Opis metody
Opracowana przez Kowalczyka metoda oceny walorów estetycznych krajobrazu w obrębie powierzchni postrzeganych wizualnie uwzględnia wiele uwarunkowań tej oceny. Metoda ta, przede wszystkim stwarza możliwość budowania skal stopni ocen do klasyfikacji zjawisk. Niektórzy stwierdzają w tej metodzie istotność planów w krajobrazie i tzw. wnętrz w odbiorze wartości estetycznych i ocenie waloru. Także struktura pionowa i harmonia poszczególnych komponentów krajobrazu są uważane za bardzo istotne elementy tej oceny. Tak twierdzili Lourie i Hamerton.
Szczególny nacisk jest położony na „wnętrza” , które, jak twierdzą autorzy „posiadają aspekty psychiczne, społeczne i formalne, a jednocześnie występują wszędzie – zarówno w nas samych, jak i w naszym otoczeniu stworzonym przez przyrodę i przez człowieka”.
Autor podzielił elementy ocenianego krajobrazu na pięć zasadniczych grup, takich jak:
Liczba wyróżnianych planów w krajobrazie.
Liczba elementów budujących krajobraz i możliwość ich identyfikacji.
Różnorodność elementów krajobrazotwórczych.
Współwystępowanie elementów krajobrazu (harmonia).
Struktura pionowa krajobrazu.