1.1.) Od czego zaczac ?

Linux jest systemem operacyjnym wymagajacym w wiekszosci przypadkow wlasnej partycji (ext2 lub ext3 - standart ktory jeszcze nie zadomowil sie w linuxie na stale :). Istnieje jednak kilka odmian linuxa instalujacych sie np. w pliku w systemie windows. Aby uruchomic linux'a w takim przypadku wystarczy kliknac na ikonke ... . Niestety wszystko ma czarna strone medalu : system uruchamiany z pliku w ktorym znajduje sie wirtualna partycja uruchamia sie wolniej.

1.2.) Dzielimy dysk na partycje !

Dysk z zainstalowanym windowsem :

W takim dysku albo musimy przeinstalowac windows'a i utworzyc osobna partycje dla linux'a albo zmniejszyc partycje windowsowa (poprzez program taki jak Partition Magic). Oto jak bedzie wygladaly prawidlowo rozmieszczone partycje :

Disk 1 (10 GB)
|_______ ________ ________
        I        I        I
      hda1      hda2     hda3
     Windows   Linux     Swap

Disk 2 (3 GB)
|______
       I
       hdb1
      Home

Oczywiscie wielkosci partycji moga zalezec od wlasnych potrzeb. Przykladowo zalecam zmienienie wielkosci partycji hda2 na 4.5 GB hda1 na 5 GB. Jeszcze jedno : SWAP to popularna nazwa partycji na ktorej przechowywana jest dyskowa pamiec RAM. Po prostu gdy np. 64 MB nie starczy sysemowi do pracy odwola sie do partycji Swap i tam bedzie kontynuowal prace. Sa jednak tego wady : przepustwowosc (predkosc) dysku jest kilka krotnie mniejsza niz Pamieci RAM.

Dysk bez systemu windows :

Tutaj nie bedzie najmniejszego problemu z kofniguracja. Poprostu trzeba uruchomic dysk z dyskiteki lub CDRomu Linux'a (patrz dalej - Tworzenie dyskietki bootujacej) i stworzyc partycje np. fdiskiem. Jednak jezeli mamy zamiar zainstalowac jakas dystrybucje ktora sama podzieli dysk na partycje nic nie stoi na przeszkodzie ...

Disk 1 (10 GB)
|_______ ________
        I        I
      hda1      hda2
      Linux     Swap

Disk 2 (3 GB)
|______
       I
       hdb1
       Home

No i koniec! Mozemy sie wziasc za instalacje systemu ! (ograniczenie wielkosci partycji linux'a to 4TB !)

1.3.) Dyskietka do pierwszego startu !

Jezeli twoj BIOS obsluguje bootowanie z CDROM'u uzyj plyty bootujacej jako nosnika z ktorego chcesz instalowac. Jednak w starszych komputerach (386/486) nie bylo jeszcze bootujacych CDRomow. W tym wypadku musisz nagrac sobie dyskietke (najlepiej Linux Slackware) do wystartowania komputera. Aby to wykonac mozesz uzyc programu dd (linuxowy - np. u kolegi) lub rawrite w dosie lub windowsie.

Dos :

C:\> RAWRITE

Nastepnie musisz podac obraz. Oczywiscie w stacji dyskietek A lub B musi byc czysta dyskietka sformatowana na 1.44 MB (standart wsrod dyskietek 3,5").

Linux :

indy~# dd if=floppy.img of=/dev/fd0

Jezeli program wyzuci komunikat  bash: /dev/fd0: Brak dostępuoznaczac to bedzie ze operacje musimy wykonac jako uzytkownik root :

indy~# su -c "dd if=floppy.img of=/dev/fd0"

Czas nagrywanie jednej dyskietki moze sie wachac w granicy 1-2 minut.

1.4.) Jaki tryb instalacji wybrac ?

Podczas instalacji linux'a najczesciej bedziemy mieli dwa tryby : graficzny (X) i tekstowy (konsola). Na wszystkich komputerach bedzie dalo sie zainstalowac w tym drugim ale przyjemniej chyba jest klikac myszka po przyciskach i wydawac tylko polecenia : instaluj, nie instaluj itp. Aby moc instalowac w trybie graficznym nasza karta graficzna musi obslugiwac tzw. fb (Frame Buffer czyli po prostu tryb graficzny bez specjalnych sterownikow. Wiekszosc dzisiejszych kart  ma obsluge FB ale zdazaja sie wyjatki. Podczas startu systemu FB zglasza sie jako :

vesafb: framebuffer at 0xd4000000, mapped to 0xd0009000, size 4096k
vesafb: mode is 1024x768x16, linelength=2048, pages=4
vesafb: protected mode interface info at c000:5b8f
vesafb: scrolling: redraw
vesafb: directcolor: size=0:5:6:5, shift=0:11:5:0

Niestety nawet moje S3 Trio3D/AGP2X nie zostalo wykryte poprawnie. System wykryl tylko 4 z 8 MB pamieci RAM i przy probie uruchomienia rozdzielczosci 1280x1024 (podczas startu) ekran pozostawal czarny az do uruchomienia XDM'a (graficzne logowanie w linuxie.).

Jaki tryb dla kogo?

Moze tak : tryb tekstowy jest nieco trudniejszy od graficznego i jest czesciej w dystrybucjach w ktorych polozono nacisk na jakosc i stabilnosc dzialania a nie na instalatora np. Linux Slackware. Oczywiscie nie twierdze ze dystrybucje zawierajace graficzny instalator sa gorsze! Sam korzystam z linux'a Mandrak'a i jestem calkiem zadowolony. Jednak na serwery polecam czesciej Slackwar'a ze wzgledu na jego stabilnosc !

Jezeli nigdy wczesniej nie probowales swoich sil w linuxie i nie wiesz jakimi niespodziankami moze zaskoczyc cie instalator wybierz w 100% tryb graficzny i tzw. latwa dystrybucje !

Jezeli miales juz do czynienia z linuxem lub chociaz zaawansowanymi poleceniami systemu DOS lub Unix to wykorzystaj swoja "moc obliczeniowa" i skorzystaj z instalatora tekstowego. Kazdy kto przejdzie taka instalacje bez zadnych bledow ma powody do dumy w swiecie lamerow i podstawy w swiecie linuxowcow :))) (czy ja nie bredze ???)

1.5.) Instalacja pakietow !

W wiekszosci dystrybucji ten krok zabiera najwiecej czasu. Pelna instalacja systemu zajmie nam od 20 minut do 2 godzin czasu. Niestety najczesciej "pelna instalacja" to okolo 2 GB programow nikomu nie potrzebnych (np. po co grafikowi gry ???) itd. .

Dwa najpopularniejsze rodzaje pakietow :

TGZ: Uzywa go w wiekszosci dystrybucja Slackware. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu oraz jego instalator.
RPM: Wszystkie nowoczesne dystrybucje posluguja sie tym rodzajem pakietow. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu, instalator, informacje o pakiecie (krotki opis itp.) oraz wymagania (biblioteki, inne programy)
 

1.2.) Dzielimy dysk na partycje !

Dysk z zainstalowanym windowsem :

W takim dysku albo musimy przeinstalowac windows'a i utworzyc osobna partycje dla linux'a albo zmniejszyc partycje windowsowa (poprzez program taki jak Partition Magic). Oto jak bedzie wygladaly prawidlowo rozmieszczone partycje :

Disk 1 (10 GB)
|_______ ________ ________
        I        I        I
      hda1      hda2     hda3
     Windows   Linux     Swap

Disk 2 (3 GB)
|______
       I
       hdb1
      Home

Oczywiscie wielkosci partycji moga zalezec od wlasnych potrzeb. Przykladowo zalecam zmienienie wielkosci partycji hda2 na 4.5 GB hda1 na 5 GB. Jeszcze jedno : SWAP to popularna nazwa partycji na ktorej przechowywana jest dyskowa pamiec RAM. Po prostu gdy np. 64 MB nie starczy sysemowi do pracy odwola sie do partycji Swap i tam bedzie kontynuowal prace. Sa jednak tego wady : przepustwowosc (predkosc) dysku jest kilka krotnie mniejsza niz Pamieci RAM.

Dysk bez systemu windows :

Tutaj nie bedzie najmniejszego problemu z kofniguracja. Poprostu trzeba uruchomic dysk z dyskiteki lub CDRomu Linux'a (patrz dalej - Tworzenie dyskietki bootujacej) i stworzyc partycje np. fdiskiem. Jednak jezeli mamy zamiar zainstalowac jakas dystrybucje ktora sama podzieli dysk na partycje nic nie stoi na przeszkodzie ...

Disk 1 (10 GB)
|_______ ________
        I        I
      hda1      hda2
      Linux     Swap

Disk 2 (3 GB)
|______
       I
       hdb1
       Home

No i koniec! Mozemy sie wziasc za instalacje systemu ! (ograniczenie wielkosci partycji linux'a to 4TB !)

1.3.) Dyskietka do pierwszego startu !

Jezeli twoj BIOS obsluguje bootowanie z CDROM'u uzyj plyty bootujacej jako nosnika z ktorego chcesz instalowac. Jednak w starszych komputerach (386/486) nie bylo jeszcze bootujacych CDRomow. W tym wypadku musisz nagrac sobie dyskietke (najlepiej Linux Slackware) do wystartowania komputera. Aby to wykonac mozesz uzyc programu dd (linuxowy - np. u kolegi) lub rawrite w dosie lub windowsie.

Dos :

C:\> RAWRITE

Nastepnie musisz podac obraz. Oczywiscie w stacji dyskietek A lub B musi byc czysta dyskietka sformatowana na 1.44 MB (standart wsrod dyskietek 3,5").

Linux :

indy~# dd if=floppy.img of=/dev/fd0

Jezeli program wyzuci komunikat  bash: /dev/fd0: Brak dostępuoznaczac to bedzie ze operacje musimy wykonac jako uzytkownik root :

indy~# su -c "dd if=floppy.img of=/dev/fd0"

Czas nagrywanie jednej dyskietki moze sie wachac w granicy 1-2 minut.

1.4.) Jaki tryb instalacji wybrac ?

Podczas instalacji linux'a najczesciej bedziemy mieli dwa tryby : graficzny (X) i tekstowy (konsola). Na wszystkich komputerach bedzie dalo sie zainstalowac w tym drugim ale przyjemniej chyba jest klikac myszka po przyciskach i wydawac tylko polecenia : instaluj, nie instaluj itp. Aby moc instalowac w trybie graficznym nasza karta graficzna musi obslugiwac tzw. fb (Frame Buffer czyli po prostu tryb graficzny bez specjalnych sterownikow. Wiekszosc dzisiejszych kart  ma obsluge FB ale zdazaja sie wyjatki. Podczas startu systemu FB zglasza sie jako :

vesafb: framebuffer at 0xd4000000, mapped to 0xd0009000, size 4096k
vesafb: mode is 1024x768x16, linelength=2048, pages=4
vesafb: protected mode interface info at c000:5b8f
vesafb: scrolling: redraw
vesafb: directcolor: size=0:5:6:5, shift=0:11:5:0

Niestety nawet moje S3 Trio3D/AGP2X nie zostalo wykryte poprawnie. System wykryl tylko 4 z 8 MB pamieci RAM i przy probie uruchomienia rozdzielczosci 1280x1024 (podczas startu) ekran pozostawal czarny az do uruchomienia XDM'a (graficzne logowanie w linuxie.).

Jaki tryb dla kogo?

Moze tak : tryb tekstowy jest nieco trudniejszy od graficznego i jest czesciej w dystrybucjach w ktorych polozono nacisk na jakosc i stabilnosc dzialania a nie na instalatora np. Linux Slackware. Oczywiscie nie twierdze ze dystrybucje zawierajace graficzny instalator sa gorsze! Sam korzystam z linux'a Mandrak'a i jestem calkiem zadowolony. Jednak na serwery polecam czesciej Slackwar'a ze wzgledu na jego stabilnosc !

Jezeli nigdy wczesniej nie probowales swoich sil w linuxie i nie wiesz jakimi niespodziankami moze zaskoczyc cie instalator wybierz w 100% tryb graficzny i tzw. latwa dystrybucje !

Jezeli miales juz do czynienia z linuxem lub chociaz zaawansowanymi poleceniami systemu DOS lub Unix to wykorzystaj swoja "moc obliczeniowa" i skorzystaj z instalatora tekstowego. Kazdy kto przejdzie taka instalacje bez zadnych bledow ma powody do dumy w swiecie lamerow i podstawy w swiecie linuxowcow :))) (czy ja nie bredze ???)

1.5.) Instalacja pakietow !

W wiekszosci dystrybucji ten krok zabiera najwiecej czasu. Pelna instalacja systemu zajmie nam od 20 minut do 2 godzin czasu. Niestety najczesciej "pelna instalacja" to okolo 2 GB programow nikomu nie potrzebnych (np. po co grafikowi gry ???) itd. .

Dwa najpopularniejsze rodzaje pakietow :

TGZ: Uzywa go w wiekszosci dystrybucja Slackware. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu oraz jego instalator.
RPM: Wszystkie nowoczesne dystrybucje posluguja sie tym rodzajem pakietow. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu, instalator, informacje o pakiecie (krotki opis itp.) oraz wymagania (biblioteki, inne programy)
 

1.3.) Dyskietka do pierwszego startu !

Jezeli twoj BIOS obsluguje bootowanie z CDROM'u uzyj plyty bootujacej jako nosnika z ktorego chcesz instalowac. Jednak w starszych komputerach (386/486) nie bylo jeszcze bootujacych CDRomow. W tym wypadku musisz nagrac sobie dyskietke (najlepiej Linux Slackware) do wystartowania komputera. Aby to wykonac mozesz uzyc programu dd (linuxowy - np. u kolegi) lub rawrite w dosie lub windowsie.

Dos :

C:\> RAWRITE

Nastepnie musisz podac obraz. Oczywiscie w stacji dyskietek A lub B musi byc czysta dyskietka sformatowana na 1.44 MB (standart wsrod dyskietek 3,5").

Linux :

indy~# dd if=floppy.img of=/dev/fd0

Jezeli program wyzuci komunikat  bash: /dev/fd0: Brak dostępuoznaczac to bedzie ze operacje musimy wykonac jako uzytkownik root :

indy~# su -c "dd if=floppy.img of=/dev/fd0"

Czas nagrywanie jednej dyskietki moze sie wachac w granicy 1-2 minut.

1.4.) Jaki tryb instalacji wybrac ?

Podczas instalacji linux'a najczesciej bedziemy mieli dwa tryby : graficzny (X) i tekstowy (konsola). Na wszystkich komputerach bedzie dalo sie zainstalowac w tym drugim ale przyjemniej chyba jest klikac myszka po przyciskach i wydawac tylko polecenia : instaluj, nie instaluj itp. Aby moc instalowac w trybie graficznym nasza karta graficzna musi obslugiwac tzw. fb (Frame Buffer czyli po prostu tryb graficzny bez specjalnych sterownikow. Wiekszosc dzisiejszych kart  ma obsluge FB ale zdazaja sie wyjatki. Podczas startu systemu FB zglasza sie jako :

vesafb: framebuffer at 0xd4000000, mapped to 0xd0009000, size 4096k
vesafb: mode is 1024x768x16, linelength=2048, pages=4
vesafb: protected mode interface info at c000:5b8f
vesafb: scrolling: redraw
vesafb: directcolor: size=0:5:6:5, shift=0:11:5:0

Niestety nawet moje S3 Trio3D/AGP2X nie zostalo wykryte poprawnie. System wykryl tylko 4 z 8 MB pamieci RAM i przy probie uruchomienia rozdzielczosci 1280x1024 (podczas startu) ekran pozostawal czarny az do uruchomienia XDM'a (graficzne logowanie w linuxie.).

Jaki tryb dla kogo?

Moze tak : tryb tekstowy jest nieco trudniejszy od graficznego i jest czesciej w dystrybucjach w ktorych polozono nacisk na jakosc i stabilnosc dzialania a nie na instalatora np. Linux Slackware. Oczywiscie nie twierdze ze dystrybucje zawierajace graficzny instalator sa gorsze! Sam korzystam z linux'a Mandrak'a i jestem calkiem zadowolony. Jednak na serwery polecam czesciej Slackwar'a ze wzgledu na jego stabilnosc !

Jezeli nigdy wczesniej nie probowales swoich sil w linuxie i nie wiesz jakimi niespodziankami moze zaskoczyc cie instalator wybierz w 100% tryb graficzny i tzw. latwa dystrybucje !

Jezeli miales juz do czynienia z linuxem lub chociaz zaawansowanymi poleceniami systemu DOS lub Unix to wykorzystaj swoja "moc obliczeniowa" i skorzystaj z instalatora tekstowego. Kazdy kto przejdzie taka instalacje bez zadnych bledow ma powody do dumy w swiecie lamerow i podstawy w swiecie linuxowcow :))) (czy ja nie bredze ???)

1.5.) Instalacja pakietow !

W wiekszosci dystrybucji ten krok zabiera najwiecej czasu. Pelna instalacja systemu zajmie nam od 20 minut do 2 godzin czasu. Niestety najczesciej "pelna instalacja" to okolo 2 GB programow nikomu nie potrzebnych (np. po co grafikowi gry ???) itd. .

Dwa najpopularniejsze rodzaje pakietow :

TGZ: Uzywa go w wiekszosci dystrybucja Slackware. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu oraz jego instalator.
RPM: Wszystkie nowoczesne dystrybucje posluguja sie tym rodzajem pakietow. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu, instalator, informacje o pakiecie (krotki opis itp.) oraz wymagania (biblioteki, inne programy)
 

1.4.) Jaki tryb instalacji wybrac ?

Podczas instalacji linux'a najczesciej bedziemy mieli dwa tryby : graficzny (X) i tekstowy (konsola). Na wszystkich komputerach bedzie dalo sie zainstalowac w tym drugim ale przyjemniej chyba jest klikac myszka po przyciskach i wydawac tylko polecenia : instaluj, nie instaluj itp. Aby moc instalowac w trybie graficznym nasza karta graficzna musi obslugiwac tzw. fb (Frame Buffer czyli po prostu tryb graficzny bez specjalnych sterownikow. Wiekszosc dzisiejszych kart  ma obsluge FB ale zdazaja sie wyjatki. Podczas startu systemu FB zglasza sie jako :

vesafb: framebuffer at 0xd4000000, mapped to 0xd0009000, size 4096k
vesafb: mode is 1024x768x16, linelength=2048, pages=4
vesafb: protected mode interface info at c000:5b8f
vesafb: scrolling: redraw
vesafb: directcolor: size=0:5:6:5, shift=0:11:5:0

Niestety nawet moje S3 Trio3D/AGP2X nie zostalo wykryte poprawnie. System wykryl tylko 4 z 8 MB pamieci RAM i przy probie uruchomienia rozdzielczosci 1280x1024 (podczas startu) ekran pozostawal czarny az do uruchomienia XDM'a (graficzne logowanie w linuxie.).

Jaki tryb dla kogo?

Moze tak : tryb tekstowy jest nieco trudniejszy od graficznego i jest czesciej w dystrybucjach w ktorych polozono nacisk na jakosc i stabilnosc dzialania a nie na instalatora np. Linux Slackware. Oczywiscie nie twierdze ze dystrybucje zawierajace graficzny instalator sa gorsze! Sam korzystam z linux'a Mandrak'a i jestem calkiem zadowolony. Jednak na serwery polecam czesciej Slackwar'a ze wzgledu na jego stabilnosc !

Jezeli nigdy wczesniej nie probowales swoich sil w linuxie i nie wiesz jakimi niespodziankami moze zaskoczyc cie instalator wybierz w 100% tryb graficzny i tzw. latwa dystrybucje !

Jezeli miales juz do czynienia z linuxem lub chociaz zaawansowanymi poleceniami systemu DOS lub Unix to wykorzystaj swoja "moc obliczeniowa" i skorzystaj z instalatora tekstowego. Kazdy kto przejdzie taka instalacje bez zadnych bledow ma powody do dumy w swiecie lamerow i podstawy w swiecie linuxowcow :))) (czy ja nie bredze ???)

1.5.) Instalacja pakietow !

W wiekszosci dystrybucji ten krok zabiera najwiecej czasu. Pelna instalacja systemu zajmie nam od 20 minut do 2 godzin czasu. Niestety najczesciej "pelna instalacja" to okolo 2 GB programow nikomu nie potrzebnych (np. po co grafikowi gry ???) itd. .

Dwa najpopularniejsze rodzaje pakietow :

TGZ: Uzywa go w wiekszosci dystrybucja Slackware. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu oraz jego instalator.
RPM: Wszystkie nowoczesne dystrybucje posluguja sie tym rodzajem pakietow. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu, instalator, informacje o pakiecie (krotki opis itp.) oraz wymagania (biblioteki, inne programy)
 

Moze tak : tryb tekstowy jest nieco trudniejszy od graficznego i jest czesciej w dystrybucjach w ktorych polozono nacisk na jakosc i stabilnosc dzialania a nie na instalatora np. Linux Slackware. Oczywiscie nie twierdze ze dystrybucje zawierajace graficzny instalator sa gorsze! Sam korzystam z linux'a Mandrak'a i jestem calkiem zadowolony. Jednak na serwery polecam czesciej Slackwar'a ze wzgledu na jego stabilnosc !

Jezeli nigdy wczesniej nie probowales swoich sil w linuxie i nie wiesz jakimi niespodziankami moze zaskoczyc cie instalator wybierz w 100% tryb graficzny i tzw. latwa dystrybucje !

Jezeli miales juz do czynienia z linuxem lub chociaz zaawansowanymi poleceniami systemu DOS lub Unix to wykorzystaj swoja "moc obliczeniowa" i skorzystaj z instalatora tekstowego. Kazdy kto przejdzie taka instalacje bez zadnych bledow ma powody do dumy w swiecie lamerow i podstawy w swiecie linuxowcow :))) (czy ja nie bredze ???)

1.5.) Instalacja pakietow !

W wiekszosci dystrybucji ten krok zabiera najwiecej czasu. Pelna instalacja systemu zajmie nam od 20 minut do 2 godzin czasu. Niestety najczesciej "pelna instalacja" to okolo 2 GB programow nikomu nie potrzebnych (np. po co grafikowi gry ???) itd. .

Dwa najpopularniejsze rodzaje pakietow :

TGZ: Uzywa go w wiekszosci dystrybucja Slackware. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu oraz jego instalator.
RPM: Wszystkie nowoczesne dystrybucje posluguja sie tym rodzajem pakietow. W sklad pliku wchodzi binarna wersja programu, instalator, informacje o pakiecie (krotki opis itp.) oraz wymagania (biblioteki, inne programy)
 

2.1.) Konfiguracja myszy !

Linux obsluguje prawie wszystkie urazdzenia wskazujace. Najczesciej program konfigurujacy mysz pyta o podanie portu urzadzenia oraz o podanie typu (np. PS/2 lub InteliMouse).

Porty myszy :

Com1  -   /dev/ttyS0
Com2  -   /dev/ttyS1
Com3  -   /dev/ttyS2
Com4  -   /dev/ttyS3

PS/2  -   /dev/psaux

Teoretycznie nic wiecej na temat myszy nie moge powiedziec. Jezeli mysz zostanie zle skonfigurowana (tak jak w przypadku innych urzadzen) mozna ja konfigurowac z poziomu administratora systemu (root'a) np. programem mouseconfig ...

2.2.) Drukarka a system linux !

Zainstalowanie poprawne drukarki w linuxie jest prawidziwa sztuka. Np. podczas instalacji Linux Mandrake 7.2 i wybraniu sterownika do HP610C drukarka zaczela drukowac strone poprawnie ale niestety strona byla przesunieta o jakies 5 cm do gory.
W linuxie istnieja dwa najbardziej znane sterowniki wydruku :

-LPR (drukarka oparta na sterwniku LP)
-CUPS (nowy system drukowania)

Porty drukarek :

LPT1  -   /dev/lp0
LPT2  -   /dev/lp1
LPT3  -   /dev/lp2
LPT4  -   /dev/lp3

Wybierajac drukarke i ja konfigurujac musimy uwazac aby w drukarkach typu A4 nie dac wielkosci strony na Letter poniewaz filtr wygeneruje zle wielkosc strony i wydruk zacznie sie jeszcze przed wciagnieciem strony (przesuniecie opisywane wyzej). Linux posluguje sie standartem PostScript (plik ktory zawiera gotowy obra strony - plik tekstowy). Nastepnie taki plik przetwarzany jest przez dany filtr i wysylany do drukarki. Jednyna roznica pomiedzy sterownikiem znanym z Window$ jest to, ze wydruk nie zostaje przerwany na czas transmisji drukarki z komputerem !!! Kazdy system drukowania wymaga w linux'ie demona (programu biegajacego w tle pracy komputera). I tak lp wymaga lpd a cups wymaga cupsd.

2.3.) Konfiguracja menadzera bootowania !

W linux'ie jako bootloader standartowo jest LILO (LInux LOader). Jest to bardzo dobre narzedzie, wspolpracuje z wszystkimi linuxami i windowsami. Mozna w nim konfigurowac wyglad bootowania (opcja vga okresla rodzielczosc i ilosc kolorow).

Oto przykladowy plik konfiguracyjny /etc/lilo.conf z dwoma systemami :

boot=/dev/hda
vga=normal
lba32
compact
menu-scheme=wb:bw:wb:bw
prompt
timeout=50
default=Linux
image=/boot/vmlinuz
        label=Linux
        root=/dev/hda3
        vga=791
        read-only
other=/dev/hda2
        label=Windows
        table=/dev/hda

Oto wyjasnienie kolejnych sekcji :

boot       - odpowiada za dysk z ktorego chcemy bootowac
vga        - rodzaj trybu graficznego
compact    - przyspiesza ladowanie kernel'a (jadra systemu)
menu-sceme - rodzaj menu (z mandrake'a)
prompt     - automatyczne pokazanie PROMPT'u
timeout    - czas po ktorym zostanie uruchomiony system default
default    - system ktory jest uruchamiany automatycznie bez wybrania innej opcji
image      - image linux'a i jego opcje
other      - windows lub inny system

Pamietajmy ze lilo instaluje sie w bootsektorze i niszczy wszystkie inne, znajdujace sie bootloadery. Jezeli nie chcesz instalowac lilo anuluje ten krok. Jezeli jednak zainstalowales Lilo a nie chcesz jego bo korzystasz np. z loadlin to wykonaj nastepujace polecenie w dos'ie lub windowsie :

c:\> fdisk /mbr

i juz nie ma lilo !
 
 

2.1.) Konfiguracja myszy !

Linux obsluguje prawie wszystkie urazdzenia wskazujace. Najczesciej program konfigurujacy mysz pyta o podanie portu urzadzenia oraz o podanie typu (np. PS/2 lub InteliMouse).

Porty myszy :

Com1  -   /dev/ttyS0
Com2  -   /dev/ttyS1
Com3  -   /dev/ttyS2
Com4  -   /dev/ttyS3

PS/2  -   /dev/psaux

Teoretycznie nic wiecej na temat myszy nie moge powiedziec. Jezeli mysz zostanie zle skonfigurowana (tak jak w przypadku innych urzadzen) mozna ja konfigurowac z poziomu administratora systemu (root'a) np. programem mouseconfig ...

2.2.) Drukarka a system linux !

Zainstalowanie poprawne drukarki w linuxie jest prawidziwa sztuka. Np. podczas instalacji Linux Mandrake 7.2 i wybraniu sterownika do HP610C drukarka zaczela drukowac strone poprawnie ale niestety strona byla przesunieta o jakies 5 cm do gory.
W linuxie istnieja dwa najbardziej znane sterowniki wydruku :

-LPR (drukarka oparta na sterwniku LP)
-CUPS (nowy system drukowania)

Porty drukarek :

LPT1  -   /dev/lp0
LPT2  -   /dev/lp1
LPT3  -   /dev/lp2
LPT4  -   /dev/lp3

Wybierajac drukarke i ja konfigurujac musimy uwazac aby w drukarkach typu A4 nie dac wielkosci strony na Letter poniewaz filtr wygeneruje zle wielkosc strony i wydruk zacznie sie jeszcze przed wciagnieciem strony (przesuniecie opisywane wyzej). Linux posluguje sie standartem PostScript (plik ktory zawiera gotowy obra strony - plik tekstowy). Nastepnie taki plik przetwarzany jest przez dany filtr i wysylany do drukarki. Jednyna roznica pomiedzy sterownikiem znanym z Window$ jest to, ze wydruk nie zostaje przerwany na czas transmisji drukarki z komputerem !!! Kazdy system drukowania wymaga w linux'ie demona (programu biegajacego w tle pracy komputera). I tak lp wymaga lpd a cups wymaga cupsd.

2.3.) Konfiguracja menadzera bootowania !

W linux'ie jako bootloader standartowo jest LILO (LInux LOader). Jest to bardzo dobre narzedzie, wspolpracuje z wszystkimi linuxami i windowsami. Mozna w nim konfigurowac wyglad bootowania (opcja vga okresla rodzielczosc i ilosc kolorow).

Oto przykladowy plik konfiguracyjny /etc/lilo.conf z dwoma systemami :

boot=/dev/hda
vga=normal
lba32
compact
menu-scheme=wb:bw:wb:bw
prompt
timeout=50
default=Linux
image=/boot/vmlinuz
        label=Linux
        root=/dev/hda3
        vga=791
        read-only
other=/dev/hda2
        label=Windows
        table=/dev/hda

Oto wyjasnienie kolejnych sekcji :

boot       - odpowiada za dysk z ktorego chcemy bootowac
vga        - rodzaj trybu graficznego
compact    - przyspiesza ladowanie kernel'a (jadra systemu)
menu-sceme - rodzaj menu (z mandrake'a)
prompt     - automatyczne pokazanie PROMPT'u
timeout    - czas po ktorym zostanie uruchomiony system default
default    - system ktory jest uruchamiany automatycznie bez wybrania innej opcji
image      - image linux'a i jego opcje
other      - windows lub inny system

Pamietajmy ze lilo instaluje sie w bootsektorze i niszczy wszystkie inne, znajdujace sie bootloadery. Jezeli nie chcesz instalowac lilo anuluje ten krok. Jezeli jednak zainstalowales Lilo a nie chcesz jego bo korzystasz np. z loadlin to wykonaj nastepujace polecenie w dos'ie lub windowsie :

c:\> fdisk /mbr

i juz nie ma lilo !
 
 

2.2.) Drukarka a system linux !

Zainstalowanie poprawne drukarki w linuxie jest prawidziwa sztuka. Np. podczas instalacji Linux Mandrake 7.2 i wybraniu sterownika do HP610C drukarka zaczela drukowac strone poprawnie ale niestety strona byla przesunieta o jakies 5 cm do gory.
W linuxie istnieja dwa najbardziej znane sterowniki wydruku :

-LPR (drukarka oparta na sterwniku LP)
-CUPS (nowy system drukowania)

Porty drukarek :

LPT1  -   /dev/lp0
LPT2  -   /dev/lp1
LPT3  -   /dev/lp2
LPT4  -   /dev/lp3

Wybierajac drukarke i ja konfigurujac musimy uwazac aby w drukarkach typu A4 nie dac wielkosci strony na Letter poniewaz filtr wygeneruje zle wielkosc strony i wydruk zacznie sie jeszcze przed wciagnieciem strony (przesuniecie opisywane wyzej). Linux posluguje sie standartem PostScript (plik ktory zawiera gotowy obra strony - plik tekstowy). Nastepnie taki plik przetwarzany jest przez dany filtr i wysylany do drukarki. Jednyna roznica pomiedzy sterownikiem znanym z Window$ jest to, ze wydruk nie zostaje przerwany na czas transmisji drukarki z komputerem !!! Kazdy system drukowania wymaga w linux'ie demona (programu biegajacego w tle pracy komputera). I tak lp wymaga lpd a cups wymaga cupsd.

2.3.) Konfiguracja menadzera bootowania !

W linux'ie jako bootloader standartowo jest LILO (LInux LOader). Jest to bardzo dobre narzedzie, wspolpracuje z wszystkimi linuxami i windowsami. Mozna w nim konfigurowac wyglad bootowania (opcja vga okresla rodzielczosc i ilosc kolorow).

Oto przykladowy plik konfiguracyjny /etc/lilo.conf z dwoma systemami :

boot=/dev/hda
vga=normal
lba32
compact
menu-scheme=wb:bw:wb:bw
prompt
timeout=50
default=Linux
image=/boot/vmlinuz
        label=Linux
        root=/dev/hda3
        vga=791
        read-only
other=/dev/hda2
        label=Windows
        table=/dev/hda

Oto wyjasnienie kolejnych sekcji :

boot       - odpowiada za dysk z ktorego chcemy bootowac
vga        - rodzaj trybu graficznego
compact    - przyspiesza ladowanie kernel'a (jadra systemu)
menu-sceme - rodzaj menu (z mandrake'a)
prompt     - automatyczne pokazanie PROMPT'u
timeout    - czas po ktorym zostanie uruchomiony system default
default    - system ktory jest uruchamiany automatycznie bez wybrania innej opcji
image      - image linux'a i jego opcje
other      - windows lub inny system

Pamietajmy ze lilo instaluje sie w bootsektorze i niszczy wszystkie inne, znajdujace sie bootloadery. Jezeli nie chcesz instalowac lilo anuluje ten krok. Jezeli jednak zainstalowales Lilo a nie chcesz jego bo korzystasz np. z loadlin to wykonaj nastepujace polecenie w dos'ie lub windowsie :

c:\> fdisk /mbr

i juz nie ma lilo !
 

2.3.) Konfiguracja menadzera bootowania !

W linux'ie jako bootloader standartowo jest LILO (LInux LOader). Jest to bardzo dobre narzedzie, wspolpracuje z wszystkimi linuxami i windowsami. Mozna w nim konfigurowac wyglad bootowania (opcja vga okresla rodzielczosc i ilosc kolorow).

Oto przykladowy plik konfiguracyjny /etc/lilo.conf z dwoma systemami :

boot=/dev/hda
vga=normal
lba32
compact
menu-scheme=wb:bw:wb:bw
prompt
timeout=50
default=Linux
image=/boot/vmlinuz
        label=Linux
        root=/dev/hda3
        vga=791
        read-only
other=/dev/hda2
        label=Windows
        table=/dev/hda

Oto wyjasnienie kolejnych sekcji :

boot       - odpowiada za dysk z ktorego chcemy bootowac
vga        - rodzaj trybu graficznego
compact    - przyspiesza ladowanie kernel'a (jadra systemu)
menu-sceme - rodzaj menu (z mandrake'a)
prompt     - automatyczne pokazanie PROMPT'u
timeout    - czas po ktorym zostanie uruchomiony system default
default    - system ktory jest uruchamiany automatycznie bez wybrania innej opcji
image      - image linux'a i jego opcje
other      - windows lub inny system

Pamietajmy ze lilo instaluje sie w bootsektorze i niszczy wszystkie inne, znajdujace sie bootloadery. Jezeli nie chcesz instalowac lilo anuluje ten krok. Jezeli jednak zainstalowales Lilo a nie chcesz jego bo korzystasz np. z loadlin to wykonaj nastepujace polecenie w dos'ie lub windowsie :

c:\> fdisk /mbr

i juz nie ma lilo !
 
 

3.1.) Instalacja X'a !

X to standartowe srodowisko graficzne napisane specjalnie dla systemu linux. Jest ono dostepne na zasadach OpenSource. W internecie mozna znalezc miedzy innymi wersje : dla systemow opartych o tgz i rpm, tar.gz (czyli zrodla). Najnowsza wersja 4.0 obsluguje niemal 100% obecnych kart. Sama wykrywa sterownik, optymalna czestotliwosc odswiezania i urzadzenia zewnetrzne (klawiatura, mysz itp.). Instalacja pakietow rpm :

indy~# rpm -i XFree-4.0.rpm

Oprocz samego serwera trzeba tez zainstalowac fonty i jakis Window Menager (menadzer okien). Moze to byc np. KDE, GNOME, IceWM, Enlightment, XFCE czy nieco starsze projekty fvwm, fvmw2, mwm, twm, wm2. Wymieniac menadzery okien dla linux'a mozna by w nieskonczonosc ale te najlepsze zawsze cechuje jedna rzecz : latwa i przyjazna obsluga. Oto jak wyglada struktura katalogow X'a :

/usr/X11R6
    bin
    lib
    share
    fonts
    man
    doc

Jezeli nie lubisz recznej instalacji tego pakietu to wszystkie dzisiejsze dystrybucje (pomijajac minidystrybucje) posiadaja wbudowany system Xwindow oraz menadzer graficznego logowania np. KDM, XDM, GDM. Aby zaoszczedzic miejsce na dysku instalujac X'a 3.3.X zainstaluj tylko potrzebne sterowniki (duzo ludzi instalujac "pelny system" instaluje wszystkie pliki : XFree-(nazwa karty)-3.3.X.rpm .)

3.1.) Konfiguracja

W tym wspanialym Xserwerze jakim jest XFree86 jest kilka narzedzi konfiguracyjnych. Zaleznie od dystrybucji do dyspozycji mamy: Xconfigure, XF86Setup, XFree86 --configure. Wszystkie trzy narzedzia odpalaja domyslnie XFree w rozdzielczosci 640x480 z 4 bitowa mapa kolorow, a nastepnie uruchamiaja w nim swoj program konfiguracyjny. W starszych dystrybucjach (do roku 1997) mozna bylo spotkac sie jeszcze z programem xvidtune. Sluzyl on do rozmieszczania softwerowego obszaru widzialnego na ekranie. Niestety program potrafil spalic narzedzia monitora dlatego wycofano go. Jezeli posiadasz karte graficzna ktora nie znajduje sie na liscie obslugiwanych urzadzen, lub nie zostaje wykryta zajrzyj do dzialu Sprzet lub na dwie strony: www.xfree86.org lub strone producenta np. www.nvidia.com. Oczywiscie konfiguracja X'a nie ogranicza sie do wybrania karty graficznej. Mozna tam znalezc jeszcze:

1. Konfiguracje monitora

2. myszy

3. klawiatury

4. graficznego menadzera logowania

Wiecej o pojedynczych konfiguracjach kart graficznych w dziale -> Sprzet.

3.1.) Instalacja X'a !

X to standartowe srodowisko graficzne napisane specjalnie dla systemu linux. Jest ono dostepne na zasadach OpenSource. W internecie mozna znalezc miedzy innymi wersje : dla systemow opartych o tgz i rpm, tar.gz (czyli zrodla). Najnowsza wersja 4.0 obsluguje niemal 100% obecnych kart. Sama wykrywa sterownik, optymalna czestotliwosc odswiezania i urzadzenia zewnetrzne (klawiatura, mysz itp.). Instalacja pakietow rpm :

indy~# rpm -i XFree-4.0.rpm

Oprocz samego serwera trzeba tez zainstalowac fonty i jakis Window Menager (menadzer okien). Moze to byc np. KDE, GNOME, IceWM, Enlightment, XFCE czy nieco starsze projekty fvwm, fvmw2, mwm, twm, wm2. Wymieniac menadzery okien dla linux'a mozna by w nieskonczonosc ale te najlepsze zawsze cechuje jedna rzecz : latwa i przyjazna obsluga. Oto jak wyglada struktura katalogow X'a :

/usr/X11R6
    bin
    lib
    share
    fonts
    man
    doc

Jezeli nie lubisz recznej instalacji tego pakietu to wszystkie dzisiejsze dystrybucje (pomijajac minidystrybucje) posiadaja wbudowany system Xwindow oraz menadzer graficznego logowania np. KDM, XDM, GDM. Aby zaoszczedzic miejsce na dysku instalujac X'a 3.3.X zainstaluj tylko potrzebne sterowniki (duzo ludzi instalujac "pelny system" instaluje wszystkie pliki : XFree-(nazwa karty)-3.3.X.rpm .)

3.1.) Konfiguracja

W tym wspanialym Xserwerze jakim jest XFree86 jest kilka narzedzi konfiguracyjnych. Zaleznie od dystrybucji do dyspozycji mamy: Xconfigure, XF86Setup, XFree86 --configure. Wszystkie trzy narzedzia odpalaja domyslnie XFree w rozdzielczosci 640x480 z 4 bitowa mapa kolorow, a nastepnie uruchamiaja w nim swoj program konfiguracyjny. W starszych dystrybucjach (do roku 1997) mozna bylo spotkac sie jeszcze z programem xvidtune. Sluzyl on do rozmieszczania softwerowego obszaru widzialnego na ekranie. Niestety program potrafil spalic narzedzia monitora dlatego wycofano go. Jezeli posiadasz karte graficzna ktora nie znajduje sie na liscie obslugiwanych urzadzen, lub nie zostaje wykryta zajrzyj do dzialu Sprzet lub na dwie strony: www.xfree86.org lub strone producenta np. www.nvidia.com. Oczywiscie konfiguracja X'a nie ogranicza sie do wybrania karty graficznej. Mozna tam znalezc jeszcze:

1. Konfiguracje monitora

2. myszy

3. klawiatury

4. graficznego menadzera logowania

Wiecej o pojedynczych konfiguracjach kart graficznych w dziale -> Sprzet.

Jezeli nie lubisz recznej instalacji tego pakietu to wszystkie dzisiejsze dystrybucje (pomijajac minidystrybucje) posiadaja wbudowany system Xwindow oraz menadzer graficznego logowania np. KDM, XDM, GDM. Aby zaoszczedzic miejsce na dysku instalujac X'a 3.3.X zainstaluj tylko potrzebne sterowniki (duzo ludzi instalujac "pelny system" instaluje wszystkie pliki : XFree-(nazwa karty)-3.3.X.rpm .)

3.1.) Konfiguracja

W tym wspanialym Xserwerze jakim jest XFree86 jest kilka narzedzi konfiguracyjnych. Zaleznie od dystrybucji do dyspozycji mamy: Xconfigure, XF86Setup, XFree86 --configure. Wszystkie trzy narzedzia odpalaja domyslnie XFree w rozdzielczosci 640x480 z 4 bitowa mapa kolorow, a nastepnie uruchamiaja w nim swoj program konfiguracyjny. W starszych dystrybucjach (do roku 1997) mozna bylo spotkac sie jeszcze z programem xvidtune. Sluzyl on do rozmieszczania softwerowego obszaru widzialnego na ekranie. Niestety program potrafil spalic narzedzia monitora dlatego wycofano go. Jezeli posiadasz karte graficzna ktora nie znajduje sie na liscie obslugiwanych urzadzen, lub nie zostaje wykryta zajrzyj do dzialu Sprzet lub na dwie strony: www.xfree86.org lub strone producenta np. www.nvidia.com. Oczywiscie konfiguracja X'a nie ogranicza sie do wybrania karty graficznej. Mozna tam znalezc jeszcze:

1. Konfiguracje monitora

2. myszy

3. klawiatury

4. graficznego menadzera logowania

Wiecej o pojedynczych konfiguracjach kart graficznych w dziale -> Sprzet.

4.1.) Pierwsze logowanie do systemu ~user~password.

Wiekszosc dystrybucji systemu Linux do logowania daje uzytkownikowai dwa narzedia: graficzne lub tekstowe. I choc w nowszych dystrybucjach najczesciej sa to graficzne menadzery logowania (np. KDM, GDM, XDM itp.) to starsze dystrybucje i serwery posiadaja ciagle poczciwy program login. Nie oznacza to jednak, ze np. RedHat 7.1 nie posiada logowania do konsoli - wrecz przeciwnie -- to wlasnie konsola jest podstawa kazdego linux'a. Aby sie przelaczac miedzy terminalami lub/i trybem graficznym a tekstowym nalezy nacisnac kombinacje klawiszy: CTRL+ALT+F? a w miejsce ? nalezy wstawic np. 1 albo 7. Zawsze podczas logowania podajemy najpierw nazwe uzytkownika (np. dmk) dalej haslo (np. viva001). Oczywiscie potwierdzamy oba wpisy oddzielnie ENTER'em aby nie napisac przypadkiem hasla w formie tekstu na ekranie. W graficznych menadzerach logowania (np. KDM) mozna dodatkowo wybrac menadzer okien, przebootowach system a nawet przejsc z trybu graficznego w tryb konsoli (zmienic tzw. init).

4.1.) Pierwsze logowanie do systemu ~user~password.

Wiekszosc dystrybucji systemu Linux do logowania daje uzytkownikowai dwa narzedia: graficzne lub tekstowe. I choc w nowszych dystrybucjach najczesciej sa to graficzne menadzery logowania (np. KDM, GDM, XDM itp.) to starsze dystrybucje i serwery posiadaja ciagle poczciwy program login. Nie oznacza to jednak, ze np. RedHat 7.1 nie posiada logowania do konsoli - wrecz przeciwnie -- to wlasnie konsola jest podstawa kazdego linux'a. Aby sie przelaczac miedzy terminalami lub/i trybem graficznym a tekstowym nalezy nacisnac kombinacje klawiszy: CTRL+ALT+F? a w miejsce ? nalezy wstawic np. 1 albo 7. Zawsze podczas logowania podajemy najpierw nazwe uzytkownika (np. dmk) dalej haslo (np. viva001). Oczywiscie potwierdzamy oba wpisy oddzielnie ENTER'em aby nie napisac przypadkiem hasla w formie tekstu na ekranie. W graficznych menadzerach logowania (np. KDM) mozna dodatkowo wybrac menadzer okien, przebootowach system a nawet przejsc z trybu graficznego w tryb konsoli (zmienic tzw. init).

---