Obróbki blacharskie

Obróbki blacharskie wykonuje się na krawędziach i w załamaniach połaci, wokół kominów, włazów, okien dachowych i wywietrzników a także elementów wystających ponad dach.

Czyli w miejscach, gdzie dach jest szczególnie narażony na przenikanie wody.

Poprawne wykonanie tych połączeń przedłuża żywotność dachu i eliminuje przecieki.   

Obróbki uszczelniają dach i odprowadzają wodę z miejsc, gdzie pokrycie graniczy z innymi elementami dachu, czyli na połączeniach, stykach i załamaniach.

Przy wyborze obróbki do pokrycia dachu należy wiedzieć, że:

• Im bardziej skomplikowany jest dach, tym więcej obróbek i wyższe koszty jego wykonania.

• Im mniejszy spadek dachu, tym szersza obróbka. Po dachach o niewielkim spadku woda spływa wolno i tylko odpowiednio szeroka obróbka może zapobiec wnikaniu wilgoci pod pokrycie.

• Materiał na obróbki musi mieć trwałość zbliżoną do trwałości pokrycia, żeby obróbki nie zużyły się wcześniej niż pokrycie. Dla przykładu przy pokryciach ceramicznych, których trwałość szacuje się na około 100 lat, obróbki powinny być wykonane z miedzi (100-300 lat) cynku lub blachy tytanowo-cynkowej (70-100 lat).

• Barwę i fakturę obróbki powinno się dopasować także do wyglądu pokrycia.

Można też kupić gotowe obróbki
- odpowiednio uformowane dachówki czy elastyczne taśmy z tworzywa sztucznego.

Obróbki gotowe często wchodzą w skład całego systemu dachowego.

O systemie mówi się wówczas, gdy na przykład producent pokryć ceramicznych, oferuje nie tylko dachówki, lecz także specjalnie dopasowane do nich folie dachowe, akcesoria takie jak ławy kominiarskie, drabinki przeciwśniegowe i inne.

Obróbki systemowe w postaci fartuchów uszczelniających są także produkowane jako element uzupełniający do okien połaciowych.

Gdzie się stosuje?

Obróbek blacharskich wymagają:

• kosze czyli zagłębienia w linii styku dwóch przylegających połaci dachowych.

• Kosze zbierają wodę spływającą z dachu. Do obróbek tego elementu stosuje się rynny koszowe w kształcie litery „V”, którymi woda spływa do rynien i rur spustowych.

• pasy nadrynnowe i podrynnowe - są zabezpieczane blachą uformowaną w kształcie litery „L”. Dolna krawędź ma kształt kapinosa (ukośne i wyżłobione podcięcie, po którym spływająca woda odrywa się i nie zalewa ściany).

• kominy - obróbką blacharską jest blaszany kołnierz, który zakrywa szczelinę między ścianą komina a pokryciem dachu.

• okna połaciowe i włazy - jeśli okna nie są sprzedawane w komplecie z fartuchem uszczelniającym, obróbkę można zrobić z tego samego materiału co pozostałe obróbki.

• miejsca połączenia dachu ze ścianą, lukarną itp. - mury nieosłonięte okapem dachowym zabezpiecza się obróbkami wyprofilowanymi, tak aby woda nie spływała po ścianie.

Rodzaje blach na obróbki

Materiały z których wykonuje się obróbki to:

• blacha stalowa ocynkowana grubości 0,6-0,8 mm. Dodatkowo może mieć warstwę plastizolu lub poliestru. Powłoki te chronią blachę przed korozją i zarysowaniem. Malowana jest farbą w standardowych kolorach. Jej trwałość szacuje się na 30-50 lat.

• blacha cynkowa lub tytanowo-cynkowa grubości 0,6-0,7 mm. Nie wymaga konserwacji i jest trwalsza od blachy stalowej (około 70-100 lat). Jednak w niskich temperaturach jest krucha i łamliwa. Wymaga więc szczególnej ostrożności przy wykonywaniu robót zimą. Niektórzy producenci zalecają, by przy temperaturze poniżej 10°C, obrabiane miejsca nagrzewać. Blachy cynkowej nie powinno się łączyć z miedzią, ponieważ przyspiesza to korozję. Pod blachę cynkową stosuje się specjalne maty, które zapewniają odpowiednią wentylację. Przy porównaniu cenowym z innymi materiałami należy więc doliczyć wartość maty.

• blacha miedziana grubości 0,55-0,65 mm. Jest plastyczna, odporna na korozję i nie wymaga konserwacji. Trwałość tego materiału szacuje się nawet na 300 lat. Pod wpływem wilgoci pokrywa się charakterystycznym zielonym nalotem - patyną. Nie wolno łączyć miedzi z cyną, a wszystkie akcesoria muszą być wykonane z miedzi lub mosiądzu.

• blacha aluminiowa grubości 0,7 mm. Blachę pokrywa się farbą w kolorach białym, brązowym lub czarnym.

Zarówno elementy mocujące jak i obróbki, muszą być wykonane z tego samego materiału, między innymi po to, żeby „starzały” się w tym samym tempie.

Do montażu obróbek stosujemy:

• specjalne gwoździe malowane, z podkładką lub bez podkładki,

• blachowkręty o różnych kształtach łebka i kolorach,

• żabki stałe i ruchome, pozwalają na zamocowanie obróbki bez dziurawienia. Umożliwiają także wydłużenie i kurczenie się obróbki bez zmiany miejsca zamocowań.

• szczyt dachu wykańcza się obróbką blacharską zwaną wiatrownicą.

autor: Ewa Staszczyk

zdjęcia: Braas Polska

data publikacji: 31.03.2003

---