KOREA
Sierpień '45 - północna część kraju zajęta przez Rosjan → Komitet Narodu Koreańskiego i Kongres Rewolucyjny; na południu Amerykanie; linia graniczna 38 równoleżnik. Mocarstwa nie mogły się porozumieć, co do przyszłości Korei i USA w 1948 poparły projekt odrębnego państwa na południu, prezydentem został Li Synman. W odpowiedzi na północy powstała Koreańska Republika Ludowo - Demokratyczna. W lipcu 1950 Korea PN zaproponowała wspólne wybory, ale USA i Korea PD nie chciały, bo prawdopodobnie komuniści by wygrali. 25 czerwca 1950 armia Korei PN przekroczyła 38 równoleżnik, rozpoczynając wojnę. Po trzech dniach zajęła Seul. USA zwołały Radę Bezpieczeństwa (bojkotowaną przez ZSRR), która wydała rezolucję żądającą wycofania wojsk KRLD za 38 równoleżnik. W przypadku odmowy członkowie ONZ zostali wezwani do udzielenia Korei PD pomocy. Truman powierzył gen. MacArthurowi dowodzenie siłami interwencyjnymi w Korei, który potem objął dowództwo sił zbrojnych pod flagą ONZ. Mimo wszystko Korea PN nadal odnosiła zwycięstwa. Zwrot w wojnie przyniosło zdobycie przez marines przyczółku w Inczhon, na tyłach wojsk KRLD. 25 września odzyskano Seul. A w październiku wojska południowe przekroczyły 38 równoleżnik. ONZ 7 października pozwolił na ściganie napastników w Korei PN. 19 października zdobyto Phenian. MacArthur chciał kontynuować ofensywę na Chiny, wspomagające Koreę PN, ale Truman się nie zgodził. W listopadzie ruszyła kontrofensywa armii chińskiej. W styczniu '51 wojska północy zajęły ponownie Seul. W marcu ofensywa wojsk ONZ, które dotarły do 38 równoleżnika. Rozpoczęto negocjacje, bez rezultatów. W czerwcu '52 USA zbombardowały elektrownie na rzece Jalu, które zaopatrywały Koreę PN w prąd. Przyspieszyło to negocjacje. Korea PD chciała prowadzić walki do zjednoczenia kraju, ale uległa naciskom USA i 27 lipca 1953 roku podpisano rozejm w Panmundżonie: granica wzdłuż linii frontu z maja '51 = 38 równoleżnik, strefa zdemilitaryzowana wokół granicy, rozwiązanie problemu jeńców, nadzór komisji mn nad przestrzeganiem traktatu, konferencja pokojowa. Konferencja pokojowa odbyła się w dniach 26 kwietnia - 15 czerwca 1954, ale nie osiągnięto porozumienia. Podział Korei utrwalił się.
Korea Południowa
Prezydentem w latach 1948-60 był Li Syng-man - rządy autorytarne; ustąpił w związku z oszustwami wyborczymi; próbowano liberalizować życie polityczne, ale w 1961 pucz wojskowy pod dowództwem gen. Pak Dzong Hyi. Prezydent od 1963, od 1972 prezydent dożywotni; likwidacja instytucji demokratycznych, represjonowanie opozycji. W 1979 zamordowano go na polecenie szefa wywiadu. Prezydentem został gen. Czon Du Hwan. Lata 70-80te to szybki rozwój gosp., przemysł samochodowy i elektroniczny, gł. na eksport. Naciski mn opinii publicznej → 1988 nowa konstytucja, demokratyzacja życia polit.
1991 obie Koree w ONZ; pakt o nieagresji
1992 wybory wygrał Kim Jung San, pierwszy cywilny prezydent od 1961; ograniczenie wpływów armii, amnestia dla więźniów polit.; zniesienie embarga na handel z KRLD. Od 1998 prezydent Kim De Dzung, dialog z Kim Dzong Ilem; 2000 oficjalna wizyta w Phenianie → porozumienie dot. łączenia rodzin, współpraca gosp. i kult. (tzw. słoneczna polityka Kim De Dzunga). Ale KRLD nie wywiązywała się z obietnic, zamroziła w 2001 dalsze kontakty; wznowiono je dopiero pod naciskiem Chin; w II połowie 2002 otwarto połączenie lotnicze między Rep. Korei a KRLD.
Członek ONZ, APEC, OECD
Korea Północna
Upaństwowienie przedsiębiorstw, kolektywizacja wsi, centralne planowanie, przemysł ciężki, autarkia gosp., kontakty gosp. właściwie tylko z ChRL i ZSRR. W latach 60tych Kim Ir Sen otacza się oficjalnym kultem i skupia w swoich rękach pełnię władzy. Od 1972 dożywotni prezydent. 1980 desygnuje swojego syna Kim Dzong Ila na następcę. Lata 80te - rozpoczęcie prac nad bronią jądrową. Upadek ZSRR = koniec sowieckiej pomocy gosp. = zapaść gosp. (m.in. utrzymywanie ponad milionowej armii). 1994 śmierć Kim Ir Sena, jego uprawnienia przejął Kim Dzong Il (sekretarzem generalnym KC PKK został dopiero w 1997, a prezydentem w 1998, bo brak poparcia u części generalicji). Od 1995 klęska głodu, pogłębiona przez powodzie, do 1999 umarło ponad 2 mln osób (pomoc zagr. szła głównie na potrzeby armii). W 1994 oficjalnie rezygnacja z programu nuklearnego w zamian za zbudowanie przez USA elektrowni atomowej i za olej opałowy. 2000 KRLD uczestniczy w konferencji państw ASEAN. Ale jak wiadomo program nuklearny był kontynuowany, co KRLD przyznała w październiku 2002. Wcześniej (styczeń '02) Bush zaliczył KRLD do `osi zła'.