Kraków 26-27.06.2000

Opiekun: mgr inż.T.Śliwa

Sprawozdanie z obserwacyjnej

praktyki w Krakowie

Gazownictwo 3 rok

Plan praktyk:

1. Praktyka obserwacyjna w Krakowie

2. Wyjazd na wiertnię do miejscowości Zawada

Ad.1 Poszukiwanie Nafty i Gazu Sp. Z.O.O.

Zakład zajmuje się gospodarką przewodami wiertniczymi i narzędziami , zabezpieczeniem prac przewodu przed uszkodzeniem.

Przy nowych rurach wypisuje się paszport w którym zawiera się: czas pracy przewodu , numer seryjny wyrobu. Wstępna kontrola rur polega na sprawdzeniu czy rury nie są krzywe , następnie myje się gwinty w zależności od ilości przepracowanych godzin (4500-6000).

Etapy:

1. Badanie gwintu(geometria , skok , profil)-wizualnie

2. Badanie gwintu i strefy przyzwornikowej

3. Badanie gwintu , strefy przyzwornikowej i calizny

W pierwszym etapie rurę polewamy cieczą o małym napięciu powierzchniowym i posypujemy proszkiem luminescencyjnym. Proszek osadza się w szczelinach i wgłębieniach co doskonale widać pod światłem nadfioletowym.

Drugi etap polega na badaniu strefy przyzwornikowej. Sprawdza się czy ścianki rur nie są wytarte metodą magnetyczną , strumieniową i ultradźwiękową.

Trzeci etap polega na pomiarze calizny: średnicy , grubości ścianek .Sprawdza się, czy nie jest wypłukana w środku(bada się co 2,5 cm).Zmiana grubości powyżej 20% dyskwalifikuje rurę.

Geometrię gwintu mierzy się z dokładnością 0,0001”.Maksymalna odchyłka to 0,006”.Gwinty dzielimy na dymensje 7⁵_/8” na stożek: WP-REG , JP-LF , SP-SA.

Występują tabele według których bada się gwinty(liczba zwoi na cal itp.).

Do badania ciągłości rur stosuje się następujące metody:

1. Penetracyjna

2. Magnetyczna:

• Strumieniowa; polem magnetycznym

• Prądowa; przykłada się elektrody i zmienia prąd od 200-1000 amper.

Narzędzia do pracy na przewodzie: elewatory, kliny, klucze maszynowe, wkłady graniatkowe

Stacja ratownictwa

Na stacji ratownictwa oglądaliśmy wiertnię N-16 , symulator Drillsim 50 .Na wyposażeniu stacja posiada aparaty do oddychania o obiegu otwartym butle z tlenem , ubrania gazoszczelne , przyrząd GASMAL do określania składu gazu TMX 412(np. stężenie siarkowodoru 0,01% jest dla człowieka dawką śmiertelną). Podstawowy aparat tlenowy to PA-80 firmy Dregar ,

w skład wchodzi: dwie butle stalowe po 2
4 litry(30 Mpa).

Symulator Drillsim 50 służy do nauki obsługi urządzeń wiertniczych . Celem takiego szkolenia jest uniknięcie niekontrolowanych zjawisk towarzyszących wierceniom . Szkolenie pracowników polega na tym że najpierw się tłumaczy , omawia różne sytuacje mogące się przydać w praktyce(np. erupcja złoża).Na końcu szkolenia odbywa się egzamin którego nie jest łatwo zdać, ponieważ egzaminatorzy mogą manipulować około setką niespodziewanych kombinacji. Chodzi oczywiście o wszelkiego rodzaju awarie z którymi pracownik musi sobie poradzić. Na terenie stacji znajduje się wiertnia N-16 na której przygotowuje się praktycznie pracowników do warunków panujących na wiertni. Jest to o tyle dobre że , nic nie jest w stanie zaskoczyć pracownika pracującego na wiertni. Jest on w pełni wyszkolony praktycznie i teoretycznie. Na terenie stacji znajduje się pojazd w pełni wyposażony w sprzęt ratowniczy. Wykorzystywany jest w nagłych przypadkach , tam gdzie zagrożone jest życie ludzkie. W pojeździe znajdują się między innymi aparaty tlenowe , kombinezony gazoszczelne , aparatura pomiarowa , narzędzia do mechanicznych prac przy odwiercie.

Ad. 2 Wyjazd na wiertnię „Łękawica 2” do miejscowości Zawada

Po przyjeździe na wiertnię zostaliśmy zapoznani z przepisami BHP. Na teren wiertni w ramach przepisów BHP musieliśmy być wyposażeni w: kaski, okulary ochronne. Ponadto obowiązywał wszystkich zakaz palenia.

Wiercenie odbywało się w Karpatach w miejscowości Zawada położonej 315 m.n.p.m. Plan ruchu sporządza inwestor w ramach przetargu. Wiercenie(część techniczną) można wykonywać po zatwierdzeniu przez kierowników i wójta. Wiercenie wykonuje się w poszukiwaniu gazu ziemnego na głębokość około 2100 m. gdzie odchyłka wynosi 10% .

Do wiercenia użyte zostały następujące rodzaje świdrów:

1. M2TZ

2. M1TZX

Powyższe świdry są produkcji polskiej a dokładniej firmy GLINIK.

W chwili naszego pobytu na wiertni w użyciu był świder słupkowy HIUSA GT03 który pracował na głębokości 800 m.

Średnica otworu	Średnica rury	głębokość
601 mm	20”	Do 30 m
445 mm	13 3/8”	Do 211 m
311 mm	9 5/8”	Do 1600 m

Końcowa średnica otworu to 216 mm , średnica rur 8,5”. W przypadku erupcji złoża prewenter uniwersalny zamykał złoże. Wynoszenie zwiercin , wywieranie przeciwciśnienia , smarowanie świdra , to zadanie płuczki. W odwiercie „Łękawica 2” do wyżej wymienionych zadań była wykorzystywana płuczka chlorkowo-polimerowa. Do otworu płuczka tłoczona była za pomocą pompy o wydajności około 40 l/s . Po wyniesieniu zwiercin na powierzchnię płuczka przechodzi przez sita. Co kilka metrów pobiera się próbkę zwiercin do analizy.

Świder napędzany jest dwoma silnikami spalinowymi o mocy 540 KM każdy. Spala około 12 litrów oleju napędowego na godzinę pracy. Maszt wiertni składa się z dwóch części które składane są na platformie samochodowej. Koszt płuczki jaki inwestor musiał pokryć to 311000 zł. Natomiast koszt całego odwiertu to suma około 7 000000 zł.

Na terenie wiertni znajduje się laboratorium Drilap w którym zbiera się dane o parametrach wiercenia. W laboratorium tym rejestruje się: głowicę otworu , pozycję świdra , poziom płuczki , moment obrotowy , obroty stołu , badany jest skład gazu z degazatora itp. w sumie ponad sto parametrów.

Profil geologiczny przedstawia się następująco:

• Utwory fliszowe

• Mułowce

• Piaskowce(miocen około 300 m)

• Miocen autektoniczny 1800 m ograniczony z góry iłowcami

1

---