Numer ćwiczenia:
23 |
Temat ćwiczenia:
Wygaszanie fluorescencji. |
Data wykonania doświadczenia: 16.12.08r. |
|
|
Data oddania sprawozdania: 07.01.09r. |
Grupa: C2 |
Imię i nazwisko: Katarzyna Sarnek
|
Nazwisko sprawdzającego: dr A. Karewicz |
Uwagi: |
Ocena:
|
1. Cel doświadczenia:
Celem przeprowadzonego doświadczenia było wyznaczenie stałej wygaszania fluorescencji antracenu przez cząsteczki jodku potasu na podstawie pomiaru natężenia fluorescencji za pomocą spektrofotometru.
2. Przebieg doświadczenia:
Wykonanie:
● Sporządzono 100 cm3 0,5M roztworu KI w metanolu przez rozpuszczenie 8,30 g KI w kolbie na 100 cm3 i dopełnienie metanolem do kreski.
● Sporządzono po 10 cm3 roztworów antracenu o stężeniach: 1·10-4 oraz 5·10-6 mol/dm3 przez rozcieńczenie metanolem roztworu wyjściowego o stężeniu 5·10-4 mol/dm3.
● Następnie zarejestrowano widma absorpcyjne sporządzonych roztworów na spektrofotometrze UV - VIS używając metanolu jako roztworu odniesienia.
● Na podstawie zarejestrowanych widm absorpcyjnych wybrano długość fali światła wzbudzonego - = 365 nm przy której dokonano pomiarów natężenia fluorescencji.
● Sporządzono po 10 cm3 roztworów o stałym stężeniu antracenu (5⋅10-5M)
i stężeniach KI równych: 0.01, 0.03, 0.05, 0.075, 0.10, 0.15, 0.20, 0.30, 0.40 M oraz roztwór o stężeniu antracenu 5⋅10-5M nie zawierający KI.
● Skalibrowano spektrofotometr ustawiając wskazówkę miernika na 0% dla czystego metanolu i 100% dla roztworu antracenu o stężeniu 5⋅10-5M nie zawierającego KI.
● Za pomocą spektrofotometru dokonano pomiarów natężenia fluorescencji dla pozostałych roztworów.
3. Zestawienie wyników:
Stężenie KI [mol/dm3] |
Wskazanie miernika J [%] |
0,000 |
100 |
0,010 |
79 |
0,030 |
61 |
0,050 |
52 |
0,075 |
44 |
0,100 |
39 |
0,150 |
27 |
0,200 |
20 |
0,300 |
17 |
0,400 |
12 |
4.Opracowanie wyników:
Przejścia elektronowe według notacji Clara i Platta.
Zaznaczono na zarejestrowanych widmach absorpcyjnych antracenu.
Rodzaj przejścia elektronowego |
λ [nm] |
Oznaczenie według notacji Platta |
Oznaczenie według notacji Clara |
S0→S2 |
251 nm |
1Bb |
β |
S0→S1 |
375 nm |
1La |
p |
Diagram Jabłońskiego
Energia stanów wzbudzonych
Skorzystano ze wzoru:
, który wyprowadzono z
oraz
gdzie: h - stała Plancka =6,63·10-34[J·s]
c - prędkość światła = 3·108 [m/s]
λ - długość fali, dla której zaobserwowano przejście
λ=251 ·10-9m → E = 7,924 · 10-19 [J] = 4,953 [eV]
λ=323 ·10-9m → E = 6,158 · 10-19 [J] = 3,849 [eV]
λ=339 ·10-9m → E = 5,867 · 10-19 [J] = 3,667 [eV]
λ=356 ·10-9m → E = 5,587 · 10-19 [J] = 3,492 [eV]
λ=375 ·10-9m → E = 5,449 · 10-19 [J] = 3,406 [eV]
Stosunek J0/J.
Wartość J0/J obliczono korzystając ze wzoru: J°/J = 100/J
Wyniki obleczeń zestawiono w tabeli:
Stężenie KI [mol/dm3] |
J0/J |
0,000 |
1,00 |
0,010 |
1,27 |
0,030 |
1,64 |
0,050 |
1,92 |
0,075 |
2,27 |
0,100 |
2,56 |
0,150 |
3,70 |
0,200 |
5,00 |
0,300 |
5,88 |
0,400 |
8,33 |
Wykres zależności J0/J od stężenia substancji wygaszającej
Stała wygaszania fluorescencji przez cząsteczki KI
Skorzystano z równania Sterna - Volmera:
oraz przyjęto, że czas życia fluorescencji antracenu 0f = 0,6 ns , który to dany jest wzorem:
Po podstawieniu 0f do równania Sterna - Volmera otrzymujemy:
ponieważ stosunek J0/J jest równy
/
, a zatem:
Po przekształceniu powyższego wzoru otrzymujemy wyrażenie na stałą szybkości wygaszania fluorescencji kq:
.
Na podstawie wzoru oraz wykresu zależności J0/J od stężenia substancji wygaszającej wyliczono, że
kq = 2,98 · 109 [ mol-1dm3s-1]
5. Dyskusja wyników:
W wyniku przeprowadzonego doświadczenia wyznaczono stałą wygaszania fluorescencji antracenu przez cząsteczki jodku potasu. Obliczona na podstawie doświadczenia stała nie jest wolna od błędów i prawdopodobnie różni się od tablicowej. Uzyskany wynik zawiera błędy które mogą wynikać z nieprecyzyjnego sporządzania roztworów bądź błędnego odczytu natężenia fluorescencji.
Na podstawie zarejestrowanych widm absorpcyjnych określono długości fali odpowiadające maksimom, a następnie z tych danych obliczono różnice energii pomiędzy poziomem S0 a kolejnymi poziomami oscylacyjnymi stanu S1. Z obliczonych wyników wykreślono schematycznie diagram Jabłońskiego.