Historia myśli socjologicznej 22.05.2014

Wcześniej o EGZAMINIE

Durkheim. Tonnise, i G. Turner.

Turner uważał, że Durkheim był mułem.

Ład społeczny u Tonnisa jest wolą, pewnym rodzajem woli stanowionej przez jednostkę. Natomiast u Durkheima istnieje, a jednostka nie ma nic do powiedzenia.

Psychologia, wola, brak woli, rodzaj woli nie ma nic do gadania.

Inna jest interpretacja konsekwencji.

U Tonnise: ład zrzeszeniowy, powoływany przez wole arbitralna, wiąrze człowieka ze swiatem społecznym luzniej, selektywniej. Okazjonalnie, nie całościowo. Powodowany w interesach podmiot działa i funkcjonuje w strukturze dopóki interes trwa. Jednostka, aktor społeczny funkcjonuje w tym świecie zdominowanym przez solidarność organiczną w taki sposób, ze praktycznie z powodu podziału pracy społecznej nie jest w stanie istnieć, zaspokajać potrzeb bez innych ludzi, bez współpracy z nimi. Każdy z tych podmiotów, z którymi musi wejść w interakcje, żeby uzyskać coś od tego podmiotu, za coś. On także nie jest, ten podmiot, zaspokoich wszystkich swoich potrzeb i interesow. Zgodnie ze swoja specjalnością, jest w stanie zaspokoic te, a nie inna potrzebe. Człowiek chce i trafia do innego człowieka, który posiada już jakas wiedze, wchodzi z nim interakcje, aby ta jednostkowa- nigdy nie ma jednostkowych, aby te konkretna wiązke potrzeb zaspokoich. Tworzy się gesta siec relacji z innymi ludzmi. Durkheim nie mówi czy on kocha te podmioty, kiedy mówi o konsekwencjach podzialu pracy społecznej i o typie wiezi, mówi o gęstości, kooperacji i o tym związaniu, wzajemnym wiazaniu podmiotow działających w przestrzeni.

WDS- anomie społeczne, w wersji mertonowskiej. Problem anomii pojawia się w literaturze socjo dzieki Durkheimowi. Nomia- ład, i inne pierdoły. Anomia- bez ład.

ANOMIA: kiedy występują i w jakich obszarach? W każdym. Durkheim mówi o anomicznym sytuowaniu się człowieka w pracy, robotnika, przemyślnika. Gdy wydziela anomiczny typ samobójstw, mówi o załamaniu pewnego porzadku aksjonormatywnego. Porządek ten nigdy zupełnie się nie załamuje, może się zmieniac bardzo szybko. Ład aksjonormatywny, wzory zachowań, które są potwierdzeniem tego ładu i podtrzymuja ten ład. Ostatecznie system wartości legitymizuje działania, bo ludzie są przekonani ze cos jest wazne, istotne, ze tak należy. Można dobudowywac inne ideologie, ale ostatecznie… ład zmienia się gdy nastepuje jakies zdarzenie, istotne, naruszające poprzedni stan. Rewolucja, wojna, nagle przyspieszenie zmian itd. wtenczas nastepuje taka sytuacja: to co było obowiązujące, regularne, przyswojone, oczywiste, czytelne. Nagle zostaje wzięte w nawias, i to co było przestaje być obowiązujące i człowiek doświadcza zagubienia w świecie. Zmieniaja się oczekiwania, których tez nie potrafi artykułować. Zagubienie w realnym świecie! Durkheim nie mówi o stanie psychicznym, o tym co mu się w głowce robi a co w duszy gra. Mówi o realnym świecie, o rzeczywistości społecznej w ktorej ten człowiek musi się poruszac i działać zgodnie z obowiązującym regułami. Jeśli nie to mamy sytuacje ANOMII, bezwładu. Bezwład jest zewnętrzny w stosunku do podmiotu. Merton także posługuje się kategorią anomii, ale jest to kategoria inaczej sytuowana. Zinterioryzowane doświadczenie, czyli stan podmiotu, który się znajduje w tej anomii. Konsekwencje tego bezładu są różne. Ostateczna konsekwencja jest, jak ukazuje Durkheim, samobójstwo anomiczne.