WYŻSZA SZKOŁA UMIEJĘTNOŚCI SPOŁECZNYCH

w POZNANIU

Piotr Białasik

RADIO INTERNETOWE - NOWE MEDIUM

Praca licencjacka

Promotor:

dr Andrzej Podleśny

POZNAŃ 2005

Spis Treści

I. WSTĘP.

Tematem mojej pracy jest radio internetowe, jak i jego pozycja na tle mediów. Internetowy rozwój i funkcjonowanie radia internetowego jest ściśle powiązane z działaniem globalnej sieci. Dokonam przybliżenia zasady działania Internetu oraz przedstawię jego historię. Zobrazuję rozwój, strukturę jak i jego części składowe. Dokonam wprowadzenia
i zaprezentuję podział jak i cele mediów. Znaczącą uwagę poświęcę radiu, gdyż jest ono przewodnim tematem pracy. Przedstawię badania słuchalności i planowanie kampanii reklamowej. Dokonam powiązania Internetu z radiem na zasadzie porównania. Pokażę jak założyć własne radio internetowe oraz podam przykłady i adresy najpopularniejszych stacji radiowych. Zbadam perspektywy na przyszłość i warunki rozwoju.

II. WPROWADZENIE O INTERNECIE

II.2. CO TO JEST INTERNET?

Internet, globalna sieć komputerowa. Podwaliny pod jej powstanie położono na początku lat 60., kiedy amerykańska firma RAND Corporation prowadziła badania nad możliwością dowodzenia i łączności w warunkach wojny nuklearnej. Na podstawie jej raportów podjęto badania nad skonstruowaniem sieci komputerowej mogącej funkcjonować pomimo zniszczenia jej części np. w wyniku ataku atomowego. Badania prowadzono w ramach projektów DARPA, ich efektem było powstanie prototypowej sieci ARPA-net i opracowanie podstawowych koncepcji technicznych, z których głównymi były: pakietowy system przesyłania informacji (informacja dzielona jest na małe porcje, z których każda przesyłana jest niezależnie, a następnie składana w całość)
i decentralizacja, czyli równorzędne traktowanie komputerów w sieci, (przez co nie istnieje centrum, którego uszkodzenie niszczyłoby całą sieć).Pierwsze prototypowe fragmenty sieci powstały w latach 1966-1967, a w 1969 roku połączyły cztery amerykańskie centra akademickie. Zaczęto wtedy opracowywać szczegóły techniczne protokołów komunikacyjnych. W 1973 roku sieć przekroczyła granice Ameryki i dołączono do niej pierwsze dwa komputery w Europie. Nazwy Internet użyli w 1974 roku Vint Cerf i Bob Kahn w artykule w Transmission Control Protocol. Stopniową techniczną ewolucję sieci (np. przejście na znacznie wydajniejsze protokoły komunikacyjne) uwieńczyło w końcu lat 80.
i w latach 90., przejęcie opieki nad rozwojem sieci przez NFS (National Science Foundation). Projekt wzbudzał ogromne zainteresowanie środowisk uniwersyteckich nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i na całym świecie. W celu ułatwienia wymiany informacji naukowej powstawały w latach 80. sieci wzorowane na ARPA, m.in.: przeznaczony dla potrzeb środowisk naukowych BITNET, EARN i CSNET, które
z czasem, pozostając administracyjnie odrębnymi, otwarły się na Internet.Szacuje się, że w 1991 roku w ramach Internetu funkcjonowało 5000 sieci skupiających 700 000 komputerów, z których korzystało ok. 4 000 000 użytkowników. Był to także rok powstania najpopularniejszej
z dotychczas wykorzystywanych usług internetowych WWW. Obecnie Internet przestał być własnością instytucji rządowych i w większości należy do firm prywatnych. Ilość komputerów podłączonych stałymi łączami do sieci szacuje się na ok. 9,5 mln (1996).

II.2. HISTORIA INTERNETU

Burzliwy rozwój Internetu, którego jesteśmy świadkami w ostatnich latach, u osób niezorientowanych może wywołać wrażenie, iż sieć ta jest wynalazkiem bardzo świeżej daty. Tymczasem historia Internetu sięga już ponad ćwierć wieku wstecz. Zaczyna się ona 1 września 1969 roku, kiedy to w Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA), a wkrótce potem w trzech, następnych uniwersytetach, zainstalowano w ramach eksperymentu finansowanego przez ARPA (Advanced Research Project Agency, zajmującą się koordynowaniem badań naukowych na potrzeby wojska) pierwsze węzły sieci ARPANET - bezpośredniego przodka dzisiejszego Internetu. Eksperyment miał zbadać możliwość zbudowania sieci komputerowej bez wyróżnionego punktu centralnego, która mogłaby funkcjonować nawet pomimo uszkodzenia pewnej jej części.

Wszystkie istniejące do tej pory sieci zarządzane były przez jeden główny komputer, którego awaria pozbawiała możliwości pracy całą sieć. Sieć taka nie nadawała się do dowodzenia armią podczas wojny, gdyż taki główny węzeł sieci byłby oczywiście pierwszym celem ataku przeciwnika. Postanowiono, więc wypróbować zaproponowaną kilka lat wcześniej przez RAND Corporation (kolejną instytucję związaną z badaniami wojskowymi) koncepcję sieci rozproszonej. W ciągu dwu następnych lat sieć była rozbudowywana, w pracach nad nią brała udział coraz większa liczba naukowców z różnych ośrodków. Trzeba było opracować konkretne aplikacje, umożliwiające wykorzystanie możliwości komunikacyjnych dawanych przez sieć; jednym z pierwszych zastosowań było zdalne wykonywanie obliczeń na komputerach dużej mocy znajdujących się
w innych ośrodkach. Pod koniec 1971 roku stworzony został pierwszy program poczty elektronicznej, działający w sieci ARPANET i pracujący przy niej naukowcy zaczęli odkrywać zalety tego sposobu komunikacji - nie tylko do przesyłania służbowych notatek i raportów, lecz także zupełnie prywatnej korespondencji; zaczęły tworzyć się zalążki "społeczności sieciowej".

W październiku 1972 roku w ramach odbywającej się w Waszyngtonie międzynarodowej na temat łączności komputerowej miała miejsce pierwsza publiczna prezentacja działania ARPANET`u. Okazała się ona ogromnym sukcesem: obecni na konferencji naukowcy żywo zainteresowali się siecią i możliwością współpracy przy jej rozwijaniu. Jeszcze w trakcie konferencji zdecydowano o utworzeniu Międzynarodowej Grupy Roboczej do spraw Sieci (International Network Working Group). Tym samym do prac nad siecią włączono także naukowców spoza USA, a w roku następnym do ARPANET`u przyłączono, specjalnymi łączami satelitarnymi, dwa pierwsze węzły zagraniczne: jeden w Wielkiej Brytanii, a drugi w Norwegii. ARPANET stał się siecią międzynarodową. W miarę przyłączania do sieci kolejnych ośrodków i rozwoju kolejnych aplikacji (w 1972 opracowano ostateczną; stosowaną do dziś specyfikację protokołu telnet, w 1973 - FTP, a w 1977 - poczty elektronicznej) okazało się, że nie tylko w pełni zrealizowano cel eksperymentu, ale również przy okazji stworzono bardzo sprawne narzędzie komunikowania się naukowców ze sobą. W 1975 roku kierownictwo ARPA zdecydowało o zmianie statusu sieci ARPANET
z eksperymentalnej na użytkową i przekazało sieć pod zarząd Wojskowej Agencji Łączności (Defense Communications Agency -DCA). Nie oznaczało to jednak bynajmniej, że prace nad rozwojem sieci zostały zaniechane. W szczególności stało się jasne, że w rozrastającej się sieci stosowany początkowo protokół komunikacyjny o nazwie NCP (Network Control Protokol) nie zdaje egzaminu i musie być zastąpiony nowym, nad którym intensywnie pracowano. Istotną cenzurę w historii sieci stanowi rok 1983. W roku tym wydarzyło się szereg istotnych zmian. Po pierwsze wszystkie komputery w sieci ARPANET przeszły na stosowanie w miejsce NCP gotowego już od kilku lat nowego zestawu protokołów sieciowych, określanego skrótem TCP/IP ( Transmission Control Protokol / Internet Protokol ), stanowiącego podstawę dzisiejszej sieci. Po drugie, w tym samym roku nastąpił rozpad ARPANET`u na dwie części. W poprzednich latach chęć podłączenia się do ARPANET`u, sieci z założenia wojskowej, zaczęło zgłaszać coraz więcej cywilnych uniwersytetów i instytutów naukowych, luźno tylko związanych z badaniami wojskowymi. W pewnym momencie okazało się, że jest ich już zbyt dużo, zdecydowano, więc
o rozdzieleniu sieci na dwie części: ściśle wojskową, która przybrała nazwę MILNET, i nowy, mniejszy, "cywilny" ARPANET. Wtedy też zaczął być powszechnie używany od nazwy protokołu IP termin Internet, którym określano obie te sieci połączone razem. W latach następnych nazwa ta zaczęła wypierać określenie ARPANET, jako że wobec powstawania
i łączenia się coraz to nowych sieci opartych na protokole TCP/IP - zwłaszcza uruchomionego w 1986 r. NSFNET`u - znaczenie "oryginalnego" ARPANET`u powoli, acz systematycznie malało (ostateczna likwidacja sieci ARPANET nastąpiła w 1990 r.) Po trzecie wreszcie, w tymże roku 1983 pojawiła się wersja systemu UNIX, opracowana na Uniwersytecie Berkley, zawierająca wbudowaną implementację protokołów TCP/IP. Przed licznymi na uniwersytetach komputerami typu stacja robocza, wyposażonymi w tę właśnie odmianę unix`a, otworzyła się, zatem możliwość bezpośredniego podłączenia do Internetu. Z Internetem zaczęto łączyć już nie pojedyncze komputery, lecz całe uczelniane sieci lokalne. Wojsko nie miało ochoty utrzymywać rozrastającego się w szybkim tempie cywilnego Internetu i w roku następnym został on przekazany pod zarząd Narodowego Funduszu Nauki (National Science Foundation). Instytucja ta poczyniła wielkie zasługi dla rozwoju sieci, między innymi poprzez sfinansowanie budowy nowego, szybkiego tzw. rdzenia, (backbone) Internetu, łączącego główne gałęzie sieci USA - wspomnianego NSFNET,u. NSFNET zapewnił dostęp do Internetu wielkiej liczbie instytucji naukowych i badawczych tak w USA, jak i na całym świecie (Polska dołączyła się do Internetu w 1991 r.), był jednak siecią ściśle naukową, w której zabroniona była wszelka działalność komercyjna. Zapotrzebowanie na dostęp do Internetu narastało jednak także ze strony firm komercyjnych. Aby wyjść mu na przeciw, zaczęły powstawać niezależne od NSFNET`u komercyjne sieci szkieletowe, jak np. AlterNet, i pojawili się komercyjni providerzy Internetu, u których za niezbyt wygórowaną sumę każda firma bądź osoba prywatna mogła uzyskać dostęp do sieci. W 1995 roku rząd USA zdecydował, że dalsze utrzymywanie sztucznego rozdziału sieci "naukowej" od "komercyjnej" nie ma sensu i zdecydował się na całkowitą "prywatyzację" Internetu. NSFNET został formalnie zlikwidowany, a poszczególne fragmenty jego rdzenia przypadły pięciu komercyjnym operatorom. A to jest już czas teraźniejszy Internetu - największej i najszybciej rozwijającej się sieci komputerowej świata, liczącej sobie w lipcu 1998 r. około 30 milionów komputerów.

II.3. KTO ZARZĄDZA INTERNETEM ?

Internet jest zbiorem wielu niezależnych sieci (mających każda z nich swoja własną organizacje), nie posiada wiec jednego centralnego ośrodka zarządzania. Ogólną opiekę nad Internetem sprawuje organizacja Internet Society, grupująca ochotników zajmujących się promocja technologii Internetu. Sprawy techniczne (opracowywanie i sprawdzanie nowych protokołów i aplikacji) leżą w gestii organizacji o nazwie Internet Architecture Board (IAB). Rejestracja nowych komputerów oraz sieci,
a także usługami doradczymi zajmuje sie centrum InterNIC (Network Information Center), grupujące komercyjne firmy posiadające największe sieci. Bardziej szczegółowe zarządzanie sieciami pozostawione jest administratorom poszczególnych sieci wchodzących w skład Internetu.

II.4. ROZWÓJ INTERNETU

Rozwój najbardziej obrazowo szczegółowo przedstawia wykres pochodzący z Internet Software Consortium

II.5. STRUKTURA INTERNETU

Współczesny Internet jest siecią sieci; zbudowany jest na zasadzie łączenia ze sobą poszczególnych sieci lokalnych. Wyobraźmy sobie instytucję,
w której znajduje się kilka sieci lokalnych. Mogą to być popularne pecetowe sieci lokalne typu Novell Netware. Sieci te łączymy ze sobą (robi się to za pomocą routerów), tworząc sieć uczelnianą. Takie sieci uczelniane mogą następnie być przyłączone do sieci miejskiej, łączącej sieci lokalne poszczególnych instytucji, ta zaś sieć miejska do tzw. krajowej sieci szkieletowej - zwykle jednej z kilku - łączącej poszczególne sieci miejskie na obszarze kraju. Największe jednostki z jakich zbudowany jest Internet, to Autonomiczne Systemy (AS-y), zwykle pokrywające się ze wspomnianymi sieciami krajowymi; układ połączeń między nimi tworzy tzw. rdzeń Internetu. Taka właśnie budowa Internetu umożliwia jego dynamiczny rozwój. Przyłączenie nowego odcinka sieci jest bowiem przy takiej topologii bardzo proste i wymaga uzgodnień w zasadzie jedynie
z osobami zarządzającymi bezpośrednio podsiecią, do której zamierzamy się dołączyć. Podłączanie i odłączanie nowych podsieci nie wpływa na działanie pozostałych fragmentów Internetu, ani nie wymaga żadnych zmian znajdujących sie w odległych podsieciach.

II.5.a. Routing

Routery, łączące poszczególne podsieci, są jednymi z najważniejszych urządzeń w Internecie. To one właśnie wytyczają drogę (ang. route - droga, trasa) pakietów danych między sieciami, zapewniając możliwość połączenia się ze sobą dowolnych komputerów, niezależnie od ich fizycznej lokalizacji. Router posiada, co najmniej dwa przyłącza sieciowe (każde o innym adresie IP), podłączone do różnych sieci; jego zadaniem jest skierowanie danych we właściwą stronę na podstawie adresu docelowego. Jeżeli komputer o adresie np. 149.156.24.10 wysyła pakiet danych do komputera w tej samej podsieci (np. 149.156.24.15), pakiet ten może być przekazany bezpośrednio - router nie bierze w tym procesie udziału, gdyż pakiety nie wychodzą poza lokalna podsieć (i nie powodują obciążenia reszty Internetu...). Jeżeli jednak zechcemy się połączyć
z komputerem z poza swojej podsieci (np. 148.81.18.1), wówczas dane przekazywane są do routera, a poprzez niego do następnej sieci, gdzie -
o ile pakiet nie jest adresowany do komputera w tej właśnie sieci - zajmie się nim kolejny router. Router'y "wiedzą", przez który router wiedzie droga, do jakich sieci (istnieje wiele metod, aby je tego "nauczyć"), stąd też
w przypadku, gdy dana sieć ma połączenie z kilkoma innymi (zawiera kilka routerów), wybierany jest router najbardziej odpowiedni dla docelowej sieci. Routery potrafią jednak same zmieniać trasę przesyłania pakietów
i tworzyć tzw. drogi obejściowe w przypadku np. awarii połączenia - jest to właśnie ta zasadnicza koncepcja, która legła u podstaw ARPANET'u,
a później Internetu. Trzy sieci A,B i C połączone są ze sobą na zasadzie każda z każdą. W normalnej sytuacji pakiety wysyłane z sieci A do sieci B przekazywane są połączeniem bezpośrednim poprzez routery R1 i R3., Jeżeli jednak bezpośrednie połączenie między sieciami A i B ulegnie przerwaniu, pakiety zostaną automatycznie skierowane obejściową trasą poprzez sieć C (routery R2-R6-R5-R4) - może to nawet nie zostać zauważone przez użytkowników.

II.5.b. Klasy

Oczywiście, aby opisane powyżej rozwiązania mogły funkcjonować, musi istnieć sposób łatwego rozpoznawania przez oprogramowanie sieciowe, czy wskazany adres IP należy do naszej własnej podsieci, czy też znajduje się poza nią. W tym celu adres IP podzielony jest na dwie części - jedna
z nich określa numer sieci, i dla wszystkich urządzeń w danej podsieci jest identyczna, druga stanowi numer komputera w sieci.

W pierwotnej specyfikacji protokołu TCP/IP podział adresu IP pomiędzy numer sieci i numer komputera ustalono w sposób sztywny, definiując trzy klasy adresów: A, B i C.

W miarę dołączania do Internetu coraz większej liczby podsieci okazało się, że zaczyna po prostu brakować numerów sieci, które można by im przydzielić, podczas gdy w wielu istniejących już sieciach klasy A, B,
a nawet C duża część numerów pozostawała niewykorzystana - po prostu w sieci nie było tak wielu komputerów. Dlatego w chwili obecnej klasy adresowe mają znikome znaczenie, a powszechnie stosowany jest model adresowania bezklasowego, opartego, o tzw. maski podsieci. Maskę tę muszą "znać" wszystkie komputery i routery znajdujące się w danej podsieci. Maskę zapisuje się w podobny sposób jak adres IP, np. maskę składającą się z 27 bitów 1 (numer sieci) i 5 bitów 0 (numer komputera) zapisujemy tak: 255.255.255.224.

II.5.c. Adresy domenowe

Adresy IP są niezbędne oprogramowaniu sieciowemu do przesyłania pakietów danych, posługiwanie się nimi jest jednak bardzo niewygodne dla użytkownika. Dlatego obok adresów IP wprowadzono adresy symboliczne albo domenowe. Nie każdy komputer musi mieć taki adres; adresy symboliczne z reguły przypisywane są tylko komputerom udostępniającym w Internecie jakieś usługi, czyli będącym tzw. serwerami. Umożliwia to użytkownikom chcącym z nich skorzystać łatwiejsze wskazanie konkretnego serwera. Komputery będące tylko klientami, to znaczy tylko korzystające z zasobów informacyjnych serwerów (np. zwykłe domowe PC włączone do Internetu za pośrednictwem modemu) mogą adresów symbolicznych nie mieć, gdyż nikt "z zewnątrz" nie będzie z nich korzystał. Specjalny rodzaj adresów symbolicznych wykorzystywany jest również w przypadku komputerów nieprzyłączonych bezpośrednio do Internetu, lecz do innych sieci mających możliwość wymiany poczty
z Internetem. Komputery te nie mają adresów IP, jednakże adresy symboliczne umożliwiają zaadresowanie poczty do takiego komputera. Adres symboliczny zapisany jest w postaci ciągu nazw, tzw. domen, które rozdzielone są kropkami podobnie jak w przypadku adresu IP. Poszczególne części adresu domenowego nie mają jednak żadnego związku z poszczególnymi fragmentami adresu IP, chociażby ze względu na fakt, że o ile adres IP składa się zawsze z czterech części, o tyle adres domenowy może ich mieć różną liczbę - od dwóch do sześciu czy nawet siedmiu. Kilka przykładowych adresów domenowych przedstawiono poniżej:

galaxy.uci.agh.edu.pl

www.lo.olecko.pl

Odwrotnie niż adres IP, adres domenowy czyta się od tyłu. Ostatni jego fragment tzw. domena najwyższego poziomu (top-level domain), jest
z reguły dwuliterowym oznaczeniem kraju (np. pl, fi). Jedynie w USA dopuszcza się istnienie adresów bez oznaczenia kraju na końcu (biorąc pod uwagę, że sieć Internet powstała właśnie tam, i początkowo nie przewidywano tak wielkiego jej rozwoju w innych krajach, jest to oczywiste). Zamiast kraju, domena najwyższego poziomu opisuje "branżową" przynależność instytucji, do której należy dany komputer. Może to być .com - oznaczające firmy komercyjne, .edu - instytucje naukowe i edukacyjne, .gov - instytucje rządowe, .mil - wojskowe, .org - wszelkie organizacje społeczne i inne instytucje typu non-profit.

Następną częścią adresu po domenie "branżowej" lub "geograficznej" jest będzie domena określająca bezpośrednio instutucję - na ogół jej nazwa lub skrót nazwy. Należy zwrócić uwagę na komputer o adresie ftp.microsoft.com zwyczajowo komputery na których znajdują się serwery takich usług jak anonimowe FTP, news, gopher, WWW itd., wyróżniane są charakterystyczną nazwą, odpowiadającą nazwie usługi, aby łatwiej było je odnaleźć. W istocie wszystkie te adresy mogą oznaczać jeden i ten sam komputer, ponieważ możliwe jest przypisanie do tego samego adresu IP kilku adresów symbolicznych, tzw. aliasów.

II.5.d. DNS

Korzystanie z adresów domenowych jest łatwiejsze dla ludzi, ale oprogramowanie sieciowe "rozumie" jedynie adresy IP. Potrzebny jest zatem jakiś sposób "tłumaczenia" adresów symbolicznych na adresy IP. Jako że ich wzajemne przyporządkowanie jest czysto umowne, "tłumaczenie" to może się odbywać tylko na podstawie jakiejś "tabeli", przechowującej informacje o tym jakiej nazwie symbolicznej odpowiada jaki adres IP. Ze względu na rozmiary sieci Internet oczywiście niemożliwe jest przechowywanie takiej "tabeli" przez jakikolwiek pojedynczy komputer w sieci, dlatego zastosowano rozwiązanie rozproszone. W każdej domenie istniejącej w Internecie jest jeden wyróżniony komputer - tzw. serwer nazw (Domain Name Server - DNS), przechowujący wykaz adresów komputerów ze swojej domeny, czasami ewentualnie także sąsiednich domen nie mających własnych serwerów nazw. Każda domena wyższego poziomu również ma swój serwer nazw, pamiętający adresy serwerów nazw poszczególnych "poddomen" w obrębie tej domeny (aby zatem utworzyć nową domenę trzeba ją zarejestrować w serwerze nazw domeny nadrzędnej). Na najwyższym poziomie tej hierarchii znajdują się tzw. główne serwery nazw (Root Name Servers) - dla większej sprawności działania jest ich kilka - zawierające informacje o adresach serwerów nazw domen najwyższego poziomu w Internecie (.com, .edu, .pl, ...itd.). Każdy serwer nazw musi znać adresy serwerów głównych (ich listę znaleźć można pod adresem ftp://rs.internic.net/netinfo/root-servers.txt), zaś adres IP jego samego musi być znany wszystkim komputerom obsługiwanym przezeń domenie.

II.6. SKŁADNIKI INTERNETU

Sieć Internet to "pajęczyna" - WWW (World Wide Web). WWW to obecnie najintensywniej rozwijająca się usługa dostępna w sieci Internet. Idea WWW powstała w Europejskim Laboratorium Fizyki Cząsteczek (CERN) w Szwajcarii i w ciągu kilku lat opanowała większość zasobów
i transmisji danych w Internecie. Swoją olbrzymią popularność WWW zawdzięcza przede wszystkim sposobowi prezentacji dokumentów, który umożliwia zamieszczanie zdjęć, grafiki, krótkich filmów czy muzyki.
O WWW można myśleć jako o nieskończonym systemie teletextu,
z informacjami na każdy wyobrażalny temat, zawierający pełne kolorów zdjęcia w wysokiej rozdzielczości, animacje i dźwięki. Po WWW poruszamy się klikając myszą na podświetlonych słowach lub ikonach. Dzieje się to za pomocą "hypertextu", który jest bardzo prosty w użyciu. Każde połączenie "hypertextowe" odsyła nas do kolejnej porcji informacji - grafiki, tekstu, dźwięku - ale nie muszą się one wcale znajdowac na serwerze, na którym znajduje się hypertextowe połączenie. Graficzne oblicze WWW jest wyjątkowo atrakcyjne, umożliwia realizację różnych zadań, a system odnośników (tzw. URL - wskazujących inny dowolny dokument w sieci) sprawia, że nawet osoby, które nie mają do czynienia
z komputerem na co dzień, bez trudu radzą sobie z przeglądaniem stron WWW. Jeśli chcemy skorzystać z WWW musimy dysponować programem takim jak Internet Explorer, NCSA Mosaic lub Netscape Navigator(tego ostatniego używa 80% użytkowników sieci).

II.6.a POCZTA MAILOWA

Electronic Mail (poczta elektroniczna). Wiele osób podłącza się do Internetu ze względu na możliwość korzystania z poczty elektronicznej. Przy jej pomocy można przesyłać wiadomości do każdego , kto posiada konto w Internecie. Można także dołączyć do przesyłki różne pliki - jak obrazy czy arkusze kalkulacyjne. Najcenniejsze jest jednak to, że przesyłka ociera do adresata w ciągu kilku minut od momentu wysłania.Każdy użytkownik Internetu ma swój indywidualny adres mailowy (nasz to [e-mail]). Zadaniem programu mailowego jest "zapakowanie" i zaadresowanie naszych listów. W chwili wysłania listu trafia on do serwera adresata, gdzie oczekuje na podjęcie go przez użytkownika dla którego jest przeznaczony.Gdy otrzymujemy konto na serwerze, przydzielany nam jest adres. Adres naszego liceum mówi, że nasze "user name" to loolecko, a nasz serwer to olecko.ids.pl. Rozszyfrowanie jego składników nie jest trudne. Jeśli używamy e-mail, wiadomość dociera tylko do adresata. Możliwe jest stworzenie listy mailowej, z której wiadomości będą wędrowały do większej ilości osób. Nie jest to jednak idealne dla wszystkich celów.

II.6.b USENET

Usenet działa inaczej - jest to wielka tablica ogłoszeń, zbiór tysięcy dyskusji wędrujących po świecie przez Internet i inne sieci. Jeśli wyślemy list do USENET, tysiące ludzi będzie go mogła przeczytać. Uczestnicy komputerowej debaty wysyłają wiadomości, odbierane przez wszystkich członków danej grupy. Każdy odbiorca może odpowiadać publicznie , albo prywatnie. W ten sposób zainteresowani wymieniają opinie. Oczywiście nie jest to miejsce tylko dla prywatnych dyskusji, USENET używamy do publicznych dyskusji i wymiany poglądów na różne tematy. Do korzystania z USENET potrzebny jest program pozwalający na branie udziału
w dyskusjach toczących się w wielu grupach dyskusyjnych. Grupa dyskusyjna to mała podsekcja USENET. Na przykład alt.aliens-visitors jest listą poświęconą obcym i UFO, która zawiera zwykle 50-100 dalszych list podzielonych na różne wątki (np. dyskusja o kolorach UFO).

II6.c. FTP

"File Transfer Protocol" jest internetowym sposobem wysyłania i ściągania danych z odległych komputerów. Miliony plików i programów można
w Internecie wypróbować za darmo. Z pomocą FTP można skopiować plik (program, grę, obraz lub dźwięk) z dysku odległego komputera na nasz dysk. Możliwe jest także wysyłanie plików w ten sam sposób. Jest wiele serwerów FTP, które zawierają ogromne zbiory plików dostępnych dla każdego użytkownika Internetu. Tak jak w przypadku USENETu potrzebny jest odpowiedni program. Przypomina on zwykle Menedżer Plików Windows - pliki kopiujemy za pomocą myszy - program troszczy się o resztę.

II.6.d. TELNET

TELNET to program, który pozwala nam pracować na odległym komputerze tak, jak byśmy siedzieli przed klawiaturą tego kmputera. Pozwala on także na korzystanie z BBS (np. Maloka) mających połączenie z Internetem. Wadą jest, że TELNET opiera się całkowicie na środowisku tekstowym i wymaga odrobiny znajomości systemu UNIX.

II.6.e. IRC

Internet Relay Chat To Usenet na żywo. Rozmowy na żywo, podobnie jak poczta elektroniczna i grupy dyskusyjne, umożliwiają kontaktowanie się
z innymi ludźmi na całym świecie, tyle tylko, że odbywa się to w czasie rzeczywistym. Istnieje wiele sposobów rozmawiania przy pomocy klawiatury z pozostałymi użytkownikami Internetu. Można na przykład skorzystać z licznych serwerów WWW bądź z dostosowanych do indywidualnych potrzeb usług sieciowych w trybie bezpośrednim. Można tez połączyć się z którymś ze specjalnych, przeznaczonych do tego serwerów Telnetu lub posłużyć się oprogramowaniem typu klient, zapewniającym dostęp do jednej z sieci świadczących usługi w systemie IRC.Używając specjalnego programu możemy brać udział w debatach (rozmowach) odbywających się na oddzielnych kanałach np. POLSKA to kanał przeznaczony dla Polaków z całego świata.Wystukujemy wiadomość na klawiaturze a inni użytkownicy widzą ją na swoich ekranach w tym samym momencie and vice versa. To jak będziemy się nazywali, kim będziemy zależy tylko od nas - nie można tego w żaden sposób sprawdzić.

II.6.f. Multimedia w WWW

W przeszłości strony WWW przypominały czasopismo, składały się ze złożonego tekstu wraz ze zdjęciami. Obecnie wiele stron WWW to tworu multimedialne, pełne dźwięku, ruchu i interaktywności. Najnowsze przeglądarki umożliwiają zapoznanie się z animacjami, interaktywnymi grami, tekstami, dźwiękiem i obrazem.

II.6.g. Gry w sieci.

Dla miłośników gier komputerowych sieć stanowi prawdziwa skarbnicę,
z której może ściągać nowe oprogramowania oraz ulepszenia i dodatki do ich wersji komercyjnych. Największa jednak atrakcją Internetu jest możliwość gry poprzez modem z innymi użytkownikami-jednym bądź wieloma naraz.

II.6.h. Usługi bieżące (on-line)

Usługi bieżące - takie jak słowniki, encyklopedie, serwisy wiadomości, aktualizowane na bieżąco notowania giełdowe czy informacje
o połączeniach kolejowych i lotniczych - różnią się od pozostałych usług internetowych tym, że dostępne są wyłącznie dla abonentów danego serwisu. Do komunikowania się z innymi użytkownikami służy wewnętrzna poczta elektroniczna i system rozmów na żywo. Większość serwisów on - line ma już połączenie z Internetem, ale ich główną cechą nadal pozostaje odrębnie zarządzana sieć, otwarta jedynie dla abonentów. We wszystkich serwisach on - line użytkownicy mogą odwiedzać i robić zakupy w bogato zaopatrzonych "sklepach", w których znajdują się podobizny i opisy towarów. Sporą popularnością w serwisach on - line zawsze cieszyły się gry sieciowe, rozgrywane w czasie rzeczywistym.

III. WSPÓŁCZESNE MEDIA

III.1. CO TO SĄ MEDIA ? RADIO

Media, inaczej środki masowego przekazu lub komunikowania masowego są to urządzenia lub instytucje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności. Do środków masowego przekazu zalicza się przede wszystkim wysokonakładową prasę, radio, telewizję, fonografię (płyty, kasety), czasem plakat, szeroko dystrybuowane filmy kinowe i wideokasety oraz wydawane w wielkich nakładach książki. Media, bo tak w skrócie bywają nazywane środki masowe, pełnią olbrzymią rolę społeczną, którą można scharakteryzować następująco:

• Są ważnym i nieustannie rozwijającym się sektorem życia zbiorowego, rodzajem działalności gospodarczej (niekiedy mówi się o „przemyśle informacyjnym”, „przemyśle rozrywkowym” lub show businessie). Dostarczają pracy różnym kategoriom specjalistów, wytwarzają poszukiwane produkty kulturalne. Są wielkimi instytucjami, które wykształciły swe wewnętrzne zasady działania, a zarazem są powiązane
z wieloma innymi instytucjami.

• Media to jeden z instrumentów władzy społecznej, narzędzie kontroli, zarządzania społecznego, mobilizacji i pobudzania innowacyjności, która może być substytutem siły fizycznej lub zalet materialnych.

• Środki masowe stanowią forum, na którym sprawy powszechne - zarówno

narodowe, jak i międzynarodowe - mogą być publicznie prezentowane
i roztrząsane.

• Stymulują rozwój kultury, zarówno w jej aspekcie symbolicznym, artystycznym jak obyczajowym i normatywnym, promują nowe tendencje, np. w sztuce, modzie i obyczajach.

• Media stały się dominującym źródłem kształtowania indywidualnej wyobraźni szerokich rzesz odbiorców, a to znaczy praktycznie całego społeczeństwa.

Mass media tworzą podstawę systemu komunikowania się w kulturze masowej i w wysokim stopniu określają jej charakter. Ich rozwój w Polsce z powodów politycznych i ustrojowych podlegał innym mechanizmom niż w krajach zachodnich. Chociaż początki polskich środków masowego przekazu sięgają okresu międzywojennego, zwłaszcza gdy chodzi o prasę, próg umasowienia np. radia został przekroczony dopiero po wojnie,
a telewizji w połowie lat 60. W PRL media, także prasa stronnictw
i ugrupowań politycznych, podlegały kontroli państwa. Od 1948 roku środki o zasięgu masowym były narzędziem polityki kulturalnej, określanej przez PZPR - owskie centrum władzy. Środki masowego przekazu spełniały jednocześnie funkcje informacyjne, propagandowe, rozrywkowe
i edukacyjne. Pryncypia ideologiczne, wykluczając naturalną na Zachodzie walkę mediów o odbiorcę, umożliwiły przekazywanie treści trudniejszych, klasyki artystycznej, eksperymentów twórczych, ale ograniczały przy tym rozwój treści o charakterze popularnym oraz ściśle limitowały
i selekcjonowały dopływ takich treści z zachodu. Z kolei embargo państw zachodnich na pewne technologie opóźniło rozwój mediów elektronicznych, szczególnie telewizji. Pod tym względem zmiana nastąpiła na początku lat 70. W latach 80 w powszechnym użytku pojawiły się magnetowidy oraz coraz większa liczba anten do odbioru telewizji satelitarnej. Rosły wpływy zachodniej kultury masowej. Dopiero jednak w 1989 roku zasadniczo zmieniły się zasady masowej komunikacji, od tego czasu buduje się w Polsce rynek mediów, ale też wzrasta ekspansja zachodnich firm wydawniczych, telewizyjnych sieci satelitarnych, agencji reklamowych oraz producentów nośników informacji. Inaczej niż
w państwach zachodnich, bo w o wiele krótszym czasie, przebiegają procesy pozyskiwania odbiorcy, konkurencji między nadawcami oraz specjalizacji środków masowego przekazu. Niemal jednocześnie dokonuje się przejście do ładu komunikacyjnego, pozostającego pod kontrolą państwa, do sytuacji regulowanej przez rynek oraz od konkurencji chaotycznej, pozbawionej odpowiedniej regulacji prawnej, do uporządkowania zasad funkcjonowania mass mediów. Dokonuje się, swego rodzaju wtórna monopolizacja rynku (zwłaszcza prasowego) przez nadawców mocniejszych finansowo.Decydującym wyróżnikiem środków masowego przekazu jest ich wielki zasięg. Treści przez nie przekazywane mają charakter publiczny i są masowo odbierane. Masowymi środkami stawały się kolejno: w XIX w. prasa (funkcjonowała w najwyżej rozwiniętych krajach Europy i w Ameryce Pn.), radio (lata30) i telewizja (lata 50).

Termin mass media powstał w Stanach Zjednoczonych w latach 40
i zwracał uwagę na ich główne cechy: masowość produkcji i odbioru przekazów oraz schematyczność, prostotę i łatwą dostępność przekazywanych treści.

Najbardziej dostępnym środkiem masowego przekazu jest radio. Pełni najbardziej kulturotwórczą rolę w społeczeństwie. Z założenia jest medium elastycznym i tolerancyjnym.

Radio jest to środek masowego przekazu, który rozpowszechnia audycje adresowane do różnorodnego i nieograniczonego kręgu radiosłuchaczy. Odbierane jest przez odbiorniki radiowe. Techniczną strona przekazu radiowego zajmuje się radiofonia. Radio góruje nad prasą szybkością informowania, równoczesnością nadawania i odbioru, stosunkową taniością rozpowszechniania programu w różnych językach, także łatwością pokonywania granic państw, dużych odległości i przeszkód naturalnych (góry, pustynie, morza itp.). Radio jest narzędziem kształtowania opinii publicznej i postaw, a szczególnie ważną rolę może odgrywać w propagandzie międzynarodowej. Do jego zadań należy także podnoszenie poziomu kulturalnego odbiorców, dostarczanie przeżyć artystycznych
i rozrywki (programy muzyczne, literackie, teatr radiowy), szerzenie oświaty szkolnej (programy dla szkół) i pozaszkolnej (uniwersytety radiowe). Jedną z funkcji radia jest także reklama.

Niezależnie od audycji adresowanych do mieszkańców własnego kraju, radio emituje programy w różnych językach dla słuchaczy za granicą. Zwykle wspierają one politykę zagraniczną rządu, informują
o osiągnięciach danego kraju, a także komentują wydarzenia międzynarodowe. Zróżnicowanie funkcji radia, wzbogacanie form radiowych i udoskonalenia techniczne spowodowały istotny wzrost znaczenia radia i jego szybki rozwój.

Za ojców radia uważa się Aleksandra S. Popowa (1859-1906) i Gugliemo Marconiego (1874-1973), ale tylko temu drugiemu udało się opatentować swój wynalazek. Uczynił to w 1896 roku w Anglii.

Aż do końca I wojny światowej radio zachowało charakter wyłącznie instrumentalny, służąc komunikacji morskiej i celom militarnym. Jako wynalazek techniczny pojawiło się niemal równocześnie z filmem u progu XX wieku, kiedy to na skutek rozwoju prasy kultura przekracza tzw. drugi próg umasowienia.

Pierwsza stacja radiowa KDKA powstała dopiero w 1920 roku
w Pittsburgu. Stało się to po ogłoszeniu przez tę stację wyników wyborów kampanii prezydenckiej Harding - Cox w 1920 roku. Od tego momentu rozwój amerykańskiego radia nabrał zaskakującego tempa. Radio nie pełniło jednak wówczas funkcji środka komunikacji. Było rodzajem kosztownego, choć coraz popularniejszego hobby, zarówno dla nadawców, jak i odbiorców. Radio, co więcej, zdemokratyzowało uczestnictwo
w kulturze, umożliwiając kontakt z wytworami kultury wyższej wielu ludziom dotychczas takich możliwości pozbawionych. Jednocześnie zindywidualizowało odbiór tych wartości i wytworów. Poza krótkim okresem wspólnego słuchania odbiorniki tak staniały, że stały się dostępne dla przeciętnie sytuowanej rodziny.

W Europie wśród 9000 stacji radiowych można wyróżnić pięć ich typów:

• Ogólnokrajowe kanały programowe należące do radiofonii publicznych; większość tych radiofonii dysponuje 2-4 kanałami.

• Ogólnokrajowe sieci komercyjne typu Radio Zet, Classic FM czy

P-4 (Norwegia) ; uregulowania prawne umożliwiają powstawanie takich sieci.

• Prywatne sieci składające się z pewnej liczby stacji lokalnych (np. Sky Rock, Nostalgie, Energy); właściciele tego typu sieci tworzą zwykle własne agencje reklamowe obsługujące wszystkie stacje wchodzące w skład sieci

• Niezależne stacje radiowe o zasięgu regionalnym lub lokalnym, operujące zwykle w obszarze wielkich aglomeracji miejskich (ponad 600
w Hiszpanii) lub w społecznościach lokalnych (kraje skandynawskie), dzielące zwykle częstotliwości z innymi stacjami.

• Prywatne stacje lokalne istniejące w krajach, w których możliwości tworzenia prywatnych sieci ogólnokrajowych są ograniczone lub zabronione (np. w Niemczech), choć ich audytoria traktowane łącznie zagrażają organizacjom publicznym.

Na świecie działały i działają międzynarodowe organizacje zrzeszające krajowe instytucje radiowe i telewizyjne. Do głównych należała OIRT (Międzynarodowa Organizacja Radia i Telewizji) i EBU (Europejska Unia Radiofoniczna).

Międzynarodowa współpraca radiowa polega na wymianie programów (m.in. informacyjnych i publicystycznych), organizowaniu wspólnych imprez lub konkursów (Prix Italia, Prix Japan - poświęcone twórczości oświatowej i in.)

Co najmniej raz dziennie 78 % Polaków (1998) słuchało radia przez minimum 15 minut, a średni tygodniowy czas słuchania przypadający na jednego słuchacza wynosił 3 godziny 46 minut. Istniejący dziś ład medialny w Polsce został stworzony przez Ustawę o Radiofonii i Telewizji, uchwaloną przez sejm 29. XII 1992. Na straży medialnego ładu stoi powołana mocą tej samej ustawy Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji (KRRiT). Odtąd obecność w polski eterze warunkuje posiadanie koncesji na nadawanie programu radiowego.

Koncesji takich udziela KRRiT (odpowiedzialna też za wyznaczanie oraz przeprowadzanie procesów koncesyjnych. Do końca 1998 roku, po trzech procesach koncesyjnych KRRiT wydała 206 koncesji na nadawanie programu radiowego. W 1999 największą słuchalność miał Program 1 Polskiego Radia, następnie RMF FM, Radio Zet,

regionalne stacje Polskiego Radia (razem), Program 3 Polskiego Radia
i Radio Maryja.

Od pierwszych programów nadawanych przez radio i obrazów emitowanych za pośrednictwem telewizji aż po przekazy satelitarne
i telewizję kablową. To absolutna rewolucja audiowizualna. Dzięki magnetowidom i walkmanom stały się jeszcze bardziej dostępne. Jesteśmy tak przyzwyczajeni do radia i telewizji, że trudno nam wyobrazić sobie szybkość tej ewolucji. W 1950 r. na przykład we Francji były zaledwie 1794 telewizory, w1962 r. - 3,5 miliona a w 1986 r. 26 milionów. Obecnie jest ich na świecie prawdopodobnie około 500 milionów, czyli tyle samo, ile odbiorników radiowych znajduje się w USA. Radio, ze względu na niewielką cenę i łatwość w użyciu, jest najbardziej rozpowszechnionym
i cenionym środkiem przekazu na naszej planecie.

III.2. PODZIAŁ MEDIÓW

1. MEDIA GŁÓWNE:

• RADIO TV PRASA

Ogólnokrajowe Regionalne Prywatne Państwowe

Akademickie Katolickie Ogólnokrajowa Regionalna Kablowa

Satelitarna Ogólnokrajowa Regionalna (ogólna specjalistyczna)

Dzienniki Tygodniki Czasopisma (ogólna specjalistyczna)

2. MEDIA WSPOMAGAJĄCE

• REKLAMAZEWNĘTRZNA WYDAWNICTWA REKLAMOWE INNE

- tablice ogłoszeniowe- plakaty- na komunikacji- szyldy, kasetony- flagi, transparenty- markizy, balony - ulotki- broszury- ogłoszenia- katalogi - kino- kasety video- galanteria reklamowa- telefon

III.3. CECHY MEDIÓW

III.3.a. CECHY TELEWIZJI :

• ZALETY WADY

- duży zasięg- dynamizm prezentacji- stosowanie efektów specjalnych- trudność ucieczki od reklamy- połączenie obrazu z dźwiękiem - duży koszt emisji- wysokie koszty realizacji- duży chaos informacyjny- brak selektywności przekazu- mała skuteczność przekazu- możliwość zaniechania oglądania przez przełączenie programu

III.3.b. CECHY PRASY CODZIENNEJ

• ZALETY WADY

- dobre pokrycie rynku- duża wiarygodność u czytelnika- przystosowanie do potrzeb odbiorcy- możliwość dotarcia w godzinach rannych - jakość przekazu reklamowego- krótki czas trwania reklamy- słaba zauważalność przekazu reklamowego

III.3.c. CECHY PISM KOLOROWYCH

• ZALETY WADY

- wysoka selektywność geograficzna i demograficzna- duża wiarygodność i prestiż w opinii czytelnika- dobra jakość reprodukcji formy- długi okres trwania reklamy- możliwość załączenia kuponu do wycięcia - długi termin przygotowania do druku- niska natarczywość reklamy- ograniczona powierzchnia reklamowa- ograniczona liczba odbiorców

III.3.d. RADIO JAKO MEDIUM

• ZALETY

- medium towarzyszące

Toaleta Praca Rozrywka Posiłki Podróż

Radio

Prasa

TV

Odutor

- uniwersalne

- selektywne

- lokalne

- przewaga przed południem

- aura emocjonalności

- źródło najświeższych wiadomości

- duży zasięg

• WADY

- rozproszenie czasowe i przestrzenne

- trudności w ocenie poziomu słuchalności

- brak zróżnicowania programowego

- niewystarczający prestiż

• MOCNE STRONY REKLAMY RADIOWEJ

- aura emocjonalności

- trudna do uniknięcia

- niski koszt produkcji i emisji

- różnorodność treści i formy reklamy

- najbliżej momentu dokonania zakupu (efekt świeżości)

- szybka realizacja zleceń

- krótki czas od pomysłu do realizacji

- dostosowuje kampanię do zmian na rynku

- magia bodźców słuchowych

• SŁABE STRONY REKLAMY RADIOWEJ

- ulotność (niska percepcja)

- duża ilość powtórzeń (znudzenie)

- ograniczenia przekazu werbalnego

- trudność przekazywania skomplikowanej treści

• DLACZEGO JEDNE REKLAMÓWKI SĄ SKUTESZNIEJSZE OD INNYCH ?

- jak najwcześniej prezentują markę produktu

- prezentują ją często

- jak najwcześniej obiecują klientowi korzyści z zakupu

- obiecują je często

• WSKAZÓWKI

- jedna obietnica, korzyść, informacja

- szybko zidentyfikuj reklamowaną markę

- wykorzystaj dźwięki i głosy działające na wyobraźnie

- można wykorzystać do transferu wizerunku; rozpoznawanie przez telewidzów filmów reklamowych wyłącznie na podstawie ścieżki dźwiękowej zwiększa to wskaźnik częstotliwości kampanii reklamowych

- szybko wywołaj słuchacza, od początku reklamy powinien wiedzieć, że jest skierowana do niego

- język i sposób mówienia adekwatne do nawyków adresata

- poproś słuchacza o podjęcie działań

- wykorzystuj reklamy radiowe do innych form promocji

- zwiąż kampanię z charakterystycznym odgłosem

- muzyka pomaga sprzedawać pod warunkiem , że nie jest skomplikowana

• RODZAJE KOMUNIKATÓW

- racjonalne

- emocjonalne

- moralne

• TECHNIKI REALIZACJI REKLAMY RADIOWEJ

- jingel (zwiastun)

- komunikat reklamowy

- monolog

- dialog

- scenka rodzajowa

- piosenka reklamowa

• CECHY PRAWIDŁOWEGO SPOTU RADIOWEGO

- krótki, zwięzły, czytelny, treściwy

- oryginalny sposób przekazu zwracający uwagę

- wykorzystujący język grupy docelowej

- nie przeładowany zawartością merytoryczną (mało szczegółów)

- odpowiednio dobrana muzyka i efekty dźwiękowe

- casting głosów (odpowiedni dobór)

- szybkość wypowiedzi

- ilość słów (30 sekund około 65 słów)

- wykorzystanie percepcji słuchowej (akustyka, samogłoski, poziom głośności)

• SLOGAN - krótki, zwięzły, czytelny, sugestywny, prawdziwy, łatwo zapamiętywany

• RODZAJE SLOGANÓW

- deklaratywny („wszystko dla ciebie”)

- asocjacja myśli (skrót myślowy)

- humorystyczny

- wzbudzający ciekawość

- komunikujący nowość

- rozkazujący

- prestiżowy

- identyfikujący towar

- działający na emocje

• SCENARIUSZ

- czytelny dla klienta, realizatora, studia

- informacje na wstępie: co reklamujemy, cel reklamy czas trwania

- charakterystyka głosów i dźwięków

- charakterystyka głosów i muzyki

- nie oceniaj reklamy na podstawie scenariusza, oceń jak brzmi wtrącona pomiędzy reklamy

(wywołuje u odbiorcy zachowania pośrednie)

- zwrócenie uwagi

- zainteresowanie

- pragnienie

• STYLE REKLAMOWE

- apel bezpośredni

- ekskluzywny image

- humor

- rekomendacja

- porównanie

• PARAMETRY MEDIA BRIEFU

Przekaz informacji dotyczący zadania reklamowego , np. stworzenia filmu reklamowego

- cele marketingowe (stwarza klient i określa wytyczne)

- reklamowe (wynikają z celów marketingowych)

- mediowe (te, które powinna spełniać prawidłowo stworzona kampania reklamowa, jak stworzyć plan mediowy, jakie media można wykorzystać)

- grupa docelowa

- zasięg i częstotliwość

- sezonowość

- regiony

- termin kampanii

- budżet (niezbędny)

III.4. CELE MEDIÓW

III.4.a CELE MARKETINGOWE

- wprowadzenie nowego produktu na rynek

- wzbudzenie chęci spróbowania

- wzrost spożycia

- wzmocnienie dystrybucji

- wzmocnienie pozycji lidera na rynku

- wprowadzenie nowego opakowania

- podniesienie opłacalności produkcji

III.4.b.CELE REKLAMOWE

- wskazanie korzyści wynikających z używania nowych produktów

- edukacja konsumenta co do sposobu używania nowego produktu

- pokazanie nowych sposobów wykorzystania produktu

- podniesienie świadomości marki

- podniesienie świadomości reklamy wśród detalistów i hurtowników

- poinformowanie o obniżce cen

- poinformowanie o nowym opakowaniu

- poinformowanie o konkursie, promocji

- podnoszenie efektywności przekazu

III.4.c. CELE MEDIOWE

- dotarcie do grupy docelowej w sposób najbardziej oszczędny

- dotarcie do nowych użytkowników

- dotarcie do użytkowników już istniejących

- uzyskanie wysokiej częstotliwości

- uzyskanie dominującego udziału w reklamie w danym sektorze

- wzmacnianie dotarcia reklamy do dorosłych

- dotarcie do hurtownika i detalisty przez prasę handlową

- podniesienie efektywności kupowania mediów

- umocnienie aktywności w TV

• OKREŚLENIE GRUPY DOCELOWEJ

- według kryteriów demograficznych (płeć, wiek, wykształcenie, zarobki)

- według kryteriów psychograficznych (cechy charakteru, styl życia)

• GRUPA DOCELOWA WEDŁUG CELÓW

- nowi lub dotychczasowi użytkownicy

- użytkownicy lub kupujący

- intensywni lub sporadyczni użytkownicy

• ZASIĘG ZALEŻY OD

- cele marketingowe

- penetracja produktów na rynku

• CZĘSTOTLIWOŚĆ ZALEŻY OD

- aktywności firm konkurencyjnych

- częstotliwości zakupu

- komplikacji przekazu kreatywnego

• SEZONOWOŚĆ

zależy od polityki marketingowej producenta (aktywna i bierna)

• REGIONY

Wzmocnienie reklamy z powodu

- silnej firmy konkurencyjnej

- tradycyjnie niskie spożycie danego produktu

• CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA TERMIN KAMPANII

- dystrybucja

- produkcja materiałów reklamowych

- rok finansowy

- zatwierdzenie planów przez klienta

• DZIELENIE BUDŻETU

- belowe the line (część budżetu reklamowego przeznaczona jest na wydatki nie związane z zakupem mediów)

- trade advertising (część budżetu przeznaczona na reklamę u dystrybutorów lokalnych)

- produkcja

- prowizja agencyjna

- above the line (przeznaczenie na zakup mediów)

- inflacja

III.4.d. BADANIA SŁUCHALNOŚCI

• RODZAJE BADAŃ

o produkcie o nabywcy o środkach przekazu

sprzedaż wg. - konsumujemy wg. -dostępność środków przekazu

- rodzaju sklepu demografii i sposób użytkowania mediów

- opakowania - zachowanie wobec (GFK , OBOP)

- ceny produktu i reakcja [ które radio i jak jest słuchane]

- regionu na reklamę - wydatki reklamodawców

- miesiąca

Badania służą do oceny słuchalności danej rozzgłośni , pomagają dokładnie zaplanować kampanię i budżet

• PO CO UŻYWAMY BADAŃ

- pomagają w planowaniu mediów (wybraniu odpowiednich mediów, nośników reklamy)

- upewniają klienta (uwiarygodniają firmę)

- dają podstawę do negocjacji z mediami

- skłaniają właścicieli mediów do ulepszania środków przekazu

• JAK SPRAWDZIĆ CZY BADANIA SĄ DOBRE

- kto za nie płaci

- wielkość próby

- reprezentatywność próby (grupy wiekowe, społeczne...)

- kwestionariusz

- doświadczenie osób przeprowadzających badania

- kiedy badania zostały przeprowadzone (aktualność)

- liczby podane są sensownie

• TECHNIKI BADAŃ RADIOWYCH

- przypadkowe sprawdzenie

- dip stick (czy słuchasz)

- day after recall (jakiej rozgłośni słuchałeś w dniu poprzednim)

- diary system (dzienniczek)

• METODA DAY AFTER RECALL

- duża próba

- ciągłość badania

- większa liczba badanych stacji

- dokładne dane o regionach

- krótki czas dostarczenia wyników

- niższe koszty

- specyficzne cechy

• METODA DZIENNICZKOWA

- mniej popularna

- efekt autoselekcji próby

- efekty panelowe

- efekt echa

- zawyżenie wyników

- zakłócenie struktury odpowiedzi (wpływ respondenta)

- wyższe koszty

- specyficzne cechy

- analiza zasięgu i częstotliwości

- modelowanie planowania mediów

- analiza programu radiowego

• PROBLEMY PRZY BADANIACH RADIA

- z identyfikacją stacji

- z określeniem obszaru na którym program jest słuchany

- z faktem, że radio nie jest słuchane uważnie

- z faktem, że często słucha się go poza domem (niemożność badania drogą telemetryczną)

III.4.e. PLANOWANIE KAMPANII REKLAMOWEJ W RADIU

• PLAN MEDIOWY (jeden) - zbiór informacji niezbędny do określenia jakie media biorą udział w kampanii

• MEDIAPLAN (wiele) - strategia emisji reklam

• SŁUCHALNOŚĆ KWADRANSOWA - odsetek lub liczba osób z grupy docelowej słuchających danej stacji w przeciągu danych 15 minut

• ŚREDNI KWADRANS - średnia liczba osób słuchających danej stacji w dowolnym kwadransie w ciągu dnia, bądź w danym paśmie czasowym (uśrednione wartości ze średnich kwadransów)

• ZASIĘG DZIENNY (słuchalność dzienna) - odsetek osób deklarujących słuchanie danej stacji przynajmniej 15 minut w dniu poprzedzającym badanie

• ZASIĘG TYGIDNIOWY - odsetek osób deklarujący słuchanie danej stacji przynajmniej przez 15minut w tygodniu poprzedzającym badanie

• OTRZYMUJEMY BRIEF Z PRAMETRAMI KAMPANII

- grupa docelowa

- regionalizacja

- budżet

• PORÓWNUJEMY

- audytorium stacji pod kątem grupy docelowej

- krzywe słuchalności w grupach docelowych

- bloki reklamowe pod względem cen

• WYBIERAMY ROZGŁOŚNIE, KTÓRE NAJLEPIEJ SPEŁNIAJĄ DANE KRYTERIA NASTĘPNIE :

- wybieramy przedziały czasowe

- tworzymy optymalne mediaplany

- obliczamy niezbędne wskaźniki

• KONTAKTY UŻYTECZNE MEDIAPLANU - suma liczby osób z grupy docelowej słuchających we wszystkich przedziałach czasowych przewidzianych w mediaplanie

• KOSZT DOTARCIA REKLAMY DO 1000 SŁUCHACZY - wskaźnik określający ile reklamodawca musi zapłacić aby 1000 osób z jego grupy docelowej usłyszało spot

• GRP - suma słuchalności stacji we wszystkich kwadransach przewidzianych w mediaplanie lub jednostka miary określająca wielkość publiczności radiowej, którą można sumować

• GRP = słuchalność kwadransowa w % x liczba spotów

IV. RADIO W INTERNECIE

IV.1. POLSKIE ROZGŁOŚNIE RADIOWE
W INTERNECIE

Radio przez Internet. W porównaniu do plików tekstowych i graficznych, dźwięk nadawany w Sieci w czasie rzeczywistym nie jest intensywnie wykorzystywany. Tym bardziej należy cenić te strony polskich radiostacji, które zdecydowały się na transmisję swoich programów przez Sieć.

Do niniejszego przeglądu stron WWW polskich radiostacji wybrałem tylko te, które zdecydowały się na nadawanie swoich programów przez Internet. Jest to już na tyle popularny sposób przekazywania danych, że wystawianie samego serwisu WWW dotyczącego danej radiostacji, bez umożliwienia internaucie zapoznania się z audycjami, uważam za nieco bezsensowne.

Przyznam się szczerze, że miałem spory kłopot z wyborem klucza, według którego należało ustalić kolejność radiostacji. Po wielu wahaniach zdecydowałem stworzyć listę w oparciu o wyniki badań Ośrodka Badania Opinii Publicznej dotyczących popularności polskich radiostacji. Z badań tych można się mniej więcej zorientować, kto jest najczęściej słuchany,
z tym, że należy pamiętać o tym, iż badania zostały podzielone na jedno ogólnopolskie i ponad dziesięć regionalnych. Niektóre radiostacje oczywiście powtarzają się wszędzie, inne, lokalne, występują tylko
w danym regionie (lub sąsiadujących). Podam przykład. W artykule przedstawiam witrynę Radia Maryja przed witryną Radia Wawa, ponieważ jako podstawę wziąłem badania ogólnopolskie, a z nich wynika, że tej pierwszej radiostacji słucha ponad 14% społeczeństwa, podczas gdy drugiej niewiele ponad 4%; gdybym zaś oparł się na badaniach z regionu warszawskiego, relacja między tymi dwom przykładowymi radiostacjami byłaby zupełnie inna, jako że w stolicy Radia Wawa, największej lokalnej radiostacji, słucha niemal 18%, zaś Radia Maryja niewiele ponad 9%. Zatem układając listę radiostacji w pierwszym rzędzie postawiłem te, które cieszą się największą popularnością ogólnopolską, później, traktując je niejako łącznie, opisałem strony sieci radiostacji Plus, a następnie, kierując się badaniami OBOP-u i własną intuicją, utworzyłem listę pozostałych, najczęściej lokalnych radiostacji.

IV.1.a. Polskie Radio Program 1

Strony domowe Pierwszego Programu Polskiego Radia są podkatalogiem głównej witryny stworzonej przez Polskie Radio SA i pełnią w stosunku do strony macierzystej rolę poślednią. Stąd też może niezbyt wyszukany, wręcz można powiedzieć, że ascetyczny sposób zarówno pokazania witryny, jaki i udostępnienia zawartych na niej informacji. Znajdziemy tutaj dwa stałe katalogi: "Ramówkę" oraz "Częstotliwość". Oba funkcjonują na zasadzie generowanej przez użytkownika bazy danych:
w pierwszym przypadku wprowadzamy datę i godzinę, kiedy chcemy słuchać pierwszego programu, a po naciśnięciu przycisku potwierdzenia dostajemy pełny wykaz audycji, które popłyną na falach eteru w tym czasie (dodatkowo możemy załączyć filtr tematyczny i uzyskać informacje na temat audycji sportowych, kulturalnych czy też biznesowych).
W przypadku katalogu "Częstotliwość" zasada postępowania jest prostsza:
z opuszczanego menu wybieramy nazwę jednego z nowych województw,
a po potwierdzeniu wyboru dostajemy długą listę najważniejszych miejscowości regionu wraz z przypisanymi im częstotliwościami sygnały radiowego. Oprócz tych stałych części znajdziemy na stronie Jedynki również zwiastuny najnowszych wydarzeń (jak choćby na temat tegorocznej edycji "Lata z radiem") oraz propozycje najatrakcyjniejszych programów. Program jest nadawany w RealAudio; żeby go posłuchać wystarczy kliknąć dobrze widoczną u góry strony ikonę Real.

Strona domowa Polskiego Radia Programu 1

IV.1.b. RMF FM

RMF FM to radio sukcesu: ze stacji lokalnej (przypomnijmy, że siedzibę mają pod Wawelem) stało się drugim co do popularności (po pierwszym publicznym programie) radiem w Polsce. Jego strona, niezwykle rozbudowana, potwierdza, że w pełni zasłużyli na obecną pozycję. A co zawiera? W pierwszej kolejności pojawia się ramówka programu (w nomenklaturze tej radiostacji pisze się ten wyraz "RaMóFka"). Tutaj każdy program, o wyluzowanych, sympatycznych tytułach, takich jak "Podróż za jeden uśmiech" czy "Jesteśmy na wczasach", posiada swoją własną ministronę informującą o tym, jakiego rodzaju jest to audycja oraz kto ją prowadzi. Po ramówce mamy "Playlistę", zawierającą tytuły granych
w radiostacji piosenek (wraz z nazwiskami wykonujących je artystów). Następnie znajdziemy zbiór kilku katalogów zawierających poważniejsze dane: nazwiska i funkcje członków zarządu oraz dyrektorów radia, spis wszystkich pracowników szeregowych radiostacji, dane techniczne dotyczące nadawania programu, jak również ofertę reklamową RMF FM. Trzecia część katalogów serwisu przedstawia historię radiostacji (od jej założenia w 1990 roku), listę częstotliwości, oraz adresy stacji-córek. Tyle jeśli chodzi o sam rdzeń serwisu; inne akcje związane z RMF FM, jak choćby megaimpreza pod nazwą "Inwazja Mocy", okazały się tak ważne dla organizatorów, i tak bardzo wyemancypowane, że zasłużyły na własny serwis (http://inwazja.rmf.fm). Na koniec uwaga dotycząca RealAudio. Projektujący stronę nie zastosowali się, niestety, do powszechnie przyjętej konwencji umieszczania odnośnika do pliku RAM pod ikoną RealAudio. Dlatego ktoś, kto jest do niej przyzwyczajony, może mieć w pierwszej chwili kłopot z uruchomieniem internetowej transmisji. A trzeba to zrobić w ten sposób: ze strony głównej wybrać napis RealAudio, a kiedy wczyta się ukryta pod tym odnośnikiem strona, kliknąć napis Kraków. Wtedy zabrzmi muzyka.

Strona domowa radia RMF FM

IV.1.c. Polskie Radio Program 3

Niezbyt szczęśliwy zbieg okoliczności sprawił, że w czasie, kiedy zbierałem materiały do niniejszego artykułu, strona jednej
z najważniejszych polskich radiostacji - popularnej Trójki, była
w przebudowie. Zatem opiszę to, co strona zawierała na początku lipca tego roku. Pierwszym katalogiem serwisu jest "Muzyka". Po dostaniu się na ukrytą pod odnośnikiem stronę znajdziemy wybór kilkunastu gatunków muzycznych, których nadawaniem zajmuje się od dawna Program Trzeci - od klasycznej poprzez soul i jazz, aż po muzykę elektroniczną. "Koncerty" to miejsce, w którym radiowcy ogłaszają najbliższe imprezy w muzycznym studiu trójki im. Agnieszki Osieckiej. W katalogu "Płyty" zostały zaprezentowane te wydawnictwa muzyczne, w których realizację program trzeci był "zamieszany": od takich domowych produktów, jak "Moja lista marzeń" Marka Niedźwieckiego, po koncert Krystyny Jandy. Dział zatytułowany "Słowa" to wykaz i opis najciekawszych audycji, w których właśnie słowo, a nie muzyka, odgrywa decydującą rolę (do nich należy, np. "Magazyn Bardzo Kulturalny"). Dopiero po tych informacjach nt. audycji charakterystycznych dla Trójki, mamy informacje ogólne, takie jak "Ramówka" oraz "Częstotliwość". Jeśli zaś chodzi o RealAudio: strona domowa Trójki to jedna z niewielu witryn, które mają wbudowany odtwarzacz RealPlayer G2.

Strona domowa Polskiego Radia Programu 3

IV.1.d. Radio Maryja

Radio Maryja jest fenomenem nie tylko medialnym, ale również społecznym. Stworzona wokół tej rozgłośni Rodzina Radia Maryja spełnia bardzo ważną funkcję: daje ludziom poczucie wspólnoty, jedności poglądów. To, że upodobanie do stadnych zachowań bywa często wyróżnikiem negatywnym nie ma w tym momencie znaczenia; liczy się jedność wokół pewnej idei. A to udało się osiągnąć nadawcom Radia Maryja.

Popularność tej radiostacji znajduje doskonałe odbicie w jej stronach internetowych. Tutaj nie liczy się świetny wygląd, lecz treści. A jest ich naprawdę dużo. I tak, dla przykładu, w "Informacjach" dowiemy się, jakie są numery kont Radia Maryja; w "Aktualnościach" znajdziemy homilie ojca dyrektora, jak również dowiemy się, co myślą o Radiu Maryja media. Dla tych, którzy lubią muzykę religijną pozbawioną kiczu, niespodzianka: w katalogu "Dźwięki" znajdziemy chorały gregoriańskie zapisane
w formacie MP3. Jeśli zaś chodzi o nadawanie przez Sieć w systemie RealAudio, to musimy tę radiostację pochwalić: można wybrać czy chcemy słuchać w mono, czy w stereo.

Strona Domowa Radia Maryja

IV.1.e. Radio Plus Kraków

Strona domowa krakowskiej "edycji" Radia Plus to witryna zgrabna, sympatyczna i, co najważniejsze, czytelna. W "Aktualnościach" znajdziemy informacje o najświeższych wydarzeniach związanych
z Radiem Plus, przeczytamy o organizowanych przez nie imprezach, a także zapoznamy się z "Listą przebojów" oraz "Playlistą". W katalogu "O nas" dowiemy się jak wygląda ramówka oraz kto tworzy krakowskiego Plusa - od samych najwyższych, w osobach dyrektora naczelnego, kierownika rozgłośni, poprzez najlepiej poinformowanych i najlepiej grających, aż po jedynych, którzy wiedzą, jak to działa, czyli dział techniczny. W tym samym katalogu znajdziemy także wyjaśnienie koncepcji "Muzyki Dla Tygrysów" (kto czytał Kubusia Puchatka, ten się domyśla o co chodzi).
W reklamie nie tylko dowiemy się, ile nas będzie kosztowała promocja poprzez krakowską rozgłośnię, ale, dodatkowo, zorientujemy się, w jakim będziemy towarzystwie (m.in. TP SA, Optimus, LOT czy Gazeta Wyborcza - wszyscy oni są klientami Biura promocji Radia Plus).
W katalogu "Zasięg" obok tradycyjnej mapki terenu objętego falami radiostacji znajdziemy podstawowe dane techniczne dotyczące używanych przez rozgłośnię nadajników (z których jeden znajduje się na zakopiańskiej Gubałówce).

Strona Domowa Radia PLUS

IV.1.f. Radio Plus Gliwice

Pierwszym katalogiem internetowego serwisu gliwickiego Radia Plus są "Audycje". W nich znajdziemy prezentację najciekawszych programów: "Motowtorek", "Samotny Gangster", "Retro Plus". Bardzo sympatyczny, przynajmniej w odczuciu piszącego te słowa, jest następny katalog, opowiadający o konkursach na falach gliwickiego eteru, jako że jeden
z nich był organizowany wspólnie z Magazynem Internet (a także z innymi wydawcami i wydawnictwami komputerowymi: IDG, ReadMe, Mikom, Reset i WWW). W dziale "Kontakt" standardowo - telefony i e-maile, zaś w katalogu "O nas" szczypta historii, jak również dokładne informacje dotyczące stanu dzisiejszego radia. "Ramówka", w odróżnieniu od "Audycji", koncentruje się głównie na godzinach nadawania poszczególnych programów, nie zaś na ich treści; "Reklama" to nic innego jak szczegółowy cennik czasu antenowego możliwego do kupienia przez reklamodawcę.

Jeżeli chodzi o nadawanie w RealAudio to, niestety, muszę napisać, że przynajmniej kilka razy, kiedy próbowałem posłuchać internetowej audycji radia, tyle razy towarzyszyły jej silne zakłócenia. Nie wiem, czy jest to stan trwały, czy tylko ja miałem pecha.

IV.1.g. Radio Plus Szczecin

Szczecińska mutacja Radia Plus przygotowała stronę WWW nie tylko treściwą, ale także atrakcyjną formalnie. W pierwszym katalogu serwisu, "NewsRoom", zapisany jest w postaci pliku RAM ostatni poranny serwis informacyjny. Z kolei katalog "O nas" dzieli się na trzy odrębne podkatalogi: "Ludzie", przedstawiający zespół Radia Plus Szczecin, "Historia", gdzie dowiemy się o ewolucji, jaka dokonała się wewnątrz radiostacji przekształconej z pierwszej na Pomorzu zachodnim komercyjnej radiostacji Radio AS (1991) właśnie w szczecińskiego Plusa. Ostatni podkatalog serwisu to "Ramówka", gdzie znajdziemy "rozkład jazdy" tej radiostacji. Następną, rozbudowaną częścią serwisu jest "Reklama"
w której umieszczono wyniki badań dotyczących słuchalności radia, a także przedstawiono propozycję cenową reklam. Oddzielny akapit należy się zastosowaniu techniki RealAudio na stronie Plusa w Szczecinie. Nie dosyć, że odtwarzacz jest "wbudowany" w dedykowaną stronę WWW, to, dodatkowo niejako, obok transmisji dźwięku można jeszcze odebrać obraz, czyli po prostu zobaczyć, co się w danej chwili dzieje w studio. Nie wiem, czy DJ czuje się lepiej ze świadomością, że jest cały czas obserwowany, wydaje się jednak, że transmisja obrazu jest dużą atrakcją dla internautów lubiących radio.

IV.1.h. Radio Plus Legnica

Radio Plus Legnica to ostatnia rozgłośnia z sieci Plus, której stronę zamierzam Państwu przybliżyć. Szata graficzna strony domowej legnickiej odnogi Radia Plus nie rzuca na kolana, choć mieści przecież wiele informacji o tej rozgłośni. Katalog "O nas" opowiada zarówno o historii radia, jak i o tworzących go ludziach. "Na żywo" stanowi swego rodzaju prezentację formatu RealAudio (bardzo spodobało mi się użyte tam określenie "na falach IP") - będąc jednocześnie odnośnikiem do strony rozpoczynającej transmisję. "Sieć" nie dotyczy w tym przypadku Internetu, lecz systemów rozgłośni Radia Plus rozmieszczonych w całej Polsce.
W dosyć enigmatycznie nazwanym katalogu "Info" umieszczono wyniki badań słuchalności radia, opracowane przez firmę KRC/SMG.

IV.1.i. Radio WAWA (Warszawa)

W kilku niewielkich katalogach mieszczą się wszystkie potrzebne informacje dotyczące tego najpopularniejszego w stolicy lokalnego radia. W części "Częstotliwości" przekonamy się, że Wawę, mimo jej warszawskiego pochodzenia, słychać również w Koszalinie, Zielonej Górze, Rzeszowie, Siedlcach i Węgorzewie. W serwisie Wawy nie ma standardowego podziału na ramówkę i na audycje. Jest tylko ramówka, za to zawiera odnośniki do konkretnych audycji (co wydaje się bardzo sensownym rozwiązaniem). "Lista 6na9" to nazwa własna wawowskiej listy przebojów (na stronie, rzecz jasna, najnowsze notowania). "Załoga" to pełna list pracowników i współpracowników Radia Wawa. W "Archiwum" zaś możemy obejrzeć zdjęcia z imprez sponsorowanych przez stołeczną radiostację. Bardzo byłem ciekawy, jak sprawdza się w wydaniu Wawy format RealVideo, dzięki któremu możemy nie tylko słuchać nadawanych audycji, ale również odbierać obraz ze studia. Niestety, mimo kilkakrotnie ponawianych prób nie udało mi się uzyskać połączenia. Mam nadzieję, że są to kłopoty przejściowe i że słusznie zrobiłem zaliczając witrynę Wawy do stron radiostacji nadających swe audycje przez Sieć.

Strona Domowa Radia WAWA

IV.1.j. Radio Flash (Katowice)

Katowickie Radio Flash posiadając stosunkowo dużą liczbę słuchaczy na swoim terenie - prawie 12% - staje się tym samym jedną z najchętniej słuchanych radiostacji w Polsce (w rankingu ogólnopolskim zajmuje 14 miejsce z niemal dwoma procentami słuchaczy). Serwis otwiera katalog "Ramówka" podzielony na dni tygodnia. Kolejny katalog, "Muzyka", przynosi informacje o liście przebojów i playliście Radia Flash. Z kolei "Reklama" dzieli się na dział reklamy, cennik i na sponsoring. bardzo szczegółowo zostali wymienieni w oddzielnym katalogu "Ludzie Radia Flash" wszyscy jego pracownicy. Na koniec nieśmiertelna "Historia" działającej od pięciu już lat katowickiej rozgłośni, no i oczywiście ikona ze znaczkiem RealAudio.

Strona Domowa Radia Flash

IV.1.k. RADIO Toruń

Radio Toruń zajmuje na terenie regionu bydgoskiego czwartą pozycję wśród najchętniej słuchanych radiostacji. Czy czwarte miejsce to taka rewelacja? - mógłby ktoś zapytać. Otóż tak, biorąc pod uwagę, że trzy pierwsze miejsca zajmują rozgłośnie ogólnopolskie. Radio Toruń jest więc wśród lokalnych rozgłośni absolutnym liderem. Na stronie WWW toruńskiej rozgłośni znajdziemy kilka katalogów. W pierwszym, nazwanym "Historia Radia", możemy przeczytać, że jest to najstarsza komercyjna radiostacja regionu - założona w 1992 roku. W katalogu "Lista przebojów" mamy pełne notowanie dwóch ostatnich wydań "Złotej trzydziestki". W dziale "Kontakt" znajdziemy numery telefonów i e-maila do poszczególnych działów Radia Toruń - "Antena", "Redakcja muzyczna", "Webmaster". Natomiast "Reklama u nas" mieści szczegółowy cennik emisji spotów reklamowych w tejże rozgłośni. Do tych standardowych katalogów witryn radiowych projektanci tej strony dodali widok z kamery. Szkoda tylko, że zamiast zabytków widać głównie parasole ogródka przy knajpce (czyżby kryptoreklama?).

IV.1.l. Radio ESKA Wrocław

Witryna wrocławskiego Radia ESKA to jedna z dwóch najlepszych radiowych stron WWW w naszym kraju. Przygotowana jest doskonale nie tylko po względem formy, ale także zawartości. Pierwszy katalog to "Firma" zawierający suche, ale niezbędne informacje: adres, nazwiska członków zarządu oraz managementu. W katalogu "Radio" znajdziemy bardziej szczegółowe informacje: mapkę zasięgu radiostacji (oprócz Wrocławia obejmuje Wałbrzych, Legnicę i Jelenią Górę), ramówkę
z wyszczególnionymi nazwami wszystkich programów i godzinami ich emisji, jak również listę imprez współorganizowanych przez wrocławską Eskę (jak na przykład, organizowany w Hali Ludowej festiwal Rockstock 99 z takimi gwiazdami polskiej piosenki jak Kayah czy Kasia Kowalska). W katalogu "Radioaktywni" mamy swego rodzaju księgę gości Eski, zaś w "Reklamie" została przedstawiona oferta promocji na falach wrocławskiej radiostacji. Na osobne wspomnienie zasługuje wyjątkowy wśród omawianych tu witryn, katalog "Badania rynku". Wykazują one, że jeśli chodzi o region wrocławski, czy też mówiąc inaczej, o Dolny Śląsk, to wrocławska Eska zajmuje piątą pozycję (będąc jednocześnie pierwszym radiem wśród lokalnych, bo wyprzedzają ją tylko rozgłośnie ogólnokrajowe). Sytuacja wygląda jeszcze lepiej, kiedy spojrzymy na wynik badań wśród mieszkańców samego miasta Wrocławia. Tutaj Eska zajmuje trzecie miejsce, po RMF i Zetce, wyprzedzając takie tuzy jak pierwszy czy trzeci program Polskiego Radia.

Strona Radia ESKA Wrocław

IV.1.m. Radio Łódź

Informacje umieszczone na stronie domowej Radia Łódź nie wychodzą poza standard przyjęty na innych radiowych witrynach. W katalogu "Radio" podstawowe wiadomości o rozgłośni zostały przemieszane
z hasłami reklamowymi, mającymi na celu podniesienie prestiżu
i przyciśnięcie reklamodawców. W katalogu "Audycje" dokładny opis programów nadawanych przez tę radiostację: "OFF - Magazyn Filmowy", "Lista przebojów Radia Łódź" (wraz z najnowszym notowaniem), "Blues", czyli magazyn muzyczny koncentrujący się na tym podstawowym dla dzisiejszej muzyki gatunku, a także "Skaner" - magazyn informatyczny Radia Łódź. "Ramówkę", przedostatni dział serwisu, wypełniają detale związane z datami i godzinami transmisji poszczególnych programów
i bloków tematycznych. Na koniec przedstawia się biuro reklamy Radia Łódź, wystawiając na odpowiedniej stronie WWW swój cennik. Ale mimo że serwis nie wyróżnia się niczym szczególnym, to i tak jest o niebo lepszy od wszystkich tych, nawet najbardziej designerskich witryn radiowych, które nie nadają w RealAudio. Bo Radio Łódź nadaje. I to bardzo dobrze.

IV.1.n. Radio MAKS (Tarnów)

Tarnowskie Radio Maks ma w swoim regionie, tzn. w okolicach Krakowa, wielu groźnych konkurentów: wszechwładny RMF FM, Zet, Maryja, pierwszy i trzeci program PR - do tego kilka mniejszych, lokalnych rozgłośni w samym Krakowie (Alfa, Wanda, Plus). W takich warunkach należy uznać, że znalezienie się w pierwszej dziesiątce to sukces. A jak wyglądają strony WWW tego niewielkiego, ale ambitnego radia? Są proste, nieco amatorskie, zwłaszcza w porównaniu ze stronami np. wrocławskiej Eski, niemniej można się dzięki nim zorientować o działalności rozgłośni. Całość informacji dzieli się na dwie grupy. W pierwszej, "Minimalnie
o nas", zamieszczono historię radia założonego w 1994 roku. O wiele obfitszy, co zaznaczono już w samej nazwie, jest katalog "Maksymalnie dla Was". W nim wszystko o programie radiostacji (z podziałem na muzykę, aktualności, kulturę i sport), praktyczne wiadomości dotyczące reklamy
w tarnowskim radiu oraz prezentacja działającego w Maksie studia promocyjno-nagraniowego.

Strona Radia MAKS

IV.1.o. Radio Olsztyn SA

Chociaż na naszej liście Radio Olsztyn SA zostanie zaprezentowane dopiero teraz, to od razu trzeba zaznaczyć, że na swoim terenie, w regionie olsztyńskim, jest to najważniejsza radiostacja, która, według cytowanego już na początku OBOP-u wyprzedziła i Zetkę, i RMF, i ogólnopolską Jedynkę. Co możemy zobaczyć (i przeczytać) na ich stronach? Na początek proponuję zapoznanie się z katalogiem "Historia", by przekonać się, że
w przypadku olsztyńskiego oddziału Polskiego Radia sięga ona roku 1952. Drugim katalogiem serwisu są "Wiadomości Radia Olsztyn", mieszczące
w plikach tekstowych wybór wiadomości z ostatniego tygodnia. Następnie pojawia się "Lista przebojów RagaTop" - lista połączonych sił słuchaczy Radia Olsztyn i czytelników Gazety Olsztyńskiej. "Ramówka" przedstawia zarówno grafik emisji, jak również prezentuje nieco bliżej charakter najważniejszych audycji Radia Olsztyn. Pozostał jeszcze katalog "RAP". Nie jest to jednak, wbrew skojarzeniom, opis audycji, w której są nadawane utwory w tej stylistyce muzycznej. Skrót RAP w rozwinięciu brzmi Radiowa Agencja Promocji, a katalog tak nazwany to po prostu dział reklamy olsztyńskiej radiostacji. Zupełnie wyjątkowym pośród pozostałych stron WWW polskich radiostacji wydaje się być katalog "Press Release", gdzie znajdują się archiwalne informacje prasowe dotyczące Radia Olsztyn.

IV.1.p. Polskie Radio Szczecin SA

Radio Szczecin SA to najważniejsza rozgłośnia radiowa regionu; przed nią w rankingu znajdują się tylko Zetka, RMF i obydwa najpopularniejsze programy Polskiego Radia - Jedynak i Trójka; natomiast lokalna konkurencja, tj. Plus Szczecin i ABC Szczecin znajdują się w tyle. Na stronach WWW tej rozgłośni, a trzeba zaznaczyć, że jest to bodaj najbardziej rozbudowana z witryn polskich radiostacji, odnajdziemy cztery główne odnośniki. Pierwszy prowadzi do katalogu "Serwis Informacyjny". W nim, w plikach tekstowych, najważniejsze informacje serwisu lokalnego: protest szczecińskich pielęgniarek, utrudnienia ruchu oraz remonty ulic, jak również pogoda dla Pomorza Zachodniego. Na tym jednak nie koniec; aktualizowane raz na dobę wiadomości są archiwizowane, a użytkownicy Internetu mogą korzystać z powstającej
w ten sposób bazy na różne sposoby - wyszukując informacje według daty opublikowania lub według kilku innych kryteriów (jak choćby temat). Drugim katalogiem serwisu Radia Szczecin jest "Program Radiowy" podzielony na dwie części: "Ramówkę" oraz "Prezentację najważniejszych audycji rozgłośni". Zasługującym na pochwały jest "Nasze radio" mieszczące "Historię szczecińskiego radia" (ciągnącą się od 1945 roku), "Kontakt" - ze wszystkimi danymi teleadresowymi oraz "Ludzie" -
z przykładnie skonstruowaną prezentacją osób tworzących tę rozgłośnię. Jako ze żyjemy w czasach komercji, nie mogło zabraknąć również katalogu "Reklama". W nim znajdziemy zarówno cennik, jak i propozycje współpracy. Jeśli do tego przypomnimy, że rozgłośnia nadaje
w RealAudio, to otrzymamy pełny obraz możliwości tej witryny.

IV.1.r. Radio Radom

Radio Radom znajduje się na szóstym miejscu wśród najczęściej słuchanych radiostacji regionu Kieleckiego - co nie jest najgorszą pozycją, biorąc pod uwagę udział największych ogólnopolskich rozgłośni oraz fakt, że to Kielce, a nie Radom, są największym miastem regionu. Zaś w samym mieście radio jest bardzo popularne, a tajemnicę powodzenia odkrywają, przynajmniej częściowo, jego strony WWW, zwłaszcza pierwszy katalog serwisu - "O nas". Oprócz informacji o radiostacji oraz standardowej, choć przecież ważnej ramówki, znajdziemy tutaj także katalogi zatytułowane "Radio Pomoc" - mówiące o działalności charytatywnej radomskiej rozgłośni, a także "Bezpieczeństwo" - opisujący bardzo wartościową akcję zapobiegania przemocy "Crime Stoppers" - wspomaganą bardzo intensywnie właśnie przez Radio Radom. W drugim katalogu, "Serwis", mamy skrót najświeższych wiadomości zapisanych w pliku tekstowym. W "Liście przebojów" są oczywiście ostatnie notowania najpopularniejszych obecnie piosenek, w "Reklamie" - cennik, a w "Konkursach" - zasady radiowych zgadywanek: "Para do pary" i "Muzyczna szachownica". Miłym akcentem jest galeria, która nie zawiera zdjęć pracowników radia,
a niezwykle sympatyczne rysunki przedstawiające maskotkę radia - zielonego ptaszka - w różnych okolicznościach (w czapce, na zaśnieżonym dachu czy z parasolem).

IV.1.s. Akademickie Radio INDEX (Zielona Góra)

Akademickie radio Index to jedyna uczelniana rozgłośnia w naszym zestawieniu. Strona WWW działającej przy Politechnice Zielonogórskiej radiostacji jest skromna, i niezbyt efektownie zaprojektowana, ale w tym przypadku nie to jest najważniejsze; tym, co się liczy jest fakt nadawania audycji poprzez Internet. Zresztą z faktu, że nie mamy tu wiele informacji, nie wynika przecież, że nie ma jej w ogóle. W katalogu "Programy" znajdziemy prezentację najpopularniejszych audycji tego radia: "Alternatywa" oraz "Rock Nocą". Z kolei katalog "Ramówka" przynosi dokładny spis programów z podziałem na dni tygodnia. Bardzo ciekawy,
i sympatycznie zredagowany jest tekst omawiający dzieje radia (katalog "Historia"). W bezpośredni i bezpretensjonalny sposób zostały opisane losu radia INDEX: od powstałego w 1965 roku lokalnego radia Śrubka (bezpośredniego antenata Indexu), poprzez rozpoczęcie regularnej działalności w 1996, aż do wydarzeń dnia dzisiejszego.

Strona Domowa Akademickiego Radia INDEX

IV.1.t. Radiostacja (Warszawa)

Radiostacja to nowa nazwa dosyć już wiekowej Rozgłośni Harcerskiej (która u swego zarania nosiła nazwę Radiostacji Harcerskiej). W nowym, sieciowym wcieleniu prezentuje się nadzwyczaj gustownie; jest to, przynajmniej moim zdaniem, najładniejszy projekt plastyczny polskiej radiowej strony WWW - i to nie tylko wśród stron tutaj prezentowanych, nadających w RealAudio, ale wśród wszystkich polskich stron radiowych (których jest kilkadziesiąt). Co do wyglądu, to oczywiście radzę samemu zajrzeć i zobaczyć (do tego czasu można się posiłkować reprodukowaną obok zrzutką z ekranu). Zaś teraz chciałbym w dwóch zdaniach przedstawić to, co mieści ta strona. Katalogi tego serwisu nie mają tytułów, lecz numerki. Pod jedynką znajdziemy opis historii oraz dnia dzisiejszego Radiostacji. Pod dwójką przeczytamy program emisji, czyli ramówkę rozgłośni. Numer trzeci to zestaw kilku różnych list przebojów (istnieje możliwość głosowania on-line na prezentowane w nich utwory). Piątka to zbiór podstawowych informacji o reklamie i sponsoringu. Pod numerem szóstym mamy bitmapę pokazującą zasięg radiostacji (oprócz Warszawy także Trójmiasto, Poznań, Wrocław, Rzeszów). Ostatni numer, siódmy, to ankieta dla internautów odwiedzających stronę radia. Jest jeszcze jeden, specjalny katalog, wyjątkowo oznaczony literą - jest to litera P - który przedstawia to, co w radiu tym jest najważniejsze, czyli tworzących je ludzi. RealAudio: odnośnik, który ma uruchomić transmisję nie jest zbytnio intuicyjny, ale jak ktoś się uprze, to go znajdzie.

Strona domowa „Radiostacji”

Podsumowanie

Dwie dziesiątki polskich radiostacji nadających na żywo swoje audycje
w Sieci to chyba dużo - przynajmniej jeśli chodzi o zwykłe, niezbyt rozbuchane apetyty. Zbierając dane o stronach, jak również później, podczas pisania tekstu, przez wiele godzin słuchałem opisanych tu rozgłośni i muszę przyznać, że jest to chyba wystarczająca ilość, aby się nie nudzić i cały czas wybierać sobie takie rodzaje audycji, na jakie mamy
w danej chwili ochotę. Do tego wyboru dochodzi jeszcze jeden element, mianowicie poczucie uczestniczenia w bardzo różnych radiowych klimatach. Tutaj prognoza pogody dla Szczecina, za chwilę opis lokalnych imprez na Mazurach, jeszcze jedno kliknięcie i mamy historię spod Smoczej Jamy. Jeśli ktoś lubi takie mieszanki, niespodziewane zmiany klimatów, to pomysł możliwości słuchania przez Internet niewielkich stacji lokalnych powinien się spodobać. Niemal regułą jest, że w systemie RealAudio nadają swe audycje radiostacje nie tylko największe, ale przede wszystkim najbardziej prężne. Jest to regułą, choć, jak każda reguła, ma ona swoje wyjątki. Zdziwienie budzi brak transmisji takich rozgłośni jak Radio Zet czy nowo otwarte i mocno nagłaśniane w mediach Radio Tok FM.

IV.2. JAK ZAŁOŻYĆ WŁASNE RADIO INTERNETOWE

Potrzebować będziesz :

a) Serwer Shoutcast firmy Nullsoft wersja dla Ms Windows

b) Nullsoft Winamp

c) Plugin DSP dla Winamp'a

Na początku zainstalujmy program serwera.

Program możemy zainstalować i uruchomić zarówno na komputerze
z którego oddtwarzać będziemy naszą audycję jak i na zdalnym komputerze - w domu lub na drugim końcu świata - łączność z serwerem przebiega na płaszczyźnie protokołu TCP/IP.

Uruchommy - serwer. Z menu wybierz "Edit config" - uruchomi się notepad z zawartością pliku konfiguracyjnego serwera.

Print screen ekranu z ustawieniami serwera

Ustawiamy serwer

1) Znajdź w treści taki oto fragment : MaxUser=32

Określa on na ilu słuchaczy (w jednym czasie) przygotowany ma być nasz serwer. Jak to określić ?

Pomyśl z jaką jakością nadawać będziesz audycję i podziel przez nią przepustowość twojego łącza w stronę "od ciebie" -

np. Mam neostradę i będę nadawać audycję z jakością 24kbps (kiepska)

Neostrada+ ma limit "uploadu" na 128kbps - wzór będzie wyglądał więc tak : 128kbps/24kbps=5

Jak widać przepustowość łącza gra tutaj ogromną rolę (audycję z zadawalającą jakością trzeba nadawać z prędkością co najmniej 64kbps
a najlepiej 128kbps)

Czy odpada więc uruchomienie dużej rozgłośni na Neostradzie i innych podobnych prędkością łączach ?

Nie ! - i to właśnie dzięki możliwości posłużenia się zdalnym serwerem shoutcast'a. Potrzebny jest wtedy bitrate na tylko jedną sesje (np 128kbps) między nami a zdalnym serwerem.

Zdalny serwer można zakupić np. w Hostpol Canada -http://www.hostpol.com

...ale to już jest temat na inny artykuł

2) Password=changeme - tutaj wpisujemy hasło do nadawcy (wpisujemy je również w Winampie)

3) PortBase=8000 - Port na jakim działać będzie serwer www- domyślnie jest to 8000 - tej wartości lepiej nie zmieniać.

Sprawdź czy serwer działa prawidłowo : http://localhost:8000

4) SrcIP=ANY i DestIP=ANY - określają odpowiednio numery IP źródła sygnału (winamp+dsp) i przeznaczenie (klient) - standardowo ANY oznacza dowolność.

5) RelayServer - ustawienia do przesyłania strumienia na inny docelowy serwer shoutcast

6) AdminPassword=adminpass hasło administratora do takich funkcji jak np. ban słuchacza...

...Zapisz i zamknij plik ustawień i zrestartuj serwer.

Serwer jest już gotowy do pracy

Zainstaluj teraz program Winamp wraz dodatkowym pluginem DSP.

Uruchom Winamp'a

WinAMP -wygląd aplikacji

Shoutcast Source DSP ...

W pole Address wpisujemy Z menu wybieramy "options" i "preferences" , później DSP/Effect i z listy wybieramy NULLSOFT localhost

W pole password wpisujemy hasło nadawcy (tak jak podaliśmy w

ustawieniach serwera.

Opis ekranu ustawień

Przejdź teraz do zakładki "Encoder" i ustaw jakość nadawanego dźwięku. Wróć do "Output" i wciśnij "Connect"

- Jeżeli wszystko zostało prawidłowo ustawione - powinno w tym miejscu nastąpić połączenie z serwerem.

Włącz odtwarzanie w Winampie - np. jakiś plik mp3.

Od tej chwili Twojej radiostacji mozna słuchać pod adresem :

http://twój_nr_ip:8000 lub lokalnie

http://localhost:8000

IV.3. TECHNOLOGIA SHOUTCAST

SHOUTcast jest darmowym, systemem transmisji dźwięku poprzez sieć. System ten oparto na wydajnej kompresji strumienia audio - formacie MPEG-1 Layer 3 - MP3.

MP3 wykorzystuje bardzo wydajny algorytm kompresji polegający na odrzuceniu częstotliwości, które nie są słyszalne dla ludzkiego ucha (tzw. Częstotliwości maskowane, <2 Hz - 4 KHz< oraz dźwięki zagłuszane przez inne dźwięki o podobnej częstotliwości lecz większym natężeniu). Takie rozwiązanie sprawia, że utwór muzyczny zajmujący w postaci nieskompresowanej 30 MB, po zapisaniu w formacie MP3 zmniejsza swoją objętość do ok. 3 MB.

IV.4.PRZYKŁADOWE STACJE RADIOWE W INTERNECIE

*** Radio DESIRE gra dla Was juz od początku roku 2004. Możecie u nas uslyszec praktycznie każdy rodzaj muzyki. Gramy wiązką 48kbps oraz 24kbps - 24godziny na dobe. Serdecznie zapraszamy do słuchania
i zyczymy mile spedzonego czasu z naszym radiem.www.desire.pl

***Megastacja radio stopniowo się rozwija, zwiększają się jakości sygnału początkowo 24kbps, później 32 kbps, aż dziś 48kbps. W radiu można usłyszeć różnego rodzaju muzyke. Każdy - starszy i młodszy znajdzie coś dla siebie. Nadajemy różne rodzaje muzyki od Techno (nacisk szczególny) poprzez HipHop, aż do Rocku i muzyki Pop.www.megastacja.pl

***Polskie Radio Internetowe LIFE - kazdy rodzaj muzy, 24 godziny na dobe, 7 dni w tygodniu a co najwazniejsze... rodzinna atmosfera

***Radiolight najbardziej lajtowa muzyka w sieci.Internetowe Radio Light to radio z muzyka techno, to radio z muzyka hip-hop, to radio z muzyka pop, to radio poprostu z muzyka lajtową.

***Internetowe radio APMA - techno hip hop trance punk rock house ...

techno, hiphop, house, trance, club, dance, rock, metal, pop, punk, ska
i wiele

więcej - Twoja muzyka.

***Radio internetowe X-Stacja, najlepsze radio internetowe w Polsce

Radio internetowe X-Stacja, to najlepsze radio internetowe w Polsce, najelpsza

muzyka, najlepsi prezenterzy grają specjalnie dla was.www.x-stacja.net

***Radiopol.com | Radio internetowe | Twoje radio w internecie

Radio internetowe, Twoje radio w internecie, spis stacji radiowych.

www.radiopol.com/ -

***Internetowe Radio Jamajka Station

Internetowe Radio Jamajka. Gramy różne typy muzyki. Techno, Trance, Hip-Hop,

Rock, Pop, Reagge, Folk, Polskie Przeboje. Zapraszamy. Radio Internetowe ...

www.jamajka.end.pl/

***Radio Activ - Aktywne Radio Internetowe - Najlepsza muzyka ...

Radio Activ - Aktywne Radio Internetowe - Najlepsza muzyka - Zgrany zespol -

Twoje Radio Internetowe.

www.radio.elk.org.pl

***Radio internetowe iGol FM - Muzyka i sport

Radio internetowe iGol FM - audycje muzyczne i sportowe. Zapraszamy!

fm.igol.pl/

IV.5. KTO KORZYSTA Z RADIA INERNETOWEGO ?

Osoby korzystające często z Internetu rzadziej oglądają telewizję. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku stacji radiowych. Wielu internautów buszując po sieci, równocześnie słucha radia. Nic zatem dziwnego, że stacje radiowe starają się być obecne w Internecie.

Przede wszystkim oznacza to posiadanie przez radia własnych stron WWW. Ma je znaczna część stacji. W naszym zestawieniu umieściliśmy informacje o blisko 160 serwisach radiowych. Wśród podstawowych informacji dostępnych na ich stronach są: ramówka, informacje
o poszczególnych programach, gdzie można stacji słuchać, częstotliwość nadawania itd.

Niektóre witryny stacji posiadają własne serwisy informacyjne, prezentujące codziennie aktualizowane informacje z regiony i kraju.

Wiele stacji wykorzystuje interaktywne możliwości sieci. Coraz częściej za pośrednictwem komputera radiosłuchacze mogą oddawać głosy na radiowe listy przebojów lub też zgłaszać swoje propozycje utworów do grania na antenie.

Internet daje też stacjom radiowym możliwość zwiększenia zasięgu radia dzięki nadawaniu audycji poprzez sieć. Ze względu na ograniczenia techniczne (liczbę osób, które mogą równocześnie słuchać danej stacji) należy to jednak raczej traktować jako element promocji.

Atutem nadawania online jest to, że stacji mogą słuchać osoby, które mieszkają poza zasięgiem nadajników stacji. Szczególnie ważne może to być dla stacji polonijnych, które dzięki sieci mogą dotrzeć do Polaków mieszkających w ojczyźnie.

Możliwość słuchania radia w sieci jest przede wszystkim przeznaczona dla osób posiadających łącze stałe. Osoby korzystające z połączeń dial-up muszą płacić za każdą minutę słuchania audycji. Ponadto, ze względu na niską przepustowość łączy, muszą się liczyć z tym, że jakość dźwięku nie będzie najlepsza.

Internauci, którzy chcą słuchać stacji online, muszą się wyposażyć w trzy programy do ich odtwarzania: Windows Media Player, Winamp oraz RealPlayer. Jest to spowodowane tym, że poszczególne stacje nadają audycje w różnych formatach.

Stacje internetowe

Internet pozwolił na powstanie zupełnie nowej kategorii stacji radiowych, które nadają tylko online. Brak konieczności posiadania licencji na nadawanie w sieci oraz niewielkie koszty uruchomienia internetowej radiostacji powodują, że może ją założyć praktycznie każdy, kto tylko dysponuje stałym łączem.

Internetowe radia tworzą przede wszystkim ludzie z pasją. - Od dziecka byłem zapalonym radiowcem, wychowałem się na powstających w moim regionie pierwszych stacjach lokalnych i od dzieciństwa moim marzeniem było założenie własnej stacji radiowej. Wspólnie z kolegą z osiedla zaczynaliśmy od radia po kablu z głośnikami rozmieszczonymi
u niektórych osób mieszkających w moim bloku - wyjaśnia Piotr Pilek, twórca internetowego radia BIT-FM Szczecin (http://www.blue.net.pl/radio.html).

VI. ZAKOŃCZENIE.

Radio internetowe to przyszłościowe i rozwijające się przedsięwzięcie. Podstawowymi zaletami radia są jego dostępność i globalny zasieg.w porównaniu do standardowego radia nie wymagany jest radioodbiornik tylko dostęp do komputera i połączenia telefonicznego. Praca składa się z trzech głównych rozdziałów. Pierwszy wprowadza do wiedzy o Internecie, jego zasadzie działania i historii. Drugi to charakterystyka współczesnych mediów. Natomiast w trzecim rozdziale konkrety o radiu internetowym. Pierwszy i drugi rozdział traktują o poszczególnych mediach a w trzecim nastąpiło powiązanie ich obu. W pracy wykorzystałem artykuły z gazet , internetu oraz specjalistyczna wiedzę książkową.

Wnioskuję, że radio internetowe pozyskiwało będzie pozyskiwało coraz to nowych zwolenników z racji na dostępność, informacje wizualne jak i zróżnicowany repertuar muzyczny w którym każdy może znaleźć coś dla siebie.

VII. BIBLIOGRAFIA

http://www.polbox.pl/lupus

http://www.jtz.org.pl

http://www.mi.com.pl

http://www.pagi.pl/pagi.start/PODRECZNIK/podrecznik.htm

http://www.wsip.com.pl/serwisy/poradnik/index.htm Magazyn "Internet"

www.shoutcast.pl Magazyn "Cyber"

www.chip.pl Magazyn "Chip"

www.polbox.pl/lupus

www.jtz.org.pl

www.mi.com.pl

www.pagi.pl

www.mi.com.pl

www.wsip.com.pl

1

---