Wnioski – Przegroda 1
Przegroda 1 jest to przegroda dwuwarstwowa, jednorodna materiałowo - ściana.
Analiza przegrody pod względem utraty energii cieplnej
Pod względem energetycznym przegroda ta nie spełnia minimalnych wymagań dla ścian budynków, w którym na stale zamieszkują ludzie:
$U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack \leq U_{\max}$
$$U_{\max} = 0,3\frac{W}{m^{2}K}$$
$$U = 0,603\frac{W}{m^{2}K}$$
$$0,603\frac{W}{m^{2}K} > 0,3\frac{W}{m^{2}K}$$
Z uzyskanego współczynnika przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ wynika, iż pod względem energetycznym (utraty ciepła przez przegrodę) przegroda jest źle zaprojektowana. W celu zmniejszenia współczynnika przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ należało by zwiększyć grubość warstwy termoizolacji – w tym wypadku wełny mineralnej lub zastosować inny materiał termoizolacyjny - styropian lub inny materiał termoizolacyjny – o odpowiedniej grubości. Inną możliwością jest również zmiana materiału, z którego wykonana jest konstrukcja nośna ściany – cegła klinkierowa. Materiał ten można zastąpić np. bloczkami z betonu komórkowego lub wyrobem sylikatowym. Jednak zmiana materiału konstrukcji nośnej budynku powoduję, że trzeba sprawdzić czy zastosowanie takich materiałów jest możliwe ze względów konstrukcyjnych. Zmiana materiału wiąże się również, z tym żeby uzyskać odpowiedni współczynnik przenikania ciepła $U\ \left\lbrack \frac{W}{m^{2}K} \right\rbrack$ grubość muru wyraźnie zostanie zwiększona.
Analiza przegrody pod względem cieplno - wilgotnościowym
Analizując Przegrodę 1 pod względem kondensacji pary wodnej na powierzchni wewnętrznej ściany możemy zauważyć wystąpienie kondensacji pary wodnej między cegłą klinkierową, a izolacją termiczną z wełny mineralnej. Nagromadzenia pary wodnej pomiędzy tymi warstwami występuje w okresie od października do kwietnia. W tym okresie nagromadzenie pary wodnej w przegrodzie jest na tyle duże, że para wodna nie jest w stanie odparować z przegrody w okresie wiosenno – letnim, czyli w miesiącach od maja do września. W przypadku tej przegrody warstwa termoizolacji jest umieszczona od strony wewnętrznej, co ma znaczny wpływ na kondensacje pary wodnej w przegrodzie. Jeśli chcemy rozwiązać problem kondensacji pary wodnej, należy tak projektować przegrodę by termoizolacja znalazła się od strony zewnętrznej przegrody. Wynika to z rozkładu pary wodnej w przegrodzie, w przypadku umiejscowienia termoizolacji np. wełny mineralnej po stronie wewnętrznej, na wykresie rozkładu ciśnienia pary wodnej otrzymujemy, że ciśnienie nasycenia parą wodną przecina się z ciśnieniem pary wodnej w przegrodzie co powoduje skroplenie się wody po między cegłą klinkierową, a wełną mineralną. Jeśli jednak termoizolacje ułożymy po stronie zewnętrznej przegrody, wówczas zmieni się wykres prężności pary wodnej – wyraźny skok na warstwie termoizolacji, wówczas wykresy się nie przetną i nie nastąpi skroplenie wody w przegrodzie.
Zaletą zastosowania termoizolacji po stronie zewnętrznej, oprócz przypadku podanego powyżej jest również to, iż taki budynek dłużej utrzymuje ciepło w pomieszczeniach. Zastosowanie termoizolacji od wewnątrz powoduje szybsze wychłodzenie budynku.
Jeśli chodzi o kondensacje pary wodnej na powierzchni wewnętrznej przegrody, tak w przypadku tej przegrody nie występuje. Wynika to z tego, że temperatura powierzchni wewnętrznej przegrody Ti jest większa od temperatury punktu rosy Ts. Najbardziej niekorzystny przypadek to miesiąc styczeń gdzie:
Ti = 17, 845 C i Ts = 10, 654 C
Spełniony jest więc warunek, który mówi że w budynkach mieszkalnych opór cieplny nieprzezroczystych przegród zewnętrznych powinien umożliwiać utrzymanie na wewnętrznych jej powierzchniach temperatury wyższej co najmniej o 1C od punktu rosy powietrza w pomieszczeniu.
Ocena przegrody pod względem wystąpienia grzybów pleśniowych – w celu sprawdzenia warunku wystąpienia grzybów pleśniowych na powierzchni wewnętrznej przegrody, należy sprawdzić warunek dla największego czynnika temperaturowego na powierzchni wewnętrznej dla najbardziej niekorzystnego przypadku. W tym wypadku najbardziej niekorzystnym jest miesiąc styczeń:
f(Rsi) ≥ f(Rsi, max)
f(Rsi, max) = 0, 807
f(Rsi) = 0, 899
0, 899 ≥ 0, 807
W związku z uzyskanymi wynikami ryzyko wystąpienia grzybów pleśniowych nie występuje. Pod tym względem przegroda jest zaprojektowana w sposób poprawny.