Opracowane tematy na egzamin

Opracowane tematy na egzamin:

PRODUKT AGROTURYSTYCZNY.

bród wszystkich elementów kompozycji marketingowej, podstawowe znaczenie AM polityka produktu. Jej głównym celem winno być akie kształtowanie oferty wypoczynku an wsi aby była ano samodzielna i oryginalna. Równacze przy opracowaniu oferty wypoczynku an wsi uwzględnić należy walory wypoczynkowo przyrodnicze i antropogeniczne, oraz tzw. Walory specjalistyczne (możliwość pływania an Głódkach i kajakach, wędkowania) zarówno w danej wsi jak i pobliskiej okolicy.

Produktem - nazywamy wszystko co jest okupowane bul sprzedawane. Produkt powinien:

- zaspokajać potrzeby

- powinien być powtarzalny i dostępny

- powinien być zestandaryzowany (AM Pecne normy)

Struktura produktu agroturystycznego

- rdzeń produktu (wypoczynek an wsi, poznanie tradycji, kultury, obyczajów, kontakt ze zwierzętami, świeże powietrz, cisza i spokój)

- produkt rzeczywisty (nocleg u gospodarzy, wyżywienie u gospodarzy, poznanie kuchni regionalnej, wycieczki piesze, możliwość zakupu żywności ekologicznej, możliwość edukacji w zakresie rolnictwa ekologicznego i produkcji serów)

- produkt poszerzony (możliwość rezerwacji miejsc, możliwość przyjazdu ze zwierzętami, uczestnictwo w imprezach rozrywkowych, rodzinna atmosfera, informacje o okolicy)

MIEJSCE GOSPODARSTW AGROTURYSTYCZNYCH W TURYSTYCE WIEJSKIEJ.

Turystyka wiejska stanowi formę rekreacji odbywającą sie an obszarach "prawdziwej" wsi i obejmuje wielorakie rodzaje aktywności rekreacyjnych związanych z Przygrod , wędrówkami, turystyk zdrowotna, krajoznawcza, czy etniczna.

Ponadto jest ano dostosowana do warunków wiejskich, co oznacza mł. skałę przedsięwzięć, kontakt z natur, tradycję. Jest wiejska co do aksli obiektów i osiedli, podtrzymuje a ie. burzy wiejski charakter obszarów, oraz wykorzystuje zasoby miejscowe. Nieodłącznymi czynnikami wypoczynku an wsi poszukiwanymi przez mieszkańców miast jest spokój, cisza i odprężenie sie w zdrowym otoczeniu o walorach przyrodniczych.

Przedmiotem sprzedaży w turystyce wiejskiej jest �wiat natury, gospodarka farmerska, i kultura wiejska stwarzajšca niezurbanizowanš atmosferę.

W turystyce wiejskiej wyróżniamy min: agroturystykę, turystykę farmerskš (sš one składowymi turystyki wiejskiej)

Agroturystyka zawęża pojęcie turystyki wiejskiej, poprzez sprecyzowanie miejsca pobytu go�ci - gospodarstwo rolne. Jest to forma wypoczynku odbywajšca się na terenach wiejskich o charakterze rolniczym, oparta o bazę noclegowš i i aktywno�ci rekreacyjne zwišzane z gospodarstwem rolnym i jego otoczeniem.

Atutem agroturystyki jest bezpo�redni kontakt z wszystkimi warto�ciami �rodowiska wiejskiego poprzez:

- zamieszkanie w gospodarstwie

- udział w życiu ludzi - gospodarzy

- poznawanie okolic

- czasowa rezygnacja z niektórych nowoczesnych form życia i jego udogodnień

- aktywno�ć fizyczna

Agroturystyka odgrywa ważnš rolę w turystyce wiejskiej, stanowi jej bazę noclegowš, przycišga turystów.

Dochody z agro. Pomagajš podtrzymywać rentowno�ć gospodarstw, pozyskuje się je prze usługi noclegowe, sprzedaż produktów rolnych. Turystyka wiejska aktywizuje społeczno�ć wiejskš, zachęcajšc do działania. Następuje przy tym jej rozwój i polepszenie się sytuacji materialnej.

PROMOCJA W AGROTURYSTYCE.

Promocja jest ważnym elementem zespolonych działań marketingowych w turystyce wiejskiej. Jej stosowanie wišże się często z konieczno�ciš ponoszenia do�ć dużych kosztów.

Z tego względu celowa byłaby integracja działań w tym zakresie między mieszkańcami danej wsi lub gminy, bšd� też w ramach regionalnych stowarzyszeń turystyki wiejskiej.

Promocja - to zespół �rodków, za pomocš których dana firma turystyczna (obiekt) komunikuje się z rynkiem, a mówišc �ci�lej - przekazuje informacje o swojej działalno�ci lub konkretnych produktach czy usługach.

Informacje te przebiegajš dwukierunkowo : w jednš stronę po linii wytwórca - po�rednik - nabywca ; w drugš stronę od nabywcy poprzez po�rednika do wytwórcy usług agrot.

Promocja spełnia 3 istotne funkcje:

- informacyjnš - jest niezbędnym warunkiem orientacji marketingowej. Jej realizacja polega na dostarczaniu obecnym i przyszłym nabywcš informacji, w wyniku których powinno nastšpić przełamanie bariery nieznajomo�ci oferty.

- pobudzajšca - sprzedaż ma na celu wywołanie zamierzonych postaw i zachowań nabywców. W tym celu przekazywane sš potencjalnym klientom zestawy argumentów - zarówno natury racjonalnej jak i emocjonalnej.

- konkurencyjna - polega na stworzeniu poza cenowych zestawów narzędzi rywalizacji na rynku. Działania ukierunkowane sš na podkre�lenie atrakcyjno�ci własnych działań i zakłócenie działań potencjalnych konkurentów.

Do podstawowych zadań programu promocyjnego podmiotów turystyki wiejskiej należy zaliczyć:

1 - prezentację korzy�ci dostarczanych przez zakup oferty wypoczynku na wsi

2 - wyróżnienie oferty na tle innych, konkurencyjnych ofert

3 - budowanie reputacji, dšżenie do stworzenia marki handlowej

4 - poinformowanie maksymalnie dużej liczby potencjalnych nabywców o działalno�ci i

ofercie turystycznej.

Promocje należy organizować na różnych szczeblach i w różnych miejscach:

1 - w gospodarstwie agrot.

2 - we wsi, w siedzibie gminy (wspólny produkt informacji turystycznej)

3 - w pobliskich obiektach atrakcyjnych turystycznie (zamki, pałace ) na stacjach benzynowych, w zajazdach w postaci ulotek czy folderów

4 - w centrach informacji turystycznej w siedzibie powiatu, a także w innych o�rodkach z skšd mogš pochodzić go�cie

5 - na targach turystycznych , imprezach, festynach

6 - w polskich o�rodkach informacji turystycznej

7 - w prasie, radiu, telewizji i internecie

Działania te prowadzš do realizacji celów promocyjnych. Sš to min. Takie cele jak:

1 - budzenie potrzeby poznania nowej oferty tur.

2 - przekonanie o szczególnych walorach oferty

3 - podtrzymanie popytu na produkty już znane

4 - zachęcanie do zakupu usług w okre�lonym czasie (np. przed sezonem, po sezonie )

5 - zachęcenie do zakupu usług na okre�lonych warunkach (np. rezerwacja w oparciu o przedpłatę, zakup czarterowy, zakup grupowy)

O doborze przez podmiot narzędzi promocji decyduje wiele czynników, na które podmiot ma wpływ bšd� które sš od niego nie zależne. Zaliczyć do nich można min.:

- naturę produktu -cel przekazu -fazę cyklu życia w której znajduje się produkt -otoczenie, w jakim firma znajduje się na rynku -budżet przeznaczony na promocję.

BARIERY ROZWOJU TURYSTYKI NA OBSZARACH WIEJSKICH.

Możemy podzielić na następujšce typy barier :

1.bariery typu finansowego - przy wysokim bezrobociu trudno mówić o możliwo�ciach inwestycyjnych ( adaptacje pomieszczeń, szkolenie, promocje ) trudno uzyskać preferencyjne kredyty

2.bariery typu administracyjnego - teraz sš niekorzystne przepisy, brak znajomo�ci przepisów prawnych ( np. standaryzacja pokoi ) w projekcie ustawy uwzględniono uwagi ministra rolnictwa, które pozwalajš na �wiadczenie usług noclegowych i gastronomicznych przez rolników bez konieczno�ci rejestrowania dodatkowej działalno�ci gospodarczej - jeszcze w formie projektów

3.typu społecznego - chodzi tu o przebudowę �wiadomo�ci i mentalno�ci mieszkańców wsi. Dla wielu z nich �wiadczenie usług obcym uwłacza ich godno�ci. Nie znajš też języków obcych

4.brak bazy recepcyjnej - polega to na niedostosowaniu istniejšcej bazy do potrzeb turystyki w warunkach gospodarki rynkowej. Racje bytu straciły wielkie zakładowe o�rodki wypoczynkowe. Małe obiekty w obrębie gospodarstw wiejskich również nie spełniajš warunków powszechnie przyjętych standardów międzynarodowych (np. pokoje z prysznicem i toaletami)

5.brak profesjonalnie przygotowanych placów adaptacyjnych dla typowych wiejskich zabudowań

6.słaba znajomo�ć mechanizmów rynku

7.bardzo słaba infrastruktura (drogi, parkingi, telefony, punkty inf., obiekty sportowo - rekreacyjne, kanalizacja, oczyszczalnia �cieków)

8.brak systemu promocji i dystrybucji prod. turystycznych

9.brak �rodków do finansowego przedsięwzięcia

10.brak znajomo�ci przepisów prawnych

Istnieje możliwo�ć zakłócenia rytmu życia, szczególnie w okresie prac rolnych - pokrywa się z okresem letnich urlopów.

- możliwo�ć powstawania konfliktów między turystami a ludno�ciš osadniczš

- zagrożenie �rodowiska naturalnego przez nadmiernš ilo�ć turystów do degradacji krajobrazu

- występujš nieodwracalne zmiany obszarów rolnych w wyniku nie odpowiedniej urbanizacji �rodowiska, niestosownej do architektury danej osady wiejskiej.

CELE EKONOMICZNE, EKOLOGICZNE I SPOŁECZNE ROZWOJU AGROTURYSTYKI.

a) cele ekonomiczne

stworzenie bazy i infrastruktury zaspokajajšcej potrzeby turystyczne, co w konsekwencji powoduje aktywizację życia społ-gospodarczego

tworzenie nowych miejsc pracy(bezpo�rednio-w usługach turystycznych, w przedprodukcji sprzętu turystycznego lub pamištek oraz po�rednio-dla potrzeb turystyki w innych usługach i handlu.

Przeciwdziałanie wyludnieniu wsi i miejscowo�ci górskich

Wzrost dochodów ludno�ci miejscowej

Zmiana sposobów i warunków życia oraz kształtowanie nowego modelu konsumpcji ludno�ci miejskich

b) Z punktu społecznego rozwój agroturystyki dla rolników wišże się z

-aktywno�ciš społeczno�ci wiejskiej

-integracja �rodowiska wiejskiego i współpraca międzyludzmi

-wykształcenie przywództwa w �rodowisku wiejskim

-ponownym zainteresowaniem turystów i mieszkańców wsi zabytkami i -tradycjami dziedzictwa kulturowego

-promocja kontaktów kultowych, wzajemne zrozumienie i współpracy pomiędzy turystami a ------mieszkańcami wsi

-kontaktem z innymi wzorcami kultury

-rozwojem osobowo�ci mieszkańców wsi

-poprawš jako�ci życia społeczno�ci wiejskiej

c) Cechy ekologiczne

-podejmowanie działalno�ci turystycznej przyjaznej dla �rodowiska i krajobrazu .

-utrzymanie integralno�ci krajobrazu i warto�ci kulturowych

-rozwój infrastruktury wspierajšce ekologiczne wzory turystyki ( transport wytwarzanie energii)

-zapewnienie ładu ekologicznego i przestrzennego

CO TO JEST WIEJSKA PRZESTRZEŃ REKREACYJNA?

Jest czę�ciš przestrzeni rekreacyjnej kraju obejmuje obszary położone:

- poza miastami

- poza strefami zurbanizowanymi(przeważnie strefy podmiejskie)

- obszarami wyspecjalizowanymi (rejony rekreacyjne, rejony wysoko intensywnej produkcji warzywno-sadowniczej)

- zastrzeżonymi (parki krajobrazowe, narodowe, rezerwaty i poligony)

Na tych obszarach występuje dominacja gospodarki rolnej i przewaga elementów przyrodniczych o braku lub małym nasileniu objawów degradacji ekologicznej oraz o zagospodarowaniu noszšcym cechy ładu przestrzennego gdzie nie ma czynników szkodliwych dla zdrowia.

Siedem struktur delimitacji wiejskiej przestrzeni rekreacyjnej to:

-gęsto�ć zaludnienia na 1km2VR (max 80 osób sprzyjajšce)

-udział rolniczej gospodarki nieuspołecznionej w pow. UR >60% udziału gosp.

-udział łšk i pastwisk

-udział lasów w pow. całkowitej gminy (30-60%)

-udział wód w pow. całkowitej gminy (>5%)

-typy osadnictwa wiejskiego (niekorzystne -rozproszone)

-udział osób utrzymujšcych się ze �ródeł pozarolniczych

W Polsce 1368 gmin ma warunki sprzyjajšce do rozwoju agroturystyki.

STRUKTURA PRODUKTU TURYSTYCZNEGO W AGROTURYSTYCE.

Produkt rzeczywisty (główny)+produkt powiększony+rdzeń

Rdzeniem produktu w agroturystyce jest:

-poznanie krajobrazu wiejskiego, kulturalnego, tradycji

-wypoczynek na terenie wiejskim

-zadowolenie, satysfakcja z wyjazdu do osad rolniczych

Produkt rzeczywisty w agroturystyce:

-noclegi (pokoje go�cinne w gosp. wiejskim)

-obiekty noclegowe typu zajazdy gospody

-wyżywienie (w gosp.wiejskich, w wiejskich punktach gastronomicznych, indywidualne zakupy żywno�ci od ludno�ci wiejskiej)

-przejazdy (transport miejscowy bšd� indywidualny)

-wycieczki 9w okolice, o różnym charakterze)

Produkt powiększony

-dodatkowe atrakcje zwišzane z danym obszarem

-dodatkowe wycieczki(szlaki górskie, rowery wodne)

-zabytki architektury( muzea młyny groty)

-imprezy rozrywkowe(zabawy, koncerty, wystawy,)

-punkty informacji wiejskiej np. spływy kajakowe

-porady sprzedaży produktu

-rezerwacje miejsc noclegowych

Im produkt był złożony tym wyższa cena.

STRUKTURA PRODUKTÓW W TURYSTYCE FARMERSKIEJ.

Produkt rzeczywisty + produkt powiększony + rdzeń

Rdzeniem produktu w turystyce farmerskiej jest:

-pełne uczestnictwo w życiu ludno�ci wiejskiej

-samorealizacja podstaw popytu

-wypoczynek w gospodarstwie wiejskim

-zadowolenie i satysfakcja z uczestnictwa w życiu gospodarstwa wiejskiego

produkt rzeczywisty w turystyce farmerskiej

-noclegi(izby gospodarstw wiejskich bez specjalnego przygotowania dla turysty)

-wyżywienie(wspólne posiłki z mieszkańcami gospodarstwa)

-przejazdy transport wykorzystywany przez gospodarza domu oraz miejscowy)

-wycieczki(Włšczone do cyklu życia mieszkańców gospodarstwa)

Produkt powiększony

-dodatkowe atrakcje zwišzane z danym obszarem

-dodatkowe wycieczki(szlaki górskie, rowery wodne)

-zabytki architektury( muzea młyny groty)

-imprezy rozrywkowe(zabawy, koncerty, wystawy,)

-punkty informacji wiejskiej np. spływy kajakowe

-porady sprzedaży produktu

-rezerwacje miejsc noclegowych

Im produkt był złożony tym wyższa cena.

Wymagania: atrakcje �rodowiska, zakwaterowanie, formy spędzania czasu, dostępne urzšdzenia, możliwe usługi, grupa społeczna, przywództwo

KORZY�CI DLA WSI

wykorzystanie wolnych zasobów, nowe miejsca pracy, dodatkowe dochody, poprawa infrastruktury wiejskiej, poprawa życia rodzin wiejskich, aktywizacja społeczno�ci wiejskiej, integracja �rodowiska wiejskiego, zachowanie dziedzictwa kulturowego wsi, estetyzacja wsi, kontakt z innymi wzorami kultury, rozwój osobowo�ci mieszkańców wsi.

KORZY�CI DLA TURYSTÓW

bezpo�redni kontakt z przyrodš, aktywny wypoczynek w wiejskiej przestrzeni, kontakty ze zwierzętami, korzystanie ze �wieżej żywno�ci, uczestnictwo w życiu gospodarstwa rolnego, poznanie cyklu produkcji żywno�ci, bezpo�redni kontakt z miejscowš ludno�ciš, poznanie kultury regionu, rozwijanie zainteresowań, zdobywanie nowych umiejętno�ci.

POJĘCIE I RODZAJE INFRASTRUKTURY

Infrastrukturš nazywa się podstawowe urzšdzenia i instytucje �wiadczšce usługi niezbędne do należytego funkcjonowania produkcyjnych działów gospodarki i zapewniajšce odpowiednie warunki życia ludno�ci.

Rodzaje: - miejska, - wiejska

Cechy infrastruktury miejskiej:

- bardziej skoncentrowana i złożona

- zintegrowane systemy budowlane w sposób koordynowany

- intensywna, cišgła ...

- kapitałochłonna ze względu na gęsto�ć zaludnienia

Cechy infrastruktury obszarów wiejskich.

a) odnoszšca się do osadnictwa (obsługa ludno�ci)

- słabiej skoncentrowane

- mało intensywne

- często niecišgłe przestrzenie

- kapitałochłonne ze względu na długie odległo�ci

b) odnoszšce się do rolnictwa

- rozproszone

- ekstensywne

Elementy infrastruktury:

a) techniczna:

- komunikacja (transport)

- telekomunikacja (łšczno�ć)

- energetyka (elektryczno�ć, gaz, CO, ciepła woda)

- system wodny (wodno-kanalizac, sieć melioracyjna)

* służy ona do produkcji gosp., ale jest też niezbędna do funkcji społecznej.

b) ekonomiczna:

- magazyny, składy, chłodnie

- handel

- gastronomia

- instytucje finansowe

- organizacje gospodarstw

- punkty skupu i zaopatrzenie

- obsługa zootechniczna i weterynaryjna

- obsługa ago techniczna, mechaniczna, chemizacyjna

- rzemiosło, usługi

* służy ona funkcjonowaniu gosp.

c) społeczna:

- o�wiata i wychowanie ze szkolnictwem i naukš

- ochrona zdrowia

- kultura, w tym kultura fizyczna

- administracja, w tym org. Społeczne

*służy społeczeństwu

W skutek rozwoju infrastruktury jest adekwatny poziomowi cywilizacyjnemu w danym kraju (niski to niski)

POJĘCIE INFRASTRUKTURY OBSZARÓW WIEJSKICH

Infrastruktura obszarów wiejskich:

- ogół obiektów i urzšdzeń na danym obszarze wiejskim (poza miastem) �ci�le zwišzana z tym obszarem i nieodzownie do wła�ciwego funkcjonowania gosp. i życia lokalnej społeczno�ci.

Dzieli się na: technicznš, ekonomicznš, społecznš - patrz pyt 17

Cechy infrastruktury obszarów wiejskich.

a) odnoszšcej się do osadnictwa (obsługa ludno�ci)

- słabiej skoncentrowane

- mało intensywne

- często niecišgłe przestrzenie

- kapitałochłonne ze względu na duże odległo�ci

b) odnoszšce się do rolnictwa: -rozproszone, -ekstensywne

STAN INFRASTRUKTURY OBSZARÓW WIEJSKICH, JAKO WARUNEK NIEZBĘDNY DO ROZWOJU AGROTURYSTYKI.

Elementy infrastruktury: technicznej, ekonomicznej, społecznej.

I.techniczna służy do produkcji gospodarce, ale jest też niezbędne do funkcji społ.

I.ekonomiczna służy funkcjonowaniu gospodarki.

Czasami te 2 rozpatruje się łšcznie i nazywa infrastrukturš gospodarczš lub infrastrukturš techniczno-ekonomicznš.

Infrastruktura społeczna służy społeczeństwu.

Wska�nik rozwoju infrastruktury jest adekwatny poziomowi cywilizacyjnemu w danym kraju.

Każdy z rodzajów infrastruktury wycenia się met. punktowa i sumuje - to daje nam wska�nik na jaki� obszar. Legnickie i Wrocławskie majš lepszš infrastrukturš niż reszta Dolno�lšskiego.

Definicja infrastruktury obszarów wiejskich - ogół obiektów i urzšdzeń na danym obszarze wiejskim (poza miastem) �ci�le zwišzanych z tym obszarem i nieodzowne do wła�ciwego funkcjonowania gospodarki i życia lokalnej społeczno�ci.

ZASADY ORGANIZACJI GOSPODARSTWA AGROTURYSTYCZNEGO.

1.Krok- warunki wstępne: W regionie i we wsi: położenie, warunki ekonomiczne, infrastruktura, krajobraz. W gospodarstwie: lokalizacja, typ gospodarstwa i rolnictwa, żywno�ć, ochrona �rodowiska, urzšdzenia dla go�ci. W rodzinie.

2.Krok- przygotowanie noclegów: rodzaje zakwaterowania; pokoje, mieszkanie wczasowe, domek letniskowy, kamping, pomieszczenia towarzyszšce (pokój wypoczynkowy, kuchni, łazienka).

2.Krok- analiza mocnych i słabych stron naszej oferty

3.Krok- zdobywamy rynek: klienta, reklama, ceny, rentowno�ć, koszty, biznes plan

AGROTURYSTYKA, JAKO ELEMENT WPŁYWAJĽCY NA EKONOMIKĘ GOSPODARSTWA ROLNEGO.

Produkcyjno�ć ziemi- warto�ć produkcji z 1ha VR jest wyższa w gospodarstwie prowadzšcych działalno�ć agroturystycznš (maja z czego dokładać). Wyższa jest produkcja końcowa brutto, netto i towarowa brutto i netto.

Efektywno�ć i dochodowo�ć: Efektywno�ć i dochodowo�ć wykorzystywania ziemi jest wyższa w gospodarstwach agroturystycznych. Wyższa- produkcja czysta brutto i netto, -dochodowa rolniczš brutto i netto.

Dochód rolnika netto na 1 rbh po odjęciu amortyzacji wynosi 3zł, ale należy się też opłata z tytułu własno�ci �rodka produkcji i 3zł za mało (nie ma dochodu). Renty z tytułu własno�ci �rodka produkcji można obliczyć poprzez rentę gruntowš, kapitał i pracę.

W gospodarstwie agroturystycznym dochód rolniczy netto na 1 rbh to 6,78zł i to jest porównywalne do przemysłu. Dochód osobisty - dochód rolniczy + dochód dodatkowy (z poza gospodarstwa). Dochód osobowy= 10,22zł, dochód z poza gospodarstwa= 4,14zł.

Dochód osobowy składa się z 3 czę�ci (dochód rolniczy, dochód dodatkowy, dochód z agrotusaystyki). I ten z poza gospodarstwa = 50% udziału, dochód z agrot. - duży udział każdym gospodarstwie ten udział jest różny.

AGROTURYSTYKA, JAKO SPOSÓB ZAGOSPODAROWANIA NADWYŻKI SIŁY ROBOCZEJ.

Na wsi polskiej żyje i pracuje ponad 40% społeczeństwa. Olbrzymia ilo�ć jej mieszkańców żyje wyłšcznie z rolnictwa. Tendencja odchodzenia mieszkańców wsi od pracy na roli została przerwana na poczštku lat 90-tych kiedy to inne dziedziny gospodarki pozbywały się zbędnych kadr (2 zawody). Z zakładów przemysłowych i innych zwolniono wówczas w pierwszej kolejno�ci ludzi, którzy mieli inne �ródło utrzymania (chłopo-robotnicy). Ponad 1 mln ludzi, którzy wcze�niej pracowali wróciło do gospodarstw (gospodarstwa sš za małe, słabo uzbrojone technicznie ale pozostajšce ich jedynym �ródłem utrzymania. Miarę frustracji dopełnia fakt, ze ludziom tym nie proponowano innej alternatywy dla przeludnionej i bezrobotnej wsi, oraz tworzenie nowego rynku pracy i �rodków dochodów jej mieszkańców i podniesienia ogólnego poziomu życia. Tereny uznane za szczególnie predysponowane do rozwijania tej formy sš tożsame z terenami wysokiego bezrobocia.

TURYSTYKA WIEJSKA, JAKO SPOSÓB AKTYWIZACJI LOKALNEJ SPOŁECZNO�CI.

-turystyka ma duże znaczenie w aktywizacji gospodarczej

-jest to dziedzina dynamiczna, podlegajšca szybkiej restrukturyzacji

-szacuje się, że utworzenie jednego miejsca pracy w turystyce wymaga zaledwie 40% nakładów niezbędnych do utworzenia nowego miejsca pracy w przemy�le przetwórczym

-agroturystyka, zakładajšca bardzo szeroki pakiet oferty wypoczynku na wsi daje możliwo�ci zatrudnienia dla różnych grup zawodowych

-przede wszystkim miejsce pracy i �ródło dochodów zyskuje rodzina rolnicza organizujšca dwa podstawowe składniki oferty turystycznej- zakwaterowanie i wyżywienie

-niezbędne jest organizowanie czasu wolnego turysty (np. wszelkie rodzaje rekreacji na wolnym powietrzu, rozwijanie zainteresowań, naukę, zwiedzanie, korzystanie z atrakcji kulinarnych)

-turystyka wpływa korzystnie na rozwój infrastruktury na wsi tj. handel, transport, budownictwo, rzemiosło (służy ono nie tylko turystom, ale wszystkim mieszkańcom i wpływajš korzystnie na jako�ć życia na wsi). W ten sposób wykorzystywane sš dodatkowe zasoby materialne i umiejętno�ci członków wiejskiej społeczno�ci

-tworzone sš nowe miejsca pracy i �ródła dodatkowych dochodów

-turystyka przyczynia się do polepszenia sytuacji ludno�ci wiejskiej

-dodatkowym korzystnym aspektem agroturystyki jest stymulowanie rozwoju społecznego

-uznanie walorów gospodarstwa rolnego, warto�ci kulturowych wsi oraz jej walorów przyrodniczych przez ludzi z zewnštrz wpływa korzystnie na poczucie lokalnego patriotyzmu, a przez to zwiększš troskę społeczno�ci wiejskiej, o lokalnš architekturę, rzemiosło, sztukę, obecno�ć go�ci wzmaga odpowiedzialno�ć społeczno�ci lokalnej za czysto�ć i estetykę poszczególnych gospodarstw i całej wsi.

-tworzenie oferty agroturystycznej wymaga współdziałania rolników �wiadczšcych usługi dla turystów oraz instytucji lokalnych, a przez to rozwija umiejętno�ci współpracy oraz instytucji lokalnych, za efekty wspólnego działania.

-bezpo�rednie kontakty z turystami (ludzi reprezentujšcych inne �rodowiska, inne kultury wzbogacajš osobowo�ć mieszkańców wsi, nie czujš się odcięci od �wiata)

AGROTURYSTYKA A PRZEPISY PODATKOWE

prawo- rolne aspekty rozwoju turystyki wiejskiej. można wyróżnić 3 modele prawne:

1.turystyka rolna prowadzona w ramach gosp. rolnej jako działalno�ć komplementarna.

2.turystyka wiejska wychodzšca poza ramy gosp. , ale zwišzanš z restrukturyzacjš gosp.

3.turystyka wiejska prowadzona na obszarach gmin wiejskich.

Polska :do 94 nie było odmienno�ci opodatkowania agroturystycznych usług, była traktowana jak każda działalno�ć pozarolnicza. Od 95 zmiana. dotyczy ona pewnych ulg i zwolnień podatkowych. Dotyczy pewnych rozmiarów i rodzajów działalno�ci agrot. Wg zasad prawa podatkowego działalno�ć agr. Zaliczana jest do działalno�ci gosp. pozarolniczych (podatek dochodowy) .Można wyodrębnić 2 formy �wiadczeń usług za po�rednictwem biur turystycznych i bezp. Przez klienta. W 1 przypadku podatek pobierany jest przez klienta- płatnika, a w 2 przypadku bezp. Na rzecz urzędu skarbowego.

*1. Można być zwolnionym z podatku dochodowego z tytułu wynajmu pokoi go�cinnych w bud. Mieszkalnych na terenach wiejskich w gosp. rolnych oraz z tych dochodów uzyskuje drogę wyżywienia tych osób je�li liczba pokoi <5. (samo wyżywienie to nie)

*2.zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osišganych przez osobę fizycznš . podstawa prawna to rozporzšdzenie ministra finansów z 92 r. je�li liczba go�ci lub miejsc w domkach turyst. nie przekracza 9 możemy z tego korzystać wówczas ten ryczałt = 10% osišganych przychodów. Podatnik ma obowišzek prowadzić ewidencję przychodów. Podatnik płaci w terminie od 7 dnia każdego miesišca.

*3. Formš może być karta podatkowa - mogš z niej korzystać osoby wydajšce posiłki domowe i prowadzšce parkingi na terenach wiejskich. Podstawa prawna to rozp. Ministra finansów z 84 (94) ? w sprawie karty podatkowej. przy korzystaniu z niej nie ustala się dochodu.

*4. Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób fiz. Obowišzuje prowadzenie ewidencji przychodów zgodnie z załšcznikiem. Musi być też ewidencja zakupu towarów, wykaz �rodków trwałych oraz prowadzone indywidualne imienne karty przychodów pracowników. Mogš być objęte osoby, które rozpoczęły działalno�ć od grudnia i w roku ubiegłym uzyskały przychód do 120 tys. Zł. Stawki ryczałtu: za działalno�ć ustalonš 8,5 % przychodów, za działalno�ć ust. Polegajšcš na wypożyczeniu rzeczy 5,5%, za działalno�ć gastronomiczna 3 % przychodów.

*5. Zwolnienie: osoba płacšca podatek w formie karty podatkowej, osoba u której warto�ć towarów i usług nie przekroczyła 120 tys w ubiegłym roku i rozpoczyna działalno�ć, w innych przypadkach jest 7% stawka .dla usług �wiadczonych dla turystów zagranicznych stawka jest zerowa

MOŻLIWO�Ć FINANSOWANIA PRZEDSIĘWZIĘĆ AGROTURYSTYKI.

�ródło finansowania - kapitały własne

kapitały obce(kredyty pożyczki)

3 fazy przygotowania

zaopatrzenie w �rodki produkcji

przygotowanie jednostek usługowych dla turystów

sprzedaż usług agroturystycznych.

Kapitały własne-mogš być uzyskane przez sprzedaż majštku trwałego gosp. Rolniczego

Kapitały obce - kredyty: krótkoterminowe (do 1 roku), inwestycje: �rednioterminowe (1-5 lat),

długoterminowe (pow.5 lat)

Dlaczego tak mało brano kredytów

80% stwierdziło że dostęp do kredytów jest trudny

13% dostęp przeciętny

7% dostęp łatwy

Przyczyny utrudniajšce dostęp do kredytu

38% stwierdziło że zbyt wysokie oprocentowanie

32% uznało że istniejš wysokie zabezpieczenia i spłaty

25% uznało że jest zbyt krótki czas spłaty

ok. 5% że warunki sš niejasne

2 Warstwy kredytów preferencyjnych

AR i MR ( od 97 roku)

Fundacja rolnictwa

Kredyt AR i MR na agroturystykę:

*przeznaczony na: - Sfinansowanie nakładów na modernizacje i adaptację budynków na kwatery

- Zakładanie kanalizacji, centralnego ogrzewania, wody gazu, instalacji elektrycznych, i innych na kwaterach.

- budowanie oczyszczalni �cieków z gospodarstw prowadzšcych działalno�ć agroturystycznš, obiektów gastronomicznych, zakładanie pól namiotowych i kempingowych.

-zakładanie pól namiotowych i kempingowych, parkingów, wytyczenie stanowisk wewnętrznych, budowa kabin wc i natrysków, zakładanie instalacji elektrycznych.

-budowa wycišgów narciarskich

-budowa i modernizacja punktów gastronomicznych

-organizowanie wypożyczalni sprzętu turystycznego

-budowa i organizacja kšpielisk

-finansowanie zakupu niezbędnego wyposażenia obiektu turystyki wiejskiej pod warunkiem że nakłady na te cele nie przekroczš 50 % nakładów całej inwestycji

Kto może brać kredyty:

-rolnicy, wła�ciciele lub dzierżawcy gospodarstw rolnych

-osoby prawne podejmujšce lub prowadzšce działalno�ć gosp. Zwišzanš z turystyka wiejskš

(Osoby prawne to; skarb państwa spółdzielnie wyższe uczelnie)

-Mieszkańcy gmin wiejskich prowadzšcy lub podejmujšcy działalno�ć gosp. w zakresie turystyki wiejskiej zgłoszone do urzędu skarbowego

Kto nie może brać kredytu:

-rolnicy majšcy gospodarstwa na terenie gmin miejskich

-osoby fizyczne prowadzšce działalno�ć gospodarczš

-spółki osobowe tworzone na podstawie kodeksu cywilnego

Warunki udzielania kredytu

-kwota kredytu nie może przekroczyć 70 % nakładów inwestycyjnych na ten cel

nie może być większa niż 2 mln złotych( do 6 mln za zgodš prezesa AriMR)

-oprocentowanie kredytów jest zmienne i nie może wynosić więcej niż 15 % stopy weksli od 7 do 8.3% w stosunku rocznym

-maksymalny okres spłaty 8 lat

-okres karencji do 3 lat

Dopłaty agencji do oprocentowania ulegajš zwrotowi wraz z odsetkami jeżeli:

-nieuruchomi się przedsięwzięcia

-jeżeli w tym okresie zaprzestanie się działalno�ci turystycznej lub obsługi kredytów

W celu zabezpieczenia spłat bank ustala pewnie zabezpieczenia

Etapy ubiegania się o kredyt

-przygotowanie planu przedsięwzięcia (biznesplan) z opiniš ODR

-za�wiadczenie o przeszkoleniu w prowadzeniu działalno�ci agroturystycznej (prowadzone przez ODR)

-za�wiadczenie że w czasie spłaty kredytu będzie prowadzona działalno�ć gospodarcza.

-za�wiadczenie że działalno�ć będzie prowadzona przez własnš sile roboczš kredytobiorcy i rodziny.

Fundacja Rolnicza-Agroturystyka

Zakres: prace remontowo-budowlane i wyposażenie

Warunki: kredyt na okres 5 lat, karencja spłaty 1 rok, kwota kredytu do 30 tysięcy złotych, oprocentowanie stałe 10 %, kredyt nie może przekroczyć 70 % nakładów, prowizja bankowa 1 %.

Ubiegajšcy się o kredyt musi posiadać za�wiadczenie o ukończeniu szkolenia branżowego a gospodarstwo rozwišzany problem gospodarki �ciekowej

KOSZTY DZIAŁALNO�CI AGROTURYSTYCZNEJ

Koszty stałe: amortyzacja budynków, do 5 pokoi- brak podatku, ważna ilo�ć dni i usług, u nas w większo�ci wykorzystuje się tylko 50-60 dni w roku a opłacalno�ć to 200 dni.

Koszta: 1.amortyzacja -często pokoje go�cinne sš czę�ciš domu gospodarza- trudno podzielić koszta 2. Remonty, naprawy, 3.amortyzacja sprzętu 4.opłaty elek., woda 5. Zakup produktów żywno�ciowych 6. Transport, reklama, telefon, wywóz �mieci, zagospodarowanie nieczysto�ci.

Koszta całkowite = k. zmienne + k. stałe

1.Koszty całkowite - podzielone przez ilo�ć jednostek usługowych w roku = koszty jednostkowe usługi/ 1 dobę, jej koszt to koszt jednostkowy całkowity. Dobrze je�li sš tu koszty stałe i zmienne lub tylko zmienne .z czasem wiemy jaki jest ogólny udział % kosztów stałych w k. całkowitym. Zysk z jedn. usługowej możemy liczyć jako % narzut Od kosztów lub kosztów jednostkowych całkowitych, jeżeli w koszcie skalkulujemy naszš robociznę. Optymalny % od kosztu trzeba wkalkulować w cenę.

2.koszt +zysk od zainwestowanego kapitału :zysk od kapitału wliczony w cenę jednostkowš. Trzeba uwzględnić koszt utraconych korzy�ci lokaty kapitału.

3. metoda oparta na k. zmiennych i marży brutto. Marża brutto - to różnice między cenš usługi a poniesionymi kosztami zmiennymi tej usługi.

Wszystkie metody wymagajš prowadzenia księgowo�ci. Próg rentowno�ci - ilo�ć sprzedanych usług agroturystycznych przy których przychody ze sprzedaży pokryjš koszta ich wytworzenia.

METODY USTALANIA CEN W AGROTURYSTYCE:

a)metoda kosztowa-koszt +zysk od kosztów C=Kjc + Z (c- jednostkowa cena usługi, Kjc- koszt cał.jedn. usług, Z- zysk %narzutu od Kcj)

b) met. kosztowa- koszt +zysk od kapitału C= Kj +K/U , I= ZN/K ( Kj- koszt.jedn., K- kapitał zainwestowany w działalno�ć usług, I- stopa zwrotu zainwestowanego kapitału, U- liczba usług przygotowanych do sprzedaży, Zn- zysk netto)

c)met. Oparta na koszcie zmiennym i marży brytto C= Mb/U +Kjz (Mb- marża brutto uzyskane w danym czasie, U- ilo�ć wytworzonych produktów lub usług, c-cena za usługe, Kjz - jednostkowy koszt zmienny produktu.

Cechš charakterystycznš jest duży udział kosztów stałych (remonty, amortyzacja budynków, i sprzętu) co jest cechš niekorzystnš. Marża brutto jest to różnica między cenš usługi a przeciętnymi kosztami zmiennymi tej usługi. Próg rentowno�ci - taka ilo�ć sprzedaży usług agroturystycznych, przy których przychody ze sprzedaży tych usług pokryjš koszta ich wytworzenia.

PODZIAŁ USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH

Można podzielić je na 3 grupy:

1.usługi podst.- noclegowe, gastronomiczne

2. pomocnicze - pranie, prasowanie, czyszczenie obuwia, od�wieżenie odzieży .Usługi rozrywkowe: atrakcje sportowe, kulturalne, udział turystów w pracach domowych, wypożyczanie sprzętu sportowego.

3. handlowe - sprzedaż wyrobów własnych, spożywczych , wyrobów przemysłowych (pamištki), towarów obcych,(czasopisma, widokówki, napoje), sprzedaż usług obcych (wymiana walut, po�rednictwo w sprzedaży biletów PKP i PKS.

Im szersze usługi tym większe dochody i łatwiejsza sprzedaż. W Polsce najczę�ciej: *nocleg + �niadanie, *nocleg + �niadanie + rozrywki (jazda konna, wycieczki) *nocleg z pełnym wyżywieniem i 1-3 dodatkowe usługi (wędkarstwo, jazda konna, kulig)

OMÓWIĆ FUNKCJE CEN USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH

1.F-cja kosztów- cena zabezpiecza ich pokrycie

2.F-cja celu- uwzględnia konsekwencje różnych cen dla przychodów i kosztów

3.F-cja - zbytu - przystosowuje ceny do potrzeb rynku.

Ad.1 - koszty całkowite to suma kosztów stałych i zmiennych lub bezpiecznych i po�rednich.

Ad2.maxymalizacja zysku, zwiększenie sprzedaży, zwiększenie efektywno�ci zaangażowania kapitału.

Ad3. Poziom popytu na dany produkt, poziom podaży na dany produkt, konkurencyjno�ć.

Cena powinna pokryć poniesione koszta: 1) cena podstawowa 2)cena rynkowa 3) cena indywidualna.

Wpływa na to :1) atrakcyjno�ć regionu, 2) kategoria obiektu 3)długo�ć okresu przyjmowania go�ci.

USŁUGI PODSTAWOWE W AGROTURYSTYCE

1)noclegowe

2)gastronomiczne

USŁUGI POMOCNICZE W AGROTURYSTYCE UZUPEŁNIAJĽCE-

Pranie, prasowanie, czyszczenie obuwia, od�wieżanie odzieży

Usługi rozrywkowe: atrakcje sportowe, kulturalne, zajęcia rekreacyjne, udział turystów w pracach domowych, wypożyczanie sprzętu sportowego.

USŁUGI HANDLOWE W AGROTURYSTYCE

Sprzedaż własnych wyrobów spożywczych, sprzedaż wyrobów przemysłowych ( pamištki) , towarów obcych (czasopisma, znaczki, napoje, widokówki), sprzedaż usług obcych (wymiana walut, po�rednictwo w kupnie biletów PKS i PKP).

METODY USTALANIA CEN USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH

1)metoda kosztowa. koszt +zysk od kosztów. C= Kje +Z (c- cena usługi jednostkowej, Kje - koszt całkowity dla jednostki usługi, z- zysk

2)metoda kosztowa. Koszt + zysk od kapitału. C=Kj + K/U , I= Zn /k ( c- cena jednostkowa usługi, i -stopa wzrostu zainwestowanego kapitału, k -kapitał zainwestowany w działalno�ć usługowš, u - liczba usług przygotowanych do sprzedaży, Zn- zysk netto

3) metoda oparta na koszcie zmiennym i marży brutto. C=Mb/U + Kjz ( c- cena jednostkowa usług, Mb- różnica między cenš usługi a przeciętnymi kosztami zmiennymi tej usługi (marża brutto uzyskana w danym czasie), u - ilo�ć wytworzonych produktów lub wykonanych usług, Kjz- jednostkowy koszt zmienny produktu.)

wszystkie 3 metody wymagajš zapisów kalkulacyjnych .Próg rentowno�ci- oznacza takš ilo�ć sprzedanych usług agroturystycznych, przy których przychody ze sprzedaży tych usług pokryjš koszta ich wytworzenia. Jednostka usługi - 1 osoba na dobę. Cecha charakterystyczna w agrot. Duży udział kosztów stałych co jest niekorzystne, koszta te to amortyzacja budynków i sprzętu, remonty. większa liczba klientów powoduje obrócenie kosztów stałych.

JAK TWORZYĆ CENĘ PRODUKTU AGROTURYSTYCZNEGO.

Najpierw trzeba ustalić cenę indywidualnš usługi. Na ich podstawie liczy się kombinacje z innymi rodzajami usług.

Cena wyj�ciowa (podstawowa) musi uwzględniać dwa składniki. Koszty wytworzenia, wynik ekonomiczny sprzedaży produktu.

Przy ustalaniu cen na usługi agroturystyczne majš znaczenie:

- uzasadniona cena podstawowa usługi

- zróżnicow. ceny w zależno�ci od sytuacji rynkowej

- reakcje marketingowe

Sš regiony lub miejscowo�ci uznane za turystyczne i tam tury�ci chętnie przyjeżdżajš, a usługodawcy stosujš wyższe ceny. Duży wpływ na ruch turystyczny ma rozwój infrastruktury a to też wpływa na cenę.

Należy wzišć pod uwagę jakie ceny funkcjonujš na rynku turystycznym i jaka cena m. in zapewnia nam ekonomicznš opłacalno�ć.

Cena podstawowa w agroturystyce jest zróżnicowana ze względu na atrakcyjno�ć regionu, rozwoju infrastruktury. Wpływ majš również warto�ć i kategoryzacja obiektu.

Również pod uwagę należy brać sezon, jako�ć, rodzaj klientów, częstotliwo�ć korzystania, rodzaj płatno�ci.

Funkcja cen w agroturystyce:

1. funkcja kosztów- cena zabezpiecza ich pokrycie.

2. funkcja celu- uwzględnia konsekwencje różnych cen dla przychodów i kosztów,

3. funkcja zbytu- przystosowanie ceny do potrzeb rynku.

Ad. 1 Koszt całkowity po�rednich i bezpo�rednich lub kosztów S i kz.

Ad. 2 Maksymalizacja zysku, zwiększenie sprzedaży (przychodów), zwiększenie efektywno�ci i zaangażowanego kapitału.

Ad. 3 Poziom popytu na dany produkt, poziom podaży danego produktu, konkurencyjno�ć.

Cena powinna pokrywać poniesione koszty. Podstawowe znaczenie majš koszty zmienne i bezpo�rednie bo one rosnš wraz z usługš.

Występujš ceny:

- rynkowa

- podstawowa

- indywidualna, (po negocjacji)

->atrakcyjno�ć regionu

->kategoria obiektu

->dł. Okresu przyjmowania go�ci.

Do jednych z ważniejszych instrumentów promocji działalno�ci turystycznej należy reklama. Reklama wykorzystuje wszystkie możliwe drogi komunikacji z docelowymi grupami nabywców usług turystycznych, tak aby ich zainteresowanie zmieniło się w decyzję kupna.

Podstawowe zasady reklamy:

1.zasada cišgło�ci (reklama powinna być prowadzona w tej samej postaci przez dłuższy czas),

2.zasada kolejnych powtórzeń kolejne powtórzenie materiałów reklamowych w małych porcjach zwiększa szanse dotarcia do �wiadomo�ci nabywców),

3.zasada równoczesnej różnorodno�ci (np. wizualna, pocztowa, prasowa, radiowa),

4.zasada koncentracji (przy ograniczonym budżecie należy skupić reklamę na najważniejszych argumentach i wybranych grupach potencjalnych klientów),

5.zasada kontrastowo�ci (rodzaj i forma reklamy musi odróżnić naszš działalno�ć agroturystycznš od innych propozycji wypoczynku i rekreacji).

W tworzeniu reklamy należy uwzględnić fakt, że ludzi przyjmujš tylko około 20% informacji za pomocš rozumu, natomiast aż około 80% za pomocš uczuć. Nie możemy zatem w nadmiarze używać argumentów racjonalnych.

Podstawowe metody reklamy usług agroturystycznych:

1.reklama prasowa (ogłoszenie reklamowe w prasie regionalnej, ogólnopolskiej, zagranicznej, tzw. artykuły papierowe),

2.reklama radiowa (komunikaty reklamowe w programach regionalnych i ogólnopolskich, które wywiady bšd� audycje),

3.listy reklamowe.

Wydawnictwa promocyjne, podobnie jak �rodki reklamowe, powinny informować potencjalnych nabywców o ofercie gospodarstw agroturystycznych, podkre�lać unikalno�ć, jako�ć oferowanych usług, niepowtarzalnš atmosferę, u�wiadamiać i kreować potrzeby i preferencje. Wła�ciwie opracowane i wykonane publikacje stanowić będš istotny argument na wystawach czy targach.

Wydawnictwa reklamowe stosowane w turystyce:

1.ulotka (informuje potencjalnego klienta w sposób przekonywujšcy i krótki o produkcie turystycznym, powinna sprzedawać korzy�ci, podkre�lać wyjštkowy charakter i zachęcać do kupna),

2.folder (ogólny wizerunek obiektu turystycznego bšd� regionu, powinien zawierać główne składniki oferty oraz informacje na temat możliwo�ci zakupu - przewaga zdjęć nad tekstem),

3.porospekt (wizerunek, obja�nienie produktu i jego korzy�ci, kreowanie preferencji, stymulowanie kupna - przewaga zdjęć nad tekstem)

4.katalog (przedstawia cała paletę ofert agroturystycznych, powinien zawierać wszystkie oferowane przez nas produkty, usługi dodatkowe, sposoby płatno�ci i inne ważne dla klientów i po�redników informacje),

5.plakat (przypomnienie oferty, ogólny wizerunek).

Wystawy i targi również należš do podstawowych form promocji, ale wišżš się z dużymi kosztami.

Zasadniczym celem uczestnictwa w targach turystycznych jest:

1.poinformowanie o ofercie, o walorach terenów wiejskich,

2.dbanie o ogólnš renomę,

3.zawieranie nowych klientów

4.odnawianie dotychczasowych kontaktów z klientami i po�rednikami

5.obserwowanie poczynań konkurencji

6.zapoznanie się z nowymi trendami na rynku turystycznym.

Informacja w internecie staje się coraz bardziej znaczšcym �rodkiem także w przemy�le turystycznym. Liczba użytkowników internetu stale wzrasta, warto więc wykorzystywać wszystkie możliwe adresy internetowe. Informacja taka znakomicie ułatwi pozyskiwanie klientów z zagranicy, do których nie trafiš nasze ulotki i którzy nie czytajš naszych gazet. Informacja w internecie powinna być opublikowana również po angielsku i w językach krajów sšsiednich.

CZYNNIKI WARUNKUJĽCE ROZWÓJ RYNKU USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH:

1.Czynniki wewnętrzne:

-marketing (reputacja gospodarstwa, udział w rynku, jako�ć oferowanych usług, poziom cen)

-finanse (koszty kapitałów, dopływ gotówki, stabilno�ć finansowa)

-zasoby (budynki i pokoje, infrastruktura, dojazd i otoczenie, kwalifikacje gospodarzy)

-organizacja (wła�ciciele majšcy wizję funkcjonowania gospodarstwa, przedsiębiorczo�ć wła�cicieli, elastyczno�ć gospodarstwa)

2.Czynniki zewnętrzne:

-atrakcje �rodowiska (zabytki, góry, jeziora, rzeki itp.)

-dostępne urzšdzenia (szlaki rowerowe, trasy narciarskie, obiekty sportowe, kluby, dyskoteki, basen, teatry itp.)

-możliwe usługi (wyżywienie, banki, sklepy)

DYSTRYBUCJE W AGROTURYSTYCE.

Dystrybucja - obejmuje wszystkie decyzje i czynniki zwišzane z dostarczeniem wytworzonych produktów finalnemu nabywcy.

Rodzaje kanałów dystrybucji:

1.kanał bezpo�redni (usługodawca - turysta) - producent sam na własnš rękę, koszt i ryzyko zajmuje się rozmieszczeniem i sprzedażš własnych produktów na rynku.

Zalety: szybki przepływ informacji oraz szybka, pełna, bezpo�rednia kontrola nad przepływem produktu oraz ustalenie konkurencyjne niskich cen, możliwo�ć szybkiej reakcji na zmianę popytu.

2.kanał po�redni (usługodawca - po�rednik - turysta): jest stosowany gdy sprzedaż bezpo�rednia nie przynosi korzy�ci, po�rednikiem może być np. biuro podróży.

Zalety: zaangażowanie po�rednika zmniejsza koszty zwišzane z poszukiwaniem potencjalnych nabywców i kontaktowania się z nimi, redukuje ogólna liczbę transakcji producenta z nabywcami, ułatwia eksploatacje producentów na dotychczas nie obsługiwanych rynkach.

PRÓG RENTOWNO�CI

Gospodarstwo osišga próg rentowno�ci, gdy przychody zrównajš się z kosztami całkowitymi.

Próg rentowno�ci oznacza się takš liczbš sprzedanych usług (produktów), przy której przychody ze sprzedaży zrównajš się z kosztami poniesionymi na ich wytworzenie. Zatem przy osišgnięciu przez gospodarstwo progu, zysk z działalno�ci wynosi 0zł. Zysk będzie się stopniowo zwiększał, gdy zwiększy się skala sprzedaży liczby usług (produktu).

Próg rentowno�ci to jest warto�ć kosztów całkowitych ogółem w roku (zł) podzielona przez warto�ć kosztów stałych w koszcie jednostki usług (produktu)(zł).

METODY KOSZTOWE:

Podstawš ustalenia ceny usługi agroturystycznych sš koszty własne, czyli koszty wytworzenia i sprzedaży. Do poniesionych kosztów dodaje się procentowy narzut, będšcy zyskiem gospodarstwa. Wadš tej metody jest nieuwzględnienie sytuacji rynkowej. Powinna być ona stosowana na etapie wstępnego szacowania ceny podstawowej. Powoli ma to na uzyskanie odpowiedzi na pytanie: jakie koszty własne zostały poniesione? Oraz na jaki przychód mogš liczyć przy istniejšcych cenach rynkowych?

METODY POPYTOWE:

Wykorzystujš one duży popyt w regionach szczególnie atrakcyjnych do spełnienia funkcji turystycznych uzasadniajšcy wysokie ceny lub poprzez stosowanie zachęcajšco niskich cen gdy popyt ten spada.

METODY CEN KONKURENCYJNYCH:

Cena ustalona jest na poziomie bliskim lub poniżej poziomu stosowanego przez konkurentów oferujšcych pakiet usług podobnej jako�ci. Jeżeli ceny ustalone zostały metodami: popytowš i cen konkurencyjnych, czyli bazujšcym na rynku i wysoko�ć ich jest niższa od kosztów własnych ponoszonych przez gospodarstwo na wytworzenie i sprzedaż usług to należy: rozważyć możliwo�ć obniżenia kosztów, rozszerzyć ofertę agroturystycznych, czyli rozbudować pakiet uzasadniajšcy wyższa cenę.

JAKIE FORMY PROMOCJI WYKORZYSTYWANE SĽ W AGROTURYSTYCE?

Promocja rozumiana jest jako zespół �rodków za pomocš, których firma kontaktuje się z rynkiem, przekazujšc informacje o swojej działalno�ci, produktach i usługach.

Narzędzia promocji: reklama, sprzedaż osobista (rozmowa), promocja sprzedaży, propaganda gospodarcza 9zespół celowo zorganizowanych działań zapewniajšcych systematycznš komunikację ze �rodowiskiem).

Reklama - wszelka płatna forma nieosobowego przedstawienia i popierania idei, usług przez okre�lonego nabywcę.

Formy reklamy: katalogi, foldery i ulotki, mapy i przewodniki, ogłoszenia prasowe, zgłoszenia do biura podróży, uczestniczenie w targach, tablice przy drodze, informacja w tekstach reklamowych, bezpo�rednia informacja dla go�ci.

Stowarzyszenia: uczestnictwo w targach (propaganda formy wypoczynku na wsi), opracowanie materiałów promocyjno-informacyjnych o agroturystyce, kontakty z innymi stowarzyszeniami, kontrolowanie standardów jako�ci usług.

JAKIE ELEMENTY BIERZEMY POD UWAGĘ PRZY ANALIZIE PROGU AGROTURYSTYKI?

1.Zasoby gospodarstwa: rodzaj zakwaterowania (pokój, mieszkanie wakacyjne, dom, pole namiotowe), liczba pokoi (liczba łóżek, prysznicy, wc, umywalek), wyposażenie pokoi go�cinnych i sanitariatów, aneks kuchenny, stan budynków i budowli, estetyka najbliższego otoczenia (sšsiednich gospodarstw lub zabudowań), dobry dojazd, infrastruktura.

2.Atrakcje �rodowiska: zabytki, góry, jeziora, rzeki, lasy, miejsca kultu religijnego, flora i fauna, imprezy

3.Dostępne urzšdzenia: szlaki rowerowe, turystyczne (konne, spacerowe), trasy narciarskie, obiekty sportowe, sauna, solarium, sanie, wędki, rowery, pontony, brodzik, teren zielony, altana ze stołami, miejsce na ognisko, gril, garaż, parking, teatr, kino, możliwo�ć nauki rękodzielnictwa.

4.Możliwe usługi: wyżywienie u gospodarza, restauracje, bary, butiki, sklepy, poczta, pkp, pks, opieka nad dziećmi, nad zwierzętami, pranie.

5.Zasoby ludzkie

6.Zasoby finansowe

7.Struktura produktów agrot.

MARKETING W AGROTURYSTYCE:

Badania marketingowe-zbiór technik i zasad systematycznego gromadzenia,analizowania i interpretowania danych i wyników badań ułatwiajšcych podjęcie decyzji marketingowych.

1.Prod.turystyczny;zakwaterowanie i wyżywienie,walory krajobrazu,dostępne urzšdzenia,formy spędzania wolnego czasu,dostępne dla turystów usługi,ludzie i kompetencje.Jako�ć prod.turystycznego:techniczno-użytkowa,abstrakcyjna,�rodowiska naturalnego wsi i okolicy,walorów wypoczynkowych,przyrodniczych i antropogenicznych,jako�ć infrastruktury.

2.Cena;poz.cen usług,który zapewniłby zwrot poniesionych kosztów i czynił przedsięwzięcie turystyczne opłacalnym,a jednocze�nie zapewnił wzrost popytu na oferowane usługi,Rolnik rzšda takiej ceny,która gwarantuje mu zysk,turysta zas oczekuje ceny na miarę swoich możliwo�ci finansowych.

3.Promocja;zespół �rodków,za pomocš których gosp.agroturystyczne kontaktuje się z rynkiem,przekazujšc informacje o swojej działalno�ci,produktach i usługach.Cel podstawowy to informacja.Narzędzia promocji:reklama,sprzedaz osobista (rozmowa),promocja sprzedaży,propaganda gospodarcza (zesp.celowo zorganizowanych działań zapewniajšcych systematyczne komunikowanie się ze �rodowiskiem.

4.Dystrybucja-rozprowadzenie.

Jako�ć prod.turystycznego:

1.Techniczna użytkowa

2.�rodowiska naturalnego wsi i okolic

3.Walorów wypoczynkowych,przyrodniczych i antropogenicznych

4.Infrastruktury

5.Abstrakcyjna.

PROMOCJA USŁUG TURYSTYCZNYCH

Promocja-rozumiana jest,jako zespół �rodków,za pomocš których firma konsultuje się z rynkiem.przekazujšc informacje o swojej działalno�ci,produktach i usługach.

Narzędzia promocji: -reklama; -sprzedaż osobista; -pormocja sprzedaży; -propaganda gospodarcza:celowo zorganizowane działania,zapewniajšce systematycznš komunikację ze �rodowiskiem.

Promocja:

1.Prezentacja korzy�ci dostarczanych przez zakup oferty wypoczynku na wsi.

2.Wyróżnienie oferty agroturystycznej na tle innych,konkurencyjnych ofert.

3.Budowanie reputacji gospodarstw agroturystycznych oraz dšżenie do stworzenia ich marki handlowej.

4.Poinformowanie max.dużej liczby potencjalnych nabywców o działalno�ci i ofercie turystycznej.

REKLAMA-wszelka płatna forma nieosobowego przedstawienia i popierania idei,usług przez okre�lonego nabywcę.

Formy reklamy:katalogi,foldery,ulotki,mapy,przewodniki,ogłoszenia prasowe,zgłoszenia do biura podróży,uczestnictwo w targach,tablice przy drodze-informacja w tekstach reklamowych,bezp.informacja dla go�ci.

Stowarzyszenia:

1.Uczestnictwo w targach (propaganda formy wypoczynku na wsi).

2.Opracowania materiałów promocyjno-informacyjnych o agroturystyce.

3.Kontrolowanie standardów jako�ci usług.

4.Doradztwo w zakresie kształtu polityki cen ze �wiadectwem usług,prawa,podatków,organizacji szkoleń.

5.Kontakty z innymi stowarzyszeniami.

6.Pielęgnowanie tradycji i kultury ludowej.

Stowarzyszenia:"Turystyczna 6";"stowarzyszenie na rzecz rolnictwa";"Suwlasta Izba Rolnicza i Turystyczna";"Urzšd Kultury Fizycznej i Turystyki";"Ministerstwo Rolnictwa i Gosp.Żywn."

ROZWÓJ TURYSTYKI WIEJSKIEJ W POLSCE

Program rozwoju obszarów wiejskich w Polsce przygotowany w 1991 roku przez (OECD)wskazała rozwój turystyki wiejskiej jako kierunek, który może się przyczynić do ogólnego ożywienia społeczno-gospodarczego terenów wiejskich. Polityka ta uwzględniła również ich funkcję turystyczno wypoczynkowš.

Swój wyraz znalazła między innymi w dokumentach.

- "Strategia dla Polski"

- Pakt dla Rolnictwa i Obszarów wiejskich

- Spójna polityka strukturalna rozwoju i obszarów wiejskich i rolnictwa

Działalno�ć agroturystycznš majšce na celu podnie�ć atrakcyjno�ć terenów wiejskich uwzględniono również w dokumentach z roku 2003 zwišzanych z akcesjš Polski do UE.

"Plan Rozwoju obszarów wiejskich na lata 2003-2006

Dynamiczny Rozwój Agroturystyki nastšpił w Polsce w latach 90.

Obecnie w Polsce mamy ok. 11 tysięcy gospodarstw .Ponad połowa z nich to gospodarstwa gdzie wynajmuje się turystom nie więcej ni z 5 pokojów go�cinnych w własnym, przy jednoczesnym zysku z własnego gospodarstwa. Rozwój agroturystyki w Polsce cechuje duże zróżnicowanie przestrzenne .Powodem jest: zróżnicowanie przyrodnicze, położenie geograficzne tradycje wypoczynkowe zróżnicowanie etniczne, tradycje historyczne, nierównomierno�ć ekonomiczna regionów. Najwięcej Gospodarstw na Mazurach , a Małopolscy i Na Pomorzu. Dalszy rozwój Turystyki wiejskiej może warunkować wiele czynników najważniejszy z nich to działania zespołowe które umożliwiajš lepsza dystrybucję i kontakty z władzami lokalnymi.

Definicja i rodzaje walorow turystycznych

Walory turystyczne stanowia specyficzne cechy i elementy srodowiska naturalnego (walory przyrodnicze) oraz przejawy dzaialalnosci ludzkiej (walory antropogeniczne) które budza zainteresowanie turystow. Walory turys można poidzielic na: *wypoczynkowe- sluzace reganeracji sil fizycznych i psychicznych *krajoznawcze bedace przedmiotami zainteresowan poznawczych *specyficzne- umozliwiajace uprawianie roznych form turystyki kwalifikowanej

Pojecie turystyki wiejskiej i turystyki farmerskiej

Turystyka wiejska- obejmuje caloksztalt gospodarki turystycznej na terenach wiejskich a jej domena jest przestrzen zapewniajaca blisko�ć natury i swobode poruszania się i dajaca możliwo�ć osobistego kontaktu z mieszkancami wsi

Agroturystyka- turystyka zwiazana z rolnictwem. Poznawanie krajobrazu kultury i tradycji mieszkańców wsi, uczestniczenie w miejscowych formach zabawt, sportu, rozrywki i �więtowania

Turystyka farmerska- w krajach Europy Zachodniej obok agroturystyki funkcjonuje typ ruchu turystycznego zfvany turystykš farmerskš. Ta forma wypoczynku zwišzana jest z pełnym uczestnictwem w życiu ludno�ci wiejskiej. Wczasowicze podczas pobytu w gospodarstwie korzystajš ze wspólnych posiłków oraz mieszkajš w izbach gospodarzy, bez specjalnego przygotowania. Ten rodzaj produkt (usługi) wymaga odmiennego przygotowania produktu agroturystycznego.

Walory agroturystyczne

Dotychczasowe badania zajmujšce się zagadnieniem wypoczynku w gospodarstwie wykazały, że najważniejszymi motywami, jakim kierowali się wczasowicze wybierajšc pobyt na wsi, sš:

o możliwo�ć wypoczynku w �rodowisku całkowicie odmiennym od warunków życia i pracy w mie�cie;

o poszukiwanie "nowych �wiatów";

o możliwo�ć kontaktu z mało zmienionym i niezanieczyszczonym �rodowiskiem przyrodniczym, �wieże powietrze;

o cisza, spokój, niewielki ruch;

o możliwo�ć kontaktu z życiem wiejskim, zwierzętami domowymi i pracami rolnymi, kulturš i obyczajami;

o możliwo�ć korzystania ze zdrowej żywno�ci;

o atrakcyjny koszt pobytu.

Na charakter motywów, którymi kierujš się tury�ci wybierajšc wypoczynek "w gospodarstwie agroturystycznym, majš wpływ również cechy demograficzne takie jak wiek, wykształcenie, wykonywany zawód oraz dochód na jednego członka rodziny

Fazy rozwoju turystyki na obszarach wiejskich.

1Podnoszenie poziomu życia ludno�ci wiejskiej Increasing living standard of ruralspopulation .

2Wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich Multifunctional deve-lopment of rural areas

Region I Modernizacja kompleksowa gospodarki żywno�ciowej Complex modernization of economy

Region III Kształtowanie krajobrazu przyrodniczego Creating of the natura landscape

Region II Rozwój turystyki i rekreacji Development of tourism and recreation Podnoszenie poziomu życia ludno�ci wiejskiej Increasing living standard of ruralspopulation . Wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich Multifunctional deve-lopment of rural areas

Region IV Podnoszenie dochodów ludno�ci wiejskiej Increasing of incomes of the ruralpopulation

Region V Odbudowa krajobrazu przyrolniczego Reconstruction of the natural landscape

BARIERY ROZWOJU TURYSTYKI NA OBSZARACH WIEJSKICH.

Możemy podzielić na następujšce typy barier :

1.bariery typu finansowego - przy wysokim bezrobociu trudno mówić o możliwo�ciach inwestycyjnych ( adaptacje pomieszczeń, szkolenie, promocje ) trudno uzyskać preferencyjne kredyty

3.typu społecznego - chodzi tu o przebudowę �wiadomo�ci i mentalno�ci mieszkańców wsi. Dla wielu z nich �wiadczenie usług obcym uwłacza ich godno�ci. Nie znajš też języków obcych

5.brak profesjonalnie przygotowanych placów adaptacyjnych dla typowych wiejskich zabudowań

6.słaba znajomo�ć mechanizmów rynku

7.bardzo słaba infrastruktura (drogi, parkingi, telefony, punkty inf., obiekty sportowo - rekreacyjne, kanalizacja, oczyszczalnia �cieków)

8.brak systemu promocji i dystrybucji prod. turystycznych

9.brak �rodków do finansowego przedsięwzięcia

10.brak znajomo�ci przepisów prawnych

Istnieje możliwo�ć zakłócenia rytmu życia, szczególnie w okresie prac rolnych - pokrywa się z okresem letnich urlopów.

- możliwo�ć powstawania konfliktów między turystami a ludno�ciš osadniczš

- zagrożenie �rodowiska naturalnego przez nadmiernš ilo�ć turystów do degradacji krajobrazu

- występujš nieodwracalne zmiany obszarów rolnych w wyniku nie odpowiedniej urbanizacji �rodowiska, niestosownej do architektury danej osady wiejskiej.

CELE EKONOMICZNE, EKOLOGICZNE I SPOŁECZNE ROZWOJU AGROTURYSTYKI.

a) cele ekonomiczne

stworzenie bazy i infrastruktury zaspokajajšcej potrzeby turystyczne, co w konsekwencji powoduje aktywizację życia społ-gospodarczego

tworzenie nowych miejsc pracy(bezpo�rednio-w usługach turystycznych, w przedprodukcji sprzętu turystycznego lub pamištek oraz po�rednio-dla potrzeb turystyki w innych usługach i handlu.

Przeciwdziałanie wyludnieniu wsi i miejscowo�ci górskich

Wzrost dochodów ludno�ci miejscowej

Zmiana sposobów i warunków życia oraz kształtowanie nowego modelu konsumpcji ludno�ci miejskich

b) Z punktu społecznego rozwój agroturystyki dla rolników wišże się z

-aktywno�ciš społeczno�ci wiejskiej

-integracja �rodowiska wiejskiego i współpraca międzyludzmi

-wykształcenie przywództwa w �rodowisku wiejskim

-ponownym zainteresowaniem turystów i mieszkańców wsi zabytkami i -tradycjami dziedzictwa kulturowego

-promocja kontaktów kultowych, wzajemne zrozumienie i współpracy pomiędzy turystami a ------mieszkańcami wsi

-kontaktem z innymi wzorcami kultury

-rozwojem osobowo�ci mieszkańców wsi

-poprawš jako�ci życia społeczno�ci wiejskiej

c) Cechy ekologiczne

-podejmowanie działalno�ci turystycznej przyjaznej dla �rodowiska i krajobrazu .

-utrzymanie integralno�ci krajobrazu i warto�ci kulturowych

-rozwój infrastruktury wspierajšce ekologiczne wzory turystyki ( transport wytwarzanie energii)

-zapewnienie ładu ekologicznego i przestrzennego

CO TO JEST WIEJSKA PRZESTRZEŃ REKREACYJNA?

Jest czę�ciš przestrzeni rekreacyjnej kraju obejmuje obszary położone:

- poza miastami

- poza strefami zurbanizowanymi(przeważnie strefy podmiejskie)

- obszarami wyspecjalizowanymi (rejony rekreacyjne, rejony wysoko intensywnej produkcji warzywno-sadowniczej)

- zastrzeżonymi (parki krajobrazowe, narodowe, rezerwaty i poligony)

Siedem struktur delimitacji wiejskiej przestrzeni rekreacyjnej to:

-gęsto�ć zaludnienia na 1km2VR (max 80 osób sprzyjajšce)

-udział rolniczej gospodarki nieuspołecznionej w pow. UR >60% udziału gosp.

-udział łšk i pastwisk

-udział lasów w pow. całkowitej gminy (30-60%)

-udział wód w pow. całkowitej gminy (>5%)

-typy osadnictwa wiejskiego (niekorzystne -rozproszone)

-udział osób utrzymujšcych się ze �ródeł pozarolniczych

W Polsce 1368 gmin ma warunki sprzyjajšce do rozwoju agroturystyki.

STRUKTURA PRODUKTU TURYSTYCZNEGO W AGROTURYSTYCE.

Produkt rzeczywisty (główny)+produkt powiększony+rdzeń

Rdzeniem produktu w agroturystyce jest:

-poznanie krajobrazu wiejskiego, kulturalnego, tradycji

-wypoczynek na terenie wiejskim

-zadowolenie, satysfakcja z wyjazdu do osad rolniczych

Produkt rzeczywisty w agroturystyce:

-noclegi (pokoje go�cinne w gosp. wiejskim)

-obiekty noclegowe typu zajazdy gospody

-wyżywienie (w gosp.wiejskich, w wiejskich punktach gastronomicznych, indywidualne zakupy żywno�ci od ludno�ci wiejskiej)

-przejazdy (transport miejscowy bšd� indywidualny)

-wycieczki 9w okolice, o różnym charakterze)

Produkt powiększony

-dodatkowe atrakcje zwišzane z danym obszarem

-dodatkowe wycieczki(szlaki górskie, rowery wodne)

-zabytki architektury( muzea młyny groty)

-imprezy rozrywkowe(zabawy, koncerty, wystawy,)

-punkty informacji wiejskiej np. spływy kajakowe

-porady sprzedaży produktu

-rezerwacje miejsc noclegowych

Im produkt był złożony tym wyższa cena.

STRUKTURA PRODUKTÓW W TURYSTYCE FARMERSKIEJ.

Produkt rzeczywisty + produkt powiększony + rdzeń

Rdzeniem produktu w turystyce farmerskiej jest:

-pełne uczestnictwo w życiu ludno�ci wiejskiej

-samorealizacja podstaw popytu

-wypoczynek w gospodarstwie wiejskim

-zadowolenie i satysfakcja z uczestnictwa w życiu gospodarstwa wiejskiego

produkt rzeczywisty w turystyce farmerskiej

-noclegi(izby gospodarstw wiejskich bez specjalnego przygotowania dla turysty)

-wyżywienie(wspólne posiłki z mieszkańcami gospodarstwa)

-przejazdy transport wykorzystywany przez gospodarza domu oraz miejscowy)

-wycieczki(Włšczone do cyklu życia mieszkańców gospodarstwa)

Produkt powiększony

-dodatkowe atrakcje zwišzane z danym obszarem

-dodatkowe wycieczki(szlaki górskie, rowery wodne)

-zabytki architektury( muzea młyny groty)

-imprezy rozrywkowe(zabawy, koncerty, wystawy,)

-punkty informacji wiejskiej np. spływy kajakowe

-porady sprzedaży produktu

-rezerwacje miejsc noclegowych

Im produkt był złożony tym wyższa cena.

Wymagania i korzy�ci wymagajšce z Agroturystyki

atrakcje �rodowiska, zakwaterowanie, formy spędzania czasu, dostępne urzšdzenia, możliwe usługi, grupa społeczna, przywództwo

Korzy�ci dla wsi

wykorzystanie wolnych zasobów, nowe miejsca pracy, dodatkowe dochody,

poprawa infrastruktury wiejskiej,poprawa życia rodzin wiejskich,aktywizacja społeczno�ci wiejskiej,integracja �rodowiska wiejskiego,zachowanie dziedzictwa kulturowego wsi,estetyzacja wsi,kontakt z innymi wzorami kultury,rozwój osobowo�ci mieszkańców wsi.

Korzy�ci dla turystów

bezpo�redni kontakt z przyrodš,aktywny wypoczynek w wiejskiej przestrzeni,kontakty ze zwierzętami,korzystanie ze �wieżej żywno�ci,uczestnictwo w życiu gospodarstwa rolnego,poznanie cyklu produkcji żywno�ci,bezpo�redni kontakt z miejscowš ludno�ciš,poznanie kultury regionu,rozwijanie zainteresowań,zdobywanie nowych umiejętno�ci.,

Stan infrastruktury obszarów wiejskich, jak warunek niezbędny do rozwoju agroturystyki.

Rodzaje:- miejska- wiejska

Cechy infrastruktury miejskiej:bardziej skoncentrowana i złożona,zintegrowane systemy budowlane w sposób koordynowany,intensywna, cišgła ...,kapitałochłonna ze względu na gęsto�ć zaludnienia

Cechy infrastruktury obszarów wiejskich.

a) odnoszšca się do osadnictwa (obsługa ludno�ci)słabiej skoncentrowane,mało intensywne,często niecišgłe przestrzenie,kapitałochłonne ze względu na długie odległo�ci,

b) odnoszšce się do rolnictwa,rozproszone,ekstensywne,

Elementy infrastruktury: techniczna:komunikacja (transport),telekomunikacja (łšczno�ć),energetyka (elektryczno�ć, gaz, CO, ciepła woda),system wodny (wodno-kanalizac, sieć melioracyjna),służy ona do produkcji gosp., ale jest też niezbędna do funkcji społecznej.

a) ekonomiczna:magazyny, składy, chłodnie,handel,gastronomia,instytucje finansowe,organizacje gospodarstw,punkty skupu i zaopatrzenie,obsługa zootechniczna i weterynaryjna,obsługa ago techniczna, mechaniczna, chemizacyjna,rzemiosło, usługi,służy ona funkcjonowaniu gosp.

b) społeczna: o�wiata i wychowanie ze szkolnictwem i naukš,ochrona zdrowia,kultura, w tym kultura fizyczna,administracja, w tym org. Społeczne,służy społeczeństwuW skutek rozwoju infrastruktury jest adekwatny poziomowi cywilizacyjnemu w danym kraju (niski to niski)

Pojęcie infrastruktury obszarów wiejskich

Infrastruktura obszarów wiejskich: ogół obiektów i urzšdzeń na danym obszarze wiejskim (poza miastem) �ci�le zwišzana z tym obszarem i nieodzownie do wła�ciwego funkcjonowania gosp. i życia lokalnej społeczno�ci.

Dzieli się na:technicznš ,ekonomicznš ,społecznš, patrz pyt 17

Cechy infrastruktury obszarów wiejskich.

a) odnoszšcej się do osadnictwa (obsługa ludno�ci),słabiej skoncentrowane,mało intensywne,często niecišgłe przestrzenie,kapitałochłonne ze względu na duże odległo�ci,

b) odnoszšce się do rolnictwa,rozproszone,ekstensywne,

Walory dolnego �lšska z punktu widzenia turystyki wiejskiej.

Walory turystyczne Dolnego �lšska

Do walorów wypoczynkowych zalicza się: czyste powietrze, ciszę, niski stopień urbanizacji i występowanie walorów estetycznych krajobrazu, walory lecznicze (wody lecznicze, gazy lecznicze) oraz warunki do uprawniania czynnego wypoczynku. Na walory krajobrazowe składajš się: charakterystyczne zespoły krajobrazowe, osobliwo�ci przyrody, walory tradycyjnej kultury wsi (folklor, dzieła ludowej sztuki plastycznej, obiekty ludowej kultury materialnej), zabytki budownictwa kultury materialnej, pamištki historyczne (walory dóbr kultury), oraz walory współczesnych osišgnięć techniki. Do walorów specjalistycznych zaliczymy te cechy �rodowiska, które umożliwiajš uprawianie np. żeglarstwa, my�liwstwa, je�dziectwa, wędkarstwa, taternictwa itd.

Obszar Dolnego �lšska jest terenem bardzo atrakcyjnym do rozwoju turystyki. Występujš tutaj tereny górskie i podgórskie, duże tereny le�ne, malownicze doliny rzeczne i kompleksy stawów. Na terenie województwa znajdujš się liczne uzdrowiska i o�rodki sportów zimowych

Sudety. Góry te, obok Karpat, sš najważniejszym górskim regionem turystycznym Polski. Atrakcyjno�ć ich polega na bardzo zróżnicowanej rze�bie terenu, wynikajšcej z różnorodno�ci formacji geologicznych (bogactwo form skalnych, urwisk przełomów rzecznych, wodospadów), wysokim stopniu zalesienia, walorach antropogenicznych (zabytkowe miasta, zamki lub ich ruiny, ko�cioły, zharmonizowana z otoczeniem zabudowa wsi), i dobrym zagospodarowaniu turystycznym.

Góry Stołowe, zbudowane z piaskowców ciosowych i tworzšce płaskie płyty o stromych krawędziach, uznane sš za park narodowy. Występuje tu niezwykłe bogactwo form skalnych, m.in. skomplikowane labirynty przej�ć i szczelin (Błędne Skały i Szczeliniec Wielki). Po północnej stronie Gór Stołowych leżš Wambierzyce z barokowš bazylikš (miejsce kultu religijnego zwane "Jerozolimš Dolno�lšskš") oraz kapliczkami rozrzuconymi po okolicznych wzgórzach.

Góry Bystrzyckie i równoległe do nich graniczne Góry Orlickie sš silnie zalesione. Na zboczach Gór Orlickich leży najwyżej położona miejscowo�ć Ziemi Kłodzkiej - Zieleniec (ok. 900 m n.p.m.), obecnie w granicach Dusznik Zdroju, popularny o�rodek narciarski. W pobliżu osobliwo�ciš przyrodniczš jest rezerwat "Torfowisko pod Zieleńcem" o krajobrazie przypominajšcym arktycznš tundrę.

Rozwój agroturystyki na Dolnym �lšsku

Mocne strony - Strong points

Słabe strony - Weak points

malowniczy i różnorodny krajobraz, także krajobraz górski,

bogate zasoby naturalne: parki narodowe, parki krajobrazowe, rezerwaty przyrody, wody lecznicze,

duże kompleksy stawów rybnych,

bogactwo lasów grzybowych,

atrakcyjny klimat, możliwo�ci korzystania z aktywnego wypoczynku przez 4 pory roku,

atrakcje historyczne i kulturowe, w tym bogaty folklor i tradycje ludowe oraz ilo�ć obiektów zabytkowych

przygraniczne położenie (Czechy, Niemcy), Wisko�ć rynków Europy Zachodniej,

sprzyjajšce warunki uprawiania turystyki aktywnej, liczne szlaki turystyczne, trasy rowerowe i narciarskie, możliwo�ci wędrowania, możliwo�ci obserwacji �wiata zwierzšt i ro�lin,

dostępno�ć ekologicznych produktów żywno�ciowych,

atrakcyjne zwierzęta w gospodarstwach,

liczne imprezy kulturalne,

dostępno�ć komunikacyjna,

wysoki stopień urbanizacji regionu

Słabe strony - Weak points

niedostateczny poziom inwestycji w dziedzinie obiektów i urzšdzeń do uprawiania turystyki aktywnej

insufficient investments in objects and infra-structure for active tourism słabo rozwinięty system sprzedaży usług agroturystycznych

słabo rozwinięta sieć o�rodków informacji turystycznej, zróżnicowany poziom jako�ci oferowanych przez nie usług

zbyt mało zróżnicowana oferta produktu agro-turystycznego w porównaniu do możliwo�ci

oparcie się w ofercie produktu przede wszystkim na walorach przyrodniczych otoczenia

brak oferty alternatywnej np. na okres niesprzyjajšcej pogody, dłuższych czy krótszych pobytów

złe oznakowanie atrakcji turystycznych w gospodarstwie

niedostateczna znajomo�ć języków obcych

słaba kondycja finansowa gospodarstw

brak bod�ców finansowych do rozwijania i poprawy jako�ci produktu turystycznego, zwłaszcza na szczeblu samorzšdu lokalnego

Rozwój agroturystyki w Polsce

Dynamiczny rozwój turystyki wiejskiej nastšpił w Polsce w latach 90. ubiegłego wieku [Strzębicki 2001]. Według danych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi mamy obecnie w naszym kraju ponad 11 tysięcy gospodarstw �wiadczšcych usługi w zakresie turystyki wiejskiej (tab. 14). W latach 1998-2000 liczba gospodarstw wiejskich przyjmujšcych turystów wzrosła z 7 793 do 11 260, szacuje się, iż w 2005 roku

będzie ich około 18 tysięcy. Ponad połowa tych gospodarstw to gospodarstwa turystyczne, czyli te których wła�ciciele wynajmujš wypoczywajšcym go�ciom nie więcej niż 5 pokoi w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwach rolnych. Jednocze�nie wła�ciciele ci uzyskujš co najmniej 50% dochodów z działalno�ci rolniczej. Gospodarze oferujšcy usługi turystyczne na wsi przygotowali ponad 126 miejsc noclegowych, w tym około 51 tysięcy w gospodarstwach agroturystycznych Według badań Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w 2000 roku z usług tych skorzystało 940 tysięcy turystów. W stosunku do 1998 roku liczba osób wypoczywajšcych na wsi wzrosła obecnie około 80%. Rozwój agroturystyki w Polsce cechuje duże zróżnicowanie przestrzenne Najwięcej gospodarstw występuje w regionie warmińsko-mazurskim, w woj. małopolskim (na Podhalu) oraz w woj. pomorskim (głównie na Kaszubach). W tych trzech województwach funkcjonuje około 60% ogółu gospodarstw �wiadczšcych usługi turystyczne na w

si. Duża liczba gospodarstw agroturystycznych znajduje się także na Podlasiu i woj. podkarpackim.

Rozwój agroturystyki w innych krajach.

Austria

Agroturystyka w Austrii rozwija się głównie w małych społeczno�ciach wiejskich liczšcych do 2000 mieszkańców, Około 10% ogółu wszystkich gospodarstw, czyli prawie 2800 oferuje 300 tys. miejsc noclegowych. Zdecydowana większo�ć, bo 80% gospodarstw oferujšcych usługi w zakresie turystyki wiejskiej położona jest w górach,

przy czym największy udział przypada na Tyrol, gdzie około 30% rolników zajmuje się tš działalno�ciš. Turystykę wiejskš w Austrii cechujš:

o wysoki stopień zorganizowania w stowarzyszenia i lokalne "Koła go�cinnych farm",

o dokładne uregulowania dotyczšce standardu usług,

o znaczny zakres interwencjonizmu państwa dotyczšcy tworzenia i rozwoju działalno�ci agroturystycznej, tworzenia dobrego prawa turystycznego oraz innych form wspierania agroturystyki [Drzewiecki 2001, Wyrwicz 1998, 2000; Chudy--Huski 2002].

Standardy usług agroturystycznych przewidujš:

- możliwo�ć dojazdu w sezonie zimowym,

- spokojnš okolicę,

- wystarczajšcš przestrzeń wokół domu,

- 10 do 30 miejsc noclegowych,

- łazienkę z ciepłš wodš,

- centralne ogrzewanie,

- umeblowanie w stylu regionalnym,

- �niadanie wiejskie

Oferta gospodarstw agroturystycznych jest bogata i wyspecjalizowana, nastawiona na różnorodne oczekiwanie go�ci. Spotkać można takie propozycje, jak:

- urlop w gospodarstwie ekologicznym,

- urlop w winnicy,

- urlop na farmie przygotowanej dla dzieci,

- urlop na farmie dla niepełnosprawnych,

- wakacje z jazdš konnš na farmie,

- urlop w szałasie góralskim.

Ponadto oferuje się także: udział w pracach w gospodarstwie rolniczym, ofertę kuchni regionalnej, wiejskie produkty żywno�ciowe i wyroby sztuki regionalnej.

Od 1993 roku wdrażany jest system kategoryzacji gospodarstw. Jego podstawowym zadaniem jest oferowanie produktu wiejskiego w zakresie turystyki o ustalonej

Niemcy

Agroturystyka w Niemczech jest działalno�ciš dobrze zorganizowanš i kontrolowanš zarówno przez organizacje międzynarodowe, rzšdy krajów zwišzkowych, jak i dobrowolne stowarzyszenia. Na wsi niemieckiej funkcjonuje około 20 tys. obiektów noclegowych, które dysponujš 50 tys. łóżek. Spotkać tu można następujšce rodzaje obiektów noclegowych i usług w gospodarstwach rolnych [Drzewiecki 2001]:

- model A - pokoje do wynajęcia, gdy gospodarz jest tylko wynajmujšcym,

- model B - pokoje go�cinne,

- model C - "urlop w zagrodzie" z płatnym wyżywieniem (odpowiednik agrotury-styki),

- model D - "go�cie w zagrodzie", gdy gospodarz oferuje tylko usługi specjalne,

- model E - "usługi dla go�ci w zagrodzie".

W promowaniu turystyki wiejskiej odgrywa dużš rolę Niemieckie Towarzystwo Rolne. W odróżnieniu od innych państw europejskich nie wprowadzono w Niemczech systemu podziału obiektów na kategorie.

Rozwój terenów wiejskich dla celów turystyczno-wypoczynkowych musi uwzględniać:

o zapewnienie różnych typów zakwaterowania o wymaganym standardzie (pokoje go�cinne, mieszkaniowe wakacyjne, kempingi i pole namiotowe itd.),

o zapewnienie możliwo�ci realizacji zajęć rekreacyjnych (wycieczki, zwiedzanie, zakupy, sport itd.),

o zapewnienie bezpo�redniej sprzedaży produktów rolniczych oraz wyrobów sztuki ludowej i rzemiosła, zachowanie zgodno�ci turystyki ze �rodowiskiem i ekologiš,

o zapewnienie zatrudnienia rodzinie rolniczej i mieszkańcom wsi,

o rozwój infrastruktury wiejskiej, w tym zwłaszcza infrastruktury turystycznej. Dla rozwoju międzynarodowej turystyki wiejskiej prowadzone być powinny następujšce działania:

- ujednolicenie oznakowania standardów zakwaterowania,

- informowanie o urzšdzeniach turystycznych w kilku językach,

- lepsze planowanie wakacji szkolnych w celu umożliwienia harmonijnego rozłożenia wyjazdów na cały rok,

- dostosowanie transportu i komunikacji do potrzeb turystyki międzynarodowej,

- ukierunkowanie pomocy finansowej dla turystyki wiejskiej na dofinansowanie regionów w celu utrzymania ich atrakcyjno�ci

Turystyka wiejska jako element wielofunkcyjnego rozwoju wsi

W wielu krajach Unii Europejskiej większo�ć gospodarstw prowadzi często jeden, a nawet więcej kierunków działalno�ci pozarolniczej. Na podejmowanie przez mieszkańców wsi alternatywnych przedsięwzięć gospodarczych wpływ miały m.in.: stagnacja dochodów rolniczych, lekki spadek popytu na żywno�ć, bardzo wolny wzrost cen produktów rolniczych, duże zmiany w popycie na produkowane rodzaje żywno�ci, w tym wzrost popytu na produkty wysoko przetworzone i tzw. produkty egzotyczne, duży spadek liczby gospodarstw, wyludnienie się niektórych regionów, upadek małych miasteczek obsługujšcych rolnictwo, brak efektywnego wsparcia małych gospodarstw, położonych w gorszych warunkach przyrodniczych. Te negatywne z punktu widzenia rolników zjawiska przyczyniły się do wielofunkcyjnego rozwoju wsi.

Promocja usług turystycznych.

Promocja jest ważnym elementem zespolonych działań marketingowych w turystyce wiejskiej. Jej stosowanie wišże się często z konieczno�ciš ponoszenia do�ć dużych kosztów.

Z tego względu celowa byłaby integracja działań w tym zakresie między mieszkańcami danej wsi lub gminy, bšd� też w ramach regionalnych stowarzyszeń turystyki wiejskiej.

Informacje te przebiegajš dwukierunkowo : w jednš stronę po linii wytwórca - po�rednik - nabywca ; w drugš stronę od nabywcy poprzez po�rednika do wytwórcy usług agrot.

Promocja spełnia 3 istotne funkcje:

Do podstawowych zadań programu promocyjnego podmiotów turystyki wiejskiej należy zaliczyć:

1 - prezentację korzy�ci dostarczanych przez zakup oferty wypoczynku na wsi

2 - wyróżnienie oferty na tle innych, konkurencyjnych ofert

3 - budowanie reputacji, dšżenie do stworzenia marki handlowej

4 - poinformowanie maksymalnie dużej liczby potencjalnych nabywców o działalno�ci i

ofercie turystycznej.

Promocje należy organizować na różnych szczeblach i w różnych miejscach:

1 - w gospodarstwie agrot.

2 - we wsi, w siedzibie gminy (wspólny produkt informacji turystycznej)

3 - w pobliskich obiektach atrakcyjnych turystycznie (zamki, pałace ) na stacjach benzynowych, w zajazdach w postaci ulotek czy folderów

4 - w centrach informacji turystycznej w siedzibie powiatu, a także w innych o�rodkach z skšd mogš pochodzić go�cie

5 - na targach turystycznych , imprezach, festynach

6 - w polskich o�rodkach informacji turystycznej

7 - w prasie, radiu, telewizji i internecie

Działania te prowadzš do realizacji celów promocyjnych. Sš to min. Takie cele jak:

1 - budzenie potrzeby poznania nowej oferty tur.

2 - przekonanie o szczególnych walorach oferty

3 - podtrzymanie popytu na produkty już znane

4 - zachęcanie do zakupu usług w okre�lonym czasie (np. przed sezonem, po sezonie )

5 - zachęcenie do zakupu usług na okre�lonych warunkach (np. rezerwacja w oparciu o przedpłatę, zakup czarterowy, zakup grupowy)

O doborze przez podmiot narzędzi promocji decyduje wiele czynników, na które podmiot ma wpływ bšd� które sš od niego nie zależne. Zaliczyć do nich można min.:

- naturę produktu -cel przekazu -fazę cyklu życia w której znajduje się produkt -otoczenie, w jakim firma znajduje się na rynku -budżet przeznaczony na promocję.

MOŻLIWO�Ć FINANSOWANIA PRZEDSIĘWZIĘĆ AGROTURYSTYKI.

�ródło finansowania - kapitały własne,kapitały obce(kredyty pożyczki)

3 fazy przygotowania zaopatrzenie w �rodki produkcji przygotowanie jednostek usługowych dla turystów sprzedaż usług agroturystycznych. Kapitały własne-mogš być uzyskane przez sprzedaż majštku trwałego gosp. Rolniczego Kapitały obce - kredyty: krótkoterminowe (do 1 roku), inwestycje: �rednioterminowe (1-5 lat), długoterminowe (pow.5 lat)

Dlaczego tak mało brano kredytów

80% stwierdziło że dostęp do kredytów jest trudny

13% dostęp przeciętny

7% dostęp łatwy

Przyczyny utrudniajšce dostęp do kredytu

38% stwierdziło że zbyt wysokie oprocentowanie

32% uznało że istniejš wysokie zabezpieczenia i spłaty

25% uznało że jest zbyt krótki czas spłaty

ok. 5% że warunki sš niejasne

2 Warstwy kredytów preferencyjnych

AR i MR ( od 97 roku)

Fundacja rolnictwa

Kredyt AR i MR na agroturystykę:

*przeznaczony na: - Sfinansowanie nakładów na modernizacje i adaptację budynków na kwatery

- Zakładanie kanalizacji, centralnego ogrzewania, wody gazu, instalacji elektrycznych, i innych na kwaterach.

- budowanie oczyszczalni �cieków z gospodarstw prowadzšcych działalno�ć agroturystycznš, obiektów gastronomicznych, zakładanie pól namiotowych i kempingowych.

-zakładanie pól namiotowych i kempingowych, parkingów, wytyczenie stanowisk wewnętrznych, budowa kabin wc i natrysków, zakładanie instalacji elektrycznych.

-budowa wycišgów narciarskich

-budowa i modernizacja punktów gastronomicznych

-organizowanie wypożyczalni sprzętu turystycznego

-budowa i organizacja kšpielisk

-finansowanie zakupu niezbędnego wyposażenia obiektu turystyki wiejskiej pod warunkiem że nakłady an te cele nie przekroczš 50 % nakładów całej inwestycji

Kto może brać kredyty:

-rolnicy, wła�ciciele bul dzierżawcy gospodarstw rolnych

-osoby prawne podejmujšce bul prowadzšce działalno�ć gosp. Zwišzanš z turystyka wiejskš

(Osoby prawne to; skarb państwa spółdzielnie wyższe uczelnie)

-Mieszkańcy gmin wiejskich prowadzšcy bul podejmujšcy działalno�ć gosp. w zakresie turystyki wiejskiej zgłoszone do urzędu skarbowego

Kto nie może brać kredytu:

-rolnicy majšcy gospodarstwa an terenie gmin miejskich

-osoby fizyczne prowadzšce działalno�ć gospodarczš

-spółki osobowe tworzone an podstawie kodeksu cywilnego

Warunki udzielania kredytu

-kwota kredytu nie może przekroczyć 70 % nakładów inwestycyjnych an ten cel

nie może być większa niż 2 mln złotych( do 6 mln za zgodš prezesa AriMR)

-oprocentowanie kredytów jest zmienne i nie może wynosić więcej niż 15 % stopy weksli od 7 do 8.3% w stosunku rocznym

-maksymalny okres spłaty 8 lat

-okres karencji do 3 lat

Dopłaty agencji do oprocentowania ulegajš zwrotowi wraz z odsetkami jeżeli:

-nieuruchomi się przedsięwzięcia

-jeżeli w tym okresie zaprzestanie się działalno�ci turystycznej lub obsługi kredytów

W celu zabezpieczenia spłat bank ustala pewnie zabezpieczenia

Etapy ubiegania się o kredyt

-przygotowanie planu przedsięwzięcia (biznesplan) z opiniš ODR

-za�wiadczenie o przeszkoleniu w prowadzeniu działalno�ci agroturystycznej (prowadzone przez ODR)

-za�wiadczenie że w czasie spłaty kredytu będzie prowadzona działalno�ć gospodarcza.

-za�wiadczenie że działalno�ć będzie prowadzona przez własnš sile roboczš kredytobiorcy i rodziny.

Fundacja Rolnicza-Agroturystyka

Zakres: prace remontowo-budowlane i wyposażenie

Warunki: kredyt na okres 5 lat, karencja spłaty 1 rok, kwota kredytu do 30 tysięcy złotych, oprocentowanie stałe 10 %, kredyt nie może przekroczyć 70 % nakładów, prowizja bankowa 1 %.

Ubiegajšcy się o kredyt musi posiadać za�wiadczenie o ukończeniu szkolenia branżowego a gospodarstwo rozwišzany problem gospodarki �ciekowej

Wymagania prawno administracyjne w turystyce wiejskiej.

Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych

W jakich sytuacjach jeste�my całkowicie zwolnieni z płacenia podatku dochodowego ?

Zgodnie z ustawš z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie z podatku dotyczy:

A. W przypadku prowadzenia działalno�ci agroturystycznej polegajšcej na wynajmowaniu pokoi go�cinnych, gdy jednocze�nie:

o pokoje sš wynajmowane osobom przebywajšcym na wypoczynku,

o wynajmowane pokoje znajdujš się w budynku mieszkalnym,

o budynki mieszkalne położone sš na terenach wiejskich,

o wynajmujšcy prowadzi gospodarstwo rolne, a ww. budynki należš do gospodarstwa,

o liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu,

o zwolnienie podatkowe dotyczy również dochodów uzyskanych z tytułu wyżywienia go�ci mieszkajšcych w wynajmowanych pokojach.

B. W przypadku prowadzenia innego rodzaju działalno�ci, takich jak:

o gospodarstwo rolne (obowišzuje podatek rolny),

o sprzedaż produktów ro�linnych i zwierzęcych z własnej uprawy i hodowli wyjštek stanowiš działy specjalne produkcji ro�linnej); produkty te mogš być sortowane i pakowane, również przetworzone, jeżeli przerób polega na kiszeniu, przetwórstwie mleka lub uboju zwierzšt oraz na obróbce poubojowej, w tym także rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa,

o sprzedaż ro�lin zielarskich, jagód, owoców le�nych, grzybów, ziół dziko rosnšcych pochodzšcych ze zbiorów własnych lub z udziałem rodziny. J^ Zwolnienia nie dotyczš dochodów ze sprzedaży ww. produktów niepochodzš-

cych z własnego gospodarstwa lub zbioru.

Jeżeli istnieje obowišzek podatkowy, to mamy cztery możliwo�ci rozliczenia podatku dochodowego:

1) zryczałtowany podatek w formie karty podatkowej (karta podatkowa),

2) zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych,

3) podatkowa księga przychodów i rozchodów,

4) podatek dochodowy rozliczany na zasadach ogólnych.

Wybór jednej z tych form jest sprawš indywidualnš. Trzeba wybrać dla siebie wariant najkorzystniejszy.

Karta podatkowa

Zgodnie z rozporzšdzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 1996 roku w sprawie karty podatkowej podatnicy uiszczajš podatek polegajšcy na comiesięcznym wpłacaniu okre�lonej kwoty, niezależnie od osišganego przychodu. Pifey tej formie opodatkowania nie ma obowišzku prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów. W przypadku zatrudnionych pracowników należy prowadzić ksišżkę ewidencji zatrudnionych oraz karty wynagrodzeń tych osób. W zakresie działalno�ci agroturystycznej ta iSrma opodatkowania dotyczyć może:

o działalno�ci gastronomicznej bez sprzedaży napojów o warto�ci alkoholu powyżej 1,5%,

o sprzedaży posiłków domowych według tabeli,

o przewozów pasażerskich z użyciem zwierzęcej siły pocišgowej. __J

W zakresie pozostałych działalno�ci nierolniczych na obszarach wiejskich opodatkowanie formš karty podatkowej dotyczyć może także między innymi: usług kowalskich, bednarskich, kołodziej stwa, koszykarstwa, stolarstwa, kilimiarstwa, koronkarstwa ręcznego, hafciarstwa, dziewiarstwa oraz młynarstwa. Tabela 23 prezentuje miesięczne stawki podatku dochodowego według zasad karty podatkowej

Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych

Zgodnie Ustawš z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osišganych przez osoby fizyczne tego typu opodatkowaniu podlegajš osoby �wiadczšce usługi w zakresie turystyki wiejskiej,_a_mianowicie:

o usługi hotelarskie (wynajem pokoi go�cinnych i domków turystycznych), w tym również wydawanie posiłków, jeżeli łšczna liczba pokoi nie przekracza dwunastu,

o pokoje te nie muszš znajdować się w budynku mieszkalnym,

o nie ma wymogu prowadzenia przez podatnika gospodarstwa rolnego,

o wynajmowane pokoje nie muszš znajdować się na obszarach wiejskich. Podatnik rozliczajšcy się w tej formie jest zobowišzany do prowadzenia ewidencji przychodów (wLór - tab. 24). Miesięcznš sumę przychodów pomnożyć przez obowišzujšcš stawkę podatku zryczałtowanego, te kwotę odnotować w ewidencji i wpłacić do Urzędu Skarbowego.

Ksišżka przychodów i rozchodów

Zgodnie z rozporzšdzeniem Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów osoby fizyczne wykonujšce pozarolniczš działalno�ć gospodarczš sš obowišzane prowadzić podatkowš księgę przychodów i rozchodów. Prowadzenie tej księgi wymaga codziennych zapisów zdarzeń gospodarczych zarówno dotyczšcych sprzedaży, jak i zakupów oraz pozostałych kosztów, tj. wynagrodzenia pracowników, składki ZUS, amortyzacja, czynsz itp

W tej formie opodatkować można takie działalno�ci gospodarcze, jak:

o usługi hoteli, pensjonatów,

o prowadzenie kempingu, pól biwakowych i innych miejsc krótkotrwałego zakwaterowania,

o usługi parkingowe,

o prowadzenie agencji turystycznej,

o usługi w zakresie edukacji,

o usługi zwišzane z rekreacjš, kulturš i sportem (np. nauka jazdy konnej, prowadzenie wycišgu narciarskiego itp.)

Podatek dochodowy rozliczany na zasadach ogólnych

Ogólne zasady opłacenia podatku dochodowego dotyczš tych osób, które prowadzš działalno�ć gospodarczš zgłoszonš do ewidencji, chyba że korzystajš z karty podatkowej lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Obowišzki w zakresie ubezpieczenia społecznego

Wszystkie osoby fizyczne prowadzšce samodzielnš^ działalno�ć gospodarczš podlegajš obowišzkowemu ubezpieczeniu społecznemu. Obpwišzek ten powstaje w chwili rozpoczęcia działalno�ci gospodarczej, dlatego w cišgu 10 dni od tego momentu należy zgłosić ten fakt do oddziału ZUS-u.

o zatrudnienie pracowników wymaga zgłoszenia w ZUS,

o jeżeli podlegamy już ubezpieczeniu z innego tytułu, np. zatrudnienie na minimum pół etatu w innym zakładzie, KRUS czy pobieramy emeryturę, wówczas nie podlegamy ubezpieczeniu w ZUS.

Podatek płacimy od: towarów i usług (VAT), nieruchomo�ci zasadnicza - 22%,

o dla usług turystycznych - 7%,

o dla usług turystyki zagranicznej, przejazdowej, zorganizowanej - 0%

- Obowišzki w zakresie ubezpieczenia społecznego Wszystkie osoby fizyczne prowadzšce samodzielnš^ działalno�ć gospodarczš podlegajš obowišzkowemu ubezpieczeniu społecznemu.

- Obowišzek meldunkowy i oplata miejscowa

Zgodnie z Ustawš 10 kwietnia 1974 roku o ewidencji ludno�ci i dowodach osobistych oraz z Ustawš z 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych:

o osoby przebywajšce w pokojach go�cinnych i pensjonatach majš obowišzek zameldowania się na popyt czasowy przed upływem 25 godzin,

o tury�ci przebywajšcy na pokojach biwakowych mogš pozostać bez zameldowania do 30 dni, J>

o wycieczki dokonujš obowišzku meldunkowego za po�rednictwem kierownika na podstawie listy uczestników,

o kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży sš zwolnione z obowišzku meldunkowego, a ich opiekun powinien posiadać aktualnš listę uczestników,

o cudzoziemcy muszš zameldować się przed upływem 48 godzin,

Zameldowania należy dokonać u gospodarza obiektu, sołtysa lub w urzędzie gminy.

- wymogów higieniczno-sanitarnych w obiektach turystycznych reguluje Rozporzšdzenie Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony �rodowiska oraz Rozporzšdzenie Przewodniczšcego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z 1973

Ustawa o turystyce z 1997r. a turystyka wiejska.

Zgodnie z ustawš z dnia 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych (Dz. U. nr 133 poz. 884) od 1 stycznia 1998 roku działalno�ć agroturystyczna polegajšca na wynajmowaniu pokoi, miejsc w pokojach, mieszkań, miejsc na ustawienie namiotów i przyczep kempingowych musi być zgłoszona do osobnej ewidencji obiektów w gminie. zgodnie z nowym prawem działalno�ci gospodarczej (Ustawa z 19 listopada 1999 r. Prawo działalno�ci gospodarczej - Dz. U. nr 101 poz. 1178) przepisów ustawy o działalno�ci gospodarczej nie stosuje się do działalno�ci wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu zwierzšt, ogrodnictwa, warzywnictwa, le�nictwa i rybactwa �ródlšdowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i �wiadczenia usług zwišzanym z pobytem turysty w gospodarstwie. Oznacza to, że od roku 2001 ta czę�ć usług agroturystycznych zachowa zwolnienie z obowišzków zgłaszania do ewidencji gospodarczej [Raciborski 2000, 2001]. Według Ra

ciborskiego jest to istotne, bowiem w tym samym terminie zaczęła obowišzywać ustawa o Krajowym Rejestrze Sšdowym (Ustawa z dnia 20 sierpnia 1977 r. - Dz. U. nr 121 poz. 769), na nowo okre�lajšca obowišzek rejestrowania się przez przedsiębiorców, już nie jako ewidencja w gminie, ale jako rejestr w sšdach. Zatem w rozumieniu prawa wła�ciciel czynnego gospodarstwa rolniczego, który wynajmuje pokoje i miejsca na ustawienie namiotów oraz oferuje go�ciom posiłki domowe czy też inne usługi zwišzane z pobytem turystów, nie jest przedsiębiorc

System Kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej.

Celem kategoryzacji bazy noclegowej na wsi jest zapewnienie jako�ci poprzez wyznaczenie podstawowego poziomu usługi, chronionego administracyjnie, poniżej którego ich �wiadczenie nie jest dopuszczalne zarówno ze względu na wymagania sanitarne, bezpieczeństwo budowlane i przeciwpożarowe, jak szerzej rozumianš ochronę interesów usługobiorcy. Podstawš prawnš kategoryzacji obiektów, w którym �wiadczone sš usługi hotelarskie, jest ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych. Zgodnie z ustawš z 29 sierpnia 1997 roku o usługach turystycznych usługi hotelarskie mogš być �wiadczone w obiektach hotelarskich, które spełniajš:

o wymagania co do wielko�ci obiektu, jego wyposażenia, kwalifikacji personelu oraz zakresu �wiadczonych usług, ustalone dla rodzaju i kategorii, do której obiekt został zaszeregowany,

o wymagania sanitarne, przeciwpożarowe oraz inne okre�lone odrębnymi przepisami.

Zgodnie z Ustawš ustala się następujšce ^rodzaje obiektów �wiadczšcych usługi .hotelarskie: ,

o hotele, o motele, o kempingi, o pensjonaty, o domy wycieczkowe, o schronisko młodzieżowe,

o schroniska, o pola biwakowe.

Usługi hotelarskie na terenach wiejskich oferowane sš na następujšcych rodzajach obiektów:*)

o pokój go�cinny: jest to pokój spełniajšcy funkcje sypialni dla 1-4 osób, z dostępem do łazienki, WC oraz pomieszczeń wspólnych;

o mieszkanie wakacyjne: jest to samodzielna jednostka mieszkalna składajšca się minimum z 1 sypialni, pokoju wypoczynkowego, łazienki, WC, kompletnie wyposażonej kuchni; jest wynajmowana w cało�ci;

o kwatera grupowa: jest to pomieszczenie sypialne, w którym znajdujš się więcej niż 4 miejsca do spania, z dostępem do łazienki, WC; kwatery zbliżone sš standardem do schronisk młodzieżowych;

o przyzagrodowe pole namiotowe: oferujš turystom miejsce na ustawienie namiotów lub przyczepy kempingowej, dostęp do punktów poboru wody i WC;

o pensjonat.

Korzy�ci kategoryzacji:

A. Dla kwaterodawcy:

o okre�lony standard - możliwo�ci planowania rozwoju,

o wiarygodna informacja - mniej reklamacji, zadowolony klient,

o wiarygodna ocena,

o prawo do umieszczenia oferty w materiałach promocyjnych, współfinansowa-nych przez budżet państwa i ze �rodków Federacji Turystyki Wiejskiej: "Gospodarstwa Go�cinne",

o możliwo�ć prezentowania oferty na targach krajowych i zagranicznych, w tym na stoiskach narodowych współfinansowanych z budżetu państwa,

o możliwo�ć prezentowania oferty w systemach informacji turystycznej,

o możliwo�ć należenia do systemu rezerwacji ofert turystycznych,

o możliwo�ć sprzedania swojej oferty w punktach sprzedaży prowadzonych przez regionalne stowarzyszenia agroturystyczne.

B. Dla klienta:

o przejrzyste okre�lenie standardów,

o wiarygodna informacja,

o łatwiejsze podjęcie decyzji o zakupie oferty,

o poczucie bezpieczeństwa.

C. Dla turystyki wiejskiej w Polsce, a tym samym dla wszystkich kwaterodawców:

o uzyskanie wiarygodno�ci poprzez przejrzyste okre�lenie standardów i funkcjonowanie profesjonalnej inspekcji,

o nowe szansę na rynku regionalnym, krajowym i zagranicznym.

35. Funkcje obszarów wiejskich a rozwój turystyki wiejskiej.

Obszary wiejskie posiadajš szereg korzystnych cech niezbędnych do rozwoju przedsiębiorczo�ci. Sš nimi przede wszystkim: duże zasoby relatywnie taniej siły roboczej, niewykorzystane pomieszczenia gospodarcze oraz prywatna własno�ć gruntów, a także zasoby surowców naturalnych. Słabo�ciš �rodowisk wiejskich jest przede wszystkim niski poziom edukacji, brak postaw aktywnych, ograniczone zasoby finansowe oraz niski poziom infrastruktury wsi. Konieczno�ć tworzenia pozarolniczych �ródeł dochodu potwierdzajš do�wiadczenia krajów Europy Zachodniej. Większo�ć gospodarstw rodzinnych w tych krajach prowadzi jeden, często dwa kierunki działalno�ci pozarolniczej. Wachlarz pozarolniczych przedsięwzięć alternatywnych na wsi i w rolnictwie jest bardzo szeroki i powszechnie znany w krajach UE.

Ocena obszarów wiejskich z punktu widzenia rozwoju przedsiębiorczo�ci.

Czynnikami sprzyjajšcymi rozwojowi pozarolniczej działalno�ci gospodarczej w �rodowiskach wiejskich w Polsce sš: niższe ceny ziemi, tańsza siła robocza, duża liczba osób gotowych podjšć pracę, zasoby mieszkaniowe wsi, zasoby tanich surowców naturalnych, atrakcyjne położenie, stosunkowo dobry stan �rodowiska przyrodniczego, niższy poziom przestępczo�ci, naturalne predyspozycje terenu do realizacji niektórych dziedzin działalno�ci gospodarczej [Kasprzak, Raszka 1998, Makarski 1999, Sobolew-ska, Stańko 1994]. Rozwój przedsiębiorczo�ci przyczynia się także do zmian strukturalnych w rolnictwie poprzez takie procesy, jak: modernizacja, koncentracja, integracja, polaryzacja gospodarstw i specjalizacja. W �rodowisku wiejskim powoduje zmiany w strukturze społeczno-zawodowej, zmianę �ródeł zarobkowania, wzrost wydajno�ci pracy i specjalizację branżowš regionów Według Hunka drobna przedsiębiorczo�ć odgrywa ważnš, niezastšpionš rolę w strategii rozwoju gospodarczego terenów wiejskich. Autor uznaje, ż

e małe firmy sš zdecydowanie mocniejsze w aspektach behawioralnych - wyraża się to indywidualnš motywacjš, łatwo�ciš podejmowania ryzyka, wykorzystywaniem okazji, gotowo�ciš do działań, elastyczno�ciš w dostosowaniu się do zmieniajšcej się sytuacji, czy wreszcie bezpo�rednio�ciš (personifikacjš) w kontaktach z klientem. W zakresie konkurencji rynkowej opierajš one swojš siłę na rozproszeniu działalno�ci, podczas gdy duże firmy bazujš na interesie dużych grup producentów lub klientów. Dużym walorem małych firm sš znacznie mniejsze potrzeby inwestycyjne dla uruchomienia działalno�ci

OMÓWIĆ FUNKCJE CEN USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH

1.F-cja kosztów- cena zabezpiecza ich pokrycie

2.F-cja celu- uwzględnia konsekwencje różnych cen dla przychodów i kosztów

3.F-cja - zbytu - przystosowuje ceny do potrzeb rynku.

Ad.1 - koszty całkowite to suma kosztów stałych i zmiennych lub bezpiecznych i po�rednich.

Ad2.maxymalizacja zysku, zwiększenie sprzedaży, zwiększenie efektywno�ci zaangażowania kapitału.

Ad3. Poziom popytu na dany produkt, poziom podaży na dany produkt, konkurencyjno�ć.

Cena powinna pokryć poniesione koszta: 1) cena podstawowa 2)cena rynkowa 3) cena indywidualna.

Wpływa na to :1) atrakcyjno�ć regionu, 2) kategoria obiektu 3)długo�ć okresu przyjmowania go�ci.

USŁUGI PODSTAWOWE W AGROTURYSTYCE

1)noclegowe

2)gastronomiczne

USŁUGI POMOCNICZE W AGROTURYSTYCE UZUPEŁNIAJĽCE-

Pranie, prasowanie, czyszczenie obuwia, od�wieżanie odzieży

Usługi rozrywkowe: atrakcje sportowe, kulturalne, zajęcia rekreacyjne, udział turystów w pracach domowych, wypożyczanie sprzętu sportowego.

USŁUGI HANDLOWE W AGROTURYSTYCE

METODY USTALANIA CEN USŁUG AGROTURYSTYCZNYCH

1)metoda kosztowa. koszt +zysk od kosztów. C= Kje +Z (c- cena usługi jednostkowej, Kje - koszt całkowity dla jednostki usługi, z- zysk

JAK TWORZYĆ CENĘ PRODUKTU AGROTURYSTYCZNEGO.

Najpierw trzeba ustalić cenę indywidualnš usługi. Na ich podstawie liczy się kombinacje z innymi rodzajami usług.

Cena wyj�ciowa (podstawowa) musi uwzględniać dwa składniki. Koszty wytworzenia, wynik ekonomiczny sprzedaży produktu.

Przy ustalaniu cen na usługi agroturystyczne majš znaczenie:

- uzasadniona cena podstawowa usługi

- zróżnicow. ceny w zależno�ci od sytuacji rynkowej

- reakcje marketingowe

Należy wzišć pod uwagę jakie ceny funkcjonujš na rynku turystycznym i jaka cena m. in zapewnia nam ekonomicznš opłacalno�ć.

Cena podstawowa w agroturystyce jest zróżnicowana ze względu na atrakcyjno�ć regionu, rozwoju infrastruktury. Wpływ majš również warto�ć i kategoryzacja obiektu.

Również pod uwagę należy brać sezon, jako�ć, rodzaj klientów, częstotliwo�ć korzystania, rodzaj płatno�ci.

METODY USTALANIA CEN W AGROTURYSTYCE:

METODY KOSZTOWE:

METODY POPYTOWE:

METODY CEN KONKURENCYJNYCH:

a)metoda kosztowa-koszt +zysk od kosztów C=Kjc + Z (c- jednostkowa cena usługi, Kjc- koszt cał.jedn. usług, Z- zysk %narzutu od Kcj)

Struktura produktu w turystyce farmerkiej

Produkt rzecztwisty+ produkt powiekszony+ rdzen

Rdzeniem ptoduktu w turystyce farmerskiej : *pelne uczestnictwo w zyciu ludnosci wiejskiej *samorealizacja podczas pobytu *wypoczynek w gospodarstwie wiejskim *zadowolenie i satysfakcja z uczestnictwa w zyciu gosp wiejskich

Produkt rzeczywisty: *noclegi (izby gosp wiejskich bez specjalnego przygotowania dla turysty) *wyzywienie (wspolne posilki z mieszkancami gosp wiejskich) *przejazdy (transport wykorzystywany przez gospodarza domu oraz miejscowych) *wycieczki (wlaczone do cyklu zycia mieszkancow gosp wiejskiego)

Produkt powiekszony: *dodatkowe atrakcje zwiazane z danym obszarem *dodatkowe wycieczki (szlaki gorskie rowerowe wodne) *zabytki architektury muzea mlyn groty *imprezy rozrywkowe (zabawy koncerty wystawy folkrorystyczne) *punkty informacji wiejskiej (np. splywy kajakowe) *porady sprzedazy produktu *rezerwacja miejsc noiclegowych

System dystrybucji w agrot

Dystrybucja- obejmuje wszystkie decyzje i czynnosci zwiazene z dostarczeniem wytworzonego produktu finalnemu nabywcy. Rodzaje dystrybucji:1)kanal bezposredni- (uslugodawca-turysta) producent sam na wlasna reke koszt i ryzyko zajmuje się rozmieszczeniem i sprzedaza wlasnych produktow na rynku ZALETY szybki przeplyw informacji oraz szybka pelna bezposrednia kontrola nad przeplywam produktu; ustalanie konkurencyjnie niskich cen mozliwosc szybkiej reakcji na zmiany popytu 2) kanal posredni- (uslugodaeca-posrednik-turysta) -jest stosowany przy sprzedazy bezposredniej nie przynosi korzysci -posrednikiem może być np. biuro podrozy ZALETY -zaangazowanie posrednika zmniejsza koszty zwiazane z oszukiwaniem potencjalnych nabywcow i kontaktowania się z nimi -aranzuje? Ogolna liczbe tranzakcji producenta z nabywcami -ulatwia eksploatacje producenta na dotychczas nie oblugiwanych rynkach

Instrumenty promocji w agroturystyce

Promocja rozumiana jest jako zespol srodkow za pomoca których firma kontaktuje się z rynkiem przekazujac informacje o swojej dzilalnosci produktach uslugach. Narzadzia promocji -reklama -sprzedaz osobista (rozmowa) -promocja sprzedazy - propaganda gospodarcza (zespol celowe zorganizowanych dzilan zapewniajacych systematyczna komunikacje ze srodowiskiem Reklama->wszelka platna forma nieosobowego przedstawienia i promowania idei uslug przez okreslonego nabywce Formy reklamy: -katalogi -foldery i ulotki -mapy i przewodniki -ogloszenia prasowe -zgloszenia do biora podrozy -uczestnictwo w targach -tablice przy drodze -informacja w tekstach reklamowych, bezposrednia informacja dla goscia

Oferta agroturystyczna skierowana jest najczę�ciej do tzw. grupy celowej. Grupa celowa jest to zespół osób o podobnych cechach osobowych, a także zbliżonych zapatrywaniach na sposoby spędzania czasu wolnego [Gotkiewicz, Brodziński, Szalkiewicz 2000]. W turystyce wiejskiej do najważniejszych grup celowych należš:

Rodziny z dziećmi

Jest to największa grupa ludzi wybierajšca ten sposób wypoczynku. Szczególnš uwagę należy zwrócić na zapewnienie w gospodarstwie atmosfery sprzyjajšcej przede wszystkim dzieciom, dla których ważne jest:

- duża i bezpieczna przestrzeń do zabawy wokół gospodarstwa, J

- pokój do zabawy w razie niesprzyjajšcej pogody,

- rozbudowany plac zabawy,

- urzšdzenia do zabawy poza domem,

- kontakt z innymi dziećmi (jest to korzystne dla obu stron, tj. dzieci miejskich i wiejskich),

- możliwo�ci bezpiecznej kšpieli w jeziorze czy też rzece,

- możliwo�ć przygotowania posiłków dla dzieci z uwzględnieniem wszelkiego rodzaju diet,

- oddzielne sypialnie dla dzieci i rodziców,

- zapewnienie ewentualnej opieki nad dziećmi podczas nieobecno�ci rodziców czy opiekunów.

Ludzie starsi

Ludzie starsi (emeryci, renci�ci) stanowiš coraz liczniejszš grupę korzystajšcšz usług turystycznych. Korzystajš oni z ofert turystycznych także poza sezonem, aw niektórych regionach przez cały rok. W przypadku ludzi starszych szczególnie ważne jest: |2 - pokoje z łazienkš dostosowane do potrzeb ludzi starszych,

- zaciszny dom i ogród,

- wygodne wyposażenie wnętrz,

- gotowo�ć gospodarzy do opieki, ^

- możliwo�ć przygotowania specyficznych posiłków.

Miło�nicy przyrody

Jest to specyficzna grupa turystów, przyjeżdżajšcych na wie� w konkretnym celu. Do grupy tej należš zarówno amatorzy, jak i zawodowi_przyrodnicy. W grupie tej mieszczš się również uczestnicy tzw. "zielonych szkół".

Osoby zainteresowane sportem i rekreacjš

Ta kategoria go�ci nastawiona jest głównie na aktywny wypoczynek poza go-

spodarstwem. Grupa ta wykorzystuje istniejšce w okolicy išzlaki rowerowe, trasy narciarskie, szlaki turystyczne. Licznš grupę na Dolnym �lšsku stanowiš miło�nicy sportów zimowych. Go�cie ci oczekujš od gospodarzy:

- pomieszczenia na suszenie stroju sportowego,

- wypożyczalni rowerów, sprzętu narciarskiego,

- sali z urzšdzeniami do rekreacji (siłownia, sauna, solarium itp.),

- wycieczek konnych lub pieszych z przewodnikiem.

Obcokrajowcy

Oferta skierowana do obcokrajowców powinna charakteryzować się wysokš jako�ciš bazy noclegowej, dobrym zagospodarowaniem turystycznym obszarów wiejskich, ciekawš prezentacjš dziedzictwa kulturowego i atrakcyjnym krajobrazem. Ważnš umiejętno�ciš gospodarzy jest znajomo�ć języków obcych

Zakres działania stowarzyszeń to:

o organizowanie i rozpowszechnianie informacji o walorach wsi i zakresie usług �wiadczonych przez jej mieszkańców,

o ochrona wspólnych interesów członków stowarzyszenia i reprezentowania tych interesów na zewnštrz,

o współpraca z pokrewnymi instytucjami, stowarzyszeniami w kraju i za granicš oraz utworzenie odpowiednich płaszczyzn dla wymiany do�wiadczeń,

o propagowanie działań stowarzyszenia w celu pozyskania �rodków finansowych w instytucjach zorientowanych na praktycznš realizację celów stowarzyszenia,

o działania na rzecz ekologicznego zagospodarowania wsi poprzez, w szczególno�ci, budowę lokalnych oczyszczalni �cieków, likwidację dzikich wysypisk �mieci, segregację �mieci, eliminację indywidualnych kotłowni.

49.Planowanie dzialalnosci agroturystycznej

I krok- warunki wstepne Atrakcje turystyczne, czego oczekuje turysta? 1 W regionie i we wsi -polozenie -war ekologiczne -infrastruktura 2 W gospodarstwie -lokalizacja -typ gosp i rolnictwa -zywnosc -ochrona srodowiska -urzadzenia dla gosci 3 W rodzinie II krok przygotowanie noclegow Rodzaje zakwaterowania:-pokoje -mieszkanie wczasowe -domek letniskowy -kemping -pomieszczenia towarzyszace:>pokoj wypoczynkowy>kuchnia>lazienka III krok analiza mocnych i slabych stron naszej oferty IV krok zdobywamy rynek -klienta -reklama -ceny -rentownosc koszty biznessplan Planowanie dzialalnosci gosp w agrot: 1 opis przedsiewziecia zarobkowego (opis produktu lub uslugi) 2wymagania w zakresie zarzadzania ( cale dzialanie struktury organizacji specyfika miejsc pracy) 3Wymagania w zakresie marketingu (badamy rynek) 5Wymagania srodkow finasowych 6Czynnik czasu

MIEJSCE GOSPODARSTW AGROTURYSTYCZNYCH W TURYSTYCE WIEJSKIEJ.

Turystyka wiejska stanowi formę rekreacji odbywajšcš się na obszarach "prawdziwej" wsi i obejmuje wielorakie rodzaje aktywno�ci rekreacyjnych zwišzanych z przyrodš , wędrówkami, turystykš zdrowotnš, krajoznawczš, czy etnicznš.

Ponadto jest ona dostosowana do warunków wiejskich, co oznacza małš skalę przedsięwzięć, kontakt z naturš, tradycję. Jest wiejska co do skali obiektów i osiedli, podtrzymuje a nie burzy wiejski charakter obszarów, oraz wykorzystuje zasoby miejscowe. Nieodłšcznymi czynnikami wypoczynku na wsi poszukiwanymi przez mieszkańców miast jest spokój, cisza i odprężenie się w zdrowym otoczeniu o walorach przyrodniczych.

Przedmiotem sprzedaży w turystyce wiejskiej jest �wiat natury, gospodarka farmerska, i kultura wiejska stwarzajšca niezurbanizowanš atmosferę.

W turystyce wiejskiej wyróżniamy min: agroturystykę, turystykę farmerskš (sš one składowymi turystyki wiejskiej)

Atutem agroturystyki jest bezpo�redni kontakt z wszystkimi warto�ciami �rodowiska wiejskiego poprzez:

- zamieszkanie w gospodarstwie

- udział w życiu ludzi - gospodarzy

- poznawanie okolic

- czasowa rezygnacja z niektórych nowoczesnych form życia i jego udogodnień

- aktywno�ć fizyczna

Agroturystyka odgrywa ważnš rolę w turystyce wiejskiej, stanowi jej bazę noclegowš, przycišga turystów.

1.Grupy celowe w agroturystyce najczę�ciej spotykane(odwiedzajšce gospodarstwo agroturystyczne)

1.rodziny z dziećmi- wyposażenie korzystanie z samodzielnej jednostki mieszkalnej oraz pokoi go�cinnych; najchętniej gospodarstwa ze zwierzętami; duża i bezpieczna przestrzeń do zabawy; zabezpieczenia(schodowe itp.);plac zabaw; oddzielne sypialnie dla rodziców i dzieci; możliwo�ć opiekuna dla dzieci; możliwo�ć organizacji dla dzieci

2.osoby zainteresowane sportem i rekreacja-odpowiednie noclegi itd.; przebywaj głównie poza gospodarstwem(wypożyczalnia sprzętu, organizowanie wycieczek, urzšdzenie sal np. siłowni); zapewnienie informacji o okolicy ,gdzie i jaki� sport można uprawiać

3.milosnicy przyrody- my�liwi, wędkarze, miło�nicy obserwacji ornitologicznej; oczekujš tradycyjnej wiejskiej zagrody, dzikiej ro�linno�ci, różnorodne formy spędzania wolnego czasu; informacja o terenach wędkarskich i łowieckich; wypożyczalnia sprzętu; miejsce do wędzenia(grillowania); oferować posiłki

4.grupy towarzyskie-nie za często wybierajš odpoczynek na wsi; oczekujš dobrej kuchni możliwo�ć uprawiania sportu

5.ludzie starsi-coraz liczniejsza grupa; spokój cisza i wygoda; przeważnie poza sezonem możliwo�ć stworzenia opieki(lekarz); urzšdzenia dla niepełnosprawnych

6.obcokrajowcy-najczesciej z Niemiec Holandii Danii, wysoki standard; znajomo�ć języka

WYMAGANIA PRAWNE W TURYSTYCE WIEJSKIEJ-PRZEPISY PODATKOWE

I. podatek dochodowy od osób fizycznych

1.Mozliwo�ć całkowitego zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych:

a)w przypadku prowadzenia działalno�ci agroturystycznej polegajšcej na wynajmowaniu pokoi go�cinnych, gdy jednocze�nie: budynki mieszkalne w których wynajmowane sš pokoje należš do gospodarstw rolniczych, pojęcie gospodarstwa rolnego zgodne z ustawa o podatku dochodowym jest takie samo jak w art.12 ustawy o podatku rolnym "gospodarstwo rolne to obszar UR, gruntów pod stawami oraz gruntów pod zabudowaniami zwišzanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o łšcznej powierzchni 1ha lub o powierzchni UR przekraczajšcej 1ha przeliczeniowy"; pokoje SA wynajmowane sobš przebywajšcym na wypoczynku(nie dotyczy wynajmowania pokoi na stałe lub robotnikom sezonowym); wynajmowane pokoje musza być w budynku mieszkalnym.; budynki mieszkalne musza być na terenie wiejskim; liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza5; zwolnieni obejmuje także dochody z tytułu wyżywienia go�ci mieszkajšcych w tych pokojach

b)w przypadku prowadzenia innego rodzaju działalno�ci tj.: gospodarstwo rolne(obowišzuje podatek rolny); sprzedaż produktów ro�linnych i zwierzęcych z własnej hodowli i uprawy(wyjštek specjalna produkcja ro�lin)produkty mogš być sortowane i pakowane również przetwarzane jeżeli przerób polega na kiszeniu, przetwarzaniem mleka lub ubojem zwierzšt oraz na obróbce poubojowej również podziale i klasyfikacji mięsa; sprzedaż ro�lin zielarskich, jagód, owoców le�nych, grzybów, ziół dziko rosnšcych, pochodzšcych ze zbiorów własnych lub z udziałem rodziny, zwolnienie nie dotyczy dochodów ze sprzedaży ww. produktów nie pochodzšcych z własnego gospodarstwa lub zbioru. Jeżeli istnieje obowišzek podatkowy, to mamy 4 możliwo�ci rozliczenia podatku dochodowego:

1zryczałtowany podatek w formie kary podatkowej

2zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych

3podatkowa księga przychodów i rozchodów

4podatek dochodowy rozliczany na zasadach ogólnych

Wybór jednej z tych form jest sprawa indywidualna.

PODATEK DOCHODOWY ROZLICZANY NA ZASADACH OGÓLNYCH

Ogólne zasady płacenia podatku dochodowego dotyczš tych osób, które prowadza działalno�ć gospodarcza zgłoszonš do ewidencji, chyba że korzystamy z kart podatkowych lub ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych . podatek ten należy opłacać od dochodu z najmu nie objętego wczesnej omawianymi zwolnieniami lub ryczałtem, a także dochody ze �wiadczonych okazjonalnie usług. Podatek opłaca się co miesišc wg. Formularza PIT5.

ZRYCZAŁTOWANY PODATEK DOCHODOWY OD PRZYCHODÓW EWIDENCJONOWANYCH

Ustawa w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osišganych przez osoby fizyczne, tego typu podatkom podlegajš osobie �wiadczšce usługi w zakresie turystyki wiejskiej, mianowicie:

-ustawy hotelarskie(wynajem pokoi go�cinnych i domków turystycznych)w tym również wydawanie posiłków jeżeli łšczna suma pokoi nie przekracza 12

-pokoje te nie musza się znajdować w budynku mieszkalnym

-nie ma wymogu prowadzenie przez podatnika gospodarstwa rolnego

-wynajmowane pokoje nie musza znajdować się na obszarach wiejskich

Podatnik rozliczajšcy się w tej formie jest zobowišzany do prowadzenia ewidencji przychodów. Miesięcznš sumę przychodów pomnożyć przez obowišzujšcš stawkę podatku zryczałtowanego, te kwotę odnotować w ewidencji i wpłacić do Urzędu Skarbowego.

Ryczałt ten wynosi w zależno�ci od działalno�ci :

-8,5%przychodów z dziedziczno�ci usługowej, w tym gastronomi w zakresie przychodów

-5,5%z działalno�ci handlowej

-0,0%z działalno�ci gastronomicznej

KART PODATKOWA

Podatnicy uiszczajš podatek polegajšcy na wpłacaniu comiesięcznie okre�lonej kwoty, niezależnie od przychodu. Nie ma obowišzku prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów. W przypadku zatrudnienia pracowników należy prowadzić księgę ewidencji zatrudnionych oraz karty wynagrodzeń tych osób. Ta forma dotyczy:

-działalno�ci gastronomicznej bez sprzedaży alkoholu o zawarto�ci powyżej1,5%-w zależno�ci od liczby zatrudnionych pracowników(0-4)250-809zł.

-sprzedaży posiłków domowych według tabeli: do 10/dobę-227, do 20-312, do 30-358zł

-przewozu osób z wykorzystaniem siły pocišgowej-81zł(m-ca)

W zakresie pozostałych działalno�ci nie rolniczych na obszarach wiejskich opodatkowanie forma karty podatkowej może dotyczyć m.in.: usługi kowalskie, bednarskie, kołodziejstwa, koszykarstwa, stolarstwa, koronkarstwa rzecznego, hafciarstwa, dziewiarstwa oraz młynarstwa.

Miesięczne karty podatkowe możemy okre�lić w złotych.

KSIAŻKA PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW

Prowadzenie tej księgi wymaga codziennych zapisów zdarzeń gospodarstwa, zarówno dotyczšcych sprzedaży, zakupów oraz pozostałych kosztów tj.: wynagrodzenia pracowników, składki ZUS, czynsz, amortyzacja.

W tej formie opodatkować można:

-usługi hoteli pensjonatów

-usługi parkingowe

-prowadzenie kampingów, pól biwakowych

-usługi w zakresie edukacji

-prowadzenie agencji turystycznych, usługi zwišzane ze sportem i rekreacja, kultura

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Opracowane tematy na egzamin z fizyki, BUDOWNICTWO PCZ I rok, Fizyka
Tematy, nkjo.leg.pobrane materiały, Psychologia, Opracowane zagadnienia na egzamin
Opracowanie Zagadnień na egzamin Mikroprocki
Maszyny Elektryczne Opracowanie Pytań Na Egzamin
pytania egz ekonimak II, OPRACOWANIE PYTAŃ NA EGZAMIN
1.Rodzaje i geneza gruntów budowlanych, Opracowane pytania na egzamin
Dziedziny wychowania, opracowane tematy na teoretyczne podstawy wychowania
opracowane zestawy, OPRACOWANIE PYTAŃ NA EGZAMIN
opracowanie filozofii NA EGZAMIN
instalacje i oświetlenie elektryczne opracowanie pytań na egzamin
Opracowanie zagadnień na egzamin z MO
Pytania na egz z Ekonomiki, OPRACOWANIE PYTAŃ NA EGZAMIN
Elektrotechnika IV rok tematy na egzamin styczeń 2010
Przemiany geopolityczne (opracowane zagadnienia na egzamin)
TEMATY NA EGZAMIN WEWNĘTRZNY Z JĘZYKA POLSKIEGO W ROKU SZKOLNYM 12 2013
Tematy na egzamin
Opracowane pytania na egzamin z TWN u
Opracowane zagadnienia na egzamin
Opracowanie pytań na egzamin z Systemów Sterowania Maszyn i Robotów u Salamandry

więcej podobnych podstron