Wypisują się z pośredniaka, by nie dostać pracy
http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34308,3781874.html
Sławomir Sowula, Gdańsk
2006-12-09, ostatnia aktualizacja 2006-12-09 11:27

W Słupsku bezrobotni wypisują się z pośredniaka, by nie podejmować niskopłatnej pracy. - Wyrosło całe pokolenie, które nigdy nie pracowało i woli żyć na zasiłku - mówi ekspertProceder ucieczki przed pracą nasila się, kiedy w okolicy pojawia się duży przedsiębiorca, który chce zatrudnić pracowników. Wieść roznosi się pocztą pantoflową.

- Wielu ludzi specjalnie rezygnuje wtedy ze statusu bezrobotnego, żeby nie dostać od nas oferty pracy - przyznaje Janusz Chałubiński, szef Powiatowego Urzędu Pracy w Słupsku.

To taktyczne zagranie. Jeżeli odmówią przyjęcia pracy po raz trzeci, to urząd wymierza im karę - przez 90 dni nie opłaca za nich składki zdrowotnej.

Znacznie bardziej opłaca się bezrobotnym wyrejestrować. Wtedy po miesiącu znowu wpisują się do rejestru i znowu mają prawo do składki.

Efekt jest taki, że pracodawcom trudno znaleźć tu chętnych do pracy, mimo że mieście i bezrobocie sięga 14 proc., a w otaczającym je powiecie przekracza 28 proc.

Wina jest też po ich stronie. - Na spotkaniach, które dla nich organizujemy, tłumaczę, że minęły już czasy, kiedy zatrudniali ludzi na umowę-zlecenie czy na czas określony, muszą też w końcu podnieść stawki płac - mówi dyrektor PUP.

Jego podwładna Małgorzata Furtak dodaje: - Wiedza przedsiębiorców na temat warunków zatrudnienia jest bardzo słaba. Nieraz nie wiedzą, ile wynosi minimalna płaca, mylą ją ze średnią krajową. Nie ma się więc co dziwić, że ludzie nie chcą pracować dla takich biznesmenów.

Zainteresowanie ofertami pracy jest znikome

Praktyki wyrejestrowywania się z PUP urzędnicy wykryli, kiedy niedawno wysłali oferty pracy do prawie wszystkich słupskich bezrobotnych. - Latem mieliśmy pięć razy więcej ofert pracy niż chętnych i żadnego zainteresowania - tłumaczy dyrektor Chałubiński.

Z 10 tys. osób, do których dotarły oferty, aż 4 tys. straciło status bezrobotnego. - Albo odmówili przyjęcia oferty, albo nie stawili się na nasze wezwanie, albo sami się wyrejestrowywali. Została nam najtrudniejsza grupa: osoby starsze, matki wychowujące dzieci - mówi Furtak.

Urzędnicy znaleźli sposób na unikających pracy: - Kiedy ktoś taki po wyrejestrowaniu wraca do nas, w okienku, do którego się zgłasza, już czeka na niego oferta pracy - mówi.

Firmy starają się jak mogą, by zachęcić do pracy

Firmy nie wierzą w skuteczność urzędu. Próbują więc zdobyć pracownika metodami stosowanymi przy sprzedaży swoich produktów. Niedawno do skrzynek mieszkańców Słupska trafiła ulotka sieci sklepów Lidl z nagłówkiem "Oferta pracy". Firma poszukuje w ten sposób 20 sprzedawców. Oferuje "pracę w miłej atmosferze", " w pełnym lub niepełnym wymiarze", "pewne miejsce zatrudnienia".

- Taka forma poszukiwania pracowników gwarantuje nam, że tylko mieszkańcy danego miasta otrzymają ofertę. Jednocześnie jest to najskuteczniejsza forma poszukiwania pracowników - powiedziano nam w zarządzie Lidl Polska.

Według naszych rozmówców z urzędu pracy kłopoty ze znalezieniem pracowników miała też firma Morpol z Duninowa koło Słupska, producent przetworów rybnych. Pośrednictwo PUP niewiele dało. Morpol dał więc duże ogłoszenia w lokalnych gazetach. Firma zatrudnia 1,3 tys. osób, potrzebuje jeszcze 700.

Prezes Morpolu Jerzy Malek nie przyznaje się do kłopotów: - Nie jest tak źle, płacimy dobrze i regularnie podwyższamy płace. Zdarzają się jednak przypadki, że ludzie zgłaszają się do nas tylko po to, żebyśmy im napisali w kwicie do urzędu pracy, że nie spełniają naszych oczekiwań.

- Coraz więcej ludzi rezygnuje z organizowanych przez nas staży, szkoleń dokształcających. Co zrobimy z pieniędzmi, które na to dostajemy, gdy coraz mniej ludzi rejestruje się jako bezrobotni? - pyta dyrektor Chałubiński.

*

Aktualne stawki

Podstawowy zasiłek dla bezrobotnych - 521,90 zł

najniższe miesięczne wynagrodzenie - 899,10 zł

przeciętne miesięczne wynagrodzenie - 2.528,62 zł

*

*

ZASIŁKOWY „OSCYLATOR”. Czyli: Warto być jak najdłużej bezrobotnym | Ryszard Jakubowski | 2003-11-21


    Czy można zarabiać na byciu bezrobotnym? Poza Polską - nie bardzo. W Polsce - jak najbardziej. System działa już od kilku lat co najmniej w kilku miastach i nic nie wróży mu szybkiego upadku.

    Mechanizm jest bardzo prosty. Wystarczy znaleźć grupę ludzi, którzy mają do siebie bezgraniczne zaufanie. Im większa grupa, tym lepiej. Słyszałem o grupach trzydziestoosobowych. Następnie jeden z członków grupy pozbywa się wszystkich dóbr, które mógłby mu zabrać komornik i rejestruje jakąś niewinną działalność gospodarczą, np. tłumaczenia książek. Taka działalność nie wymaga zgody ani SANEPIDU, ani architektury, ani w ogóle nikogo. Na opłaty mogą złożyć się po kilka złotych wszyscy członkowie grupy. Oni też zostają PRACOWNIKAMI ETATOWYMI takiej półfikcyjnej firmy, z możliwie jak najwyższymi pensjami, nawet po kilka tysięcy miesięcznie. Firma bankrutuje (ulega formalnej likwidacji) po dwóch tygodniach. Nie wolno przekroczyć miesiąca, aby nie było żadnych dokumentów dotyczących wypłaty - bo to pachnie sporem z ZUSem. Pracownicy NATYCHMIAST niosą przygotowane wcześniej pozwy przeciwko swojemu „pracodawcy” do Sądu Pracy, który nie pobiera żadnych opłat! Pracodawca bez szemrania zgadza się z ich roszczeniami, czyli deklaruje chęć wypłat odszkodowań za skrócony okres wypowiedzenia, odpraw i czego tylko sobie zażyczy Sąd. Ważne jest, aby sprawa jak najszybciej zakończyła się PRAWOMOCNYM wyrokiem.

    Kolejny etap to „dochodzenie należności”. Wszyscy pokrzywdzeni przez niedobrego pracodawcę idą TEGO SAMEGO dnia do komornika. Ten, widząc łączną sumę roszczeń, zazwyczaj od ręki napisze, że nie ma możliwości wyegzekwowania ani grosza. Stąd tak ważna jest wielkość grupy pracowniczej. Pracownicy biegiem udają się do Funduszu Gwarancyjnego, który za niewypłacalnego pracodawcę płaci im całkiem spore sumki. Odbierane pieniądze wszyscy wpłacają do wspólnej puli i dzielą się nimi po równo, nie pomijając przy podziale łupów zbankrutowanego pracodawcy.

    Aby nie tracić ciągłości zatrudnienia i praw do zasiłków i odpraw, niedługo po „bankructwie” pierwszego pracodawcy kolejną firmę otwiera kolejny „przedsiębiorca” z grupy. Powinien to zrobić przed końcem okresu wypłacania zasiłków członkom grupy, żeby nie stracili ani grosza. przez Przyjmuje oczywiście wszystkich do pracy. I - oczywiście - bankrutuje po 2 tygodniach wywalając wszystkich na bruk. Pozostałe czynności są opisane wyżej.

    Cykl można powtarzać w nieskończoność, mając ustawowe gwarancje bezkarności i ustawowo zagwarantowane spore pieniądze za unikanie pracy. Nawet gdy jakiś domyślny urzędnik nabierze podejrzeń, że chodzi o szwindel - nie może się temu zgodnie z prawem przeciwstawić. Poza tym - tak samo łatwo w Polsce o myślących urzędników, jak łatwo o logicznie myślących ustawodawców. Ale to zupełnie inna bajka.

---