Tworzywa sztuczne polimeryzacyjne
Tworzywa sztuczne polimeryzacyjne powstają w reakcji polimeryzacji.
Reakcją polimeryzacji nazywamy proces łączenia się cząsteczek monomeru w reakcji łańcuchowej bez wydzielenia produktu ubocznego.
Monomerami ulegającymi polimeryzacji są przede wszystkim związki zawierające wiązania wielokrotne (podwójne lub potrójne) oraz związki cykliczne o nietrwałej budowie pierścieniowej (tlenki alkilenów, laktony, laktamy, bezwodniki).
W reakcji polimeryzacji można wyróżnić trzy podstawowe etapy:
inicjowanie
wzrost łańcucha
zakończenie
Zależnie od sposobu inicjowania reakcji odróżnia się polimeryzację rodnikową i jonową
Polimeryzacja rodnikowa - mechanizm Proces polimeryzacji obejmuje reakcje addycji wolnych rodników do podwójnego wiązania w cząsteczce monomeru. Reakcja przebiega etapami tj.
inicjowanie łańcucha
etap wzrostu łańcucha
etap zakończenia łancucha
Incjatorem najczęściej są małe ilości nadtlenku.
W reakcji można stosować różnorodne monomery nienasycone, uzyskując polimery z różnymi "grupami wiszącymi" (G) przyłączonymi do szkieletu polimeru, na przykład:
Grupami wiszącymi (G) mogą być; grupy alkilowe, -Cl (chlorki), -CN (nitrylowa), -C6H5 (fenyl), -COOH i inne.
Inicjowanie łańcucha
Wzrost łańcucha
następuje powtarzanie kolejnego etapu aby ostatecznie otrzymać
Zakończenie łańcucha
lub może zajść reakcja dysproporcjonowania i wtedy reakcja kończąca ma przebieg
W każdym etapie zużycia rodnika towarzyszy wytworzenie nowego, większego wolnego rodnika. Ostatecznie łańcuch reakcji kończą etapy, w których rodniki ulegaja zużyciu, a nowe rodniki nie powstają. Zachodzi wówczas połączenie lub dysproporcjonowanie dwóch rodników.
Przykład reakcji polimeryzacji rodnikowej - otrzymywanie polietylenu
rod* + CH2=CH2 --> rod-CH2-CH2*
rod-CH2-CH2* + nCH2=CH2 --> rod-CH2-CH2-(-CH2-CH2-)n-1-CH2-CH2 *
dodanie inhibitora przerywa reakcję łańcuchową. Inhibitor wiąże wodór .
rod-CH2-CH2-(-CH2-CH2-)n-1-CH2-CH2 * - H* --> rod-CH2-CH2-(-CH2-CH2-)n-1-CH=CH2 + H-inhibitor
Przez dodanie różnych związków można drastycznie modyfikować proces polimeryzacji. Na przykład styren w obecności tetrachlorometanu CCl4 ulega wprawdzie polimeryzacji, ale otrzymany produkt ma mniejszą średnią masę cząsteczkową, a ponadto zawiera małe ilości chloru.
Polimeryzacja jonowa (kationowa lub anionowa) inicjowana jest przez jony wprowadzone do roztworu w postaci katalizatora.
W polimeryzacji kationowej katalizatorem są najczęściej jony wodorowe pochodzące od kwasów a w polimeryzacji anionowej zasada, którą są amidki lub wodorki metali I grupy lub związki metaloorganiczne (n-butylolit - CH3-CH2-CH2-CH2-Li).
W reakcji polimeryzacji jonowej podobnie jak reakcji polimeryzacji rodnikowej wyróżnia się następujące etapy;
incjowania
wzrostu łańcucha
zakończenia reakcji
Mechanizm polimeryzacji kationowej z udziałem kwasu - K
Mechanizm polimeryzacji z udziałem zasady -Z
Przykładem reakcji polimeryzacji kationowej jest otrzymywanie kauczuku butylowego
Inicjowanie
H+ + CH2=C(CH3)2 --> CH3-C+(CH3)2
Wzrost łąńcucha - mechanizm
Zakończenie łańcucha
Przykłady reakcji polimeryzacji anionowej z udziałem związku metaloorganicznego
Kierunki rozwoju tworzyw polimeryzacyjnych
Do roku 1953 niemal wszystkie procesy polimeryzacji winylowej o znaczeniu przemysłowym miały charakter wolnorodnikowy. Od tego czasu jednakże polimeryzacja jonowa zrewolucjonizowała dziedzinę produkcji polimerów a to za sprawą Karla Ziegla i Giulio Natty (nagroda Nobla), którzy opracowali katalizatory pozwalające kontrolować proces polimeryzacji.
Katalizatory Zieglera-Natty są kompleksami halogenków metali i związków metaloorganicznych.
Przykłady:
TiCl3-Et2AlCl, gdzie Et to grupa etylowa
AlR3-TiCl4, AlR3TiCl4, gdzie R to grupa alkilowa.
Zastosowanie katalizatorów
powoduje utworzenie liniowych cząsteczek polimeru
umożliwia kontrolę sterechemiczną
Reakcja polega na addycji nukleofilowej do podwójnego wiązania wegiel-węgiel monomeru, przy czym czynnikiem nukleofilowym jest fragment organiczny rosnącej cząsteczki związku metaloorganicznego, wykazujący charakter karbokationu. Metal przejściowy może ponadto tworzyć kompleks z elektronami (pi) monomeru (patrz reakcja) i w ten sposób "przytrzymywać" go w centrum reakcyjnym. Tak więc polimeryzacja prowadzi do włączania cząsteczek alkenu w miejsce wiązania między metalem a rosnącą grupą alkilową.
Przykładowo polietylen otrzymywany metodą wolnorodnikową ma strukturę rozgałęzioną, natomiast otrzymany z zastosowaniem katalizatorów Zieglera-Natty jest całkowicie pozbawiony odgałęzień. Takie nierozgałęzione cząsteczki dobrze pasują do siebie, mówi się więc, że polimer ma w dużym stopniu charakter krystaliczny a w rezultacie ma wyższą temperature topnienia, większą gęstość i większą wytrzymałość mechaniczną.
Przykładem kontroli sterechemicznej jest wykorzystanie katalizatorów do produkcji polipropylenu. Poprzez odpowieni dobór katalizatora, temperatury i rozpuszczalnika możemy otrzymywać polipropylen w trzech różnych postaciach
izotaktyczny - wszystkie grupy metylowe znajduja się jednej stronie rozciągniętego łańcucha
syndiotaktyczny - grupy metylowe rozmieszczone są naprzemiennie
ataktyczny - grupy metylowe rozmieszczone są w sposób przypadkowy (tworzywo jest miękkie)
Katalizatory umożliwiają również kontrolę stereochemii podwójnego wiązania węgiel - węgiel. Przy ich użyciu przeprowadzono polimeryzację izoprenu, uzyskując materiał identyczny z naturalnym kauczukiem.
Należy tutaj również wspomnieć o kopolimerach, tj. polimerach, które w tej samej cząsteczce zawierają dwa (lub więcej) rodzajów jednostek monometrycznych. Przykładem jest kopolimeryzacja styrenu z butadienem, akrylonitrylem, bezwodnikiem maleinowym.
Najważniejsze kopolimery
Monomer A |
Monomer B |
Kopolimer |
Zastosowanie |
H2C=CHCl |
H2C=CCl2 |
Saran |
błony filmowe, skóra |
H2C=CHC6H5 |
H2C=C-CH=CH2 |
SBR Butadien |
opony |
H2C=CHCN |
H2C=C-CH=CH2 |
Nitryl Butadien |
spoiwo |
H2C=C(CH3)2 |
H2C=C-CH=CH2 |
Butyl Butadien |
rury |
F2C=CF(CF3) |
H2C=CHF |
Viton |
uszczelki |
Metodą kopolimeryzacji możemy produkować materiały o właściwościach różniących się od właściwości wykazywanych przez każdy z odpowiednich homopolimerów
Przykład kopolimeru
Do najważniejszych polimeryzacyjnych tworzyw sztucznych należą:
Najważniejsze polimery
Nazwa |
Wzór |
Monomer |
Zastosowanie |
Polietylen |
- (CH2-CH2)n- |
etylen |
błony filmowe, plastikowe opakowania |
Polietylen |
-(CH2-CH2)n- |
etylen |
elektryczne izolacje |
Polipropylen |
-[CH2-CH(CH3)]n- |
propylen |
podobny do LDPE |
Polichlorek winylu |
- (CH2-CHCl)n- |
chlorek winylu |
instalacje rurowe, podłogi |
Polidichlorowinyl |
- (CH2-CCl2)n- |
1,1 dichloroetylen |
wykładziny, błony filmowe |
Polistyren |
-[CH2-CH(C6H5)]n- |
styren |
galanteria, styropian |
Poliakrylonitryl |
- (CH2-CHCN)n- |
akrylonitryl |
włókna (liny, żagle, ubiory |
Politetrafluoroetylen |
-(CF2-CF2)n- |
tetrafluoroetylen |
izolacje, uszczelki, aparatura chemiczna, pokrycie patelni |
Polimetakrylanmetylu |
- [CH2-C(CH3)CO2CH3]n- |
metakrylanmetylu |
szyby, ozdoby, soczewki |
Polioctan winylu |
- (CH2-CHOCOCH3)n- |
octan winylu |
kleje, lakiery, farby |
cis-Poliizopren |
-[CH2-CH=C(CH3)-CH2]n- |
isopren |
potrzeby wulkanizacyjne |
Polichloropren (cis + trans) |
-[CH2-CH=CCl-CH2]n- |
chloropren |
uszczelki, kable, węże |
Polietylen (-CH2-CH2-)n powstaje przez polimeryzację taniego i łatwo dostępnego etylenu.
nCH2=CH2 --> (-CH2-CH2-)n
Znaczne ilości polietylenu używane są do wyrobu folii, służących do wyrobu opakowań oraz do produkcji worków. Część produkcji polietylenu zużywana jest do celów przemysłu elektrotechnicznego (izolacja kabli), radiowego i elektronicznego. Kwasoodporne rury polietylenowe stosowane są na szeroką skalę w przemyśle chemicznym a także w budownictwie jako rury wodociągowe. Z polietylenu wytwarza się artykuły gospodarstwa domowego, butelki, wanienki i zabawki.
Polipropylen (-CH2-CH(CH3)-)n przewyższa polietylen pod względem wytrzymałości mechanicznej i odporności termicznej i z tego względu jest również produkowany na dużą skalę
Polichlorek winylu (-CH2-CHCl-)n. Otrzymywany jest przez polimeryzację chlorku winylu.
Tworzywa sztuczne wytwarzane z polichlorku winylu spotykane są w handlu w dwu zasadniczych postaciach jako
PCW twardy (zwany winidurem)
PCW miękki
PCW zmiękczony stosuje się do produkcji obrusów, ubrań ochronnych, rękawiczek, węży do wody i płynów, różnych opakowań przemysłowych i spożywczych.
Polichlorek winylu twardy stosuje się do produkcji opakowań grubościennych, jak sztywne balony, beczki, pudła i pudełka, słoiki, butelki itp. Ponadto z tworzyw tych wyrabia się różne rury, wykładziny podłogowe, zabawki itp.
Polistyren (-CH2-CH(C6H5)-)n jest polimerem styrenu.
Mechanizm rodnikowy
Mechanizm jonowy
Jest to reakcja otrzymywania polistyrenu z udziałem katalizatora metaloorganicznego.
Z tworzywa polistyrenowego wyrabia sie głównie przedmioty galanteryjne a także kubki, talerze, miednice, grzebienie, guziki, skrzynki. Część produkcji polistyrenu przerabia się na bardzo lekką, sztywną piankę zwaną styropianem. Może być ona stosowana do izolacji cieplnej w lodówkach i chłodnicach, a także w budownictwie.
Odpowiednio przygotowane tworzywa polistyrenowe nadają się do wyrobu kafelków do wykładania ścian w kuchniach i łazienkach, do pokrywania półek i stołów, a także do krycia dachów.