UKŁAD CHŁONNY (LIMFATYCZNY)
chłonka (limfa) – przesącz naczyń krw., płyn tkankowy;
w ścisłym kontakcie z układem krwionośnym;
uchyłek układu żylnego;
sub. z obwodu do ukł. żylnego przez 2 pnie – przewód limf. piersiowy i prawy;
narządy i naczynia chłonne (limfatyczne);
naczynia – zaczynają się od ślepo zakończonych cewek (średnica – 100 µm), od tkanek do dużych żył ↗ średnica, budowa podobna do żył, są tu zastawki, ale jest ich więcej (tam gdzie są zwężenia);
naczynia – do przedsionka prawego przed żyły, brak – w OUN, szpiku kostnym, śledzionie, łożysku, sznurze pępowinowym, nabłonkach, chrząstkach, rogówce i soczewce oka, ściana – ze śródbł.;
naczynia:
błona wew. – z cienkich włókien sprężystych biegnących podłużnie, które nie wytwarzają bł. spręż. wew.;
bł. środ. – z tk. łącz. z wł. spręż. oraz kom. mięśn. gład., o przebiegu okrężnym;
bł. zew. – z tk. łącz.z wł. kolagenowym i spręż., przebiegającymi podłużnie. W cz. obwodowej – utkana bardziej luźnie, unerwiona, unaczyniona;
narządy – migdałki, mieszki językowe, węzły chłonne, śledziona, u ptaków torba kloaczna → narządy obwodowe;
narządy centralne – grasica szpik;
funkcje – odpornościowa i obronna (limfocyty, plazmocyty, leukocyty, przeciwciała) i fagocytoza obcych antygenów;
rusztowanie – tk. siateczkowa (limfoidalna → kuliste skupiska kom limfoidalnych) z kom. siatecz., w otoczkach siateczki fibrocyty, fibroblasty, kom dendrytyczne i makrofagi (prezentują antygen, makrofagi ponadto mają wł. żerne);
TKANKA LIMOFOIDALNA:
1-2 nm;
grudki chłonne samotne – pojedyncze, w błonie śluz i podśluz. ukł . oddech. i pokarm., funkcje – produkcja limfocytów, wału obronnego przeciw bakteriom i jadom;
grudki chłonne skupione – w błonie podśluz. jelita biodrowego, naprzeciwko kreski okrężnicy przeżuwaczy, jelicie ślepym u człowieka, wierzchołka jelita ślepego, wyrostkach robaczkowych, u bydła tworzą pierścień chłonny gardła, w narządach chłonnych, podst. jednostka strukturalna u większości narz. limf.;
grudka chłonna:
grudki chłonne wtórne ←gdy zetkną się z antygenem):
część środ. – jaśniejszy, bo małe jądro proliferujące limfocyty, ośrodk namnażania, rozmnażania, odczynowy, są tu makrofagi (neutralizują prod. przemiany mat., niszczą antygeny, jadów itp.);
część obwodowa – pas zagęszczenia limfocytów, ciemniejsza, duże pojedyńcze jądro;
grudki chłonne pierwotne – płód, brak ośrodka namnażania i pasa zagęszczenia, bo jest jednorodna budowa;
WĘZEŁ CHŁONNY:
na przebiegu naczyń;
filtry biologiczne;
chłonka oczyszczana z antygenów i wzbogacana w limfocyty B i T (10 x więcej)
kształt fasoli, ziarna głogu;
od zew. – torebka łącznotk. (z tk. łącz. wł. luźnej), od niej odchodzą łacz.-tk. beleczki, tworząc rusztownie dla miąższu;
cz. korowa – obwodowa, są tu grudki chłonne, które produkują limf T;
cz. rdzenna – środkowa, z pasm tk. limf.;
pomiędzy – strefa przykorowa;
w cz. korowej i przykorowej są naczynia chłonne, których przedłużeniem są zatoki brzeżna (pod torebka łącz.-tk.), promieniste kory (między grudkami), promieniste rdzenia (między pasami rdzennymi), wnęki;
zatoki – najszersze u bydła, najwęższe u świni, są tu limfocyty, monocyty, granulocyty, makrofagi, elementy kom.;
limfa w oczkach limfoidalnych opłukuje i zabiera limf. T i B;
funkcje – produkuje limf. T i B, oczyszczanie limfy, niszczenie antygenów, produkcja przeciwciał;
ma naczynia doprowadzające i odprowadzające;
ZATOKI LIMFATYCZNE:
brzeżne – cz. korowa, podtorebkowe;
beleczkowe – promieniowe, w cz. korowej;
rdzenne (centralne)
wnykowe – końcowe;
U świń cz. korowa jest w środku, cz. rdzenna – na zew → odwrócony przepływ limfy.
ŚLEDZIONA:
włączona w krwioobieg;
z mezenchymy;
narząd krwiolimfatyczny;
od zew. – 1. błona surowicza; 2. dwuwastwa bł. łącznotk. (zew. – włókna, wew. – miocyty); 3. w głąb śledziony tworzą sieć, która stanowi rusztowanie dla miąszu śledziony w postaci miazgi czerwonej i białej;
MIAZGA BIAŁA – suma wszystkich grudek chłonnych śledziony, w środku tętnicy środ. (centralnej), dzieli się na 3 strefy:
wew. – okołonaczyniowa, ma limfocyty B i T;
środkowa – kom. siateczki i proliferujące limfocyty B, makrofagi, ośrodek rozmnażania, odczynowy;
zew. – brzeżna, limfocyty B i T, makrofagi, naczynia włosowate typu zatokowego;
MIAZGA CZEROWNA – z tk. limfoidalnej (siateczkowata) i naczyń włos. żylnych o ścianie nieciągłej (zatoki śledzionowe) → tu miesza się krew z limfą, funkcja – fagocytoza erytrocytów;
Unaczynianie śledziony:
od str. wnęki
przy rozkurczu – krążenie otwarte, w czasie skurczu – zamknięty krwioobieg;
Śledziona ze wzg. NA ILOŚĆ MIAZGI:
typ obronny – królik i człowiek, miazga biała – 35%;
typ spichrzowy – pies – 3%, koń – 5%, kot – 8%, grube beleczki łącznotk., magazyn krwi;
pośrednie – przeżuwacze – 20%, świnie – 11%;
Funkcje śledziony:
produkcja przeciwciał, limf. B i T;
fagocytoza;
cmentarzysko erytrocytów;
hemoglobina w bilirubinę;
bierze udział w przemianach T;
regulacja ciśnienia krwi w obrębie jamy brzusznej;
w płodzie – produkcja erytrocytów;
TORBA KLOACZNA – bursa Fabrizi:
po grzbietowej cz. steku;
ściana pofałdowana, w fałdach grudki chłonne;
najlepiej rozwinięta w 4-5 miesiącu życia;
zew. – nabł. jednowarst. cylindryczny;
wew. – grudki chłonne poprzedzone pasmem tk. łącznej;
produkuje limf. B;
odpowiedzialna za powstawanie odp. humoralnej u ptaków;
GRASICA:
narząd centralny, nadrzędny;
z endodermy;
najlepiej rozwinięty u osobników młodych;
po osiągnięciu dojrzałości płciowej – inwolucja;
miąższ – nabł. tk. siateczkowej;
zew. – torebka łącznotk., pasma, które dzielą ją na płaciki – kształtu piramidowego lub wielobocznego, śred. – 0,5-2 mm;
brak grudek chłonnych;
płacik – cz. korowa (obwodowa, ciemniejsza, bo limfocyty T (tymocyty) namnażają się), cz. rdzenna (środek, jąsdniejsza, tu są ciałka grasicze [śred. 20-100 µm]);
dodatkowo – mielocyty, kom. plazmatyczne i tuczne;
ciałka grasicze – zdegenerowane kom tk. limfoidalnej;
odp. za reakcje odrzucania przeszczepu;
produkcja hormonów – tyrozyna, tymopoetyna, tymostumina (stymulują limfopoetynę)