OBLICZENIA STATYCZNO – WYTRZYMAŁOŚCIOWE
Założenia ogólne
Obiekt projektuje się dla klasy obciążeń „C”
Rozpiętość teoretyczna (podporowa) przęsła Lt – 14,00 m
Użytkowa szerokość pomostu bw = 6, 5 + 2 ⋅ 1, 8 = 10, 10m
Projektowanie pokładu jezdni
Nawierzchnia asfaltobetonowa o grubości 5 ÷ 10cm ułożonych na dylach kładzionych w rąb na poprzecznicach, dyle 8 x 12 i 8 x 16.
Obciążenia stałe na dwa dyle o grubości 8 cm
Wymiar | Wymiar | Ciężar objętościowy |
Obciążenie charakter. |
Wsp. obc. γf |
Obciążenie obliczeniowe |
|
---|---|---|---|---|---|---|
[ m ] | [ m ] | [ kN/m3] | [ kN/m] | [ kN/m] | ||
Asfaltobeton | 0,16 | 0,10 | 23,0 | 0,46 | 1,5 | 0,69 |
Dyl sosnowy | 0,16 | 0,14 | 6,0 | 0,468 | 1,2 | 0,2 |
Suma obc.stałych | 0,928 | 0,89 |
G0 = 0,890 kN/m
Obciążenia zmienne
Rozkład obciążeń pod kołem pojazdu
hsr = 0, 5 ⋅ (0,5⋅h1+0,5⋅h2) = 0, 25(12+16) = 7cm
b1 = c1 + 2 ⋅ (h−hs) = 20 + 2 ⋅ (24−7) = 54cm = 0, 54m
b2 = c2 + 2 ⋅ (h − hs)=60 + 2 ⋅ (24 − 7)=94cm = 0, 94m
Obciążenie taborem samochodowym k + q wg PN-S 10030 1985 Obiekty mostowe. Obciążenia. dla klasy C
K=400,0 kN, nacisk na oś – 100,0 kN
Obciążenie pojazdem i samochodami 2S wg PN-S 10030 1985 Obiekty mostowe. Obciążenia. dla klasy C
S=300,0 kN, nacisk na osie – P1 = 60,0 kN; P2 = 120,0 kN; P3 = 120,0 kN; d = 1,5 m
obciążenie równomiernie rozłożone na jezdni wynosi qj = 2,0 kN/m2
obciążenie tłumem chodników wynosi qt= 2,5 kN/m2
nacisk koła taboru samochodowego $K = (\frac{K}{8} = \frac{400}{8} = 50kN)$PK = 50 kN
nacisk koła pojazdu samochodowego $S = (\frac{P_{1}}{2};\frac{P_{2}}{2};\frac{P_{3}}{2})$PS1 = 30 kN, PS2 = 60 kN, PS3 = 60 kN
Dla dalszych obliczeń dyli przyjmuje obciążenie kołem PS2 = 60 kN.
Obciążenie równomiernie rozłożone przypadające na dwa dyle
Współczynnik dynamiczny dla dyli
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ lt ≤ <1, 325
lt = 1, 05 ⋅ l0 = 1, 05 ⋅ 0, 95 = 1m
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ 1 = 1, 345 > 1, 325przyjęto φ = 1, 325
Intensywność obciążenia dyli od koła pojazdu S
PS2 = 60 kN; b1 = 0,50 m; b2 = 0,90 m; γf = 1, 5
Obciążenie równomiernie rozłożone na powierzchni b1 × b2wynosi
$$q = \frac{P_{S2} \cdot \gamma_{f} \cdot \varphi}{b_{1} \cdot b_{2}} = \frac{60 \cdot 1,5 \cdot 1,325}{0,54 \cdot 0,94} = 234,93\frac{\text{kN}}{m^{2}}$$
Obciążenie równomiernie rozłożone na dwa dyle
q′=q ⋅ 2 ⋅ b = 234, 93 ⋅ 2 ⋅ 0, 08 = 37, 6kN/m
Obliczenie sił wewnętrznych (M, Q)
Moment zginający w środku rozpiętości przęsła
$\eta_{1} = \frac{l_{t}}{4} = \frac{1,0}{4} = 0,25$ $\eta_{2} = \frac{l_{t} - b_{1}}{4} = \frac{1,0 - 0,54}{4} = 0,115$
$$M_{\max} = q' \cdot (\eta_{1} + \eta_{2}) \cdot \frac{b_{1}}{2} + g_{0} \cdot \eta_{1} \cdot \frac{l_{t}}{2} = 42,4 \cdot (0,25 + 0,125) \cdot \frac{0,54}{2} + 0,89 \cdot 0,25 \cdot \frac{1}{2} = 4,4\text{kNm}$$
Siła tnąca na podporze
η1 = 1 $\eta_{2} = 1 - \frac{b_{1}}{l_{t}} = 1 - \frac{0,54}{1} = 0,46$
$$Q_{\max} = q' \cdot (\eta_{1} + \eta_{2}) \cdot \frac{b_{1}}{2} + g_{0} \cdot \eta_{1} \cdot \frac{l_{t}}{2} = 42,4 \cdot (1 + 0,5) \cdot \frac{0,54}{2} + 0,89 \cdot 1 \cdot \frac{1}{2} = 17,62\text{kN}$$
Sprawdzenie nośności dyli
Charakterystyki geometryczne przekroju
Moment bezwładności względem x0
$$I_{X0} = \frac{\text{bh}_{1}^{3}}{12} + b \cdot h_{1} \cdot {( - 1)}^{2} + \frac{\text{bh}_{2}^{3}}{12} + b \cdot h_{2} \cdot {(1)}^{2} = \frac{8 \cdot 12^{3}}{12} + 8 \cdot 12 \cdot 1 + \frac{8 \cdot 16^{3}}{12} + 8 \cdot 16 \cdot 1 = 4106,67\text{cm}^{4}$$
Wskaźniki wytrzymałości
$$W_{X0}^{g} = \frac{I_{X0}}{y_{g}} = \frac{4106,67}{9} = 456,3\text{cm}^{3}$$
$$W_{X0}^{d} = \frac{I_{X0}}{y_{d}} = \frac{4106,67}{7} = 586,67\text{cm}^{3}$$
Moment statyczny pola przekroju powierzchni powyżej osi X0
$$S_{X0} = b \cdot 5 \cdot \frac{5}{2} + b \cdot 9 \cdot \frac{9}{2} = 8 \cdot 5 \cdot \frac{5}{2} + 8 \cdot 9 \cdot \frac{9}{2} = 424\text{cm}^{3}$$
Nośność dyli na zginanie
Mmax = 4, 4kNm WXg = 456, 3cm3WXd = 586, 67cm3Rdm = 13MPadla drewna klasy K-27
przy W = 15%
$$\sigma_{g} = \frac{M_{\max}}{W_{X}^{g}} = \frac{440}{456,3} = 0,96\frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = 9,6\text{MPa}$$
$$\underline{\sigma_{g} = 9,6MPa < R_{\text{dm}} = 13MPa}$$
Wytrzymałość na zginanie włókien górnych wykorzystana w 73,85%.
(Przekroczenie wytrzymałości o 5% jest dopuszczane przez normę PN-S-10082:1992 w punkcie 3.1.1.)
$$\sigma_{d} = \frac{M_{\max}}{W_{X}^{d}} = \frac{440}{586,67} = 0,75\frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = 7,5\text{MPa}$$
$$\underline{\sigma_{d} = 7,5MPa < R_{\text{dm}} = 13MPa}$$
Wytrzymałość na zginanie włókien dolnych wykorzystana w 57,7%.
Nośność dyli na ścinanie
Qmax = 17, 62kNSX0 = 424cm3IX0 = 4106, 67cm4Rdv = 1, 4MPa
$$\tau = \frac{Q_{\max} \cdot S_{X0}}{I_{X0} \cdot 2 \cdot b} = \frac{17,62 \cdot 424}{4106,67 \cdot 2 \cdot 8} = 0,135\frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = 1,35\text{MPa}$$
$$\underline{\tau = 1,35MPa < R_{\text{dv}} = 1,4\text{MPa}}$$
Wytrzymałość na ścinanie wykorzystana w 96,43%.
Projektowanie poprzecznicy
Obciążenie stałe na 1 m długości poprzecznicy
Wyszczególnienie: | Wymiar [m] |
Wymiar [m] |
Ciężar objętościowy [kN/m3] |
Obciążenie charakterystyczne [kN/m] |
Współcz. obc. |
obciążenie obliczeniowe [kN/m] |
---|---|---|---|---|---|---|
Asfaltobeton | 1,15 | 0,1 | 23,0 | 2,645 | 1,5 | 3,9675 |
Dyl sosnowy | 1,15 | 0,14 | 6,0 | 0,966 | 1,5 | 1,449 |
Poprzecznica | 0,20 | 0,26 | 6,0 | 0,312 | 1,2 | 0,374 |
Suma obc. stałych | 3,923 | 5,79 |
g0 = 5,79 kN/m
Obciążenie zmienne
Rozstaw obciążenia kołem pojazdu
równolegle do osi mostu
Współczynnik dynamiczny dla poprzecznicy
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ lt < ≤1, 325
l0 = lp − 0, 3 = 1, 6 − 0, 3 = 1, 3m
lt = 1, 05 ⋅ l0 = 1, 05 ⋅ 1, 3 = 1, 365m
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ 1, 365 = 1, 343 > 1, 325 przyjęto φ = 1, 325
η1 = 1 $\eta_{2} = 1 - \frac{b_{1}}{2} \cdot l = 1 - \frac{0,54}{2} \cdot 1,15 = 0,71$
Obciążenie równomiernie rozłożone na długości b1
PS2 = 60 kN; b1 = 0,5 m; φ = 1, 5
$$q^{\text{xx}} = \frac{P_{S2} \cdot \gamma_{f} \cdot \varphi}{b_{1}} = \frac{60 \cdot 1,5 \cdot 1,325}{0,54} = 220,83\frac{\text{kN}}{m}$$
Obciążenie przypadające na podporę B
$$P_{0} = q^{\text{xx}} \cdot (\eta_{1} + \eta_{2}) \cdot \frac{b_{1}}{2} = 220,83 \cdot (1 + 0,71) \cdot \frac{0,54}{2} = 101,96\text{kN}$$
prostopadle do osi mostu
b2 = c2 + 2 ⋅ h + hp = 0, 6 + 2 ⋅ 0, 24 + 0, 26 = 1, 34m
Obciążenie zmienne równomiernie rozłożone na jednostce długości poprzecznicy (1m)
$$q_{P} = \frac{P_{o}}{b_{2}} = \frac{106,3}{1,34} = 76,1\frac{\text{kN}}{m}$$
Obliczenie sił wewnętrznych w poprzecznicy (M, Q)
Moment zginający w środku rozpiętości przęsła
$$M_{\max} = \frac{{(q}_{p +}g_{0}) \cdot l_{t \cdot l_{t}}}{8} = \frac{(76,1 + 5,79) \cdot 1,365 \cdot 1,365}{8} = 19\text{kNm}$$
Siła tnąca na podporze
$$Q_{\max} = \frac{{(q}_{p +}g_{0}) \cdot l_{t}}{2} = \frac{(76,1 + 5,79) \cdot 1,365}{2} = 55,9\text{kN}$$
Sprawdzenie nośności poprzecznicy
Charakterystyki geometryczne przekroju
Moment bezwładności przekroju
$$I_{X} = \frac{\text{bh}^{3}}{12} = \frac{20 \cdot 26^{3}}{12} = 29293,3\text{cm}^{4}$$
Wskaźnik wytrzymałości przekroju
$$W_{X0} = \frac{\text{bh}^{2}}{6} = \frac{20 \cdot 26^{2}}{6} = 2253,3\text{cm}^{3}$$
Moment statyczny połowy przekroju względem x0
$$S_{X0} = \frac{\text{bh}}{2} \cdot \frac{h}{4} = \frac{\text{bh}^{2}}{8} = \frac{20 \cdot 26^{2}}{8} = 1690\text{cm}^{3}$$
Nośność poprzecznicy na zginanie
Mmax = 19kNm WX0 = 2253, 3cm3 Rdm = 18, 5MPa dla drewna klasy K-39
$$\sigma_{g} = \frac{M_{\max}}{W_{X}^{}} = \frac{19000}{2253,3} = 0,84\frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = 8,4\text{MPa}$$
$$\underline{\sigma_{g} = 8,4MPa < R_{\text{dm}} = 18,5MPa}$$
Wytrzymałość na zginanie wykorzystana w 45,4%.
Nośność poprzecznicy na ścinanie
Qmax = 55, 9SX0 = 1690cm3 IX = 29293, 3cm4 Rdv = 1, 4MPadla drewna klasy K-27
przy W = 15%
$$\tau = \frac{Q_{\max} \cdot S_{X0}}{I_{X0} \cdot b} = \frac{55,9 \cdot 1690}{29293,3 \cdot 20} = 0,146\frac{\text{kN}}{\text{cm}^{2}} = 1,46\text{MPa}$$
$$\underline{\tau = 1,46MPa > R_{\text{dv}} = 1,4\text{MPa}}$$
Wytrzymałość na ścinanie została przekroczona o 4,3%.
Projektowanie dźwigarów (głównych)
Obciążenie stałe na 1,0 m przęsła mostu
Wyszczególnienie | Wymiar [m] |
Wymiar [m] |
Ciężar własny materiału [kN/m3] | Obciążenie char. [kN/m] |
Współcz. Oblicz. γf |
Obciążenie oblicz. [kN/m] |
Współcz. Oblicz. γf |
Obciążenie oblicz. [kN/m] |
|
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I. Jezdnia | |||||||||
1. Asfaltobeton | - | 1,0 | 0,08 | 23,0 | 1,84 | 0,9 | 1,656 | 1,5 | 2,76 |
2. Dyl sosnowy | - | 1,0 | 0,14 | 6,0 | 0,84 | 0,9 | 0,756 | 1,5 | 1,26 |
3. Poprzecznica sosnowa | 1/1,10 | 0,20 | 0,26 | 6,0 | 0,27 | 0,9 | 0,224 | 1,5 | 0,41 |
SUMA STAŁE | 2,64 | gjd = | 4,43 | ||||||
II. Chodnik | |||||||||
4. Pokład sosnowy | - | 1,0 | 0,06 | 6,0 | 0,36 | 0,9 | 0,324 | 1,5 | 0,54 |
5. Poprzecznica chodnikowa sosnowa | 1/1,10 | 0,16 | 0,16 | 6,0 | 0,14 | 0,9 | 0,126 | 1,5 | 0,210 |
6. Podłużnica sosnowa | 2/2,0 | 0,14 | 0,16 | 6,0 | 0,13 | 0,9 | 0,117 | 1,5 | 0,195 |
7. Poprzecznica sosnowa | 1/1,10 | 0,20 | 0,26 | 6,0 | 0,312 | 0,9 | 0,281 | 1,5 | 0,468 |
SUMA STAŁE | 0,85 | gchd = | 1,41 | ||||||
III. Poręcze | GP | 0,5 | 0,9 | 0,45 | 1,5 | 0,75 | |||
IV. Dźwigar HEB 600 | 1,3** | Gdź | 2,756 | 0,9 | 2,48 | 1,5 | 4,13 |
** dodatek stali na pozostałe elementy, których ciężaru nie uwzględniono tabeli
Obciążenia zmienne na 1,0 m przęsła mostu
współczynnik dynamiczny dla dźwigara
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ lt < ≤1, 325
lt = 14m
φ = 1, 35 − 0, 005 ⋅ 14 = 1, 28 < 1, 325 przyjęto φ = 1, 28
obciążenie normowe (charakterystyczne)
$$q_{j} = 2,0\frac{\text{kN}}{m^{2}}q_{t} = 2,5\frac{\text{kN}}{m^{2}}$$
K = 4 ⋅ 100, 0kN
S = 60, 0 + 120, 0 + 120, 0 = 300, 0kN
obciążenie równomiernie rozłożone w obrębie jezdni
γf = 1, 5→obciążenie ruchome pionowe taborem samochodowym dla układu P [wg PN-85/S-10030 Tab.1]
$$q_{\text{jn}} = q_{j} \cdot 1,0 = 2,0 \cdot 1,0 = 2,0\frac{\text{kN}}{m}$$
$$q_{\text{jd}} = q_{j} \cdot \gamma_{f} = 2,0 \cdot 1,5 = 3,0\frac{\text{kN}}{m}$$
obciążenie tłumem chodników
γf = 1, 30→obciążenie tłumem pieszych dla układu P [wg PN-85/S-10030 Tab.1]
$$q_{\text{tn}} = q_{t} \cdot 1,0 = 2,5 \cdot 1,0 = 2,5\frac{\text{kN}}{m}$$
$$q_{\text{td}} = q_{t} \cdot \gamma_{f} = 2,5 \cdot 1,3 = 3,25\frac{\text{kN}}{m}$$
nacisk koła taboru samochodowego „K”
γf = 1, 5
Pk″=Pk ⋅ φ = 50, 0 ⋅ 1, 28 = 64kN
Pkd = Pk″⋅γf = 64 ⋅ 1, 5 = 96kN
nacisk koła pojazdu samochodowego „S”
γf = 1, 5
Ps1″=Ps1 ⋅ φ = 30, 0 ⋅ 1, 28 = 38, 4kN
Ps1d = Ps1″⋅γf = 38, 4 ⋅ 1, 5 = 57, 6kN
Ps2″=Ps2 ⋅ φ = 60, 0 ⋅ 1, 28 = 76, 8kN
Ps2d = Ps2″⋅γf = 76, 8 ⋅ 1, 5 = 115, 2kN
Ps3″=Ps3 ⋅ φ = 60, 0 ⋅ 1, 28 = 76, 8kN
Ps3d = Ps3″⋅γf = 76, 8 ⋅ 1, 5 = 115, 2kN
Rozkład poprzeczny obciążeń na długości 1,0 m
Do rozdziału poprzecznego obciążeń wykorzystujemy metodę rozciętej poprzecznicy.
Dla dźwigara „A”
$$\frac{\eta_{2}}{1} = \frac{2,72}{1,6} \rightarrow \eta_{2} = 1,7$$
$$\frac{\eta_{3}}{1} = \frac{2,65}{1,6} \rightarrow \eta_{3} = 1,66$$
$$\frac{\eta_{4}}{1} = \frac{0,75}{1,6} \rightarrow \eta_{4} = 0,53$$
$$\frac{\eta_{5}}{1} = \frac{1,05}{1,6} \rightarrow \eta_{5} = 0,34$$
Obciążenie stałe (własne)
GP = 0, 75kN
GD = 4, 13kN
$$g_{\text{chd}} = 1,41\frac{\text{kN}}{m}$$
$$g_{\text{jd}} = 4,43\frac{\text{kN}}{m}$$
$$\begin{matrix}
G_{''A''} = G_{P} \cdot \eta_{2} + G_{D} \cdot \eta_{1} + g_{\text{chd}} \cdot (\eta_{3} + \eta_{4}) \cdot 0,5 \cdot 2,0 + g_{\text{jd}} \cdot \eta_{4} \cdot 0,5 \cdot 1,35\mathrm{=} \\
\mathrm{=}0,75 \cdot 1,7 + 4,13 \cdot 1,0 + 1,41 \cdot (1,66 + 0,53) \cdot 0,5 \cdot 2,0 + 4,43 \cdot 0,53 \cdot 0,5 \cdot 1,35 = 10\text{kN} \\
\end{matrix}$$
Obciążenie zmienne
od obciążenia równomiernie rozłożonego
$$q_{\text{td}} = 3,25\frac{\text{kN}}{m}$$
$$q_{\text{jd}} = 3,0\frac{\text{kN}}{m}$$
Q″A″ = qtd ⋅ (η3 + η4)⋅0, 5 ⋅ 2, 0 + qjd ⋅ η4 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 35 = 3, 25 ⋅ (1, 66 + 0, 53)⋅0, 5 ⋅ 2, 0 + 3, 0 ⋅ 0, 53 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 35 = 8, 2kN
od obciążenia pojazdem „K”
Pkd = 96kN
Pk″A″ = Pkd ⋅ η6 = 96 ⋅ 0 = 0kN
od obciążenia pojazdem samochodowym „S”
Ps1d = 57, 6kN
Ps2d = Ps3d = 115, 2kN
Ps1″A″ = Ps1d ⋅ η5 = 57, 6 ⋅ 0, 34 = 19, 6kN
Ps2″A″ = Ps2d ⋅ η5 = 115, 2 ⋅ 0, 34 = 32, 2kN
Dla dźwigara „B”
$$\frac{\eta_{2}}{1} = \frac{1,12}{1,6} \rightarrow \eta_{2} = 0,7$$
$$\frac{\eta_{3}}{1} = \frac{1,05}{1,6} \rightarrow \eta_{3} = 0,66$$
$$\frac{\eta_{4}}{1} = \frac{0,75}{1,6} \rightarrow \eta_{4} = 0,47$$
$$\frac{\eta_{5}}{1} = \frac{1,05}{1,6} \rightarrow \eta_{5} = 0,66$$
$$\frac{\eta_{6}}{1} = \frac{1,5}{1,6} \rightarrow \eta_{6} = 0,94$$
Obciążenie stałe (własne)
GP( − ) = 0, 45kN
GD = 4, 13kN
$$g_{\text{chd}}^{\mathrm{( - )}} = 0,85\frac{\text{kN}}{m}$$
$$g_{\text{chd}}^{\mathrm{( + )}} = 1,41\frac{\text{kN}}{m}$$
$$g_{\text{jd}} = 4,43\frac{\text{kN}}{m}$$
$$\begin{matrix}
G_{''B^{''}} = - G_{P}^{\mathrm{( - )}} \cdot \eta_{2} - g_{\text{chd}}^{\mathrm{( - )}} \cdot \eta_{3} \cdot 0,5 \cdot 1,75 + g_{\text{chd}}^{\mathrm{( + )}} \cdot \eta_{4} \cdot 0,5 \cdot 0,25 + g_{\text{jd}} \cdot \left( \eta_{4} + \eta_{1} \right) \cdot 0,5 \cdot 1,35 + \\
g_{\text{jd}} \cdot \eta_{1} \cdot 0,5 \cdot 1,6 + G_{D} \cdot \eta_{1}\mathrm{=} \\
\mathrm{=} - 0,45 \cdot 0,7 - 0,85 \cdot 0,66 \cdot 0,5 \cdot 1,75 + 1,41 \cdot 0,47 \cdot 0,5 \cdot 0,25 + 4,43 \cdot \left( 0,47 + 1 \right) \cdot 0,5 \cdot 1,35 + \\
4,43 \cdot 1 \cdot 0,5 \cdot 1,6\mathrm{+} \\
\mathrm{+}4,13 \cdot 1 = 11,35\text{kN} \\
\end{matrix}$$
Obciążenie zmienne
od obciążenia równomiernie rozłożonego
$$q_{\text{td}} = 3,25\frac{\text{kN}}{m}$$
$$q_{\text{jd}} = 3,0\frac{\text{kN}}{m}$$
$$\begin{matrix}
Q_{''B''} = q_{\text{td}} \cdot \eta_{4} \cdot 0,5 \cdot 0,25 + q_{\text{jd}} \cdot (\eta_{4} + \eta_{1}) \cdot 0,5 \cdot 1,35 + q_{\text{jd}} \cdot \eta_{1} \cdot 0,5 \cdot 1,6\mathrm{=} \\
\mathrm{=}3,25 \cdot 0,47 \cdot 0,5 \cdot 0,25 + 3,0 \cdot (0,47 + 1) \cdot 0,5 \cdot 1,35 + 3,0 \cdot 1 \cdot 0,5 \cdot 1,6 = 5,57\text{kN} \\
\end{matrix}$$
od obciążenia pojazdem „K”
Pkd = 96
Pk″B″ = Pkd ⋅ η6 = 96 ⋅ 0, 94 = 90, 24kN
od obciążenia pojazdem samochodowym „S”
Ps1d = 57, 6kN
Ps2d = Ps3d = 115, 2kN
Ps1″B″ = Ps1d ⋅ η5 = 57, 6 ⋅ 0, 66 = 38, 016kN
Ps2″B″ = Ps2″B″ = Ps2d ⋅ η5 = 115, 2 ⋅ 0, 66 = 76, 032kN
Dla dźwigara „C”
Obciążenie stałe (własne)
GD = 4, 13kN
$$g_{\text{jd}} = 4,43\frac{\text{kN}}{m}$$
G″C″ = GD ⋅ η1 + gjd ⋅ η1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 + gjd ⋅ η1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 = 4, 13 ⋅ 1 + 4, 43 ⋅ 1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 +
+4, 43 ⋅ 1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 = 11, 22kN
Obciążenie zmienne
od obciążenia równomiernie rozłożonego
$$q_{\text{jd}} = 3,0\frac{\text{kN}}{m}$$
Q″C″ = qjd ⋅ η1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 + qjd ⋅ η1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 = 3, 0 ⋅ 1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 + 3, 0 ⋅ 1 ⋅ 0, 5 ⋅ 1, 6 = 4, 8kN
od obciążenia pojazdem „K”
Pkd = 96kN
Pk″C″ = Pkd ⋅ η1 = 96 ⋅ 1 = 96kN
od obciążenia pojazdem samochodowym „S”
Ps1d = 57, 6kN
Ps2d = Ps3d = 115, 2kN
Ps1″C″ = Ps1d ⋅ η1 = 57, 6 ⋅ 1, 0 = 57, 6kN
Ps2″C″ = Ps3″C″ = Ps2d ⋅ η1 = 115, 2 ⋅ 1, 0 = 115, 2kN
Zestawienie obciążeń
G [kN/m] |
Q [kN/m] |
P ”K” [kN] |
Obciążenie pojazdem „S” | |
---|---|---|---|---|
Ps1 [kN] | ||||
A | 10 |
8, 2 |
0 |
19, 6 |
B | 11, 35 |
5, 57 |
90, 24 |
38, 016 |
C | 11, 22 |
4,8 | 96 |
57, 6 |
D | 11, 22 |
4,8 | 96 |
57, 6 |
E | 11, 35 |
5, 57 |
90, 24 |
38, 016 |
F | 10 |
8, 2 |
0 |
19, 6 |
→ Do dalszej analizy przyjęto dźwigar „C i D”
3.4 Obliczanie sił wewnętrznych w dźwigarze głównym
Obciążenie taborem samochodowym „K+q”
Moment zginający w połowie rozpiętości dźwigara
$$\eta_{1} = \frac{L_{t}}{4} = \frac{14}{4} = 3,5$$
$$\eta_{2} = \frac{4,60 \bullet 3,5}{7} = 2,3$$
$$\eta_{3} = \frac{5,80 \bullet 3,5}{7} = 2,9$$
η4=2,9
$$P_{K"C"} = 96\ kN$$
$$\mathbf{\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ M}}_{\mathbf{\max}} = \left( G_{c} + Q_{c} \right) \bullet \eta_{1} \bullet \frac{L_{t}}{2} + P_{\text{Kc}} \bullet \sum_{i = 1}^{4}{\eta_{i} =} = \left( 11,22 + 4,8 \right) \bullet 3,5 \bullet \frac{14}{2} + 96 \bullet \left( 3,5 + 2,3 + 2,9 + 2,9 \right) = 1506,1\mathbf{\text{\ kNm}}$$
Siła tnąca na podporze.
η1 = 1
$$\text{\ η}_{2} = \frac{12,8}{14} = 0,914$$
$$\eta_{3} = \frac{11,6}{14} = 0,83$$
$$\text{\ η}_{4} = \frac{10,4}{14} = 0,74$$
$$\text{\ P}_{K"C"} = 96\ kN$$
$$\mathbf{T}_{\mathbf{\max}} = \left( G_{c} + Q_{c} \right) \bullet \eta_{1} \bullet \frac{L_{t}}{2} + P_{K"c"} \bullet \sum_{i = 1}^{4}{\eta_{i} =} = \left( 11,22 + 4,8 \right) \bullet 1,0 \bullet \frac{14}{2} +$$
+96 • (1+0,914+0,83+0,74) = 456, 2 kN
3.5. Obciążenie pojazdem „S”
A. Moment zginający w połowie rozpiętości dźwigara
$$\eta_{1} = \frac{L_{t}}{4} = \frac{14}{4} = 3,5$$
$$\eta_{2} = \frac{3,4 \bullet 3,5}{7} = 1,70$$
$$\eta_{3} = \frac{5,8 \bullet 3,5}{7} = 2,9$$
$$P_{S1"C"} = 57,6\ kN$$
$$P_{S2"C"} = P_{S3"C"} = 115,2\ kN$$
$$\mathbf{\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ M}}_{\mathbf{\max}} = G_{c} \bullet \eta_{1} \bullet \frac{L_{t}}{2} + P_{S1"c"} \bullet \eta_{2} + P_{S2"c"} \bullet \eta_{1} + P_{S3"c"} \bullet \eta_{3} = 11,22 \bullet 3,5 \bullet \frac{14}{2} + 57,6 \bullet 1,70 + 115,2 \bullet 3,5 + 115,2 \bullet 2,9\text{\ \ \ } = 820,1\mathbf{\text{\ kNm}}$$
Siła tnąca na podporze.
η1 = 1, 0
$$\eta_{2} = \frac{12,8}{14} = 0,91$$
$$\eta_{3} = \frac{9,2}{14} = 0,66$$
$$P_{S1"C"} = 57,6kN$$
$${P_{S2"C"} = 115,2\ kN}{\mathbf{T}_{\mathbf{\max}} = G_{c} \bullet \eta_{1} \bullet \frac{L_{t}}{2} + P_{S1"c"} \bullet \eta_{3} + P_{S2"c"} \bullet \eta_{2} + P_{S3"c"} \bullet \eta_{1} =}$$
$= \ 11,22 \bullet 1,0 \bullet \frac{14}{2} + 57,6 \bullet 0,66 + 115,2 \bullet 0,91 + 115,2 \bullet 1 = 236,6\mathbf{\text{\ \ kN}}$
Obciążenie dźwigara taborem samochodowym „K” wywołuje większe wartości sił wewnętrznych niż obciążenie pojazdem „S”
→Do dalszych obliczeń przyjęto:
Tmax = 456, 2 kN
Mmax = 1506, 1 kNm
3.6. Sprawdzenie nośności dźwigara głównego
Nośność dźwigara na zginanie
Mmax=1506,2kNm
Przyjęto dźwigar ze stali 18G2A o R=285MPa
R = 285 MPa wg PN-90/B-03200
• Wstępne wyznaczenie wymaganego wskaźnika wytrzymałości dźwigara:
$$W_{x} = \frac{M_{\text{Max}}}{R_{m}} = \frac{150610}{28,5} = 5284,56\text{cm}^{3}$$
Przyjęto dźwigar HEB 600
Wx, przyj = 5700cm3
Ix, przyj = 171000 cm4
(wg Tablic do projektowania konstrukcji metalowych, tab.1.5)
Sprawdzenie naprężeń :
$$\sigma = \frac{M_{\max}}{W_{x,przyj}} = \frac{150610}{5700} = 26,42 = 264,2\ MPa$$
σ = 264, 2 MPa < R = 285MPa – wytrzymałość na zginanie wykorzystana w 92,7%
3.7. Nośność dźwigara na ścinanie
Tmax = 456, 2 kN
tw = 1,55 cm
h = 60 cm
Sprawdzenie naprężeń:
$$\tau = \frac{T_{\max}}{\text{\ \ \ \ \ t}_{w} \bullet h} = \frac{456,2}{1,55 \bullet 60} = 4,9\frac{\text{kN}}{cm^{2}} = 49\ MPa$$
τ = 49MPa < 0, 6 R = 0, 6 • 285, 00 = 171, 00 MPa
Wytrzymałość na ścinanie wykorzystana w 28,65%
3.8. Sprawdzenie ugięcia
• Maksymalna wartość momentu zginającego od obciążenia zmiennego charakterystycznego
$$q_{j} = 2,0\frac{\text{kN}}{m^{2}}$$
PK = 50 kN
Lt = 14 m
lp = 1, 4 m
• Według punktu 3.4. :
η1 = 3, 5
η2 = 2, 3
η3 = 2, 9
η4=2,9
$$M_{\text{zch}} = q_{j} \bullet l_{p} \bullet \eta_{1} \bullet \frac{L_{t}}{2} + P_{K} \bullet \sum_{i = 1}^{4}{\eta_{i} =}$$
$$= 2,0 \bullet 1,4 \bullet 3,5 \bullet \frac{14}{2} + 50 \bullet \left( 3,5 + 2,3 + 2,9 + 2,9 \right) =$$
=648, 6 kNm
Dopuszczalna strzałka ugięcia:
$$f_{\text{dop}} = \frac{L_{t}}{300} = \frac{1400}{300} = 4,67\ cm$$
Rzeczywista strzałka ugięcia:
Mzch = 648, 6 kNm
Lt = 14 m
Ix, przyj = 171000 cm4
E = 206GPa
$$f_{\text{rz}} = \frac{5 \bullet M_{\text{zch}} \bullet {L_{t}}^{2}}{48 \bullet E \bullet I_{x}} = \frac{5 \bullet 648,6 \bullet 14^{2}}{48 \bullet 20600 \bullet 171000} = 3,76\text{\ cm}$$
frz = 3, 76 cm < fdop = 5, 325 cm
Warunek spełniony