Rewolucja przemysłowa w Anglii
Rewolucja przemysłowa oraz zwycięstwo zasad liberalizmu gospodarczego umocniły rolę przemysłu i górnictwa w gospodarce. Spadał natomiast udział rolnictwa w tworzeniu dochodu narodowego. Rewolucja przemysłowa rozpoczęła się od przemysłu lekkiego w przemyśle włókienniczym. W 1733r. wynaleziono mechaniczne czółenko tkackie, które umożliwiło dwukrotne zwiększenie wydajności tkacza, w efekcie zwiększając popyt na przędzę. W ciągu kilku lat wynaleziono kilka urządzeń mechanicznych do przędzenia, pierwszym była mechaniczna przędzarka zwana “pędząca Joasia” , która zastępowała pracę kilku osób. Zaczęto poszukiwać rozwiązań problemu tkania mechanicznego, co w konsekwencji doprowadziło do wynalezienia krosna mechanicznego i jego dalszych ulepszeń. Rewolucja przemysłowa dotyczyła i innych gałęzi przemysłu. Zmiany te dotyczyły np. procesu wytapiania rudy żelaza za pomocą koksu, co uwolniło hutnictwo żelaza od zależności od węgla drzewnego, wynaleziono maszynę parową, nowe potężne źródło napędu, która uzupełniła, a w końcu zastąpiła siłę wiatru i energię wodną. Maszynę parową po raz pierwszy wykorzystano w górnictwie. Gdy wzrósł popyt na węgiel i metale, zwiększono wysiłki związane z ich wydobyciem z kopalni głębinowych. W 1712r. skonstruowano pierwszą pompę parową dla kopalni węgla. Tak więc potęga przemysłu angielskiego oparta była na produkcji przy użyciu maszyn, stosowaniu silników mechanicznych bazujących na rosnącym wydobyciu węgla kamiennego, rozwiniętym hutnictwie żelaza i wykorzystaniu kolei żelaznych. Powstanie kolei żelaznych i udoskonalenie lokomotywy pozwoliły na połączenie kilku miast liniami towarowymi i osobowymi. Wszystko to zadecydowało o tym, że powstała nowoczesna struktura gospodarki, która zadecydowała o tym, że Anglia w latach 1815-1870 była najbardziej gospodarczo rozwiniętym krajem świata.