Rozpiór-(Abramis ballerus) - Zope

Rozpiór, leszcz siny, siniec (Abramis ballerus)
- gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych.Występuje w jeziorach i rzekach zlewisk Morza Północnego i Bałtyckiego oraz w europejskiej części zlewisk Morza Czarnego, Azowskiego i Kaspijskiego.Ciało bocznie spłaszczone, wygrzbiecone. Otwór gębowy w położeniu końcowym. Grzbiet ciemnozielony, boki srebrzyste, brzuch i płetwy jasne. Ciemne końce płetw nieparzystych. Osiąga maksymalnie 35 cm długości i blisko 1 kg wagi. Przebywa głównie w strefie pelagialnej jezior i w strefie bentopelagialnej rzek. Żywi się planktonem. Tarło odbywa wiosną (kwiecień, maj) w górze rzek.
Okres ochronny - 15.03 do 31.05
Wymiar ochronny - 25 cm

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

SANDACZ (walleye)

Rekord Polski - 15,60kg
Złoty Medal - 9,00kg
Srebrny Medal - 7,00kg
Brązowy Medal - 5,00kg
Wymiar ochrony do - 45 cm Okres ochronny od - 01.01 do 31.05

Limit dzienny - 3 szt łącznie z : amurem,boleniem,brzaną,karpiem,lipieniem,pstrągiem potokowym,szczupakiem

Pochodzenie: Zamieszkuje duże, czyste zbiorniki zlewiska Morza Bałtyckiego, Kaspijskiego i Czarnego. Spotykany na głębokościach od 2 - 30 m. W Polsce występuje na obszarze całego kraju.
Ciało krępe, wydłużone, szczupakowate, z szarobrązowym lub szarozielonym grzbietem, boki srebrzystozielone pokryte ciemnymi, poprzecznymi smugami. Na płetwie grzbietowej i ogonowej ciemne, regularnie rozmieszczone plamki. Pysk długi, spiczasty z szerokim otworem gębowym.
Dorasta do 1,3 m, osiągając do 23 kg. Przeciętna masa odławianych sandaczy wynosi 3 - 5 kg.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Szczupak pospolity (Esox lucius) - Pike - drapieżna ryba z rodziny szczupakowatych. Żyje w wodach słodkich oraz w słonawych wodach Bałtyku. Osiąga długość do 1,5 m i masę do około 35 kg. Okazy ponad 15-20 kg są rzadkie. Zęby szczupaka są skierowane do środka i bardzo ostre. Linia boczna wyraźnie widoczna, biegnie od płetwy ogonowej, aż do pokryw skrzelowych. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko. Roczny szczupak może ważyć co najwyżej kilogram. Jest świetnie przystosowany do życia wodnego drapieżnika, normalnie nie jest aktywnym myśliwym, choć zalicza się do najbardziej drapieżnych ryb. Czyha w ukryciu między roślinami wodnymi i czeka na przepływającą zdobycz. Większe osobniki mogą aktywnie gonić ławice ryb (na przykład śledzi) w strefie pelagicznej dużych jezior albo Bałtyku. Szczupak wybiera ryby często występujące w jego ekosystemie i dostatecznie duże, „żeby były warte wysiłku”. Wśród szczupaków częstym zjawiskiem jest kanibalizm. Mięso szczupaka jest wysoko cenione, szczególnie w Europie środkowej i południowej, trudne jednak do porcjowania w taki sposób, by uniknąć pozostawienia w mięsie ości. Popularna ryba wśród wędkarzy sportowych ,którego łowią na przynęty naturalne (na żywca) i sztuczne (woblery ,rippery, "blachy" obrotowe, wahadłowe i inne ) Najpopularniejszą metodą połowu jest spining. Wędkarzy podczas połowu szczupaka obowiązują okresy i wymiary ochronne zgodnie z regulaminem PZW. W ostatnich latach liczebność szczupaka w polskich wodach wyraźnie się zmniejszyła ze względu na nieracjonalną gospodarkę rybacką (rybaków nie obowiązują okresy i wymiary ochronne ryb) i kłusownictwo. OKRES OCHRONNY: w rzekach i zbiornikach zaporowych od 1 stycznia do 30 czerwca w pozostałych wodach od 1 stycznia do 30 kwietnia WYMIAR OCHRONNY - 45 cm Limit dzienny - 3 sztuki (łącznie z amurem białym, boleniem, brzaną, lipeniem, pstrągiem potokowym, brzaną i sandaczem) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

Sum-(Silurus glanis) -Wels catfish

Sum europejski (Silurus glanis) - duża ryba z rodziny sumowatych. Spokrewniony gatunek sum Arystotelesa.Zamieszkuje rzeki zlewiska Bałtyku, Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego po Ren. Introdukowany we Francji, Włoszech oraz na Półwyspie Iberyjskim.Największa ryba słodkowodna Europy. Osiąga długość ponad 2 m i wagę ponad 100 kg. Ciało długie pozbawione łusek głowa duża, otwór gębowy duży silnie uzębiony. Nad górną szczęką znajdują się dwa długie, a pod dolną cztery krótkie wąsy. Płetwa grzbietowa jest silnie zredukowana, posiada tylko 3-5 promieni natomiast płetwa odbytowa jest bardzo długa i sięga prawie do zaokrąglonej płetwy ogonowej. Ogon bardzo długi stanowi 3/5 długości ciała. Oczy małe, nozdrza zakończone krótkimi mięsistymi rurkami.
Ubarwienie zależy od środowiska. Grzbiet jest ciemny lub prawie czarny, czasem z zielonkawym, niebieskawym lub brązowawym odcieniem. Boki ciemnożółtawobiałe z wyraźnym szarobrązowym marmurkowym wzorem, brzuch szarobiały z ciemnymi nieregularnymi plamami. Czasami występują czerwonookie osobniki albinotyczne. Dożywa ponad 30 lat.Występuje głównie w rzekach i zbiornikach zaporowych w jeziorach sporadycznie. Aktywny zazwyczaj po zmroku, dzień spędza leżąc nieruchomo na dnie w głębokich miejscach o spokojnym przepływie. Jest samotnikiem chociaż czasem żeruje w grupach. Jest wybitnie ciepłolubny. Zimą nie żeruje.Wybitny drapieżnik. Poluje na ryby różnych gatunków, jest kanibalem. Wbrew pozorom większość zdobyczy to niewielkie rybki o długości kilkunastu centymetrów.Dojrzałość płciową osiąga w wieku 3-6 lat. Tarło odbywa się w czerwcu czasem w lipcu w temperaturze około 20 °C. Ikra składana jest na roślinach, samica buduje gniazdo i składa do niego około 500 tys. ziaren ikry, której pilnuje samiec. Wylęg następuje po 3-4 dniach. Okres larwalny kończy się po około 21 dniach. W siódmym roku życia sum osiąga metr długości, a w wieku 15 lat mierzy około 150 cm. Żyje około 30 lat.Największe znaczenie gospodarcze posiada w rejonie Morza Czarnego. Wędkarze łowią go przede wszystkim na żywca lub martwą rybkę, z gruntu lub na spławik oraz na spinning.

* okres ochronny: o w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty do granicy z wodami morskimi od 1 marca do 31 maja o w pozostałych wodach od 1 listopada do 30 czerwca.
* wymiar ochronny: 70 cm

• limit połowu: 1 szt. dziennie
  Rekord Polski 88 kg

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Sumik karłowaty -(Ameiurus nebulosus) -Brown bullhead

Sumik karłowaty (Ameiurus nebulosus) - gatunek słodkowodnej, drapieżnej ryby sumikowatej, w Polsce bardziej znany pod nazwą synonimiczną Ictalurus nebulosus oraz kolczak, kanadaj, sumik kanadyjski.
Poławiany i hodowany gospodarczo, poławiany przez wędkarzy, prezentowany w akwariach publicznych.występuje - Ameryka Północna, w wielu krajach introdukowany, również w Polsce, gdzie obecnie występuje licznie, czasami masowo. Spotykany w wodach wolno płynących i stojących, nad miękkim podłożem, rzadziej w wodach słonawych.Osiąga długość ok. 30 cm, maksymalnie 55 cm. Żywi się mięczakami, owadami, pijawkami, planktonem, ikrą i małymi rybami. Wykazuje dużą odporność na niski poziom tlenu, wysoki poziom dwutlenku węgla oraz zanieczyszczeń, a także na podwyższoną temperaturę wody.

Nie posiada wymiaru oraz okresu ochronnego
Limit dzienny połowu wynosi 5 kilogramów

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tajmień, tajmen (Hucho taimen)

słodkowodna ryba, największa i najstarsza z rodziny łososiowatych (Salmonidae), czasami klasyfikowana pod nazwą
Hucho hucho taimen jako podgatunek głowacicy. Wysoko ceniona w wędkarstwie sportowym.Występuje w dorzeczu górnej Wołgi, Uralu i Peczory. Licznie pojawia się także w rzekach Syberii oraz w rzece i dorzeczu Amuru. Kuzyn głowacicy, różni się od niej liczbą wyrostków skrzelowych na pierwszym łuku skrzelowym (głowacica ma 16, a tajmień 11 bądź 12), osiąga również większe rozmiary (może dorastać do 2 metrów i ważyć 100 kg). Samce przed tarłem stają się bardziej jaskrawe, a dolna część płetwy grzbietowej i płetwa odbytowa stają się pomarańczowo czerwone.Na podstawie badań populacji w Wusuli River (2002, 2003) w Chinach uznana za gatunek zagrożony.W języku polskim Hucho taimen spotykana jest pod dwiema nazwami - tajmień i tajmen. Tajmen jest odzwierciedleniem łacińskiej nazwy, a dokładniej epitetu gatunkowego taimen, w kręgach zoologów i językoznawców uważanym za właściwą nazwę zwyczajową. Natomiast w powszechnym użyciu, również w literaturze - zarówno wędkarskiej, popularno-naukowej jak i specjalistycznej - stosowana jest nazwa tajmień wywodząca się z jęz. rosyjskiego (таймень)
Źródła

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tołpyga biała -(Hypophthalmichthys molitrix)-Silver carp

Tołpyga biała (Hypophthalmichthys molitrix) - słodkowodna ryba z rodziny karpiowatych. Ceniona z powodu smacznego mięsa. Występowanie: Chiny i wschodnia Syberia, gatunek introdukowany w wielu krajach, również w Polsce(sprowadzona w 1964r.licznie występuje w jeziorach i stawach Wielkopolski i Zachodniopomorskiego występuje na  Mazurach), w celu regulowania nadmiernego wzrostu fitoplanktonu.Ciało

krępe, wydłużone, bocznie spłaszczone, pokryte bardzo drobnymi łuskami. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Oczy położone poniżej linii symetrii ciała. Grzbiet ciemnoszary, boki i głowa zielonoszare, brzuch srebrzysty, płetwy parzyste żółtawe. Między płetwami piersiowymi a odbytową ostry, pozbawiony łusek
 kil.
Limit dzienny -5 kg jeśli masa tołpygi przekracza 5 kg - 1 sztuka

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tołpyga pstra -(Aristichthys nobilis)-Bighead carp

Północną granicą występowania tego gatunku jest system wodny Rzeki Żółtej. Tołpyga pstra ma rzadszy aparat filtracyjny niż tołpyga biała, więc jej głównym pokarmem jest zooplankton. Podobnie jak pozostałe ryby roślinożerne (czyli amur biały i tołpyga biała) ma niskie wymagania tlenowe. Tołpyga pstra osiąga masę do około 40 kg.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ukleja -(Alburnus alburnus)-Bleak

Ukleja (Alburnus alburnus) - ryba zaliczana do rodziny karpiowatych, zamieszkująca rzeki i jeziora Europy od Francji po Wołgę, występująca również w strefie przybrzeżnej Morza Bałtyckiego.Osiąga 10-20 cm długości oraz 10-40 g wagi. Ciało wydłużone, spłaszczone bocznie. Łuski delikatne, łatwo odpadające, o intensywnym, srebrzystym ubarwieniu. Ukleja żyje zazwyczaj gromadnie, żywi się planktonem oraz owadami i ich larwami. Tarło odbywa w strefie przybrzeżnej jezior lub w rzekach, w odcinkach płytkich, o kamienistym dnie, od maja do czerwca. Samica składa od 3000 do 10 000 jaj.
* jest naturalnym pokarmem wielu gatunków ryb drapieżnych
* bywa stosowana przez wędkarzy jako naturalna przynęta * poławiana masowo w celach konsumpcyjnych
* srebrzyste łuski uklei stanowiły do niedawna surowiec do pozyskania guaniny, tzw. "essence d'Orient", używanej do wyrobu masy perłowej oraz sztucznych pereł (dla uzyskania 1 kg guaniny przerabiano ok. 4 t uklei).
Limit dzienny- 5 kg

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Węgorz-(Anguilla anguilla L.)-Eel

ryba z rodziny węgorzowatych (Anguillidae), rzędu węgorzokształtnych (Anguilliformes).Występuje w rzekach i jeziorach Europy Zachodniej i Środkowej, w południowo-wschodniej i środkowej części Oceanu Atlantyckiego i we wszystkich morzach europejskich.Ubarwienie najczęściej ciemne, czasem niemal całkowicie czarne, spód srebrzysty lub żółtawobiaławy. Skóra węgorza pokryta jest grubą warstwą śluzu. Łuski są drobne, elipsoidalne, głęboko osadzone. Nie posiada płetw brzusznych.Osiąga od 100 do 150 cm długości. Samce są mniejsze od samic i osiągają długość od 50 do 70 cm (tzw. sznurówki). Największy węgorz złowiony dotąd w Polsce ważył 6,8 kg (w Anglii 5,5 kg).Żywi się głównie fauną denną (bezkręgowce) i drobnymi rybami, potrafi połykać zdobycz stosunkowo dużych rozmiarów. Jest zawziętym prześladowcą raków podczas linienia.Węgorz jest aktywny nocą. Przed osiągnięciem dojrzałości płciowej żyją w wodach śródlądowych - samice w głębi lądu, samce w zasięgu wód słonawych. Dorosłe osobniki wędrują z wód słodkich do morza (wędrówka katadromiczna).Spływ węgorzy podejmujących wędrówkę rozrodczą zaczyna się wiosną i trwa do jesieni. Dostają się do Morza Sargassowego i tam na głębokości 400-1000 metrów odbywają tarło. Osobniki dorosłe po tarle giną. Larwy węgorza, zwane leptocefalami, unoszone są przez Prąd Zatokowy (Golfstrom) w kierunku wschodnim i po upływie 2-3 lat docierają do przybrzeżnych wód europejskich, skąd następnie wpływają do rzek, głównie na terytoriach Francji i Anglii. W czasie wędrówki leptocefale rosną, aż osiągną ok. 7 cm długości. W wodach słodkich przebywają zazwyczaj od 6 do 10 lat, niektóre osobniki nawet do 20-tu.I jest bardzo ladną rybą.
Nie posiada okresu ochronnego
Wymiar ochronny -40cm
Limit dzienny - 4 sztuki łącznie z sieją i linem

Wzdręga-(Scardinius erythrophthalmus )-Rudd

Wzdręga inaczej krasnopióra lub Królowa Mazur (Scardinius erythrophthalmus (L., 1758) syn. Notemigonus crysoleucas roseus) - ryba z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), często mylona z płocią.
Wzdręga bywa również nazywana krasnopiórką. Występowanie: wody całej Europy. Preferuje nizinne, wolno płynące rzeki lub jeziora.
* płetwa grzbietowa przesunięta za linię płetw brzusznych
* otwór gębowy wyraźnie skierowany ku górze
* jaskrawoczerwone ubarwienie płetw
* żółto-złota łuska u dorosłych osobników
* w sprzyjających warunkach dorasta do 40 cm i ponad 1 kg.
Wymiar ochronny - 15 cm
Limit dzienny- 5 kg

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

---