METODY OCENY ODPORNOŚCI

KOMÓRKOWEJ I HUMORALNEJ

Klasyfikacja badań laboratoryjnych:

- te, które mają zasadnicze znaczenie dla

diagnostyki i monitorowania;

- są użyteczne dla klasyfikacji chorób lub

zaburzeń o różnych powikłaniach;

- są przedmiotem zainteresowania naukowego;

badania są bezużyteczne gdy zleca się w

niewłaściwych okolicznościach

Badania laboratoryjne różnią się czułością i swoistością.

Czułość badania wyznacza odsetek osób chorych u, których uzyskano wynik dodatni.

Wynik ujemny właściwego badania o bardzo wysokiej czułości można wykorzystać do wykluczenia choroby.

Swoistość badania wyznacza odsetek osób nie chorujących na daną chorobę, u których wynik badania jest ujemny.

Do oceny funkcji układu odpornościowego typu komórkowego stosuje się dwa rodzaje testów:

1) z wykorzystaniem metody cytometrii przepływowej i różnych przeciwciał monoklinalnych:

1. oznaczanie fenotypu komórek immunologicznie kompetemtmych;

2. oznaczanie ilości tych komórek;

2) Ocena funkcji poszczególnych subpopulacji komórek w warunkach in vitro

Subpopulacje limfocytów oraz inne komórki układu odpornościowego są identyfikowane w cytometrze przepływowym, który wykorzystuje pomiar fluorescencji przez znakowane komórki.

Wiązka światła emitowana przez laser jest odbierana przez czujniki światła.

Światło jest emitowane przez wzbudzony barwnik na powierzchni komórki i wykrywany przez czujniki i analizowany przez program komputerowy.

Identyfikacja komórek jest analizowana biorąc pod uwagę ich wielkość i ziarnistość.

Zostaje określony zakres normy dla poszczególnych komórek oceniany w różnych grupach wiekowych zdrowych ludzi.

Ocena funkcji poszczególnych subpopulacji limfocytów (metoda izotopowa)

1. limfocyty T:

- odpowiedź proliferacji limfocytów z

mitogenami:

OKT3 - przeciwciało monoklonalne;

PHA - fitohemaglutynina

PWM - mitogen szkarłatni

Con A - konkawalina A

PMA - octan myrystynianu forbolu

2. limfocyty B:

- odpowiedź proliferacyjna limfocytów

w hodowli:

LPS - liposacharyd

PWM - mitogen szkarłatni

Ocena czynności komórek fagocytujących (neutrofile, monocyty)

test z błękitem nitrotetrazolowym (nitroblue tetrazolium - NBT) mierzy zdolność komórek fagocytujących do pochłaniania i redukowania żółtego błękitu nitroterazolowego do błękitnego kryształu wewnątrzkomórkowego.

Komórki wielojądrzaste zawierające błękitne kryształy można zobaczyć i policzyć w mikroskopie.

Test ten ma zasadnicze znaczenie dla wykluczenia choroby ziarniniakowej.

Granulocyty:

Wybuch tlenowy można mierzyć przez redukcję dihidrorodaminy (DHR).

Aktywacja granulocytów DHR powoduje tworzenie aktywnych rodników tlenowych, które wchodzą do reakcji z DHR.

Następstwem tego jest zwiększenie fluorescencji, którą można mierzyć metodą cytometrii przepływowej.

W przewlekłej chorobie ziarniniakowej sprzężonej z płcią nosicielki wykazują obecność dwóch populacji komórek

- reagującej z DHR;

- nie reagującej z DHR.

N.p. neutrofile chorych chłopców nie reagują z DHR.

---