Tomasz Frołowicz – „Antynomie wychowania fizycznego”

Czasopismo „Kultura fizyczna”

Moim zdaniem artykuł pana Tomasza Frołowicza pt. „Antynomie wychowania fizycznego” opublikowany w czasopiśmie „Kultura Fizyczna” może być swoistego rodzaju poradnikiem skierowanym do każdego nauczyciela wczesnoszkolnego. Autor z wielką precyzją stara się przybliżyć czytelnikowi wiadomości dotyczące istoty wychowania fizycznego i metod efektywnego postępowania z uczniem przy uwzględnieniu uwarunkowań specyfiki każdego człowieka.

Pan T. Frołowicz jako doświadczony absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku w pierwszej kolejności ujmuje problem niezadowalającej skuteczności wychowania jako czynności społecznej, która jest konsekwencją niezależnych od wychowawcy uwarunkowań.

Posiłkując się literaturą specjalistyczną przytacza również ważną kwestię subiektywno-racjonalnego trybu postępowania człowieka i odnosi ją do koncepcji filozoficznej bezpośrednio związanej z rozstrzyganiem pewnych problemów pojawiających się w pedagogice.

W dalszym toku swoich rozważań autor interpretuje podmiotowe traktowanie wychowanka- ucznia i udziela celnych wskazówek, które mogą okazać się bardzo przydatnymi w praktyce w zależności od wieku dziecka.

Bardzo ważną kwestią jest tutaj fakt, że autor kładzie nacisk na istotę sposobu postępowania wychowawcy z uczniem. Wyróżnia dwa sposoby możliwego traktowania wychowanka, opierające się na ograniczeniach i przymusie jak i również metodę postępowania związaną z przekazaniem uczniowi całkowitej wolności wyboru. Autor jednak nie określa jednoznacznie, który ze sposobów jest idealny. Pozostawia tą decyzję do interpretacji czytelnikowi.

W dalszej części artykułu opisana jest istota zwiększającego się stopnia podmiotowości ucznia na drodze dalszej edukacji. Autor podkreśla, że podstawą do tego, by nauczanie było skuteczne istotna jest sama świadomość ucznia.

Warto również zwrócić uwagę na zestawienie pod koniec artykułu sposobów na uniknięcie negatywnych konsekwencji w nauczaniu. Są one swoistego rodzaju wyznacznikami pomocnymi dla nauczyciela, mającymi sprawić, że wychowanie fizyczne będzie miało większe szanse powodzenia.

Uważam, że artykuł jest bardzo trafnie skomponowany. Autor zwraca uwagę na niebagatelną rolę wychowawcy i samego wychowania fizycznego w życiu dziecka.

Oceniając artykuł pod kątem zawartej w nim treści muszę podkreślić, że jest on bardzo interesujący i zawiera w sobie cenne wskazówki nie tylko z punktu widzenia przeciętnego pedagoga. Może stanowić źródło podstaw całej pedagogiki.

Jedynym minusem jaki jestem wstanie wskazać w artykule jest zbyt częste posiłkowanie się cytatami z literatury specjalistycznej, które może być dość uciążliwe w czytaniu. Artykuł jest swoistego rodzaju przesłaniem, które powinno trafić do umysłów nauczycieli, rodziców i każdej osoby, która ma styczność z dzieckiem.