POPYT- zapotrzebowanie na produkt turystyczny, dobra i usługi turystyczne, zgłaszane przez konsumenta, w danym okresie, przy danym poziomie cen.
133 czynniki kształtujące wielkość popytu.
CZYNNIKI
EKONOMICZNE
|
SPOŁECZNO-PSYCHOLOGICZNE
|
PODAŻOWE
organizatorzy podróży |
SPOŁECZEŃSTWO DZIELI SIĘ NA:
grupa skierowana na przeżycie [niski status ekonomiczny, obawa o bezpieczeństwo i utratę dochodów]
grupa skierowana na zewnątrz [grupa nie bojąca się przyszłości, utraty miejsca pracy; wiek 20-40lat, grupa pewna siebie, forma spędzania czasu wolnego jest uzależniona od mody i trendów, wysoki standard, mogą się pokazać i wyróżnić, maja wysokie dochody]
grupa skierowana do wewnątrz [przewodnimi motywami uprawiania turystyki są motywy poznawcze, realizują swoje wartości duchowe]
CZAS WOLNY- czynnik kształtujący zjawisko turystyki, jest to nadrzędny czynnik, który wpływa na decyzję o wyjeździe.
AKTYWNOŚĆ TURYSTYCZNA
Ze względu na rodzaj podróży
Rodzaje podróży |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
krajowe długookresowe |
11,2 |
11,4 |
11,2 |
18,6 |
10,3 |
krajowe krótkookresowe |
|
|
|
|
|
zagraniczne |
|
|
|
|
|
Ze względu na miejsce zakupu
|
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
wczasy kupione w biurach podróży |
5 |
4 |
4 |
6 |
5 |
4 |
4 |
5 |
3 |
wczasy zakładowe, związkowe, organizacje społeczne |
16 |
22 |
19 |
19 |
17 |
19 |
15 |
15 |
14 |
wyjazdy indywidualne bez żadnego pośrednictwa |
79 |
74 |
77 |
75 |
76 |
77 |
80 |
80 |
83 |
Ze względu na miejsce zamieszkania
Miejsce zamieszkania |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
wieś |
51 |
49 |
49 |
43 |
41 |
miasta do 20tyś.mieszkańców |
64 |
67 |
59 |
54 |
53 |
miasta 20tyś.- 100tyś. |
61 |
65 |
63 |
58 |
54 |
miasta ponad 100 tyś. |
67 |
60 |
69 |
68 |
60 |
Ze względu na wykształcenie
Wykształcenie |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
podstawowe |
42 |
49 |
49 |
45 |
40 |
38 |
zasadnicze zawodowe |
52 |
55 |
51 |
55 |
49 |
44 |
średnie |
58 |
67 |
67 |
68 |
64 |
58 |
wyższe |
75 |
80 |
77 |
81 |
80 |
77 |
Ze względu na wiek
Wiek |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
15 - 24 lata |
47 |
55 |
39 |
55 |
45 |
42 |
24 - 34 lata |
43 |
47 |
44 |
46 |
43 |
40 |
35 - 44 lata |
42 |
46 |
44 |
46 |
38 |
37 |
45 - 54 lata |
35 |
45 |
38 |
41 |
39 |
32 |
55 - 64 lata |
31 |
33 |
34 |
32 |
30 |
28 |
powyżej 64 lata |
25 |
28 |
28 |
26 |
21 |
19 |
Ze względu na porę roku [wyjazdy długookresowe]
Pory roku |
1999 |
2000 |
2001 |
wiosna |
16 |
13 |
13 |
lato |
53 |
57 |
61 |
jesień |
16 |
16 |
14 |
zima |
15 |
14 |
12 |
Ze względu na porę roku [wyjazdy krótkookresowe]
Pory roku |
1999 |
2000 |
2001 |
wiosna |
24 |
22 |
22 |
lato |
37 |
36 |
36 |
jesień |
23 |
24 |
24 |
zima |
16 |
18 |
18 |
Zjawisko popytu potencjalnego - zapotrzebowanie-na produkt turystyczny nie mający pokrycia w dochodach.
Przyczyny nie wyjeżdżania |
1999 |
2000 |
2001 |
Ze względu na poziom zamożności; nie stać nas |
44 |
50 |
54 |
Nie mam ochoty, nie jest mi to potrzebne |
8 |
7 |
8 |
Nie mogę zostawić domu bez opieki |
10 |
8 |
7 |
Nie wyjeżdżam ze względu na moją chorobę |
4 |
5 |
6 |
Nie mam z kim zostawić gospodarstwa rolnego |
7 |
6 |
5 |
Nie wyjechałem bo jestem w podeszłym wieku |
6 |
4 |
5 |
Rezygnuje z wyjazdu z powodu innych wydatków |
6 |
5 |
3 |
Braki - uzupełnić
Turyści ogółem |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
Typowa turystyka |
20 |
24 |
27 |
24 |
25 |
Odwiedziny krewnych, znajomych |
15 |
18 |
15 |
18 |
21 |
Interesy, służbowe |
33 |
26 |
24 |
25 |
26 |
Dorywcza praca |
3 |
2 |
1 |
3 |
1 |
Zakupy |
20 |
15 |
16 |
13 |
10 |
Cele religijne |
1 |
1 |
2 |
1 |
1 |
Odwiedziny miejsc pochodzenia |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 |
Tranzyt |
5 |
9 |
7 |
10 |
9 |
Inne cele |
1 |
3 |
6 |
5 |
6 |
Turyści ogółem |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
|||
Grupa zorganizowana przez biura podróży |
7 |
7 |
6 |
7 |
6 |
|||
Podróż samodzielna [przy udziale biur podróży] |
5 |
9 |
15 |
14 |
11 |
|||
Podróż w pełni samodzielna |
87 |
82 |
79 |
79 |
83 |
|||
Brak danych |
1 |
2 |
0 |
0 |
0 |
|||
Średnia długość pobytu[noclegi] |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
|||
1-3 noclegów |
46 |
44 |
52 |
48 |
46 |
|||
4-7 noclegów |
35 |
38 |
33 |
36 |
38 |
|||
8-28 noclegów |
19 |
17 |
14 |
15 |
15 |
|||
ponad 28 noclegów |
1 |
1 |
1 |
1 |
1 |
PODAŻ TURYSTYCZNA
PODAŻ - pewna ilość dóbr i usług, produktów oferowanych na sprzedaż, przy danej cenie [relacja między ilością produktu które są w stanie wytwórcy zaoferować w danym czasie a ceną danego produktu, towaru] przy założeniu, że inne czynniki kształtujące rynek nie ulegną zmianie.
Prawo podaży - wraz ze wzrostem cen podaż rośnie.
PODAZ TURYSTYCZNA - jest to ilość, liczba dóbr i usług turystycznych, jaką wytwórcy skłonni są wykonać, wytworzyć, przy danym poziomie cen lub wartości pieniądza w stosunku do zagranicy.
Podaż turystyczna = produkt turystyczny [dobra i usługi turystyczne]
Podaż jest tworzona przez następujący układ czynników:
atrakcje i środowisko miejsca docelowego
infrastruktura i usługi miejsca docelowego
dostępność miejsca docelowego
wizerunek miejsca docelowego
cena miejsca docelowego
ZBIÓR PODAŻY PIERWOTNEJ I ZBIÓR PODAŻY WTÓRNEJ
[ELEMENTY]
- rzeczywistość przyrodnicza instytucje i urządzenia infrastruktury turyst.
[naturalne walory turystyczne; - hotelarstwo
dobra wolne, kapitał potencjalny, - gastronomia
kapitał ukryty] - urządzenia wypoczynkowe
- pośrednictwo i organizacja podróży
- stosunki społeczno-kulturalne
[zabytki, tradycje, język, kultura]
- urządzenia infrastruktury ogólnej
[transport, gospodarka komunalna]
CECHY SPECYFICZNE PODAŻY TURYSTYCZNEJ
fakt, że popyt turystyczny musi przybyć do miejsca występowania podaży [jakiś kraj nie przyjedzie do nas]
nierozdzielność podaży turystycznej [jednoczesne występowanie produkcji i konsumpcji]. Większość usług świadczonych w obecności turysty; obsługa na rzecz klienta, turysty.
brak elastyczności podaży w stosunku do dużej elastyczności popytu turystycznego
wysoka kapitałochłonność, wysoki udział kosztów stałych.
polityka turystyczna państwa CZYNNIKI
transport [ELEMENTY]
baza noclegowa PODAŻOWE
organizatorzy podróży kształtują
1. POLITYKA TURYSTYCZNA PAŃSTWA
to oddziaływanie państwa na rozwój turystyki poprzez:
stosunki polityczne
formalności graniczne
regulacje rządowe
regulacje prawne [np. dotyczące ochrony konkurencji,
ochrona prawna konsumenta,
ochrona środowiska naturalnego,
regulacje podatkowe np. VAT.]
regulacje podatkowe
opracowanie planów rozwoju turystyki i wkomponowanie ich w plany ogólnego rozwoju społecznego
PLAN ROZWOJU TURYSTYKI W POLSCE 2001 - 2006
doskonalenie prawa w zakresie turystyki
dostosowanie prawa do standardów europejskich
OGRANICZENIA W ROZWOJU TURYSTYKI, WYNIKAJĄ ZE:
słabej pozycji konkurencyjnej polskiego produktu turystycznego na rynku międzynarodowym
zbyt mała podaż usług turystycznych na rynku [w niektórych segmentach np. hotele w Warszawie, nie ma 1*, 2*, 3* brak schronisk młodzieżowych]
słaba dostępność jakości usług turystycznych oraz niski poziom obsługi
niska jakość usług transportu pasażerskiego i komunikacji miejskiej
2. TRANSPORT
to główny czynnik wpływający na rozwój i wielkość popytu.
CZYNNIKI [ZWIĄZANE Z TRANSPORTEM] PODAŻOWE:
udział poszczególnych transportów w obsłudze ruchu turystycznego
wielkość wskaźnika motoryzacji indywidualnej na konkretnym rynku
stan i zagospodarowanie infrastruktury drogowej
powiązanie sieci transportowej między regionami wysyłającymi i przyjmującymi turystów
polityka taryfowa poszczególnych gałęzi transportu, szczególnie transport lotniczy
przepustowość granicznych punktów kontroli
konkurencyjność poszczególnych gałęzi transportu, uwzględniającego odległość i czas podróży
BAZA NOCLEGOWA JAKO MIERNIK PODAŻY
Klasyfikacja Baza noclegowa wg WTO
hotelarska uzupełniająca
- hotele -pozostałe obiekty
- motele
- pensjonaty
Turystyczny obiekt noclegowy: KAŻDY OBIEKT, W KTÓRYM REGULARNIE LUB SPORADYCZNIE NOCUJĄ TURYŚCI.
TURYSTYCZNE OBIEKTY
ZAKWATEROWANIA ZBIOROWEGO
hotele i inne obiekty inne obiekty
obiekty hotelarskie specjalistyczne zakwaterowania zbiorowego
TURYSTYCZNE ZAKŁADY ZBIOROWEGO ZAKWATEROWANIA - są to obiekty noclegowe, które oferują podróżnemu nocleg w pokoju lub w innym pomieszczeniu, lub miejscu, przy czym liczba miejsc musi być większa niż pewne określone minimum, wszystkie miejsca w obiekcie muszą podlegać jednolitemu zarządowi na zasadach komercyjnych, nawet jeśli nie ma on charakteru dochodowego.
HOTELE I INNE OBIEKTY HOTELARSKIE to obiekty podzielone na pokoje, których liczba przekracza określone minimum, podlegające jednemu zarządowi i świadczące pewne usługi, w tym usługi w pokojach, codzienne słanie łóżek i mycie urządzeń sanitarnych.
Do hoteli i innych obiektów hotelarskich zalicza się:
hotele
motele
pensjonaty
OBIEKTY SPECJALISTYCZNE I INNE OBIEKTY ZAKWATEROWANIA ZBIOROWEGO to obiekty przeznaczone dla turystów, mogą być niedochodowe, podlegają jednemu zarządowi i świadczą pewne minimum usług [bez codziennego słania łóżek]
INNE OBIEKTY ZAKWATEROWANIA ZBIOROWEGO są to obiekty, gdzie jednostkami mieszkalnymi są nie tylko pokoje ale np. mieszkania, miejsca na kempingach lub sale zbiorowe.
Obiekty te oprócz zapewnienia noclegów świadczą tez często dodatkowe usługi, np. opiekę zdrowotną, społeczną.
Do obiektów tych zalicza się:
domy wycieczkowe
schroniska młodzieżowe
ośrodki wczasowe
ośrodki kolonijne
domy pracy twórczej
zespoły ogólnodostępnych domków turystycznych
kempingi
pola biwakowe
KWATERY PRYWATNE
własne obiekty mieszkania inne kwatery
mieszkalne wynajęte, prywatne
[domki letniskowe] prywatne [np. agroturystyczne]
pokoje wynajęte
wynajęte nieodpłatnie
przy rodzinie u krewnych i znajomych
TURYSTYCZNE KWATERY PRYWATNE są to pozostałe rodzaje obiektów noclegowych, nie mieszczące się w kategorii zakładów zakwaterowania zbiorowego. Oferują one ograniczoną liczbę miejsc do wynajęcia odpłatnie lub nieodpłatnie. Każda jednostka mieszkalna jest samodzielna i zajmowana przez turystów albo przez właścicieli jako drugi dom lub mieszkanie.
RODZAJE OBIEKTÓW WG USTAWY O USŁUGACH TURYSTYCZNYCH:
hotel
motel
pensjonat
dom wycieczkowy
schronisko
schroniska młodzieżowe
pola campingowe
HOTEL - obiekt posiadający minimum 10 pokoi, większość w pokojach jedno i dwuosobowych, świadczące szeroki zakres usług związanych z bytem klientów.
MOTEL - zakład hotelowy położony przy drodze, zapewniający możliwość korzystania z usług turystom zmotoryzowanym i dysponujący parkingiem .
PENSJONAT - obiekt posiadający minimum 7 pokoi, świadczący dla swoich klientów całodzienne wyżywienie.
DOM WYCIECZKOWY - obiekt posiadający minimum 30 miejsc noclegowych, dostosowanych do samoobsługi gości oraz świadczący minimalny zakres usług związanych z pobytem gości.
KEMPING - obiekt strzeżony, umożliwiający nocleg w namiotach lub przyczepach samochodowych lub innych obiektach stałych oraz przyrządzanie posiłków i parkowanie samochodów.
SCHRONISKA MŁODZIEŻOWE - obiekt przeznaczony dla indywidualnej lub grupowej tur. młodzieżowej, dostosowany do samoobsługi gości.
Hotele:
1 - typu rezydenckiego [ Obiekt hotelowy położony z dala od aglomeracji miejskich, na terenach gdzie możliwa jest realizacja funkcji wypoczynkowych. Obiekt obok zaplecza gastronomicznego i noclegowego posiada duże zaplecze rekreacyjno-sportowe, np. baseny, korty tenisowe, plaże, boiska sportowe, pola golfowe, stoki narciarskie, gabinety odnowy biologicznej i dyskoteki itp.
2 - typu tranzytowego [Obiekt położony przy trasach wylotowych z miast, przy arteriach komunikacyjnych, posiadających zaplecze serwisowe w zakresie napraw samochodów, główną jego funkcją jest zapewnienie turyście odpoczynku w czasie podróży / przejazdu.]
3 - typu kongresowego [hotel, którego główną funkcją jest świadczenie usług związanych z turystyką kongresową. Obiekt posiada bogate zaplecze konferencyjne, typu: sale obrad, sale do spotkań panelowych, wyposażenie techniczne w pokojach mieszkalnych typu internet, łącze telefaksowe. Jednostka mieszkalna to pomieszczenie 2-pokojowe, jedno z nich pełni funkcję noclegową, a drugie pomieszczenia biurowego.]
4 - typu wielkich aglomeracji miejskich [Hotele zlokalizowane w aglomeracjach miejskich, w których turysta ma do swojej dyspozycji, pełen wachlarz usług, hoteli w standardzie * do *****.
ZASADNICZE WADY TRANSPORTU JAKO MIERNIKA PODAŻY:
informacje dotyczące turystyki muszą dotyczyć tylko transportu osobowego, co jest problemem trudnym do uchwycenia
transport jako gałąź gospodarki narodowej, służy całej gospodarce narodowej, zatem ma charakter paraturystyczny
RODZAJE TRANSPORTU TURYSTYCZNEGO:
autokarowy
lotniczy
kolejowy
wodny
TRANSPORT AUTOKAROWY
WADY:
długi czas trwania podróży
ograniczenie w wielkości przewożonego bagażu
konieczność wielokrotnego przekraczania granic
ograniczenia wynikające z czasu pracy kierowcy
niewygoda w podróży
duża awaryjność
ZALETY:
najtańszy środek transportu
dogodne kształtowanie czasu i długości podróży
brak konieczności przesiadek
możliwość podziwiania krajobrazu
duża integracja turystów
możliwość koordynowania podróży
TRANSPORT LOTNICZY
WADY:
wysoka cena biletów lotniczych
ograniczenia w podróży wynikające z rozkładu lotu
uciążliwość związana z dojazdem do lotniska
niemożliwość zmiany terminu podróży, wysokie koszty zmiany rezerwacji
konieczność dodatkowego transportu na transfery
ograniczenia w normach bagażowych
duża obawa przed podróżą
ZALETY:
szybki
wygodny
bezpieczny
wyżywienie w czasie podróży
TRANSPORT KOLEJOWY
WADY:
ograniczenia wynikające z rozkładu jazdy
konieczność przenoszenia bagażu
konieczność dodatkowego transportu na transfery
ograniczenia w programowaniu produktu wynikające z konieczności dostosowania się do rozkładów
ZALETY:
mały czas przejazdu w stosunku do transportu wodnego i autokarowego
niska cena biletu w odniesieniu do transportu lotniczego
duży komfort podróży
możliwość spożywania posiłków za dodatkową opłatą
TRANSPORT WODNY
WADY:
długi czas podróży
ograniczenia w podróży wynikające z rozkładu rejsów
uciążliwość w zmianie terminu, konieczność ponoszenia dodatkowych opłat
lęk przed podróżą
ZALETY:
wygoda
niezbędny w niektórych formach podróży
ATRAKCYJNOŚĆ TURYSTYCZNA jest to suma obiektywnych i subiektywnych ocen poszczególnych elementów podaży turystycznej, mieszczącej się w granicach wyznaczonych przez określony poziom cen i dochodów.
BIURO PODRÓŻY - podmiot gospodarczy, który organizuje, realizuje i sprzedaje produkt turystyczny, po określonej cenie zainteresowanym grupom nabywców.
BIURO PODRÓŻY - podmiot gospodarczy, który łączy istniejące zasoby ludzkie, jak również istniejące zasoby naturalne i kapitałowe w jedną całość, oferując na zasadach ekonomicznych usługi turystyczne, niezbędne do procesu podróżowania.
BIURO PODRÓŻY - podmiot gospodarczy działający w ramach gospodarki rynkowej, którego celem jest zaspokajanie potrzeb człowieka, w zakresie turystyki; działalność ta prowadzona jest na zasadach rachunku opłacalności gospodarczej. Prowadzona z wykorzystaniem instrumentów polityki gospodarczej zarówno w skali mikro jak i makroekonomicznej.
BIURO PODRÓŻY:
organizatorzy turystki - turoperatorzy
zajmują się pośrednictwem, zawieraniem umów
agenci sprzedaży