Konspekt katechezy 18

Jezus objawia nam Ojca

Cele:

• ukazanie Jezusa jako pełni Bożego objawienia; Tego, który jest Słowem Boga na ziemi i Jego pełnym obrazem;

• odkrywanie prawdy o miłosiernym, zbawiającym Bogu , jaką przekazuje Jezus

• kształtowanie postawy zaufania Bogu - Ojcu

Przebieg katechezy:

1. Modlitwa

2. Wprowadzenie:

   1. rozmowa na temat jak ludzie spostrzegają Boga, kim jest dla nich Bóg – Sędzią, czyhającym na ludzkie potknięcia, Absolutem, niedostępnym, nie interesującym się ludzkimi sprawami czy może najlepszym Przyjacielem... ? Co mówi o Bogu Jezus?

   2. metoda niedokończonego zdania – Bóg jest ... – omówienie wyników sondażu

3. Odczytanie fragmentu z Pisma Świętego – Mt 11,25-27 –

Objawienie Ojca i Syna¹¹

25 W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom¹². 26 Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 27 Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.

wyjaśnienie katechety, że Jezus jest najbardziej „upoważniony” do mówienia o Bogu; że to właśnie On, swoim nauczaniem i czynami , ukazuje prawdę o Ojcu.

1. Praca w grupach – ułożenie wywiadu z Jezusem na temat Jego Ojca na podstawie wskazanych fragmentów Pisma Świętego – Mt 6, 25-34; Łk 15, 1-10; Łk 15,11-24;

Wprowadzenie do pracy w grupach – wyjaśnienie, że wywiad może zawierać „wstęp” czyli słowo o Jezusie (naszym rozmówcy) – przedstawienie postaci, uzasadnienie dlaczego może On wypowiadać się na temat Boga, a następnie powinny być pytania i odpowiedzi wskazujące kim i jaki jest Bóg ( czas pracy w grupach ok. 15 –20 min.).

1. Podsumowanie pracy w grupach.

2. Zakończenie modlitwą „Ojcze nasz”.

Załącznik – tekst do pracy w grupach

Grupa I – Mt 6,25-34

Zbytnie troski⁶

25 Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? 26 Przypatrzcie się ptakom w powietrzu: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebieski je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one? 27 Kto z was przy całej swej trosce może choćby jedną chwilę⁷ dołożyć do wieku swego życia? 28 A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą. 29 A powiadam wam: nawet Salomon w całym swoim przepychu nie był tak ubrany jak jedna z nich. 30 Jeśli więc ziele na polu, które dziś jest, a jutro do pieca będzie wrzucone, Bóg tak przyodziewa, to czyż nie tym bardziej was, małej wiary? 31 Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? 32 Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 33 Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. 34 Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy⁸.

Grupa II- Łk 15, 1-10

Zaginiona owca

1 Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. 2 Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi». 3 ¹ Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: 4 «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? 5 A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona 6 i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". 7 Powiadam wam: Tak samo w niebie² większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.

Łk 15,11-24;

Syn marnotrawny

11 Powiedział też: «Pewien człowiek miał dwóch synów. 12 Młodszy z nich rzekł do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. 13 Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. 14 A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł i przystał do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie⁴. 16 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. 17 Wtedy zastanowił się i rzekł: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. 18 Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu⁵ i względem ciebie; 19 już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. 20 Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. 21 A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu⁶ i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". 22 Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! 23 Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, 24 ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić.