EKONOMIKA I ORGANIZACJA TRANSPORTU

Temat: SPECYFIKA I ZAKRES BADAŃ EKONOMIKI TRANSPORTU

Pytania testowe cz. III

1. Ekonomia jest działową specjalnością ekonomiczną, a jej podstawą teoretyczną jest ekonomika transportu.

2. Ekonomika transportu ma charakter interdyscyplinarny.

3. Ekonomika transportu nawiązuje do mikroekonomii, nauk o zarządzaniu, makroekonomii, nauki o przedsiębiorstwie, relacji między transportem a rozwojem społeczno-gospodarczym, relacji między transportem a gospodarką przestrzenną.

4. Ekonomiki gałęziowe badają zjawiska gospodarcze w poszczególnych gałęziach transportu i w przedsiębiorstwach transportowych.

5. Z ekonomik gałęziowych biorą swoje podstawy technologie i specjalizacje: np. technologia transportu morskiego.

6. Wśród modeli powiązań między ekonomią ogólną, ekonomiką transportu a ekonomikami gałęziowymi na szczególną uwagę zasługuje model dwustronnych powiązań i oddziaływań.

7. Ekonomia ogólna formułuje prawa dla ekonomiki transportu, a ta z kolei dostarcza ekonomii praktycznych szczegółów.

8. Ekonomika transportu przekazuje ogólne prawa ekonomiczne, uwzględniające specyfikę transportu, do ekonomik gałęziowych, stąd otrzymuje się szczegóły praktyczne, na podstawie których można ustalić pewne prawidłowości występujące w całej branży.

9. Z ekonomik gałęziowych biorą swoje podstawy technologie i specjalizacje, np. technologia transportu kolejowego.

10. Ekonomika transportu nie formułuje własnych specyficznych dla transportu praw ekonomicznych.

11. Na zakres przedmiotowy ekonomiki transportu składają się:

1. gałęzie transportu

2. formy transportu

3. wyposażenie transportowe kraju

1. Formy transportu mogą być zróżnicowane pod względem:

1. rodzaju usług (towarowe, pasażerskie, spedycyjne, pomocnicze)

2. form własności

3. statusu transportu (publiczny, branżowy, na użytek własny)

1. Infrastrukturę transportu bada się zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym, określa się opłacalność inwestycji infrastrukturalnych oraz ich wpływ na inne dziedziny życia społeczno-gospodarczego.

2. Zakres podmiotowy ekonomiki transportu odnosi się do wszelkich podmiotów, które są punktem odniesienia różnorodnych problemów transportowych.

3. Na zakres podmiotowy ekonomiki transportu składają się m.in.:

1. przedsiębiorstwa świadczące zarobkowo usługi transportowe

2. użytkownicy (usługobiorcy) transportu

3. organa administracji państwowej (centralnej i lokalnej)

1. Inne problemy wysuną się na pierwszy plan, jeżeli na zagadnienia transportowe będziemy patrzyli z punktu widzenia państwa (dominacja problemów makroekonomicznych),

inne – jeżeli punktem odniesienia będą przedsiębiorstwa transportowe czy logistyczne (problemy mikroekonomiczne).

1. Wśród problemów makroekonomicznych, którymi zajmuje się ekonomika transportu można wymienić:

1. opłacalność świadczenia usług transportowych

2. analiza kosztów utrzymania i eksploatacji infrastruktury

3. kształtowanie systemów transportowych

1. Wśród problemów mikroekonomicznych, którymi zajmuje się ekonomika transportu można wymienić:

1. wpływ transportu na wzrost gospodarczy

2. kierunki polityki transportowej

3. zachowanie się przedsiębiorstw na rynku

1. Ekonomika transportu powinna posługiwać się takimi metodami, które uwzględniają specyfikę działu transportu.

2. Dane gromadzone w celach badawczych w ekonomice transportu, a także modele analizy konstruowane na ich podstawie, są odmienne od sporządzanych w innych działach gospodarki.