AGH, Wydział EAIiE KATEDRA ELEKTRONIKI |
|
||
LABORATORIUM PODSTAW ELEKTRONIKI |
Semestr: letni |
||
Rok szkolny: 2005/2006 |
Rok studiów II |
Grupa 5 |
|
Kierunek: Elektrotechnika |
Zespół A |
||
Temat ćwiczenia: Stabilizatory napięcia i prądu stałego o działaniu ciągłym |
|||
Data wykonania ćwiczenia: 04.05.2006; 11.05.2006 r. |
Data zaliczenia sprawozdania: |
Wstęp teoretyczny
układ parametryczny oparty o diodę Zenera
Rysunek 1 Schemat ideowy układu
Dobór wartości rezystora R: Wartość rezystora R należy dobrać tak, aby przy braku obciążenia (rezystor RL = ∞), przy zadanym napięciu wejściowym Uwe przez diodę D popłynął prąd mniejszy niż maksymalny dozwolony prąd diody Idmax (dla większych prądów a tym samym mocy, które musi rozproszyć dioda - element ulegnie zniszczeniu). Jednocześnie prąd diody musi być na tyle duży, aby zaszło zjawisko Zenera.
Przy braku obciążenia:
Gdzie: Idmax - maksymalny prąd płynący przez diodę
Idmin - minimalna wartość prądu dla której wystąpi zjawisko Zenera (tzn. napięcie będzie słabo zależeć od prądu płynącego przez diodę)
Uref - napięcie referencyjne diody (napięcie Zenera)
Wartość rezystora należy wybrać z przedziału (Rmin, Rmax). Należy przy tym pamiętać, że przy niewielkim obciążeniu niemal cały prąd wejściowy popłynie przez obciążenie.
układ ze sprzężeniem zwrotnym
Rysunek 2 Schemat ideowy układu
Układ przedstawiony na powyższym rysunku składa się z:
elementu regulacyjnego - tranzystor T
wzmacniacza błędu - wzmacniacz operacyjny
źródła napięcia odniesienia (źródła referencyjnego) - dioda D
układu próbkującego - rezystory R4 i R5
Rezystor R3 dobierany jest podobnie jak w przypadku układu opartego na diodzie Zenera.
Wartości rezystorów R4 i R3 należy dobrać tak, aby przy zadanym napięciu wyjściowym U5 = Uref, wtedy UR = 0 (UR + U5 = Uref).
Z dzielnika napięcia:
wynika stąd, że:
.
Część pomiarowa
układ parametryczny oparty o diodę Zenera
Rysunek 3 Schemat ideowy modułu ZNO-01
Rysunek 4Schemat montażowy modułu ZNO-01
Do montażu układu wykorzystano diodę 1N5235B.
maksymalne napięcie wejściowe Uwe = 12V
napięcie wyjściowe (napięcie referencyjne diody) Uwy = 6,8V
maksymalny prąd płynący przez diodę Idmax = 15mA
minimalna wartość prądu przy której wystąpi zjawisko Zenera Imin = 3μA
Dla założonych danych (obliczenia przy braku obciążenia):
Wybrano rezystor R = 1kΩ.
Między zaciski Z11 i Z12 wpięto diodę 1N5235B, a między zaciski Z1, Z2 rezystor R. Następnie ustawiono ograniczenie prądowe zewnętrznego zasilacza na 100mA i wykonano połączenia zgodnie z poniższym rysunkiem.
Pomiar charakterystyki wyjściowej Uwy = f(Uwe) przy braku obciążenia:
Uwe [V] |
Uwy [V] |
7,86 |
6,64 |
6,79 |
6,60 |
7,04 |
6,62 |
7,18 |
6,62 |
7,60 |
6,66 |
8,30 |
6,64 |
8,71 |
6,65 |
10,00 |
6,67 |
10,98 |
6,67 |
12,30 |
6,68 |
Pomiar charakterystyki wyjściowej Uwy = f(Uwe) przy obciążeniu RL = 1360Ω:
Uwe [V] |
Uwy [V] |
5,42 |
3,86 |
6,50 |
4,63 |
7,52 |
5,35 |
8,67 |
6,15 |
8,97 |
6,32 |
9,60 |
6,61 |
10,05 |
6,63 |
10,47 |
6,63 |
11,68 |
6,65 |
11,90 |
6,65 |
12,14 |
6,66 |
układ ze sprzężeniem zwrotnym
Rysunek 5 Schemat ideowy modułu LDO-01 (stabilizator LDO i kluczowane obciążenie)
Rysunek 6 Schemat montażowy modułu LDO-01
Do montażu wykorzystano diodę 1N5235B
maksymalne napięcie wejściowe Uwe = 15
napięcie wyjściowe Uwy = 10
maksymalny prąd płynący przez diodę Idmax = 8mA
minimalna wartość prądu przy której wystąpi zjawisko Zenera Imin = 3μA
napięcie referencyjne diody Uref = 6,8V
Dla powyższych danych:
Dobrano R5 = 82kΩ, R4 = 39kΩ.
Wybrano rezystor R3 = 1kΩ.
Między zaciski Z5 i Z6 zamontowano rezystor R4 = 39kΩ, Z11 i Z12 - R5 = 82kΩ, Z1 i Z2 - rezystor R3 = 1kΩ, a między zaciski Z3 i Z4 - diodę 1N5235B. Następnie ustawiono ograniczenie prądowe zewnętrznego zasilacza na 100mA i wykonano połączenie zgodnie z poniższym rysunkiem:
Rysunek 7 Schemat połączeń do pomiaru charakterystyki Uwy=f(Uwe)
Pomimo poprawnie dobranych elementów układ nie działał poprawnie. Przyczyną był prawdopodobnie brak styku między rezystorem a płytką montażową.
Część symulacyjna
Układ oparty o diodę Zenera
Charakterystyka prądowo-napięciowa diody Zenera I=f(U):
Schemat pomiarowy:
Napięcie Zenera: Uz = -5,04V
Napięcie diody spolaryzowanej w kierunku przewodzenia: Uf = 791,7 mV
Rezystancja dynamiczna diody
w otoczeniu punktu I = -50mA: rZ=1,66Ω
Charakterystyka wyjściowa:
Schemat pomiarowy:
w otoczeniu punktu:
a) Iwy = 10mA
b) Iwy = 30mA
Stabilizacja występuje dla Iwy z przedziału od 0mA do około 20mA. Dzieję się tak, dlatego, że przy dużych prądach obciążeniach (Iwy > 20mA), przez diodę płynie zbyt mały prąd, aby wywołać zjawisko Zenera. Dioda pracuję wówczas w obszarze A (poniższy rysunek):
W przypadku b, wartość rezystancji wyjściowej Rwy jest równa wartości rezystora R1, ponieważ przez diodę płynie tak mały prąd, że widziana jest ona jako przerwa w obwodzie, w wyniku czego, układ mierzy rezystancję R1.
Charakterystyka przejściowa:
Schemat pomiarowy:
- bez obciążenia, klucz J1 otwarty:
- z obciążeniem, klucz J1 zamknięty:
Obciążenie ma znaczący wpływ na kształt charakterystyki przejściowej. Zakres napięć wejściowych dla układu bez obciążenia jest większy i wynosi od 5,787V do 10V, natomiast z obciążeniem od 6,744V do 10V. Dzieję się tak dlatego, że w układzie obciążonym część prądu wejściowego „płynie” przez obciążenie i aby dioda znalazła się w obszarze stabilizacji, prąd wejściowy musi być większy, a tym samym większe musi być napięcie wejściowe.
Pomiar składowej zmiennej napięcia wyjściowego, przy zasilaniu wejścia napięciem stałym ze składową zmienną:
Schemat pomiarowy:
gdzie:
Uwe - wartość skuteczna składowej zmiennej napięcia wejściowego.
Uwy - wartość skuteczna składowej zmiennej napięcia wyjściowego.
- bez obciążenia:
- z obciążeniem:
Wartości współczynników SU są do siebie zbliżone…
W przypadku pomiaru składowych zmiennych napięć wyjściowego i wejściowego otrzymaliśmy wartości większe. Przyczyną jest subiektywny wybór przedziałów ΔUwe i ΔUwy w pierwszej z zastosowanych metod wyznaczania SU.
Stabilizator LDO
Charakterystyka wyjściowa:
Schemat pomiarowy:
Charakterystyka przejściowa:
Schemat pomiarowy:
- z obciążeniem:
- bez obciążenia:
Charakterystyka wyjściowa stabilizatora LDO przypomina kształtem charakterystykę układu z diodą Zenera - przy dużym prądzie obciążenia napięcie przestaje być stabilizowane. W zakresie stabilizacji napięcie wyjściowe utrzymuje się na stałym poziomie w przeciwieństwie do pierwszego z rozpatrywanych układów, w którym widoczne jest nachylenie charakterystyki.
Obserwując charakterystykę przejściową układu LDO, można dojść do wniosku, że obciążenie w niewielki stopniu wpływa na jej kształt.