Etapy budowy planu operatywnego:
aktualizacja danych zawartych w rocznym planie produkcji
W rocznym planie produkcji budowanym na podstawie prognoz zbytu lub już złożonych zamówień, przedstawione są przewidywane wielkości produkcji w poszczególnych kwartałach lub miesiącach,
a) należy dokonać oceny warunków
--wewnętrznych (poziom techniczny, poziom zatrudnienia, stopień zaawansowania robót czyli wielkość produkcji w toku, zapasów, stopień dyspozycyjności posiadanych zdolności produkcyjnych)
--i zewnętrznych (fundusz czasu pracy, ceny zaopatrzeniowe- surowców, energii) funkcjonowania zakładu
b) rozstrzygnąć sposób realizacji produkcji
--produkcja na zamówienie- sfera zbytu włączona jest w sferę wytwarzania. W wypadku gdy łączny cykl realizacji zamówienia nie przekracza horyzontu planowania, ustalenie przyszłych zadań jest w dużym stopniu ułatwione dzięki wyeliminowaniu ryzyka zawsze związane z prognozowaniem zapotrzebowania. Gorzej gdy konkurencja wymusza realizację zamówień klientów w okresie krótszym niż wynosi łączny cykl realizacji wtedy trzeba szybko przygotować surowce i zrealizować zamówienie. Zapotrzebowanie na wyroby pochodzi z dwóch źródeł: prognoz popytu i zamówień hurtowni, jednostek handlowych lub indywidualnych.
--produkcja do magazynu- prognozy są głównym źródłem informacji o zaopatrzeniu na wyroby ujęte w planie rocznym jak i operatywnym pl. pr. Występują tutaj dwa oddzielne cykle: wytwarzania i zbytu co znacznie zwiększa ryzyko finansowe wszelkich decyzji planistycznych.
rozłożenie produkcji w czasie- występują dwa skrajne rozwiązania
--wykonywanie równoległe- w każdym z okresów planistycznych produkuje się cały asortyment- pozwala to na lepsze zaspokojenie potrzeb odbiorców bez potrzeby tworzenia zapasów wyrobów gotowych. Jednocześnie ułatwia równomierne obciążenie zdolności produkcyjnych. (z punktu widzenia celów marketingowych jest korzystniejsze)
--wykonywanie kolejne- tylko ograniczony asortyment, pozwala to na wzrost wielkości serii ale ogranicza ofertę dla rynku przy jednoczesnym wydłużeniu czasu obrotu zapasów
Planując produkcję w czasie należy uwzględnić należy: zaspokojenie potrzeb odbiorców, równomierne obciążenie zdolności produkcyjnych, zmniejszenie liczby jednocześnie wytwarzanych asortymentów.
zgrubne bilansowanie obciążeń
Bilansowanie obciążeń ma na celu ustalenie czy zakładane wielkości produkcji w poszczególnych okresach mogą być wykonywane przy danej zdolności produkcyjnej.
Zgrubne bilansowanie- polega na porównaniu dysponowanego funduszu czasu pracy z pracochłonnością zadań planowych. Uwzględnia się w nim tylko te komórki produkcyjne które stanowią wąskie gardła.
Wąskie gardła- stanowią te komórki produkcyjne (wydziały, grupy stanowisk) które wykazują okresowy lub stały niedobór zdolności produkcyjnej.