POLITECHNIKA RADOMSKA
im. KAZIMIERZA PUŁASKIEGO
PROJEKT NR.1
PROJEKT MECHANIZMU ŚRUBOWEGO
Wykonał:
Gregorczyk Krzysztof
Wydział: Mechaniczny
Studia:magisterskie
Kierunek:Mechanika i Budowa Maszyn
Rok studiów:III Semestr:V
Grupa:A1
Sprawdził:
dr inż. LESZEK SARNOWICZ
Radom 2003
Kinematyka konstrukcji podnośnika nożycowego podwójnego
założenia konstrukcyjne:(szkic konstrukcji)
najmniejsza wysokość podnośnika Hmin=100mm
największa wysokość podnośnika Hmax=400mm
obciążenie Q=10[kN]
b)określam zależności wymiarowe aby spełnić założenia Hmin i Hmax
a2+b2=c2 62+852=c2
c2=7261
c=85[mm]
Ze względu na mały kąt α=
długości ramion przyjmuję jako wysokość w położeniu max wznosu.
c)obliczam wartość siły Q działającej na śrubę w najniższym położeniu podnośnika
-analiza sił
∑:Fx S1cosα-S2cosα=0 ⇒S1=S2 β=2α
∑:Fy S1sinα-S2cosα+Q=0
Ssinα+Ssinα=Q
Obliczam wartość siły wypadkowej F działającej na śrubę
d)obliczam minimalny kąt powyżej którego zacznie się podnoszenie ciężaru Q=10[kN]
2H2+2H1+30=100 /:2
H1+H2+15=50
H1=35-H2
⇒
⇒ 85H2=115(35-H2)
85H2+115H2=115*35
H2=
=20[mm]
H1=35-20=15[mm]
sinα=
=0.1739 ⇒ α=100 ⇒ β=2α
F=
Uwaga: Ze względu na duży rozrzut wartości Hmin i Hmax mamy dużą wartość wznosu W=300[mm] przy określonym parametrze Hmin = 100[mm] musimy znacznie zmniejszyć wartość kąta α . Zmniejszenie tego kąta przy pełnym obciążeniu powoduje wzrost siły rozciągającej śrubę F do nieskończoności .
W związku z zasadami technologicznymi bez sensu buło by stosowanie podnośnika który podniesie ciężar Q=10[kN] , a siła działająca na śrubę przy minimalnym kącie α jest około sześciokrotnie większa . W związku z tym zwiększam minimalną wysokość podnośnika od której zaczniemy podnosić ciężar Q do Hmin =150[mm] .
2H2+2H1+30=150
H1=60-H2
⇒
⇒ 85H2=115(60-H2)
85H2+115H2=115*60
H2=34.5[mm]≈35[mm]
H1=70-35=35[mm]
sinα=
=0.3043 α=18o β=36o
F=
[kN]=
=
[kN]=
[kN]=29.29[kN]≈30[kN]
Obliczenia wytrzymałościowe
Dane wejściowe:
Udzwig Q = 10[kN]
Wysokość podnoszenia: h = 100÷400 [mm]
Typ produkcji: seryjna
Typ mechanizmu: podnośnik śrubowo-nożycowy
Dane |
Obliczenia |
Wynik |
Q=10[kN] kr=325[Mpa] |
-z warunku wytrzymałościowego na rozciąganie obliczam średnicę rdzenia śruby:
-przy Fr= |
dr =11.5 [mm]
|
dr=11.5mm |
2.Dobieramy gwint według PN-79/M-02017
(dr=11.5mm;d=16mm;d2=14mm) |
Tr16×4 |
P=4[mm] d2=14[mm] μ=0.1 αr=15°
|
3.Obliczam samohamowność gwintu -obliczenie kąta pochylenia linii śrubowej
-obliczam pozorny kąt tarcia ρ':
Wniosek: ponieważ zachowany jest warunek ρ' |
ρ' |
Q=10000[N]
|
4.Obliczam moment skręcającyMsna gwincie: Ms=0.5Qtg(γ+ρ')d2=0.5⋅10000⋅tg(11.8)⋅14= 0.5⋅10000⋅0.1924⋅14=13468[Nm] |
Ms=13468[Nm] |
|
5. Obliczam naprężenia zastępcze w śrubie z hipotezy Hubera:
m:
|
|
|
6. Sprawdzenie śruby na wyboczenie ls -długość swobodna śruby
s= λ - smukłość śruby α = 2- współczynnik zamocowania ix - ramię bezwładności
Dla smukłości mniejszej od λgr stosujemy wzór Tetmajera-Jasińskiego σkr = a - b*λ
Dla smukłości większej od λgr stosujemy wzór Eulera
σkr=368,52 Obliczamy rzeczywiste naprężenia w przekroju rdzenia śruby
Sprawdzamy współczynnik bezpieczeństwa
xw=8,78, xw= (6÷9) jeżeli warunek nie jest spełniony, zwiększamy średnicę śruby i powtarzamy obliczenia. Współczynnik bezpieczeństwa mieści się w granicach normy. Pozostaję przy gwincie Tr16x2. |
|
Q=6000 [N] d2=15 [mm] γ=2,43[o] ρ'=9,826[o] Dsr=19,5 μ=0,15 |
7. Obliczamy moment skręcający Ms Ms = 0,5*Q*tg(γ+ρ')*d2 = 0,5*6000*tg(2,43+9,82)*15 = 1844 [Nmm] MT2=T*0,5*Dsr
T= MT2=866,025*0,5*0,0195 = 8,44 [N*m] Ms=0,5*0,015*tg (9,826 + 2,43) = 10+8,44 = 18,44 [Nm]
σz=
|
Ms = 18,44 [Nm]
|
Q=6000 [N] |
8. Sprawdzamy naprężenia zastępcze σz
Ponieważ rdzeń śruby jest ściskany i skręcany naprężenie zastępcze wynosi: Przy czym:
Fr - przekrój rdzenia śruby Fr= Π*82= 200,96 [mm2]
|
|
pdop= 0,15kc pdop=21,75 [Mpa] |
9. Obliczamy wysokość nakrętki H z warunku na naciski dopuszczalne na zwojach gwintu:
ze względu na dobre prowadzenie śruby w nakrętce przyjmujemy H=(1,2÷2,5)d
Sprawdzamy ilość zwojów nakrętki n-liczba czynnych zwojów Obliczam ostateczną wysokość nakrętki: H>P*(n+2)+2+2=2*10+4=24[mm] |
|
|
10. Obliczanie średnicy zewnętrznej (minimalnej) nakrętki : D0=D+(4÷10) [mm] D0=16,5+7=23,5 [mm]
Do celów konstrukcyjnych przyjmuję Dn= 30 [mm] |
D0=23,5 [mm] Dn=30 [mm] |
|
11 |
|
Ms=18,44 [Nm] Fr=100[mm2] |
12. Obliczanie długości pokrętła
Fr - przekrój rdzenia śruby l'= 190[mm] - rzeczywista długość pokrętła |
L=190[mm] |
|
13. Obliczenie średnicy pokrętła Dobieram materiał pokrętła stal 45:
Dpokr=9,5[mm] ≈10[mm] l' - praktyczna długość pokrętła |
|
d3 = 11,9 |
14. Obliczam sworzeń ramienia Sworzeń pasowany ciasno jest narażony ciasno na ścięcie w dwóch przekrojach, zatem: τts=59,71≤65[Mpa] Warunek spełniony.
|
D = 16,66 [mm] |
|
15.Obliczam ramię podnośnika. Ramię podnośnika obciążone jest momentem gnącym. Dobieram materiał ramienia stal 45 Mg = P * l Mg=6000*0,1=600[Nm] σr=61728395[Pa]≈62[MPa] 205≥62 Warunek spełniony. |
dkor =5,95 [mm] |
L=360[mm] |
16.Obliczam smukłość korpusu Lw=2*L=720[mm] S= ix- promień bezwładności Lw- długość wyboczeniowa I - moment bezwładności F - pole przekroju b=44[mm] h=39[mm] ix=0,33 s=2,18<100 |
|
Q=5000 [N] r = 13[mm] |
16. Sprawdzenie nacisku na podłoże
F'= Π*r2 - pole nacisku |
p = 0,094 [MPa] |
L/d>10 to wtedy element nie jest wybaczany
Materiał stal |
Rm min. [MPa] |
Re min [MPa] |
Naprężenia dopuszczalne [MPa] |
||||||||||
|
|
|
kr≈kc |
krj≈kcj |
krc |
kg |
kgj |
kgo |
ks≈kt |
ksj≈ktj |
kso≈kto |
||
45 |
600 |
355 |
195 |
102 |
57 |
230 |
144 |
78 |
128 |
95 |
46 |