PRACA KONTROLNA Z PRZEDMIOTU FIZYKOTERAPIA
AP Edukacja
Kosmetyka semestr II
„Prąd galwaniczny w kosmetyce i rehabilitacji.”
Nauczyciel przedmiotu:
Warszawa 31.03.2012 r. Termin oddania pracy:14.04.2012 r.
PRĄD STAŁY – PRĄD GALWANICZNY
Prądem stałym nazywa się taki prąd elektryczny, który w czasie przepływu
nie zmienia kierunku ani wartości natężenia. Prąd stały jest stosowany do wielu zabiegów elektroleczniczych. Nazywa się go również prądem galwanicznym, jednak nazwa ta nie jest ścisła, ponieważ odnosi się ona w zasadzie do prądu stałego uzyskiwanego z ogniwa galwanicznego. Stały prąd elektryczny uzyskuje się z aparatów elektroterapeutycznych, wyposażonych w obwód wytwarzający ten rodzaj prądu. Wszystkie nowoczesne aparaty do elektrolecznictwa, tzw. elektrostymulatory, mają obwód wytwarzający również prąd stały.
W czasie zabiegu z prądem galwanicznym niezbędne jest użycie płaskich elektrod. Aby prąd mógł przepływać swobodnie miedzy skórę chorego a daną elektrodą ,należy włożyć wilgotny, miękki podkład, powoduje to polaryzacje błony komórkowej, a co za tym idzie wzrost pobudliwości tkankowej , mięśniowej oraz nerwowej. Pod katodą, czyli elektroda ujemna (-) pobudliwość wzrasta, natomiast pod elektroda dodatnią (+) zmniejsza się. Dodatni biegun jest używany przede wszystkim w zwalczaniu stanów bólowych, biegun ujemny w leczeniu zaburzeń czuciowych i regenerowaniu uszkodzonych nerwów.
ZABIEGI ELEKTROLECZNICZE Z UŻYCIEM PRĄDU STAŁEGO
1.Galwanizacja
Galwanizacja – jest zabiegiem kosmetycznym, którego działanie terapeutyczne związane jest z przepływem prądu stałego przez tkankę. Najbardziej widocznym efektem działania prądu jest zaczerwienienie skóry. Stymulacja naczynioruchowa oraz poprawa krążenia, wywołana działaniem prądów stałych, przyspiesza metabolizm tkanki. W praktyce kosmetycznej stosowane są serie zabiegów, mające pozytywnie wpłynąć na poprawę trofiki skóry oraz jej przebudowę, uwodnienie, poprawę koloru, napięcie oraz podniesienie jej odporności na negatywne działanie czynników zewnętrznych.
Zabiegi galwanizacji najczęściej wykonywane są w okolicach twarzy. W tym celu stosowane są elektrody: płaskie, maska lub półmaska Bergonié, elektrody w kształcie grzybka, kulki lub elektrody wałeczkowe. Pod elektrodami stosowane są podkłady jednorazowego użytku zwilżone wodą.
Metodyka przeprowadzania zabiegów elektroterapeutycznych w kosmetyce nie odbiega od metodyki stosowanej w tradycyjnych zabiegach fizykoterapeutycznych. W kosmetyce najczęściej stosowana jest galwanizacja katodowa. Zabiegi wykonywane są:
metodą stabilną (zarówno elektroda czynna jak i bierna przytwierdzone są nieruchomo do powierzchni ciała),
metodą labilną (elektroda czynna przesuwana jest po powierzchni skóry).
W dawkowaniu natężenia prądu należy głównie kierować się odczuciami pacjenta. Zabieg powinien wywoływać przyjemne mrowienie na powierzchni skóry. Niezależnie od wrażeń sygnalizowanych przez pacjenta nie należy przekraczać gęstości prądu 0,2 mA/cm2 powierzchni elektrody zabiegowej.
Wskazania do galwanizacji:
-gdy chcemy uzyskać:
pobudzenie procesów metabolicznych skóry,
lepsze ukrwienie,
poprawę koloru oraz zwiększenie napięcia,
- Teleangiektazje (rozszerzone naczynia krwionośne),
- Rozszerzone ujścia gruczołów łojowych,
- Nerwice naczyniowe skóry,
- Nerwobóle,
- Przewlekłe zapalenie nerwów obwodowych, splotów i korzonków nerwowych,
- Odmrożenia,
- choroby zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa,
- choroby układu krążenia obwodowego (miażdżyca, angiopatie, choroba raynauda),
- choroby neurologiczne (zapalenia nerwów, splotów, rwa kulszowa, rwa ramienna, migrena
naczyniowe bóle głowy),
- zaniki mięśni,
- stany po urazach stawów, mięśni, ścięgien,
- utrudniony zrost kostny (galwanizacja poprzeczna lub podłużna),
Przeciwwskazania do galwanizacji:
- zły stan ogólny ,
- choroby gorączkowe o wyjaśnionej i niewyjaśnionej etiologii,
- czynna gruźlica płuc i innych narządów,
- nowotwory złośliwe,
- skazy krwotoczne ,
- zaawansowana niewydolność krążenia ,
- krwawienia z przewodu pokarmowego ,
- rozrusznik serca i inne elektroniczne implanty ,
- ciąża,
- obecność obcych ciał metalowych,
- zmiany skórne w przebiegu chorób zakaźnych, zmiany zapalne skóry,
- nie zakończony wzrost kostny ,
-uszkodzeniami skóry i naskórka,
-okres czynnej opryszczki,
-okres czynnego trądziku pospolitego i różowatego,
2.Jonoforeza (jontoforeza)
Jonoforeza – jest metodą zabiegową ułatwiającą transport przezskórny substancji aktywnych, zawartych w kosmetyku. Specyfiką jonoforezy jest fakt, że najefektywniej wnikają do tkanki substancje z roztworów wodnych. Na skórę oddziałują dwa czynniki: jony substancji czynnej zawarte w kosmetyku oraz prąd stały, tak jak w przypadku zabiegów galwanizacji. Firmy kosmetyczne proponują wiele gotowych preparatów. Na opakowaniu znajduje się oznaczenie przy pomocy jakiej elektrody należy wprowadzać kosmetyk. Zabieg jonoforezy wykonywany jest w taki sam sposób jak zabieg galwanizacji. Dodatkowym elementem jest podkład nasączony kosmetykiem umieszczany bezpośrednio na skórze, pod podkładem zasadniczym. W praktyce kosmetycznej najczęściej wykonywanym zabiegiem jest jonoforeza twarzy za pomocą maski lub półmaski Bergonié.
Wskazania do jonoforezy wynikają z rodzaju zastosowanego preparatu. Najczęściej jonoforezę wykonuje się w terapii przeciwzmarszczkowej, rewitalizującej, terapii przebarwień, blizn i bliznowców oraz cellulitu. Obowiązują takie same przeciwwskazania do zabiegu jak w przypadku galwanizacji, rozszerzone o nadwrażliwość na stosowany preparat kosmetyczny.
Wskazania do jonoforezy:
-terapia przeciwzmarszczkowa,
-terapia rewitalizująca,
-przbarwienia,
- bliznowce,
-cellulit,
- jonoforeza z jodem: blizny , przykurcze bliznowate,
- jonoforeza wapniowa: zespół sudecka, obwodowe zaburzenia naczyniowe ruchowe, utrudniony zrost kostny, stany zapalne gałki ocznej,
- jonoforeza nowokainowa: nerwobóle, dychawica oskrzeli, zaburzenia wymowy,
- jonoforeza z lignokainy, diclofenaku, profenidu, sterydów: przeciw-bólowo i przeciwzapalnie,
Przeciwwskazania do jonoforezy:
- zły stan ogólny,
- choroby gorączkowe o wyjaśnionej i niewyjaśnionej etiologii,
- czynna gruźlica płuc i innych narządów,
- nowotwory złośliwe,
- skazy krwotoczne,
- uogólniona miażdżyca i zaawansowane zmiany miażdżycowe kończyn,
- zaawansowana niewydolność krążenia,
- krwawienia z przewodu pokarmowego,
- zmiany skórne w przebiegu chorób zakaźnych, zmiany zapalne znamiona skórne,
- zakrzepowe zapalenie żył,
- rozrusznik serca,
- silnie wyrażone zaburzenia regulacji wegetatywnej (nerwice),
- ciąża,
- obecność obcych ciał metalowych,
- uczulenie na lek stosowany do zabiegu,
-uszkodzeniami skóry i naskórka,
-okres czynnej opryszczki,
-okres czynnego trądziku pospolitego i różowatego,
- nadwrażliwość na stosowany preparat kosmetyczny,
3.Kąpiele elektryczno – wodne
Nazwą tą określa się zabiegi elektrolecznicze, w których część lub całe ciało, znajdujące się w kąpieli wodnej, poddane zostaje działaniu prądu stałego. Wyróżnia się kąpiele elektryczno wodne komorowe oraz kąpiele elektryczno-wodne całkowite.
Kąpiel elektryczno-wodna komorowa jest to kąpiel lecznicza, którą
wykonuje się z użyciem specjalnego zestawu.
Kończyny osoby poddanej zabiegowi są zanurzone w specjalnych wanienkach, napełnionych wodą o temperaturze od 35 do 38°C, stanowiącą w tych warunkach środowisko przewodzące prąd elektryczny. Wanienki są wykonane z materiału będącego złym przewodnikiem prądu, zwykle z fajansu lub sztucznego tworzywa. W ścianie każdej wanienki znajduje się
„kieszeń" z otworami, w której jest umieszczona elektroda węglowa.
„Kieszeń" jest wykonana w sposób uniemożliwiający bezpośrednie zetknięcie elektrody z ciałem chorego. Wanienki dla kończyn górnych są umieszczone na specjalnych statywach. Całość zestawu wanienek wraz ze statywami i krzesłem o regulowanej wysokości siedzenia spoczywa na specjalnej podłodze izolującej. Źródłem prądu stałego jest aparat wyposażony
w cztery przełączniki o dwóch pozycjach, oznaczonych + i —. Ponieważ każdy z przełączników jest połączony z obwodem aparatu wytwarzającym prąd stały oraz przewodem elektrody, znajdującej się w wanience przeznaczonej dla jednej z kończyn, możliwe jest przyłożenie do elektrody określonego bieguna prądu, oczywiście pod warunkiem zamknięcia obwodu prądu przez ciało. Spośród możliwych połączeń najczęściej stosuje się czterokomorową kąpiel wodną o wstępującym kierunku przepływu prądu oraz kąpiel o zstępującym kierunku przepływu prądu . Działanie czterokomorowej kąpieli elektryczno-wodnej zależy od kierunku przepływu prądu.
Kąpiel elektryczno-wodna całkowita wykonuje się ją w specjalnej wannie z materiału izolującego, w której ścianach są umieszczone duże płaskie elektrody węglowe. Elektrody są zabezpieczone osłonami uniemożliwiającymi zetknięcie z ciałem chorego. Wanna do kąpieli elektryczno -wodnych całkowitych nie może mieć stałego dopływu ani też odpływu wody, ze względu na niebezpieczeństwo jej uziemienia przez połączenie z rurami wodociągowymi, czy też kanalizacyjnymi. Sytuacja taka stwarzałaby bowiem groźbę porażenia prądem osoby poddanej zabiegowi. Z tego powodu wanna powinna być ustawiona w pewnej odległości od instalacji wodociągowej i kanalizacyjnej. Temperatura wody wynosi 34-38°C; do wody niekiedy dodaje się leczniczo działających wyciągów roślinnych. W uzdrowiskach do kąpieli
elektryczno-wodnej wykorzystuje się wody mineralne. Źródłem prądu stałego jest specjalny aparat, wyposażony w zespół przełączników, umożliwiających połączenie odpowiedniego bieguna z poszczególnymi elektrodami.
Wskazania ogólne do kąpieli elektryczno-wodny
- Ze względu na poprawę ukrwienia:
Czynnościowe zaburzenia ukrwień
Choroba Reynauda
Miażdżyca zarostowa tętnic w okresie I-II według Fontaine’a
-Ze względu na działanie przeciwbólowe:
Neuralgie
Zapalenia nerwów
Polineuropatie
Zespoły korzeniowe (szyjne, piersiowe, lędźwiowe)
Reumatoidalne zapalenie stawów w okresie niezapalnym
Bolesne artrozy
Zapalenia okołostawowe
Choroba Bechterewa
-Ze względu na poprawę trofiki tkanek:
Osteoporoza
Przedłużony proces gojenia się złamań
- Ze względu na działanie rozluźniające:
Przeciążenie mięśni
Stany wyczerpania
- Inne wskazania
Stany po urazach (krwiaki, obrzęki)
Potliwość rąk i stóp
Dolegliwości okresu przekwitania
Niedowłady po zapaleniu wielonerwowym
Przeciwwskazania do kąpieli elektryczno-wodnych:
-Ropne stany zapalne skóry i tkanek miękkich
-Zmiany na skórze (wypryski, owrzodzenia)
- Stany gorączkowe, miejscowe zaburzenia czucia
- Nowotwory łagodne i złośliwe
-Skaza krwotoczna, ostre procesy zapalne i infekcje ogólne
- Osobnicza nietolerancja prądu
-Wszczepiony rozrusznik serca
-Zakrzepy, zagrożenie zatorami, zakrzepowe zapalenie żył, metale w tkankach
- Endoproteza, miażdżyca zarostowa tętnic w okresie IIb – IV wg. Fontaine’a
-Niewydolność krążenia, choroby serca i naczyń krwionośnych (dużego stopnia)
- Niskie ciśnienie tętnicze krwi
- Znaczne nadciśnienie
- Choroby układu moczowego i jelit
-Skłonność do drgawek, silna nerwica ogólna
BIBLIOGRAFIA:
1.Mika T., Kasprzak W., :Fizykoterapia”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001r.
2.Dylewska-Grzelakowska J., „Kosmetyka stosowana”, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka akcyjna, Warszawa 1999r.
3. Kiełczyńska-Czajka H., „Fizykoterapia w kosmetyce" Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1982r.
3.Straburzyńska- Lupa A., Straburzyński G., „Fizjoterapia”, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006r.