Laboratorium z elektroniki
Polaryzacja i pomiar charakterystyk małosygnałowych tranzystorów
Zadaniem naszym było zaprojektowanie tranzystora tak, aby pracował jako wzmacniacz małych mocy w układzie ze wspólnym emiterem w ustalonym punkcie pracy, a następnie należało zaprojektowany układ zmontować i porównać teoretyczny punkt pracy z rzeczywistym, przez dokonanie odpowiednich pomiarów. W ćwiczeniu należało także wyliczyć współczynnik wzmocnienia napięciowego tranzystora i porównać go z wartością zmierzoną oraz wyznaczyć charakteystykę częstotliwościową.
Polaryzacja tranzystora i wyznaczanie punktu pracy tranzystora.
Schemat wzmacniacza tranzystorowego:
Wyznaczenie punktu pracy sprowadza się do takiego doboru rezystancji R1 , R2, Re, Rc, aby pewne charakterystyczne napięcia i prądy tranzystora przyjmowały wartości zgodne z naszymi założeniami. W naszym ćwiczeniu rezystancje dobieramy tak, aby tranzystor znajdował się w punkcie pracy:
napięcie kolektor - emiter Uce=0.5 Ucc
prąd kolektora Ic= 3 mA
napięcie baza - emiter Ube= 0.7 V
napięcie emitera Ue= 0.1 Ucc
Współczynnik wzmocnienia prądowego β= 275
Napięcie, którym zasilaliśmy tranzystora Ucc= 15V
W zależności od wartości Ucc dobieramy wartości napięć kolektor - emiter oraz napięcie emitera:
Uce≈7V oraz Ue=1.5V
Możemy teraz wyliczyć wartość rezystora emiterowego:
Re=≈= 500 Ω
Możemy z dobrym przybliżeniem napisać, że prąd emitera jest równy prądowi kolektora, gdyż przy współczynniku wzmocnienia prądowego równym 275 różnica pomiędzy nimi jest bardzo mała i nie przekracza 0.5 %.
Wartość rezystancji kolektorowej wyznaczamy z zależności:
Rc==2.7 kΩ
Napięcie bazy jest równe sumie napięć emitera i baza - emiter:
Ub= Ue + Ube
Ub= 1.5 + 0.7 = 2.2 V
Prąd bazy wyznaczamy z prostej zależności:
Ib==1.1. 10-5 A
Pozostają nam jeszcze do wyliczenia wartości rezystancji R1, R2. W celu wyznaczenia tych rezystancji zakładam, że przez R2 płynie prąd I1 10 razy większy niż prąd bazy, natomiast przez R1 suma tego prądu i prądu bazy.
Czyli wartości szukanych rezystancji otrzymujemy z zależności:
R1==106 kΩ
R2==20 kΩ
Tak więc, aby tranzystor znajdował się w ustalonym przez nas punkcie pracy musimy dobrać następujące wartości rezystancji:
Re=500 Ω
Rc=2.7 kΩ
R1=106 kΩ
R2=20 kΩ
Pomiaru interesujących nas wartości, podczas pracy układu, dokonywaliśmy za pomocą oscyloskopu. Mimo tego mogliśmy z grubsza oszacować na ile odbiegają one od wartości założonych przez nas. Analiza pracy układu pokazała, że owe rozbieżności nie przekraczają 5%. Tak więc teoretyczne założenia dotyczące punktu pracy tranzystora znalazły dość dokładne potwierdzenie w rzeczywistości.
Warunki sterowania tranzystora sygnałem zmiennym.
W celu wyznaczenia powyższych wartości na wejściu tranzystora musimy zadać sygnał zmienny. Sygnał ten (Uwe) doprowadzamy na wejście przez kondensator Cwe. Również na wyjściu układu stosujemy kondensator Cwy, który ma za zadanie wyeliminowanie składowej stałej sygnału wyjściowego. Trzeci z dołączonych do układu kondensatorów Ce spełnia inne zadanie od dwu poprzednich. Dla składowej stałej stanowi on przerwę, dlatego też rezystor emiterowy wprowadza do układu ujemne sprzężenie zwrotne stabilizujące pracę układu, a dla składowej zmiennej działanie jego powoduje wzmocnienie składowej zmiennej. Na wyjściu układu dołączamy jeszcze obciążenie R0, tak jak ma to miejsce przy pracy układu w rzeczywistości.
Schemat takiego układu wygląda następująco:
Zastosowane przez nas wartości pojemności kondensatorów wynosiły:
Cwe= 470 nF
Cwy= 470 nF
Ce = 4.7 μF
natomiast obciążenie R0 = 50 kΩ
3.Charakterystyka częstotliwościowa .
Dla powyższego układu polaryzacji tranzystora,w układzie wspólnego emitera, wyznaczyliśmy charakterystykę częstotliwościową podając na wejście sygnał z przestrajanego generatora sinusoidalnego
i obserwując na oscyloskopie amplitudę sygnału wyjściowego.Otrzymaną charakterystykę umieszczamy na wykresie poniżej.
GND
GND
Vcc
Vcc
BC547
Re
E
C
B
R1
R2
Rc
Cwe
GND
GND
GND
Uwe
Uwy
Ro
Cwy
Ce
R1
Rc
Vcc
Vcc
Re
R2
BC547
E
C
B