Wydział EAIiE |
Mirosław Butryn Bartłomiej Jarnota Bartosz Borowicz Grzegorz Gurdziel Bartłomiej Bogacki Łukasz Gawlik |
Zabezpieczenia |
Ćwiczenie nr 4 |
Data wykonania: 17 X 2003 r. |
Temat: Przekaźniki ziemnozwarciowe kierunkowe. |
Rok IV |
I. Cel ćwiczenia
Za zadanie mieliśmy poznać budowę, przeznaczenie oraz sposoby badania wybranych przekładników ziemnozwarciowych kierunkowych.
Wyznaczaliśmy charakterystyki dla przekaźników o nazwach RPoH oraz RTEst-13.
II. Wprowadzenie
Przekaźniki ziemnozwarciowe kierunkowe należą do przekaźników kątowych - dwuwielkościowych - używanych w układach elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej (EAZ) do zabezpieczania linii i urządzeń SN i WN.
Są to przekaźniki pomiarowe, stosowane zwykle w układach kierunkowych, których wielkością pomiarową jest kąt fazowy między dwiema wielkościami zasilającymi sinusoidalnie przemiennymi.
Stosowane są w takich układach zabezpieczeń, w których selektywność działania można osiągnąć przez pomiar kąta dla określenia kierunku zwarcia. Powinien zadziałać wtedy, gdy kąt fazowy między dwiema wielkościami zasilającymi jest zawarty w określonym zakresie, tzw. zakresie rozruchowym kątów mieszczącym się między dwoma granicznymi kątami rozruchowymi.
Przekaźniki kątowe podzielić możemy na elektromechaniczne i statyczne.
Działanie przekaźników elektromechanicznych oparte jest na zasadach indukcyjnej, elektrodynamicznej lub indukcyjno-elektrodynamicznej. Ten typ przekaźników w ostatnich latach jest wypierany przez przekaźniki statyczne, których działanie oparte jest na póprzewodnikowych komparatorach fazy lub amplitudy.
III. Wykonanie ćwiczenia
Wyznaczenie kąta przesunięcia fazowego
pomiędzy wielkościami sterującymi badane przekaźniki.
Zasilanie badanych przekaźników odbyło się z dwóch niezależnych źródeł: prąd
z autotransformatora oraz napięcie z transformatorowego przesuwnika fazowego, wg poniższego schematu:
Rys.1. Schemat układu pomiarowego do wyznaczenia kąta przesunięcia fazowego.
Przed dokonaniem właściwych pomiarów musieliśmy wyznaczyć zależność umożliwiającą prawidłowy pomiar kąta fazowego dla ww. wartości.
Identyfikacja kąta przesunięcia fazowego odbyła się przy następujących wartościach prądu
i napięcia: I=5A i U=100V. Korzystając z transformatorowego przesuwnika fazowego TPF regulowaliśmy przesunięcie fazowe tak aby wartość wychylenia na watomierzu W była zerowa. Następnie odczytaliśmy wartości kąta wskazanego przez nastawniki jako α1 stanowiący ±90° kąta ϕ będącego przesunięciem fazowym między wartością prądu i napięcia.
Wyniosła ona α1=47°.
Ostatnim krokiem było wyznaczenie znaku przesunięcia fazowego pomiędzy prądem
i napięciem. Po zwarciu cewki prądowej watomierza W okazało się, że wychyla się on
w lewo, a więc znak przed „90” w poniższym działaniu jest dodatni:
gdzie α to wartość odczytywana z przyrządu pomiarowego podczas kolejnych
pomiarów.
Przekaźnik ziemnozwarciowy kierunkowy typu RPoX
Pomiary przeprowadzamy wg poniższego układu pomiarowego:
Rys. 2 Schemat układu pomiarowego do wyznaczanie ch-ki kątowej przekaźnika RPoH
W punkcie tym wykonujemy dwie serie pomiarów dla wartości napięcia U1=100V oraz U2=50V. Zmieniamy wartość prądu o 1 Amper w przedziale od 1 do 10 Amperów. Rejestrujemy wartości kątów przy których zapala się i gaśnie lampka (świecenie lampki oznacza stan aktywny przekaźnika (strefa działania), zaś zgaśnięta lampka sygnalizuje, że przekaźnik znajduje się w strefie niedziałania).
Oto wyniki naszych pomiarów:
U=100V U=50V
Ir [A] |
αzasw |
ϕ zasw |
α zgas |
ϕ zgas |
|
Ir [A] |
α zasw |
ϕ zasw |
α zgas |
ϕ zgas |
1 |
119 |
162 |
290 |
333 |
|
1 |
123 |
166 |
295 |
338 |
2 |
115 |
158 |
284 |
327 |
|
2 |
119 |
162 |
289 |
332 |
3 |
111 |
154 |
281 |
324 |
|
3 |
115 |
158 |
285 |
328 |
4 |
107 |
150 |
279 |
322 |
|
4 |
110 |
153 |
283 |
326 |
5 |
104 |
147 |
276 |
319 |
|
5 |
106 |
149 |
279 |
322 |
6 |
103 |
146 |
273 |
316 |
|
6 |
107 |
150 |
278 |
321 |
7 |
102 |
145 |
273 |
316 |
|
7 |
108 |
151 |
269 |
312 |
8 |
102 |
145 |
273 |
316 |
|
8 |
94 |
137 |
265 |
308 |
9 |
99 |
142 |
272 |
315 |
|
9 |
93 |
136 |
265 |
308 |
10 |
100 |
143 |
271 |
314 |
|
10 |
92 |
135 |
263 |
306 |
Oraz wynikające z nich charakterystyki:
Przekaźnik ziemnozwarciowy kierunkowy typu RTEst-13
Pomiary przeprowadzamy wg poniższego układu pomiarowego:
Rys. 3 Schemat układu pomiarowego do wyznaczanie ch-ki kątowej przekaźnika RTEst-13
W tej części ćwiczenia wykonujemy trzy serie pomiarów dla trzech różnych wartości prądu rozruchowego IOn oraz zawsze tej samej wartości napięcia U0 wynoszącego U0=100V.
Tak jak poprzedni zmieniamy wartość prądu o 1 Amper w przedziale od 1 do, tym razem, 8 Amperów. Rejestrujemy wartości kątów przy których zapala się i gaśnie lampka (świecenie lampki oznacza stan aktywny przekaźnika (strefa działania), zaś zgaśnięta lampka sygnalizu-je, że przekaźnik znajduje się w strefie niedziałania).
Oto wyniki naszych pomiarów:
IOn=2A
Ir [A] |
αzasw |
ϕ zasw |
α zgas |
ϕ zgas |
|
|
|
|
|
|
1 |
59 |
102 |
288 |
331 |
|
|
|
|
|
|
2 |
84 |
127 |
297 |
340 |
|
|
|
|
|
|
3 |
105 |
148 |
295 |
338 |
|
|
|
|
|
|
4 |
115 |
158 |
292 |
335 |
|
|
|
|
|
|
5 |
125 |
168 |
292 |
335 |
|
|
|
|
|
|
6 |
130 |
173 |
292 |
335 |
|
|
|
|
|
|
7 |
139 |
182 |
292 |
335 |
|
|
|
|
|
|
8 |
145 |
188 |
295 |
338 |
|
|
|
|
|
|
IOn=3A
Ir [A] |
α zasw |
ϕ zasw |
α zgas |
ϕ zgas |
|
|
|
|
|
|
1 |
90 |
133 |
250 |
293 |
|
|
|
|
|
|
2 |
102 |
145 |
242 |
285 |
|
|
|
|
|
|
3 |
114 |
157 |
279 |
322 |
|
|
|
|
|
|
4 |
123 |
166 |
282 |
325 |
|
|
|
|
|
|
5 |
132 |
175 |
284 |
327 |
|
|
|
|
|
|
6 |
119 |
162 |
285 |
328 |
|
|
|
|
|
|
7 |
143 |
186 |
287 |
330 |
|
|
|
|
|
|
8 |
149 |
192 |
290 |
333 |
|
|
|
|
|
|
IOn=5A
Ir [A] |
αzasw |
ϕ zasw |
α zgas |
ϕ zgas |
|
|
|
|
|
|
1 |
- |
- |
- |
- |
|
|
|
|
|
|
2 |
110 |
153 |
243 |
286 |
|
|
|
|
|
|
3 |
119 |
162 |
258 |
301 |
|
|
|
|
|
|
4 |
127 |
170 |
268 |
311 |
|
|
|
|
|
|
5 |
134 |
177 |
273 |
316 |
|
|
|
|
|
|
6 |
140 |
183 |
277 |
320 |
|
|
|
|
|
|
7 |
147 |
190 |
280 |
323 |
|
|
|
|
|
|
8 |
152 |
195 |
285 |
328 |
|
|
|
|
|
|
Oraz wynikające z nich charakterystyki:
IV. Wnioski
Powyższe wyniki, a szczególnie ich graficzne wizualizacje pokazują, że pomiary przeprowadzone zostały z małą dokładnością, bądź małą dokładność wykazują badane przekaźniki.
W naszej ocenie błędy te w głównej mierze wynikają z dwóch rzeczy:
niskiej dokładności wybranej przez nas metody pomiarowej
niedokładności rzeczywistej charakterystyki kątowej przekaźników.
Niestety rzeczywisty zakres rozruchowych kątów przekaźnika może się różnić od oczekiwanego wskutek błędów katowych, które w zależności od klasy jego dokładności mogą wynosić do 20%.
Ponadto w przekaźnikach tych występuje tzw. martwa strefa, która może być powodem brakującej reakcji zabezpieczenia. W celu uniknięcia tego zjawiska przy zwarciach niesymetrycznych stosuje się odpowiednie układy kojarzące prąd z napięciem pobranym przynajmniej z jednej z faz nieuszkodzonych.
5