Wnioski – Przegroda 3
Przegroda 3 jest to przegroda trzywarstwowa, jednorodna materiałowo - ściana.
Analiza przegrody pod względem utraty energii cieplnej
Pod względem energetycznym przegroda ta nie spełnia minimalnych wymagań dla ścian budynków, w którym na stale zamieszkują ludzie:
$U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack \leq U_{\max}$
$$U_{\max} = 0,3\frac{W}{m^{2}K}$$
$$U = 0,354\frac{W}{m^{2}K}$$
$$0,354\frac{W}{m^{2}K} > 0,3\frac{W}{m^{2}K}$$
Z uzyskanego współczynnika przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ wynika, iż pod względem energetycznym (utraty ciepła przez przegrodę) przegroda jest źle zaprojektowana. W celu zmniejszenia współczynnika przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ należało by zwiększyć grubość warstwy termoizolacji – w tym wypadku wełny mineralnej lub warstwy powietrza. Można zastosować inny materiał termoizolacyjny zamiast wełny mineralnej - styropian lub inny materiał termoizolacyjny – o odpowiedniej grubości. Inną możliwością jest również zmiana materiału, z którego wykonana jest konstrukcja nośna ściany – cegła klinkierowa lub beton o średniej gęstości $2000\frac{\text{kg}}{m^{3}}$ . Materiały te można zastąpić np. bloczkami z betonu komórkowego lub wyrobem sylikatowym, które posiadają mniejszy współczynnik przewodzenia ciepła λ niż podane powyżej materiały. Jednak zmiana materiału konstrukcji nośnej budynku powoduję, że trzeba sprawdzić czy zastosowanie takich materiałów jest możliwe ze względów konstrukcyjnych. Zmiana materiału wiąże się również, z tym żeby uzyskać odpowiedni współczynnik przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ grubość muru wyraźnie zostanie zwiększona.
Analiza przegrody pod względem cieplno - wilgotnościowym
Analizując Przegrodę 3 pod względem kondensacji pary wodnej na powierzchni wewnętrznej ściany możemy zauważyć wystąpienie kondensacji pary wodnej na dwóch powierzchniach stuku: pierwsza między cegłą klinkierową, a betonem oraz druga po między betonem, a termoizolacją z wełny mineralnej. Pierwsza powierzchnia stuku jest to obszar dobrze wentylowany, ze względu na wystąpienie tam warstwy powietrza. Powierzchnia ta w zasadzie nie gromadzi pary wodnej, natomiast w listopadzie i marcu, czyli w okresie nagromadzenia się pary wodnej na drugiej powierzchni styku, pierwsza powierzchnia minimalnie oddaje wilgoć z przegrody. Druga powierzchnia styku, czyli powierzchnia między betonem a wełną mineralną gromadzi parę wodną w okresie od listopada do kwietnia, natomiast w okresie wiosenno – letnim, czyli w miesiącach od maja do września przegroda jest w stanie usunąć parę wodną w większej ilości, niż zdarzy się nagromadzić w okresie jesienno – zimowym. Dlatego przegroda pod tym względem jest zaprojektowana poprawnie.
Jeśli chodzi o kondensacje pary wodnej na powierzchni wewnętrznej przegrody, tak w przypadku tej przegrody nie występuje. Wynika to z tego, że temperatura powierzchni wewnętrznej przegrody Ti jest większa od temperatury punktu rosy Ts. Najbardziej niekorzystny przypadek to miesiąc styczeń gdzie:
Ti = 14, 989 C i Ts = 6, 942 C
Spełniony jest więc warunek, który mówi że w budynkach mieszkalnych opór cieplny nieprzezroczystych przegród zewnętrznych powinien umożliwiać utrzymanie na wewnętrznych jej powierzchniach temperatury wyższej co najmniej o 1C od punktu rosy powietrza w pomieszczeniu.
Ocena przegrody pod względem wystąpienia grzybów pleśniowych – w celu sprawdzenia warunku wystąpienia grzybów pleśniowych na powierzchni wewnętrznej przegrody, należy sprawdzić warunek dla największego czynnika temperaturowego na powierzchni wewnętrznej dla najbardziej niekorzystnego przypadku. W tym wypadku najbardziej niekorzystnym jest miesiąc styczeń:
f(Rsi) ≥ f(Rsi, max)
f(Rsi, max) = 0, 993
f(Rsi) = 0, 941
0, 941 < 0, 993
W związku z uzyskanymi wynikami występuje ryzyko wystąpienia grzybów pleśniowych Pod tym względem przegroda jest zaprojektowana w sposób nie poprawny. By warunek został spełniony, należało by rozważyć zmianę grubości poszczególnych warstw konstrukcji, w tym głównie warstw termoizolacji. Inny rozwiązaniem jest zastosowanie zupełnie innego układu warstwa, np. zastosowanie przegrody dwuwarstwowej.