Trawy – Rośliny trawiaste

• Poaceae - wiechlinowate – trawy właściwe (9 tys. gatunków)

• Bambusa - bambusy – (1,5 tys. gatunków) – zdrewniałe, trwałe źdźbła

• Cyperaceae – turzycowate (4 tys. gatunków) – trójkątne, bezwęzłowe, pełne pędy

• Juncaceae – sitowate (300 gatunków) – okrągłe, pełne pędy – Sit (Juncus); kosmatka – (Luzula)

Trawy bardzo wysokie (do 1,8m)
stanowiska słoneczne

• Arundo donax – lasecznica trzcinowata

Pochodzi z poł. i wsch. Azji, Afryki i Półwyspu Arabskiego. Wysokość do 3/4 m, zakwita późnym latem, wiechowate kwiatostany w kształcie pióropusza pojawiają się późnym latem. Roślina tworzy kłącza, na zimę należy przykrywać. Preferuje słoneczne stanowiska nad wodą. Odmiana ‘Variegata’ rośnie wolniej i jest mniej ekspansywna niż gatunek.

• Miscanthus giganteus – miskant olbrzymi

Gatunek ten przybył do Europy z Azji poł.-wsch. przed II wojną światową. Wysokość do 4m, jest trawą kępową o grubych i sztywnych źdźbłach wypełnionych gąbczastym rdzeniem. Jest odporna na niskie temperatury jednak podczas pierwszej zimy należy zabezpieczyć ją przed uszkodzeniem poprzez ściółkowanie. Super wydajne paliwo energetyczne, jest idealnym materiałem opałowym. Z kilkuletniej plantacji trzciny uzyskuje się ok. 20 t biomasy z 1 ha co rok.

• Miscanthus sinensis (odmiany)– miskant chiński

Pochodzi z Chin. Silnie rosnąca trawa, tworząca duże, gęste kępy wysokości 1,5/2 m i wyżej. Kwiaty pojawiają się w VIII, zebrane są w, srebrzystobiałe, puszyste wiechy. Wymaga gleby żyznej, stale wilgotnej.

• Cortaderia selloana – kortaderia, trawa pampasowa

Pochodzi z Argentyny gdzie rośnie dziko na terenach pampy. Można ją spotkać w Australii, a ze względu na jej atrakcyjność jest uprawiana w ciepłych rejonach Europy (Hiszpania, Portugalia). Roślina tworzy kępy wysokości do 60 cm szaro-zielonych poskręcanych liści z których wyrastają pędy do około 2 m wysokości, których zakończenie stanowią białe lub blado-różowe pióropusze długości 40-80 cm. Kwitnie późnym latem (IX-X), początkowo słabo, jednak w miarę rozrastania się coraz obficiej. Stanowi cenny materiał do suchych bukietów i kompozycji. Zaleca się ją sadzić w miejscach eksponowanych, na trawniku lub w pobliżu oczek wodnych, pojedynczo lub w grupie. Może też być tłem dla innych roślin ozdobnych. Roślina rozdzielnopłciowa, efektowne kwiaty żeńskie. Wrażliwa na mróz, przykrywać na zimę (chochoły).

Trawy wysokie (↑ 100 cm)
stanowiska słoneczne

• Calamagrostis x acutiflora – trzcinnik ostrokwiatowy

Występuje w całej Europie. Wysokość 160/180 cm, wcześnie rozpoczyna wegetację, kwitnie VI-VII. Preferuje gleby gliniaste, wilgotne i dość kwaśne.

• Panicum virgatum – proso rózgowate

Jeden z dominujących gatunków traw prerii północnoamerykańskiej. Twarda trawa, rośnie w kępach. Zaczyna wzrost późną wiosną, zakwita w VI. Osiąga wysokość 1.8-2.2 m.

• Phalaris arundinacea - mozga trzcinowata

Występuje na całym niżu Polski, zwłaszcza w zbiorowiskach nadwodnych. Roślina wysokości 1-3 m, z długimi rozłogami, z których wykształca pędy wegetatywne i kwiatowe, silnie zakorzeniająca się.

• Spartina pectinata – spartyna grzebieniasta

Rośnie w Ameryce Północnej, na terenach bagiennych. Silnie rosnąca, ozdobna trawa, wysokości do 150 cm. Kwitnie od VIII do X, wymaga stanowiska raczej wilgotnego. Często jest wykorzystywana do rekultywacji terenów poprzemysłowych.

• Spodiopogon sibiricus – paleratka syberyjska, szarobródek

Trawa wysokości do 1,5 m, tworząca okrągłe kępy. Wytwarza stożkowate, różowe kwiatostany w VII-VIII. Późną jesienią większość pędów przebarwia się na czerwono, mrozoodporna.

• Stipa gigantea – ostnica olbrzymia

Pochodzi z centralnej i południowej Hiszpanii, Portugalii, północnego Maroko. Wysoka trawa ozdobna dorastająca do 2 m wysokości. W górach na stanowiskach suchych i słonecznych - mrozoodporna. W Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową.

Trawy wysokie (ponad 100 cm)
stanowiska półcieniste do jasnych

• Molinia arundinacea – trzęślica trzcinowata

Gatunek pochodzi z Azji. Trwała trawa luźnokępkowa, z krótkimi podziemnymi rozłogami. Kwiatostany zielono-brązowo czerwone wiechy przebarwiają się na kremowo żółty kolor. Kwitnie VII-IX, do sadzenia w pobliżu zbiorników wodnych, w ogrodach naturalistycznych i pojemnikach.

Trawy średniej wysokości (↑40 cm)
stanowiska słoneczne

• Calamagrostis brachytricha – trzcinnik krótkokłoskowy

Pochodzi z Azji Wschodniej, z Korei, gdzie rośnie w wilgotnych lasach. Osiąga wysokość 60-80 cm. Kwitnie w czerwcu, ale ozdobne kwiatostany utrzymują się na roślinie do grudnia. Lubi gleby umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne. Na zimę roślinę należy przykryć.

• Carex buchananii – turzyca Buchanana

Gatunek ten pochodzi z Nowej Zelandii, gdzie w stanie dzikim rośnie na stanowiskach wilgotnych, zwykle w pobliżu jezior i rzek. Turzyca tworzy gęste kępy bardzo wąskich, łukowato wygiętych liści, zabarwionych czerwonawo przez cały rok. Wysokość do 40 cm. W miejscach odkrytych zaleca się okrywać na zimę.

• Festuca mairei – kostrzewa Mairea

Pochodzi z wysokich partii gór Atlas (Maroko). W warunkach klimatycznych Polski dorasta do 90-100cm co czyni ją najwyższą z kostrzew. Lubi stanowiska w pełnym słońcu jak i lekko zacienione , glebę umiarkowanie żyzną, przepuszczalną, suchą.

• Glyceria maxima – manna mielec

Gatunek rodzimy, występuje w całym kraju, również w Europie i Azji. Wytwarza długie podziemne, czołgające się kłącza. Kwitnie VI-VIII.

• Helictotrichon sempervirens – owsica wiecznie zielona

W warunkach naturalnych występuje na stepach Ukrainy, środkowej Azji i zachodniej Syberii. Starsze rośliny tworzą kępy o charakterystycznym dwupoziomowym układzie, liście osadzone na brzegach kępy odchylają się ku ziemi, a wyrastające w środku młode liście i długie źdźbła z powiewnymi kłosami, sterczą pionowo ku górze. Kwitnie VI-VIII.

• Pennisetum alopecuroides – rozplenica japońska

Gatunek pochodzi ze wschodniej Azji i Australii. Tworzy gęste kępy. Równowąskie liście równomiernie rozkładają się na wszystkie strony, tworząc półkolistą rozetę, z której w sierpniu wyrastają duże puszyste, efektowne kłosy. Lubi miejsca ciepłe, w pełni nasłonecznione, gleby umiarkowanie wilgotne do wilgotnych, próchniczne, zasobne w wapń i składniki pokarmowe. Konieczne jest zabezpieczanie rośliny przed mrozem.

• Stipa calamagrostis – ostnica szorstka

Centralna i południowa Europa. Szybko rosnąca. Toleruje suche i wyeksponowane na słońce stanowiska, może także rosnąć w półcieniu. Roślina o pokroju strzelistym ze zwieszającymi się kwiatostanami, kwitnie w VI i utrzymuje się na roślinie przez zimę. Całkowicie mrozoodporna.

• Stipa capillata – ostnica włosowa

Zasięgiem obejmuje całą Europę. W warunkach naturalnych rośnie na suchych, wapiennych glebach stepowych, porasta suche zbocza, a nawet skały. Kwitnie w VII.

Trawy średniej wysokości (↑40 cm)
stanowiska półcieniste do jasnych

• Carex grayi – turzyca Graya

Pochodzi z bagnistych terenów na południowym zachodzie Ameryki Północnej. W uprawie znosi stanowiska suche, toleruje również półcień. Zalecany jest do sadzenia na brzegach płytkich zbiorników wodnych, a także jako roślina okrywowo-zadarniająca. Wymaga przykrycia na zimę.

• Carex pendula – turzyca zwisła

Występuje w Europie, Azji Zachodnia, Afryce Północnej. W Polsce występuje na południu kraju. Porasta stanowiska lekko zacienione do półcienistych. Gleby żyzne, o dużej wilgotności, mrozoodporna.

• Deschampsia cespitosa – śmiałek darniowy

Rośnie na całej północnej części kuli ziemskiej. Nie tworzy rozłogów, więc nie rozrasta się zbyt silnie. Dobrze rośnie w miejscu słonecznym lub półcienistym, na każdej umiarkowanie wilgotnej i wilgotnej glebie.

• Hakonechloa macra – hakonechloa cienka

Roślina pochodzi z Japonii. Nadaje się na miejsca półcieniste lub słoneczne. Trawa ta w zimie nie toleruje nadmiaru wilgoci w glebie.

• Molinia caerulea – trzęślica modra

Gatunek rozpowszechniony w całej Europie, Azji i Ameryce Północnej. Nadaje się do swobodnych nasadzeń w pobliżu wody. Wymaga stanowisk słonecznych i półcienistych, gleby wilgotnej, próchnicznej, ale niezbyt żyznej o kwaśnym odczynie. Kwitnie VII-X.

• Luzula sylvatica – kosmatka olbrzymia

W stanie naturalnym występuje w Europie zachodniej i południowej oraz w rejonie południowego Kaukazu. Spotykany jest zarówno na nizinach, jak i w terenach podgórskich, a nawet w górach. Rośnie zwykle w półcieniu, na próchnicznych i wilgotnych glebach. Kwitnie V-VI. Nadaje się do sadzenia pod drzewami i krzewami liściastymi, do nasadzeń naturalistycznych nad wodą

Trawy niskie(↓40 cm)
stanowiska słoneczne

• Briza media – drżączka średnia

Gatunek pochodzi z Europy i poł-wsch. Azji. Uprawiana w ogrodach dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych, lubi gleby próchniczne o umiarkowanej wilgotności. Nadaje się do ogródków skalnych, do wysadzania na rabaty oraz do cięcia na suche bukiety. Tworzy luźne kępy z podziemnymi rozłogami. Kwitnie V-VI.

• Carex montana – turzyca pagórkowa

Rodzima turzyca o soczyście zielonym kolorze liści, który utrzymuje się aż do późnego lata, po czym przebarwia się w ciepłych odcieniach żółci i jasnego brązu.

• Festuca amethystina – kostrzewa ametystowa

Rodzima kostrzewa, rosnąca na skałach. Nadaje się do wysadzania na skalniakach a także w ogrodach naturalistycznych. Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych, na glebach lekkich i suchych. Kwitnie V-VI. Rośnie silniej niż Festuca glauca.

• Festuca cinerea (F. glauca) – kostrzewa popielata, sina

Pochodzi z poł-zach. Europy. Kostrzewa wymaga stanowiska słonecznego i ciepłego, gleba może być uboga w składniki pokarmowe, luźna i sucha z dodatkiem wapnia. jest całkowicie mrozoodporny, wytrzymuje spadek temperatury do – 22 C. Niebieskie liście są główną ozdobą trawy przez cały rok. Kwitnie VI-VII.

• Festuca ovina – kostrzewa owcza

W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Tworzy koliste, szarozielone kępy. Występuje na suchych i piaszczystych glebach. Ma niewielką wartość pastewną.

• Imperata cylindrica ‘Red Baron’ – imperata walcowata

Gatunek pochodzi z południowo- wschodniej Azji. Do uzyskania intensywnych kolorów potrzebuje dużo słońca i umiarkowanego podlewania. Jest całkowicie mrozoodporna, zimuje w postaci podziemnych kłączy. Należy do roślin łatwych w uprawie, nie ma specjalnych wymagań odnośnie gleby. Kwitnie VIII-IX.

• Melica ciliata – perłówka orzęsiona

W stanowiskach naturalnych występuje w Europie południowej, od Hiszpanii aż po wybrzeże Morza Czarnego, również na Sycylii i w północnej Afryce. Rośnie zawsze na stanowiskach słonecznych, na podłożu kamienistym, na piaskach wśród skał. Kwitnie VI-VII.

Trawy niskie(↓40 cm)
stanowiska półcieniste do jasnych

• Carex elata – turzyca wysoka

Pochodzi z Nowej Zelandii, wrażliwa na mrozy.

• Carex morrowii – turzyca Morrowa

Pochodzi z terenów podmokłych w Japonii. Stanowisko półcieniste do cienistego. Wymaga wysokiej wilgotności powietrza, gleba gliniasta lub piaszczysta, żyzna i wilgotna. Ta bylina lubi miejsca osłonięte od wiatru, z dużą zawartością wilgoci w powietrzu. Kwitnie III-IV.

• Carex plantaginea – turzyca babkowata

Gatunek amerykański. Rzadko spotykana turzyca o dużych walorach dekoracyjnych. Sprawdza się jako roślina okrywowa oraz jako element kompozycji z innymi kwitnącymi bylinami czy trawami.

• Carex sylvatica – turzyca leśna

Rodzima turzyca występująca w lasach liściastych, lubi wilgoć i zacienienie.

• Festuca scoparia – kostrzewa miotlasta

W stanie naturalnym występuje w Pirenejach, gdzie rośnie na kamienistych, suchych stanowiskach, zawsze w półcieniu skał, głazów i krzewów. Jest to gatunek o wyjątkowej długowieczności. Gatunek ten nie lubi pełnego słońca, a długotrwałą suszę znosi tylko w półcieniu i cieniu. Kostrzewa miotlasta zalecana jest do obsadzania ogródków skalnych, rabat i okrywania dużych powierzchni. Kwitnie VI-VII.

• Luzula nivea – kosmatka śnieżna

Jest to roślina porastająca lasy górskie głównie u podnóży Alp, Pirenejów oraz Karpat, często spotykana jest wśród zadrzewień kasztanowców. Gatunek zalecany jest do wysadzania wśród grup krzewów iglastych, do obsadzania płaszczyzn w ogrodach o charakterze naturalnym oraz do wysadzania w ogrodach skalnych, w miejscach półcienistych i umiarkowanie wilgotnych. Kwitnie VI-VII.