AGH , Wydz. EAiE ZAKŁAD METROLOGII	Imię , nazwisko : Tomasz Żyła Daniel Olchowy Paweł Wasilewski
LABORATORIUM METROLOGII			Semestr : III
Rok akademicki : 1998 / 99	Rok studiów : II		Grupa : VII
Kierunek : ELEKTROTECHNIKA			Zespół : C
Temat ćwiczenia : Pomiary z zastosowaniem oscyloskopu  elektronicznego			Nr ćwiczenia : 7
Data wykonania ćwiczenia :		Data zaliczenia sprawozdania :

1. Program ćwiczenia:

1.1. Dobór kondensatora w korektorze dla dolnoprzepustowego układu inercyjnego             wg odpowiedzi czasowej na wymuszenie skokowe najszybszej wolnej od             przeregulowania.

1.2. Wyznaczenie stałych czasowych: samego członu inercyjnego, członu inercyjnego              z korektorem, samego korektora.

1.3. Zdjęcie charakterystyk częstotliwościowych: samego członu inercyjnego, członu             inercyjnego z korektorem, samego korektora poprzez pomiar amplitud sygnałów             i przesunięcia fazowego między nimi na wejściu i wyjściu obiektu

      1.4. Zdjęcie metodą elipsy charakterystyk częstotliwościowych: samego członu             inercyjnego, członu inercyjnego z korektorem, samego korektora.

2. Spis przyrządów:

Oscyloskop - OS - 352 / 40112

Generator napięcia prostokątnego i sinusoidalnego - KZ 1405 / PN7 - 6456

Kondensator dekadowy - DK 5 / PN7 - 995

Czwórnik inercyjny z korektorem - 11

Fazomierz elektroniczny - 20Hz ÷ 20kHz

Woltomierz elektroniczny - V560 / PN7 - 747

Woltomierz elektroniczny - V560 / 40325

3. Wykonanie pomiarów:

Rysunek 1. Układ połączeń członu inercyjnego z korektorem - metoda elipsy

3.1. Dobór kondensatora.

Pojemność kondensatora musi być tak dobrana , aby odpowiedź członu inercyjnego z korektorem na wymuszający sygnał prostokątny najszybsza.

Podczas naszego ćwiczenia :

C = 0,105 F

3.2. Wyznaczenie stałych czasowych.

Wyznaczenia stałych czasowych dokonujemy przy pomocy oscyloskopu. W punkcie zerowym przebiegu prowadzimy styczną do krzywej i odczytujemy współrzędne punktu przecięcia stycznej z asymptotą poziomą przebiegu. Mnożąc wartość odciętej przez podstawę czasu oscyloskopu otrzymujemy stałą czasową.

3.2.1. Stała czasowa dla członu inercyjnego z korektorem.

T = 0,9 cm * 1 ms/cm = 0,9 ms ( A=5,2 ; f=50 Hz )

3.2.2. Stała czasowa dla korektora.

T = 0,6 cm * 1 ms/cm = 0,6 ms ( A=4,4 ; f=10 Hz )

3.2.3. Stała czasowa dla członu inercyjnego.

T = 0,6 cm * 5 ms/cm = 3 ms ( A=5,5 ; f=10 Hz )

A - położenie asymptoty

3.3. Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych.

Charakterystyki amplitudowo - częstotliwościowe i fazowo - częstotliwościowe wyznaczaliśmy za pomocą układu przedstawionego na rysunku :

1) wyniki pomiarów dla członu inercyjnego z korektorem

F	U1	U2	ϕ
[Hz]	[V]	[V]	[°]
100	4,413	0,612	28
200	4,4	0,479	38,7
300	4,395	0,372	52,3
400	4,395	0,3075	60,5
500	4,392	0,2571	54,5
600	4,391	0,2183	49,2
700	4,39	0,1885	44,7
800	4,389	0,1641	40,5
900	4,388	0,1453	37,5
1000	4,386	0,1224	33,2
1500	4,382	0,0857	25,9
2000	4,378	0,0654	21,6
2500	4,374	0,0526	18,8
3000	4,371	0,0441	16,9
4000	4,365	0,0336	14,5
5000	4,36	0,0277	12,9

Charakterystyki

2) wyniki pomiarów dla członu inercyjnego

F	U1	U2	ϕ
[Hz]	[V]	[V]	[°]
100	4,413	0,0013	89
150	4,4	0,0013	74
170	4,4	0,0014	76,2
200	4,4	0,0013	78,5
220	4,396	0,0015	80,2
250	4,395	0,0014	82,1
300	4,395	0,0015	84,7
400	4,391	0,0016	87,5

Charakterystyki

4. Wnioski

Po wykonaniu ćwiczenia stwierdziliśmy , że wraz ze wzrostem częstotliwości dla układu inercyjnego z korektorem napięcie wejściowe i wyjściowe maleje , a przesunięcie fazowe osiąga maksimum w okolicach 400 Hz.

Podczas badania członu inercyjnego wartość napięcia wejściowego malała , a napięcie wyjściowe rosło. Kąt przesunięcia fazowego osiągnął minimalną wartość przy częstotliwości 150 Hz i następnie powiększał się.

- 7 -

---