prawa o nowych technologiach.

prawie autorskim i prawach pokrewnych - mówi, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (utwór). Utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi, w tym programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne. - reguluje aspekty prawne związane z prawami autorskimi do utworów ich przenoszeniu oraz możliwościach odstępowania

ochronie danych osobowych ma na celu chronić osoby fizyczne, których dane osobowe są lub mogą być przetwarzane przez rożne organizacje. Szczegółowo określa zasady postępowania z takimi danymi. Ma zapobiegać ich nadużywaniu oraz nakłada obowiązek ochrony danych, informowania i rejestracji danych na organizacje je posiadające.

prawo własności przemysłowej - do przedmiotów własności przemysłowej zalicza się projekty wynalazcze (wynalazki, wzory użytkowe, wzory projektowe, typografie układu spalonego, projekty racjonalizatorskie), znaki towarowe, oznaczenia geograficzne, ochronę konkurencji i zwalczanie nieuczciwej konkurencji. Reguluje ona też zadania i organizację Urzędu Patentowego.

ustawa o gromadzeniu przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych - określa zasady postępowania przy takich informacjach w celu wykrywania, ścigania sprawców przestępstw oraz zapobiegania i zwalczania przestępczości. Jest kierowana do organów administracji rządowej, państwowych jednostek organizacyjnych, organów samorządu terytorialnego.

o ochronie baz danych - definiuje co to jest baza danych, podlegają one ochronie z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz z tej ustawy dla producentów z UE i innych umów. Wolno używać baz do użytku osobistego (zawartość nieelektroniczna), do ilustracji, do celów bezpieczeństwa. Chroni interesy producenta bazy.

o dostępie do informacji publicznej - definiuje informację publiczną, każda informacja o sprawach publicznych. Mówi, kto ma obowiązek udostępniania takich informacji i w jaki sposób (np. biuletyny)

ustawa o podpisie elektronicznym - określa warunki prawne i skutki prawne stosowania podpisu elektronicznego. Podpis elektroniczny stanowią dane w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej taki podpis. Używanie cudzego bezpiecznego podpisu elektronicznego jest uznawane za przestępstwo

ustawa o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym - określa zasady ochrony prawnej takich usług (wszelkie środki oraz przedsięwzięcia techniczne, które warunkują korzystanie z usług chronionych). Należą do nich usługi polegające na rozpowszechnianiu programów radiowych i telewizyjnych i inne usługi świadczone drogą elektroniczną. Nie obejmuje bankomatów, biletników, płyt CD, DVD itp.

ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną określa obowiązki usługodawcy związane ze świadczeniem usług drogą elektroniczną, zasady wyłączania odpowiedzialności usługodawcy z tytułu świadczenia usług drogą elektroniczną, zasady ochrony danych osobowych osób fizycznych korzystających z takich usług.

ustawa o elektronicznych instrumentach płatniczych określa zasady wydawania i użytkowania instrumentów płatniczych, w tym instrumentów pieniądza elektronicznego oraz prawa i obowiązki stron umów o elektroniczny instrument płatniczy (karty płatnicze, pieniądz elektroniczny)

ustawa Prawo telekomunikacyjne, określa zasady wykonywania i kontroli działalności telekomunikacyjnej polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących. Prawa i obowiązki przedsiębiorców tel., prawa i obowiązki użytkowników, warunki podejmowania i wykonywania takiej działalności, warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych, warunki świadczenia usługi powszechnej, warunki ochrony użytkowników.

Zdefiniuj i omów cechy i funkcje społeczeństwa informacyjnego.

Społeczeństwo informacyjne to społeczeństwo dla którego informacja jest priorytetem, towarem.

Cechy społeczeństwa informacyjnego: wysoko rozwinięty sektor usług (bankowość, finanse, telekomunikacja itp.) rozwój sektora zdrowia, oświaty, nauki gospodarka oparta na wiedzy - rosnące znaczeni specjalistów i naukowców w strukturze zawodowej. wiedza teoretyczna jako źródło innowacji i polityki, rozwój techniki, wytwarzanie informacji (generowanie, zapotrzebowanie i masowe wykorzystywanie informacji), przechowywanie informacji - możliwości gromadzenia i magazynowania informacji, przetwarzanie informacji - tworzenie technologii i standardów umożliwiających jednoznaczny opis i wymianę informacji, przekazywanie informacji - robienie tego bez względu na czas i przestrzeń, pobieranie informacji - możliwość jej odbierania przez wszystkich zainteresowanych, wykorzystanie informacji - powszechne, otwarte i nielimitowane korzystanie z Internetu jako źródła wiedzy.

Funkcje społeczeństwa informacyjnego: edukacyjna - upowszechnianie wiedzy naukowej oraz uświadamianie znaczenia podnoszenia kwalifikacji, komunikacyjna - stworzenie możliwości komunikowania się wielu różnorodnych grup w obrębie całości społeczeństwa globalnego, socjalizacyjna i aktywizująca - mobilizacja osób czasowo lub stale wyłączonych z możliwości swobodnego funkcjonowania społeczeństwa. Wykonywanie zawodu bez konieczności wychodzenia z domu, aktywizacja niepełnosprawnych. partycypacyjna - prowadzenie debat i głosowanie przez Internet, organizatorska - tworzenie warunków konkurencyjności na rynku, ochronna i kontrolna - stworzenie mechanizmów obrony obywateli i instytucji przed wirtualną przestępczością

Wskaźniki mierzalności społeczeństwa informacyjnego.

Mierzalność to cecha, która mówi o tym przy pomocy czego możemy coś zmierzyć. Wyróżnimy wskaźniki społeczeństwa informacyjnego takie jak:

Technika - wskaźniki odnoszące się do powszechności i jakości technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Są najczęściej prezentowane w analizach związanych ze społeczeństwem informacyjnym.

Gospodarka - wskaźniki odnoszą się do struktury gospodarki, zatrudnienia, transportu, wykorzystania Internetu na potrzeby różnych procesów eHealth eGovermant eCommerce. Wzrost mobilności towarów, osób i usług.

Edukacja - budowa społeczeństwa informacyjnego wymaga umiejętności korzystania z informacji (wiedzy) oraz tworzenia i dystybutowania informacji. Konieczne jest korzystanie z różnego rodzaju form kształcenia ustawicznego (lifelong learning)

Użytkownicy - im bardziej rozpowszechnione są nowe technologie, tym więcej jest użytkowników, im większy poziom wykształcenia tym więcej użytkowników. Zmiany społeczne wynikające z użytkowania nowych technologii są dowodem na powstanie i rozwijanie społeczeństwa informacyjnego.

Czym jest informatyka społeczna?

Informatyka społeczna - odnosi się do badania społecznych wyników komputeryzacji, roli technologii informatycznych w zmianach społecznych i organizacyjnych, użytkowania ich w kontekście społecznym, wpływów zjawisk społecznych na społeczną organizację pracy przy technologiach. Jest to interdyscyplinarny obszar badań (informatyka i nauki społeczne), który zajmuje się zagadnieniami: w jaki sposób systemy informatyczne mogą wspierać realizację różnorodnych celów społecznych (sprawiedliwość, rozwój, współpraca), jak mechanizmy społeczne mogą poprawić funkcjonowanie systemów informacyjnych, jak pozyskać dane pozostawiane w systemie informacyjnym, na podstawie których można badać zjawiska i procesy społeczne

Scharakteryzuj poziomy ochronyOrange Book.

Wyróżnia się 4 poziomy kryteriów ochrony:

D - ochrona minimalna, fizyczna ochrona przed dostępem. Każdy kto posiada fizyczny dostęp do komputera ma dostęp do wszystkich zasobów. Np. MS-DOS

C1 - ochrona uznaniowa - elementarna ochrona użytkownika. Sprzętowe lub programowe mechanizmy identyfikacji i upoważniania użytkowników. Użytkownik ma kontrolę nad obiektami, które są jego własnością.

C2 - ochrona z kontrolą dostępu - dla każdego użytkownika jest osobny dziennik zdarzeń, związanych z bezpieczeństwem, oraz środki do określania zakresu rejestrowanych zdarzeń. Hasła są dodatkowo szyfrowane i ukryte w systemie.

B1 - ochrona z etykietowaniem - poziom wprowadzający różne stopnie tajności (tajne, poufne itp.). W systemach stosuje się etykiety ze stopniem tajności dla procesów/użytkowników/plików. Dostęp do danych jest udzielany na podstawie etykiet.

B2 - ochrona strukturalna - wymagane jest etykietowanie każdego obiektu w systemie, sformalizowana polityka ochrony systemu, testy penetracyjne. Brak możliwości odzyskania utraconych danych.

B3 - ochrona przez podział - wymusza izolację pewnych obszarów. Części systemu są oddalone od części użytkownika. System potwierdza tożsamość przed jakąkolwiek operacją, identyfikuje użytkownika za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych protokołów bezpieczeństwa. Rejestracja operacji na obiektach.

A1 - konstrukcja zweryfikowana - model bezpieczeństwa, który zawiera jego matematyczny dowód. Części systemu A1 posiadają administratora zabezpieczeń. Systemy wojska

Dokonaj klasyfikacji i omów krótko zawody w kategorii Informatycy.

Informatycy dzielą się na:

Projektantów i analityków systemów komputerowych:

Administrator baz danych - zarządza konkretną bazą danych i określa uprawnienia i nadzoruje użytkowników. Archiwizuje dane i czuwa nad prawidłowym działaniem systemu.

Administrator systemów komputerowych - zarządzanie systemami komputerowymi, utrzymanie w sprawności komputerów i urządzeń zewnętrznych. Dba o bezpieczeństwo systemów.

Analityk systemów komputerowych - dokonuje analizy systemów komputerowych pod kątem określonych wymagań i zastosowań.

Inżynier systemów komputerowych - konstruuje systemy komputerowe oraz oprogramowanie systemowe. Organizuje i nadzoruje konserwację oraz naprawy zbudowanych systemów.

Projektant systemów komputerowych - zajmuje się pracami koncepcyjno - projektowymi systemów komputerowych. Opracowuje zasady współpracy urządzeń w systemie.

Pozostali projektanci i analitycy systemów komputerowych

Programiści

Programista - tworzy programy użytkowe, systemowe i narzędziowe. Posługuje się różnymi technikami programowania, tworzenia baz danych, programami narzędziowymi i dokumentacją.

Projektant stron internetowych - Webmaster projektuje i tworzy strony internetowe na zlecenie kontrahentów. Musi znać języki programowania i aplikacje to tworzenia grafiki.

pozostali programiści

Informatycy gdzie indziej niesklasyfikowani

Administrator sieci informatycznej - zarządza pracą sieci komputerowej w zakresie działania sprzętu. Nadzoruje stanowiska pracownicze korzystające z sieci, stara się zapewnić bezawaryjną pracę sprzętu w sieci i jej samej. Czuwa nad bezpieczeństwem sieci.

Inspektor bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych - realizuje zadania zapewniające bezpieczeństwo w systemach teleinformatycznych. Opracowuje politykę bezpieczeństwa oraz regulaminy. Chroni dane osobowe i informacje niejawne.

Specjalista zastosowań informatyki - wykonuje pracę doradczą w zakresie możliwości stosowania informatyki w różnych dziedzinach gospodarki. Dokonuje ekspertyzy i opracowuje założenia projektów informatycznych. Dokonuje oceny wykonanych już projektów. Doradza firmom. Pozostali informatycy gdzie indziej niesklasyfikowani

Omów informatyczne zawody przyszłości.

Analityk nowych miar - analizuje raporty dotyczące ruchu na stronie internetowej. Określa na podstawie liczby użytkowników i czasu wizyty na stronie odpowiednią dla danego serwisu strategię rozwoju.

Analityk systemów komputerowych - zajmuje się projektowaniem konkretnych zastosowań umożliwiających przetwarzanie danych i rozwiązywanie problemów użytkownika. Przygotowuje koncepcję systemu, tworzy konkretne oprogramowania, testuje programy, szkoli pracowników

Content manager - odpowiada za organizację i sposób prezentacji zawartości strony internetowej. Współpracuje ze specjalistami ze wszystkich działów wnoszących wkład w budowę serwisu. Uzgadnia wymagania techniczne z pracownikami działu informatyki, współpracuje przy tworzeniu kampanii marketingowych.

Dydaktyk medialny - przygotowuje oprogramowanie umożliwiające naukę. Praca taka polega na przenoszeniu wiedzy zawartej w podręcznikach na płyty CD. Wiedza zaprezentowana w taki sposób musi mieć wartość dydaktyczną i musi też być łatwo przyswajalna. Praca dydaktyka wymaga doskonałej znajomości komputera, umiejętności programowania, wiedzy z zakresu pedagogiki.

Etyczny hacker - specjalista włamujący się do sieci korporacyjnej, która go zatrudnia, w celu wyszukania jej słabych punktów i zaproponowania bezpieczniejszego rozwiązania. Musi bardzo dobrze znać systemy operacyjne, aplikacje, prototypy sieciowe, oprogramowania zabezpieczające.

Infobloker - wyszukuje informacje korzystając ze specjalistycznego oprogramowania i zaawansowanych procedur wyszukiwania.

Inżynier rzeczywistości wirtualnej - Specjalizuje się w użytkowaniu symulacji komputerowych dla innych dziedzin wiedzy, np. dla badań nad lekami, czy budową maszyn. Symulacje komputerowe zastąpią drogie badania próbne w przemyśle i sektorze usług

Inżynier wiedzy użytkowej - pracuje nad ulepszaniem i rewolucjonizowaniem naszego życia codziennego od bardziej wydajnej szczoteczki do zębów poprzez produkty żywnościowe i techniki medyczne

IT detektyw - odkrywa bezprawne użytkowania telewizji, czy sieci komputerowych, ściga nielegalne kopiowanie filmów, programów, muzyki czy oszustwa bankowe.

Specjalista ds. kanału e-mail - definiuje strategię firmy dotyczącą postępowania z pocztą przychodzącą i wychodzącą przy pomocy poczty elektronicznej tworzy swój wizerunek. Osoba taka planuje kampanie reklamowe firmy, prowadzi badania nad możliwościami zaoferowania odbiorcom nowych form e-mail.

Traffic manager - zajmuje się śledzeniem ruchu na witrynie internetowej, przygotowywaniem raportów i statystyk dotyczących np. oglądalności serwisu dla różnych działów firm, klientów zewnętrznych

Różnice pomiędzy etyką komputerową a etyką zawodową informatyka

Główna różnica pomiędzy tymi etykami to to że etyka komputerowa odnosi się do pracy ze sprzętem komputerowym, natomiast etyka zawodowa informatyka to relacje człowiek-człowiek czyli odnosi się do zachowania wobec innych ludzi. Etyka zawodowa informatyka określa jak informatyk ma się zachowywać pracując. Profesjonaliści komputerowi posiadają wyspecjalizowaną wiedzę, a częstokroć cieszą się również osobistym autorytetem i respektem w swoim środowisku. Z tego względu mogą oni mieć istotny wpływ na świat, na zachowanie innych ludzi i na cenione przez nich wartości. W parze z taką możnością zmieniania świata idzie obowiązek odpowiedzialnego jej używania. Etyka komputerowa zajmuje się oddziaływaniem technologii komputerowej, formułuje stosowne zachowania w trakcie posługiwania się komputerem, bada następujące obszary: komputery w miejscu pracy, logiczną ochronę komputerów, własność oprogramowania, odpowiedzialność zawodową.

Kultura informatyczna - znaczenie dla projektów

Przejawami posiadania kultury informatycznej są umiejętności dobory właściwych narzędzi informatyki do określonych zadań, znajomość podstawowych terminów i pojęć informatyki, orientacja w nowinkach informatycznych, umiejętność uczenia się i znajdowania źródeł informacji o możliwościach komputera, przekonanie że sprzęt i oprogramowanie tworzą jedność. Wyróżniamy trzy poziomy świadomości informatycznej: wysoka - pozytywne nastawienie do IT, dobra znajomość zagadnień obsługi komputera (dobra piśmienność informatyczna) neutralna - postawa nie mająca wyraźnych deklaracji, chroni dotychczasową pozycję, jest to pewien rodzaj asekuracji i wymaga pewnych działań edukacyjnych niska- negatywne nastawienie do zmian w IT, niewystarczający poziom wiedzy, konieczność szkoleń o istotności innowacji informatycznych i na temat wiedzy informatycznej. Istnieje 6 postaw kultury informatycznej: oponenta - kwestionuje użyteczność i przydatność rozwiązań informatycznych, niski poziom wiedzy i piśmienności informatycznej dyletanta - obojętny stosunek do zmian, niedostateczny/podstawowy poziom wiedzy i umiejętności obserwatora - niewielki stopień orientowania się w IT ale mają pozytywny stosunek do zmian mając nadzieje na poprawę statusu w organizacji destruktor- mają zasób wiedzy i umiejętności lecz widzą inne rozwiązania danego problemu, negatywne nastawienie i podważanie zasadności informatyzacji. Mogą mieć zły wpływ na współpracowników uczestnika- wysoki zasób wiedzy informatycznej na poziomie ogólnym, neutralne nastawienie do zmian, wspieranie przedsięwzięcia użytkownika- zafascynowani zmianami, pozytywny odbiór innowacji, wysokie umiejętności i wiedza i chęć ich rozszerzania.

Omów model zarządzania ryzykiem przy realizacji projektów informatycznych.

Ryzyka projektu dotyczą ukończenia projektu w określonym terminie i budżecie praz spełnienia przez wytworzony produkt wyspecyfikowanych oczekiwań klienta. Ryzyko nieodłącznie wiąże się praktycznie z każdym projektem, związane jest z założeniami jego realizacji, np. dla technicznych warunków realizacji projektu, gdzie dane rozwiązanie techniczne sprawdza się w jednej firmie, niekoniecznie musi sprawdzić się w innej. Stąd też, ryzkiem określa się każde ewentualne zdarzenie, które może rzutować na opóźnienie projektu lub zwiększenie jego kosztów. Ryzyko organizacyjne, techniczne, zewnętrzne. Szacowanie ryzyka - metoda punktowa Identyfikacja - polega na określeniu jakie zdarzenia mogą być niepomyślne dla realizowanego projektu. Zagrożenia powinny być udokumentowane.

Ocena — oszacowanie prawdopodobieństwa wystąpienia ryzyka i oszacowania potencjalnych strat. Powinna być prowadzona zarówno dla całego projektu, jak i indywidualnie dla poszczególnych zadań projektowych. Zapobieganie- działania mające na celu uniknięcie ryzyka lub jego zmniejszenie. Monitorowanie- śledzenie prac, by nadzorować czy nie pojawia się lub zwiększa ryzyko istniejące.

Istota prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej

Taką działalność podejmują osoby które chcą stworzyć własne przedsiębiorstwo, rozwijać je, zarabiać na życie, czerpać satysfakcję z pracy. Później rozwijają i zatrudniają pracowników, podwykonawców. Wolni strzelcy - wolny zawód na rzecz innych zleceniodawców, mają swobodę działania, samodzielnie organizują swój czas pracy, nie chcą tworzyć dużego przedsiębiorstwa. Zatrudniają jedynie pracowników pomocniczych np. księgowego. Są to np. adwokaci, doradcy podatkowi. Inną grupą są ci, którzy pracują już w pewnej firmie, ale otwierają dodatkową swoją np. aby mieć pewne zniżki.

listu motywacyjnego i omów jego strukturę.

List motywacyjny ma uzasadniać, dlaczego ubiegamy się o tę pracę. Może też być rozwinięciem najważniejszych punktów CV.

List motywacyjny jest rodzajem korespondencji formalnej i są określone reguły, które należy zachować pisząc go. List składa się z 3 ‐ 4 paragrafów, z których dwa skrajne stanowią rozpoczęcie i zakończenie dokumentu. Objętość listu nie powinna przekraczać jednej strony formatu A4. Czcionka musi być czytelna, a odstępy między wierszami 1,25 ‐ 1,5. Wstęp listu motywacyjnego. W nagłówku musimy zawrzeć:• swoje imię i nazwisko (lewy górny róg) • miejscowość i datę (w prawym górnym rogu) • dane osoby lub firmy, do której list jest kierowany (na prawo od środka poniżej nazwiska i daty)

List rozpoczynamy od zwrotu Szanowni Państwo, Szanowny Panie (Nazwisko) lub Szanowna Pani (Nazwisko). pierwszy akapit jest elementem listu motywacyjnego, w którym informujemy czytelnika o tym co było powodem wysłania aplikacji: ogłoszenie, chęć pracy w tej właśnie firmie, wiadomość o wakacie na stronie internetowej czy też inne rzeczy. Ważne jest by podać stanowiska lub stanowisko, którymi jesteśmy zainteresowani. Treść listu W treści listu motywacyjnego piszemy o naszych osiągnięciach, kwalifikacjach, umiejętnościach i cechach, które są istotne w pracy na oferowanym stanowisku.

Na zakończenie listu dziękujemy czytelnikowi za uwagę i poświęcony czas, jeszcze raz podkreślamy swoje zaangażowanie, oraz przedstawiamy w jaki sposób można się z nami skontaktować. List lub podanie o pracę kończymy jednym ze zwrotów: Z poważaniem, Z wyrazami szacunku lub Łączę wyrazy szacunku oraz w wersji papierowej podpisujemy odręcznie imieniem i nazwiskiem a w wersji elektronicznej tylko piszemy nasze imię i nazwisko.

Omów etapy prowadzące do założenia indywidualnej działalności gospodarczej.

Etapy prowadzące do założenia działalności gospodarczej:

1. Wygenerowanie pomysłu na firmę. Dokonanie wyboru dotyczącego branży działalności, zakresu oferowanych dóbr czy usług oraz grupy docelowej.

2. Zebranie kapitału niezbędnego do rozpoczęcia działalności. - wydatki na lokal, urządzenia materiały, towary, opłaty, podatki, ZUS, media, specjaliści.

3. Wybranie formy prawnej firmy i jej rejestracja. - Działalność gospodarczą osoby fizycznej trzeba zarejestrować w urzędach gmin lub miasta, inni przedsiębiorcy rejestrują się w rejestrze przedsiębiorców KRS

4. Zlecenie wykonania firmowych pieczęci.

5. Pozyskanie numeru statystycznego REGON. w ciągu 14 dni od uzyskania rejestracji. Jest to wniosek o wpis do Krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej Należy podać nazwę i siedzibę firmy, swój pesel oraz dane osobowe, formę własności oraz formę organizacyjno - prawną, elementy ewidencji oraz rodzaj wykonywanej działalności.

6. Założenie firmowego rachunku bankowego. zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub KRS, o REGON, o NIP

7. Załatwienie formalności związanych z podatkami. - trzeba uregulować formalności w urzędzie skarbowym takie jak wniosek o NIP oraz forma opodatkowania

8. Wypełnienie obowiązków związanych z ubezpieczeniem społecznym. Osoba, która podejmuje indywidualną działalność gospodarczą płaci na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Osoby, które prowadzą indywidualną działalność gospodarczą, będącą dla nich ich jedynym źródłem dochodów: ubezpieczeniu emerytalnemu, ubezpieczeniu rentowemu, ubezpieczeniu wypadkowemu.

9. Spełnienie formalności odnoszących się do zatrudnienia ewentualnych pracowników. zgłoszenie pracowników do ZUS, zapewnienie BHP, zawiadomienie inspekcji pracy o zatrudnieniu, prowadzenie ich akt osobowych

Zdefiniuj pojęcie Biznesplanu

Biznesplan to dokument niezbędny dla określenia przewidywanej rentowności planowanego przedsięwzięcia. Biznesplan zawiera informacje o zadaniach które chce się wykonać, środkach (zasobach), za pomocą których zadania te zostaną wykonane, nakładach (kosztach), które trzeba ponieść w celu wykonania zadań, efektach finansowych, które powinno się uzyskać w wyniku realizacji poszczególnych zadań. Dzięki niemu można ograniczyć ryzyko, analizować sukcesy i porażki, rozwijać pomysły, oceniać działalność firmy, ubiegać się o zewnętrzne źródła finansowania (pieniądze na firmę).

Struktura biznesplanu:

1. Streszczenie kierownicze powinno zawierać następujące informacje. Jaki będzie przedmiot działalności firmy, forma prawna firmy, asortyment produkcji / usług, na jakim obszarze będzie działała firma, źródła pieniędzy, kiedy będzie zyskowna oraz czy została skompletowana załoga 2. Opis projektu (nowo tworzonej firmy)

W tej części biznes planu należy rozwinąć informacje o firmie zawarte w streszczeniu kierowniczym. Należy przedstawić: Dane firmy lub osoby zakładającej firmę (teleadresowe); rozwinąć przedmiot działalności firmy, jakie są perspektywy rozwoju firmy, Kim są ogólnie główni odbiorcy, Kim są konkurenci i jaka jest ich wielkość Kim będą główni dostawcy firmy Ile osób firma spodziewa się zatrudnić, cel założenia firmy i zakres jej działalności. 3. Opis rynku tendencje rozwoju danego rynku

Produkty na rynku Jakie produkty są dostępne, Ilu jest producentów i sprzedawców takich produktu, Jaki jest przedział cen i czy są stabilne, są stabilne?

Odbiorcy i użytkownicy produktów/usług Kim są odbiorcy i użytkownicy produktów/ usług, co wpływa na uch decyzje zakupowe, jakie mają dochody i ile jest osób z takimi dochodami na rynku

Dystrybucja Jak produkty są dostarczane klientom, ich forma dystrybucji

Źródła dostaw Gdzie firmy zaopatrują się w surowce i materiały?

Konkurencja Kim są konkurenci i jakie mają mocne i słabe strony oraz ich reputacja;

4. Plan marketingowy Strategia marketingowa opisuje ogólną filozofię marketingu nowo tworzonej firmy (lub realizowanego przez nią projektu): Polityka cenowa jakie będą ceny na każdy produkt/ usługę? Czy będzie prowadzona próba pozyskania udziału w rynku za pomocą niskich cen? Które produkty/ usługi są bardzo wrażliwe na zmiany cen? Jakie będą udzielane przez Państwa rabaty? W jakiej porze roku ceny sprzedaży są ważne? Jakie towary/ usługi przyciągną klientów przy danych cenach sprzedaży? Należy się upewnić czy cena jest wystarczająca na pokrycie kosztów?

Polityka dystrybucji, serwisu i gwarancji jak wygląda dystrybucja produktów lub usług, jaka będzie gwarancja, jakie formy płatności będą uznawane, co ze zwrotami towarów

Reklama i promocja Jakie media zostaną użyte? Należy zaprezentować plan działań promocyjnych i koszty reklamy. 5. Produkt i produkcja W punkcie tym należy odpowiedzieć jakie produkty i w jakich ilościach firma może wytwarzać? z czego będą tworzone, cechy wyróżniające produkty spośród konkurencji, ceny, koszty, prawa autorskie, stosowane technologie i maszyny

6. Organizacja i zarządzanie Pracownicy i ich kwalifikacje; Schemat organizacyjny; Dostępność kadr Osoby odpowiedzialne za poszczególne etapy tworzenia firmy (realizacji projektu). 7. Program inwestycyjny Powinien być sporządzony zarówno od strony rzeczowej, jak i finansowej. Rzeczowa strona planu inwestycyjnego: • zakup nieruchomości, • roboty budowlano-montażowe, • maszyny, urządzenia, aparatura, • środki transportu, • przedprodukcyjne nakłady kapitałowe, • wartości niematerialne i prawne.

8. Harmonogram W harmonogramie należy zawrzeć poszczególne etapy tworzenia (i rozwoju firmy) lub realizacji określonego projektu. Najlepiej okresy podawać jest w miesiącach.

9. Finansowanie Należy podać więc informacje na temat: posiadanych zasobów i własnych środków finansowych, środków pożyczonych 3. środki brakujące 10. Ryzyko W biznesplanie należy przedstawić także analizę ryzyka związanego z realizowanym przedsięwzięciem: możliwe wewnętrzne przyczyny niepowodzenia planu, zagrożenia prawne, konkurencji, odbiorców

11. Prognoza finansowa W prognozie finansowej należy przedstawić przychody i koszty związane z realizowanym przedsięwzięciem (uruchomieniem firmy) oraz przewidywane zyski.

12. Załączniki Załączniki do biznesplanu są najczęściej uzależnione od wymagań jego adresata. Jeśli biznesplan wykonywany jest na potrzeby własne, wówczas dodatkowe załączniki nie są konieczne.

Omów formy organizacyjne działalności gospodarczej w Polsce.

Osoba fizyczna - firma jednoosobowa Właścicielem firmy jest osoba fizyczna, odpowiada całym swoim majątkiem, zarówno zgromadzonym w ramach firmy, jak i majątkiem osobistym. Opiera się głównie o przepisy Kodeksu Cywilnego

Zalety: prosta forma organizacyjno - prawna prowadzenia działalności gospodarczej, dowolna forma opodatkowania, krótki czas rejestracji, łatwość założenia i likwidacji działalności gospodarczej

Wady: odpowiedzialność przedsiębiorcy za zobowiązania całym swoim majątkiem, ograniczone możliwości rozwoju - kasa

Spółka cywilna - wspólnicy dążą do osiągnięcia korzyści gospodarczej, nie koniecznie zarobkowej. Opiera się o Kodeks Cywilny. Wkłady do spółki mogą być wnoszone w formie: własności (wkłady pieniężne, aporty, lub inne prawa majątkowe, w tym np. własny pomysł), świadczenia usług (w szczególności praca wspólnika).

Zalety: niski koszt założenia spółki, duża swoboda w umowie spółki, możliwe wszystkie formy opodatkowania dochodów z działalności, dobra forma dla prowadzenia działalności mniejszych rozmiarów, nieskomplikowany sposób likwidacji.

Wady: solidarna odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki (całym majątkiem osobistym), konieczność rejestrowania się każdego wspólnika osobno i ujawniania w nazwie firmy nazwisk wszystkich wspólników.

Spółka jawna osobowa spółka handlowa - Kodeks Spółek handlowych. Trzeba ujawnić co najmniej jedno nazwisko wspólnika

Zalety: możliwość reprezentacji spółki przez każdego wspólnika chyba że inne postanowienia zostaną zawarte w umowie spółki, dowolny kapitał zakładowy, niskie koszty rejestracji, wspólnikami mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i prawne, każdy wspólnik ma prawo do bezpośredniej kontroli działalności spółki, spółka jawna może prowadzić każdy rodzaj działalności dozwolony w Polsce.

Wady: odpowiedzialność wspólników całym majątkiem osobistym za zobowiązania firmy, zawsze musi być przynajmniej dwóch wspólników.

Spółka partnerska osobowa spółka handlowa - Kodeks Spółek Handlowych. Wspólnicy wykonują wolny zawód - adwokat, aptekarz, architekt, księgowy lekarz, radca, tłumacz itp. mający odpowiednie uprawnienia

Zalety: brak odpowiedzialności partnera za zobowiązania powstałe na skutek działalności pozostałych partnerów spółki lub osób, które podlegają kierownictwu innego partnera, dowolna wielkość kapitału zakładowego, każdy partner ma prawo do bezpośredniej kontroli działalności spółki, konieczność ujawniania w nazwie spółki nazwiska tylko jednego wspólnika.

Wady: możliwość wykonywania w ramach działalności spółki tylko niektórych wolnych zawodów, konieczność sporządzania umowy spółki w formie aktu notarialnego, odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania własne i podległych pracowników.

Spółka komandytowa spółka osobowa - Kodeks Spółek Handlowych, może wykonywać każdą działalność gospodarczą. Nie ma obowiązku wniesienia minimalnego kapitału, jeden wspólnik odpowiada całym swoim majątkiem, odpowiedzialność drugiego jest ograniczona

Zalety: różna odpowiedzialność za zarządzanie i zobowiązania spółki, ograniczona odpowiedzialność komandytariusza, dowolny rodzaj działalności oraz wysokość kapitału zakładowego, możliwość wnoszenia do spółki świadczeń niepieniężnych.

Wady: pełna odpowiedzialność komplementariuszy za zobowiązania spółki, wymóg prowadzenia pełnej księgowości.

Spółka komandytowo-akcyjna spółka osobowa - kodeks spółek handlowych. dowolna działalność gospodarcza. Minimalny kapitał 50tys. zł, Za zobowiązania jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń i minimum jeden jest akcjonariuszem

Zalety: możliwość pozyskania kapitału spółki poprzez emisje akcji, możliwość pozyskania kapitału na rozwój firmy, bez ryzyka przejęcia firmy i utraty nad nią kontroli przez konkurencję, wniesienie wkładu na kapitał zakładowy spółki przez wspólnika - komplementariusza jest jego prawem ale nie obowiązkiem,

Wady: wysoki kapitał zakładowy tj. 50.000 PLN, wysokie koszty związane z rejestracją, • odpowiedzialność solidarna komplementariusza za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym majątkiem

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (sp. z o.o.) spółka kapitałowa - kodeks spółek handlowych, może być tworzona w każdym celu prawnie dozwolonym, może pozywać i być pozwana. Ograniczona odpowiedzialność wspólników za kapitał. Za zobowiązania spółki odpowiadają osoby uprawnione do działania w imieniu spółki. możliwość pozyskania kapitału dzięki wejściu do spółki nowego wspólnika, możliwość wniesienia udziału w formie wkładu rzeczowego, możliwość prowadzenia jednoosobowej spółki z ograniczoną działalnością.

Wady: duże koszty na rejestracje spółki oraz na kapitał zakładowy, obowiązek prowadzenia pełnej księgowości.

Spółka akcyjna (SA.)

Spółka akcyjna jest spółką kapitałową, której działalność reguluje Kodeks Spółek Handlowych, wpisania jej do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Jest to forma organizacyjno - prawna, wskazana do prowadzenia działalności gospodarczej większych rozmiarów. Minimalny kapitał zakładowy wynosi 500.000,00 PLN. Zalety: brak odpowiedzialności akcjonariuszy zobowiązania spółki akcyjnej, zyski spółki wypłacane są akcjonariuszom w formie dywidendy, pozyskiwanie nowego kapitału dla spółki poprzez emisję akcji, obligacji i innych instrumentów finansowych, sytuacja finansowa spółki jest jawna

Wady: wysokość kapitału zakładowego spółki wynosząca minimum 500.000 PLN, wysokie koszty obsługi prawnej i finansowej, konieczność prowadzenia pełnej księgowości oraz robienie sprawozdania finansowego, brak możliwości wpływania mniejszościowych akcjonariuszy na działalność spółki, skomplikowany proces likwidacji spółki.