Struktura wyniku k-tej osoby poddanej oddziaływaniu i-tego poziomu A i j-tego poziomu B
Yijk = μ + αi + βj + πk(ij) + αiβj + βjπk(i) + εik
μ - średnia ogólna
αi - efekt główny i-tego poziomu czynnika A: αi = μi - μ
βj - efekt główny j-tego poziomu czynnika B: βj = μj - μ
πk(i) - charakterystyczny dla k-tej osoby wzór reagowania; [πk(i) ma rozkład normalny o średniej 0 i wariancji
;
jest on stały dla wszystkich poziomów czynnika A]
αiβj - efekt interakcji i-tego poziomu czynnika A oraz j-tego poziomu czynnika B:
βjπk(i) - charakterystyczny dla k-tej osoby wzór reagowania, dla której czynnik A występuje na i-tym poziomie, a pomiar zmiennej Y wykonywany jest po raz j-ty
εk(ij) - błąd eksperymentalny
[εk(ij) ma rozkład normalny]
średniej 0 i wariancji
.