ponad połowa środków ulokowanych w funduszach znajduje się w funduszach o charakterze zrównoważonym. Około 25% to fundusze agresywne, pozostałe to bezpieczne. W USA połowa rynku funduszy to fundusze akcyjne.

Polacy są ostrożniejsi, gdyż mają mniejsze środki, których boja się stracić. Amerykanie chcą przede wszystkim zarobić.

1

---