Politechnika Lubelska |
Laboratorium Metrologii |
||||
w Lublinie |
Ćwiczenie Nr 3 |
||||
Nazwisko: Mróz |
Imię: Marcin |
Semestr V |
Grupa ED 5.2 |
Rok akad. 1998/99 |
|
Temat ćwiczenia: Sprawdzanie wieloukładowych mierników magnetoelektrycznych |
Data wykonania: 4.11.1998 |
Ocena:
|
Celem ćwiczenia jest zapoznanie z układami mierników o ustroju magnetoelektrycznym
1. Określenie płynności regulacji.
Schemat pomiarowy do 1 punktu ćwiczenia :
Przyrządy użyte do pomiarów:
Z - zasilacz napięcia stałego; KB-6118
Rd - opornik dekadowy; DR6-16 klasa 0,05
R - opornik suwakowy o rezystancji 2170 Ω;
mVw - miliwoltomierz wzorcowy; kl. 0,2; Typ PsLL6370650
mVx - miliwoltomierz badany; kl. 0,5; TLME-2 zakres 60 mV.
mA -miliamperomierz ; kl.0,5 LM-3
mAw -miliamperomierz wzorcowy; kl.02 LDA-1
przybór pomiarowy do miernika badanego OWBL-1
Wyniki pomiarów:
a) dla małego napięcia zasilającego
R10=3811Ω
ΔR=0,1Ω
R9=4207Ω
płynność = Δα/[(R9dz - R10dz )/ ΔRd]=1dz./[(4207Ω - 3811Ω)/0,1Ω]=0,00025 dz
- początek skali: zmiana rezystancji przy zmainie napięcia o 1 dz. jest b. duża
b) dla dużego napięcia zasilającego
R70=520Ω
ΔR=0,1Ω
R71=513Ω
płynność = Δα/[(R70dz - R71dz )/ ΔRd]=1dz./[(520Ω - 513Ω)/0,1Ω]=0,014 dz
- koniec skali: zmiana rezystancji przy zmianie napięcia o 1 dz. jest bardzo mała
2. Sprawdzenie badanego miliwoltomierza.
Schemat pomiarowy i użyte przyrządy takie same jak w punkcie 1.
Tabela pomiarowa:
|
αw |
αx |
Uw |
Ux |
Δα |
||||||
|
[dz] |
[dz] |
[mV] |
[mV] |
[dz] |
||||||
dla rosnących |
19,3 |
10 |
7,72 |
8 |
0,35 |
||||||
|
40,2 |
20 |
16,08 |
16 |
-0,1 |
||||||
|
60,5 |
30 |
24,2 |
24 |
-0,25 |
||||||
|
81,3 |
40 |
32,52 |
32 |
-0,65 |
||||||
|
102 |
50 |
40,8 |
40 |
-1 |
||||||
|
122,7 |
60 |
49,08 |
48 |
-1,35 |
||||||
|
144,9 |
70 |
57,96 |
56 |
-2,45 |
||||||
|
150 |
73,1 |
60 |
58,48 |
-1,9 |
||||||
dla malejących |
143,9 |
70 |
57,56 |
56 |
-1,95 |
||||||
|
122,8 |
60 |
49,12 |
48 |
-1,4 |
||||||
|
101,7 |
50 |
40,68 |
40 |
-0,85 |
||||||
|
81 |
40 |
32,4 |
32 |
-0,5 |
||||||
|
60,3 |
30 |
24,12 |
24 |
-0,15 |
||||||
|
39,9 |
20 |
15,96 |
16 |
0,05 |
||||||
|
19 |
10 |
7,6 |
8 |
0,5 |
Cw = 60mV/150dz=0,4mV/dz Uw = Cw • αw
Cx = 60mV/75dz=0,8mV/dz Ux = Cx • αx
- dla drugiego pomiaru Uw=0,4*40,2=16,08mV Ux=0,8*20=16mV
Wykres przedstawiający zależność Δα=f(αx) dla rosnących pomiarów
Wykres przedstawiający zależność Δα=f(αx) dla pomiarów malejących.
= x - w/2 = 20-40,2/2 = - 0,1dz
Błąd bezwzględny
U
=
16 - 15,96=0,04 mV
Poprawka
p= -
U
= -0,04mV
Błąd względny
Klasa dokładności
3. Sprawdzenie badanego miliwoltomierza jako miliamperomierza przez dołączenie bocznika.
Schemat pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
|
|
|
|
p |
|
Kl. dokł |
I |
Ix |
|
|
[dz] |
[mA] |
[mA] |
[%] |
- |
[mA] |
[mA] |
150 |
73,7 |
1,3 |
0,52 |
-0,52 |
1,76 |
0,02 |
30 |
29,48 |
Cw = 30mA/150dz=0,2mA/dz Iw = Cw • αw
Cx = 30mA/75dz=0.4mA/dz Ix = Cx • αx
- przykład obliczeń Iw=0,2*150=30mA Ix=0,4*73,7=29,48mA
=73,7 -
= 1,3dz
= 30 - 29,48 = 0,52mA
p= -
= - 0,52mA
Dla miliwoltomierza mamy kl = 0.5, dla użytego bocznika mamy kl = 0.2.
Błąd wynikający z klasy przyrządu ( uwzględniając błąd użytego bocznika ) wynosi:
4. Sprawdzenie miernika przy poszerzeniu zakresu z 3V do 15V.
Wartość rezystora dodatkowego wynosi:
Rd = (m - 1) * Rv = [(15V/3V)-1] • 1500 Ω = 4 • 1500 Ω = 6000 Ω
Schemat pomiarowy:
Tabela pomiarowa:
|
|
Δα [dz] |
ΔU |
p[V] |
δU |
Klasa |
U |
U |
40 |
20 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
4 |
4 |
60,2 |
30 |
-0,1 |
-0,02 |
0,02 |
-0,33 |
-0,026 |
6,02 |
6 |
79,9 |
40 |
0,05 |
0,01 |
-0,01 |
0,125 |
0,013 |
7,99 |
8 |
99,8 |
50 |
0,1 |
0,02 |
-0,02 |
0,2 |
0,026 |
9,98 |
10 |
120,2 |
60 |
-0,1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
12 |
12 |
140 |
70 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
14 |
14 |
150 |
74,9 |
-0,1 |
0,02 |
-0,02 |
-0,133 |
0,026 |
15 |
14,98 |
Cw = 15V/150dz=0,1V/dz Uw = Cw • αw
Cx = 3V/75dz=0,4V/dz Ux = Cx • αx
przykłady obliczeń dla drugiego pomiaru Uw=0,1* 140 = 6,02V
Ux=0,4 * 30 = 6 V
Błąd bezwzględny
U
=
6 - 6,02 = -0,02 mV
Poprawka
p= -
U
= 0,02 mV
Błąd względny
Klasa dokładności
Wykres przedstawiający zależności Δα(3V)=f(αx) błędów miernika dla zakresu 3V poszerzonego
do 15V
5. Wnioski.
- W żadnym z realizowanych punktów pomiarowych nie były spełnione warunki przedstawione
w PN, tzn. nie były spełnione wymagania dotyczące klas stosowanych przyrządów - nie zachodzi
klb3*klw bo jak wiemy było 3*0.2>0.5 ,
- Błąd dopuszczalny miernika wynosi: 75dz * 0,5(kl. dokł.) = 0,375 dz.
- Płynność regulacji nie może przekraczać 0,2 błędu dopuszczalnego miernika,
zatem płynność ≤ 0,2 * 0,375dz = 0,075dz.
- Na początku skali płynności regulacji jest spełniony
- Dla końca skali sprawdzenie jest już dużo dokładniejsze. Warunki do pomiaru były spełnione
ponieważ obliczona płynność wynosi 0,0025dz i mieści się w klasie dokładności.
- Po zwiększeniu napięcia zasilania obliczona płynność wynosi 0,014dz i jest również mniejsza
od dopuszczalnej.
- zastosowanie opornika dodatkowego przy poszerzeniu zakresu z 3V do 15V zmniejszyło znacznie
błąd miernika
- Warto zauważyć, że korzystniej byłoby użyć lepszego miernika wzorcowego który posiadał by
także gęściejszą podziałkę i znamionowa liczba działek miernika badanego
i wzorcowego byłyby równe co pozwala uniknąć błędu związanego z przeliczaniem wskazań
x[dz]
[dz]
x[dz]
[dz]
~
mAw
mAx
Rd
Z
W
R
Rd
Z
Vx
W
~
Vw
Δα[dz]
αx[dz]