Szymlek Krzysztof 2000-06-01
Skarpetowski Bogusław
Parulski Daniel
Temat: Obiegi dwustopniowe i urządzenia kaskadowe.
Obiegi chłodnicze dwustopniowe dzielimy na:
1 Obiegi dwustopniowe z jednostopniowym dławieniem czynnika:
z niepełnym chłodzeniem międzystopniowym
z pełnym chłodzeniem międzystopniowym
2 Obiegi dwustopniowe z dwustopniowym dławieniem czynnika:
z jednym lub dwoma poziomami parowania
z niepełnym chłodzeniem międzystopniowym
z niepełnym chłodzeniem międzystopniowym
bez dochładzania przed zaworem regulacyjnym
z dodatkowym dławieniem cieczy przed zaworem dławiącym
Niekonwencjonalne obiegi dwustopniowe:
obieg dwustopniowy w układzie Voorhees′a
obieg dwustopniowy w układzie Windhausen′a
obieg dwustopniowy z podsprężarką strumiennicową
W obiegach dwustopniowych z jednostopniowym dławieniem proces dławienia od ciśnienia skraplania pk do ciśnienia parowania po odbywa się za pomocą jednego zaworu regulującego, zamontowanego na dopływie do parownika. Taki obieg składa się ze: sprężarki niskiego ciśnienia, chłodnicy mieszanki, sprężarki wysokiego ciśnienia, skraplacza, zaworu regulującego, parownika.
W obiegach dwustopniowych z dwustopniowym dławieniem mamy takie elementy jak: sprężarka niskiego ciśnienia, chłodnica mieszanki, sprężarka wysokiego ciśnienia, skraplacz, dwa zawory regulujące, dwa parowniki. Obiegi dwustopniowe z dwustopniowym dławieniem dzielą się na obiegi z całkowitym i niecałkowitym chłodzeniem. W chłodzeniu niecałkowitym sprężarka wysokiego ciśnienia zasysa parę przegrzaną, a w chłodzeniu całkowitym sprężarka wysokiego ciśnienia zasysa parę suchą.
Obieg dwustopniowy w układzie Voorhess′a nosi nazwę układu dwustopniowego z doładowaniem. Układ ten różni się od poprzednich układów sposobem realizacji procesu sprężania. Proces ten odbywa się w jednym cylindrze sprężarki specjalnej konstrukcji. W głowicy znajdują się zawory ssawne i tłoczne oraz dodatkowe szczeliny rozmieszczone w obwodzie cylindra.
W końcu ruchu ssania następuje doładowanie cylindra parą , przy czym następuje wyrównanie ciśnienia w cylindrze do poziomu ciśnienia panującego w ziębniku.
Obniżenie temperatury parowania czynnika w układach wielostopniowych wiąże się z obniżeniem ciśnienia. Obniżenie ciśnienia parowania ograniczone jest położeniem punktu potrójnego czynnika krążącego w obiegu. Powodem nie stosowania układów wielostopniowych jest pogorszenie wskaźników energetycznych, trudności konstrukcyjne(duże cylindry) i eksploatacyjne oraz mała sprawność która maleje ze wzrostem ilości sprężania- z tych względów stosujemy układy kaskadowe.
Obieg kaskadowy stanowi połączenie dwóch(lub więcej) niezależnych obiegów jedno lub wielostopniowych, polegających na wzajemnej wymianie ciepła w wymiennikach zwanych skraplaczo-parownikami. Wymiennik ten spełnia rolę skraplacza dla niższego rzędu i równocześnie parownika dla obiegu wyższego rzędu. W urządzeniach kaskadowych procesy sprężania można analizować oddzielnie, bowiem w obu częściach mogą występować różne czynniki chłodnicze.
Wpływ ciśnienia międzystopniowego na efektywność pracy obiegu:
W dwustopniowych obiegach chłodniczych sprężarkowych dobór wartości ciśnienia międzystopniowego ma duży wpływ na efektywność pracy obiegu i ekonomiczne wykorzystanie maszyn i urządzeń.
Uzyskanie optymalnej wartości ciśnienia międzystopniowego pm umożliwia nam uzyskanie najmniejszej pracy sprężania, w tym celu rozpatruje się warunek:
wt- suma prac technicznych
z powyższego równania otrzymujemy:
skąd:
gdzie: Po- ciśnienie parowania
Pk- ciśnienie skraplania
oznacza to że praca sprężania będzie najmniejsza jeżeli stopnie sprężania sprężarki nisko i wysokoprężnej będą jednakowe co oznacza że wartości prac sprężania w stopniu 1i 2 też są jednakowe.
We wstępnych obliczeniach można użyć wzorów:
lub
Ciśnienie międzystopniowe ma również wpływ na współczynnik wydajności chłodniczej ε. Zmianę współczynnika wydajności chłodniczej ε dla sprężarki dwustopniowej ,współpracującej z różnymi obiegami chłodniczymi w zależności od zmian ciśnienia międzystopniowego Pm , a co za tym idzie temperatury nasycenia Tm . Okazuje się , iż dla pewnych wartości tego parametru osiąga się maksymalne wartości tego współczynnika różne dla różnych układów chłodniczych (Rys.2.17).