Agroekologia
Populacja-jednogatunkowy zbiór osobników występujących na określonym terenie w określonym czasie swobodnie krzyżujące się i wydające potomstwo. Oddziaływanie między gatunkami : bezpośrednie (osobnik-osobnik), pośrednie(osobnik- środowisko- osobnik). Rodzaje oddziaływań: troficzne i patroficzne .
Struktura ekologiczna populacji opis populacji na danym terenie( zasięg przestrzenny, liczebnośc, rozmieszczenie),.liczebnośc-liczba osobników zasiedlających daną przestrzeń. Zagęszczenie- liczba osobników przypadajaca na jednostkę powierzchni.
Struktóra przestrzenna populacji : pozioma- rozmieszczenie pozime populacji( rozproszone losowo , regularny rozproszony skupiskowy łanowy gradientowy). Struktura pionowa populacji: rozmieszczenie pionowe osobników w przestrzeni np. ptaki.
Metoda badania struktur przestrzennych: analiza graficzna, analiza zrzutu liczebności, określenie przeciętnej odległości, analiza kształtów $d = \frac{\epsilon(x - x_{sr})2}{x_{sr}(n - 1)}$ gdzie xśr – zagęszczenie przęciętne, x – zagęszczenie osobników w poszczególnych próbach, n- liczba prób w serii.
Struktura wiekowa- wdział w populacji osobników różnych klas wikoweych, przedstawia się w formie piramidy.
Populacja rozwijająca się- np. muszka owocówka. Populacja ustabilizowana- pszczoła miodna. Populacja wymierająca.
Rozrodczośc – produkowanie wytwarzanie przez populacje nowych osobników.
Biocenoza- naturalny zespół wszystkich organizmów zajmujących określone nieożywione środowisko (biotop) powiązane wzajemymi zależnościami, ożywiona częśc ekosystemu EKOSYSTEM=BIOCENOZA+BIOTOP.
Rodzaje biocenoz- naturalne(morza rzeki torfowiska lasy łaki) sztuczne( biocenoza pola,sady łaki).
Cechy biocenozy-jednośc biocenozy i biotopu, istnienie trzech współzależnych grup producentów konsumentów i reducentów (trwałą egzystencja, zamknięty obieg materii), organizacja( wielostronne powiązania pokarmowe i konkurencyjne, stosunki ilościowe, interakcja), autonomia( wzajemne uwarunkowanie wszystkich komponentów , odrębnośc terytorialna), stabilizacja układu ( skład gatunkowy, adaptacja organizmów do przeciętny warunków środowiska ), sukcesja ekologiczna ( rozwój w skutek, zwiększenia ingerencji komponentów , dostosowanie się zmieniających się warunków środowiska).
Struktura troficzna czyli powiązanie pokarmowe pomiędzy nastepującymi elementami biocenoz. Producenci – organizmy samożywne produkujące materię organiczną , rośliny zielone i glony, bakterie fotosyntetyczne i chomosyntetyczne. Konsumenci- organizmy cudzożywne przystosowane do pobierania gotowej materii organicznej(konsumencci pierwszego rzędu – roślinożercy, II- pasożyty III- mięsożerne .) Destruenci –heteotroficzne odżywiające się matrwą materia organiczną, rozkładają materie org, na materie nieorganiczną , bakterie i grzyby saproficzne).
Łańcuch troficzny – szereg organizmów ustawionych w takiej kolejności za każdą poprzedzajaca grupą jest podstawa żywienie następnej. Łancuch spasania zaczyna się od roślin zielnych poprzez zwierzęta roślinożerne do drapieżców odżywiających się zwierzętami np.(biocenoza-staw- fitoplankton- zooplankton- ukleja-szczupak). Łancuch detrytusowy- zaczyna się od martwej materii pochodzenia roślinnego i zwierzęcego przez saprofity np(szczątki zwierząt- wieloszczęt- ślimak- ryba).
Poziomy troficzne- organizmy zajmują taką samą pozycje w łancuchu troficznym tworzą jeden poziom troficzny , liczba poziomów jest zależna od stopnia złożoności i biocenozy, monofagi należa do jednego poziomu troficznego, politagi mogą należec do kilku poziomów troficznych.
Poziom I producenci, II grupa konsumentów I rzędu, III konsumenci II rzędu, IV konsumenci III rzędu , V i dalsze.
Piramida troficzna. Piramida liczebności- obrazuje liczbę osobników występujących w danym ekosystemie na jednostce powierzchni na każym poziomie troficznym. Piramida biomas- podaje masę organizmów na każdy poziom troficzny. Piramida energii- pokazuje jak na kolejnych poziomach troficznych stan energii wiązanej na jednostce powierzchni czasu.
Przyczyny zmniejszenia ilości przepływającej energii- utrata energii dla własnyc potrzeb, zmiana tkanek na tkanki drapieżcy , utrata energii wraz z wydalaniem (dla destróentów )oddychanie , obniżenie sprawności przekazywania energii w udziale ofiary –drapieżcy.
Produktywnośc ekosystemu- ilośc materii wytworzone w danym obszarze w jednostce czasu, wyrażana w jednostce masy Kg/m2/rok, w jednostce energii Kj/m2/rok.
Rodzaje produkcji- pierwotna brutto(ilośc wytworzonej materii przez producentów A), pierwotna netto(zmniejszona tempem magazynowania materii bez materii wytworzonej w procesie oddychania R P=A-R), wtórna(mierzona ilością masy wyprodukowanej w jednostce czasu na jednostkę powierzchni).
C-konsumpcja C=P+R+FU
P-produkcja(energia wytworzona w budowie ciała)P=C-(R+FU)
R-oddychanie
F-odchody
U-mocz
Cykl biochemiczny-naturalne krążnie pierwiastków chemicznych pomiędzy środoiwieskiem ożywionym i nieożywionym:obieg wody, węgla azotu fosforu tlenu siarki.
Krązenie azotu.
Głębokie osady ok. 4000000000 mln tN, atmosfera(78% powietrza), płytkie osady morskie900000tys tN, roztwory glebowe 140000mln tN, martwa materia organiczna100000mln tN, rosliny lądowe 12000mln tN, konsumenci lądowi 200 mln tN. Forma N2 niedostępna dla roślin i zwierząt, dostępne dla bakterii brodawkowych żyjących w głębii bakterii tlenowych i beztlenowych, w środowisku wodnym więzany przez niektóre gatunki sinic. Forma NO3 i NH4dotępna dla roślin. Forma NO2i NO3 wykorzystywana przez beztlenowe bakterie. Forma białka wykorzystywana przez konsumentów. Metabolity przemian Bałek i innych związków azotowych(amoniak, mocznik, i kwas moczowy).
Krązenie węgla.
Skały węglowe 60000000 mln tC, wody głębokich oceanów 38000 mln tC, martwa materia organiczna 1,500 mln tC, atmosfera 60 mln tC, organizmy lądowe 650 mln tC, osady denne 150 mln tC, organizmy morskie 2 ml tC. Forma CO2- asymilowana przez rośliny i bakterie samożywne w procesie fotosyntezy, powraca do atmosfery w procesie oddychania i rozkładu materii. Forma materii organicznejnp węglowodory-dostępne dla konsumentów pierwszego i entego rzedu, źródło pokarmu dla destruentów.