Światem rządzą Żydzi, a katastrofa Smoleńska była zamachem.
Recenzja książki „Ostatni transport do Katynia 10.04.2010”
Na temat katastrofy Smoleńskiej ukazało się już wiele publikacji. Rok po tym tragicznym wydarzeniu głos zabrał Henryk Pająk, wydając książkę pod tytułem: „Ostatni transport do Katynia 10.04.2010”. Jednak sama katastrofa według autora jest tylko jednym
z elementów żydowskiej gry.
Henryk Pająk to postać bardzo ciekawa. Zaczynał on swoją karierę literacką jako dziennikarz, a później próbował swoich sił jako poeta. Jednak to proza przyniosła mu największą popularność. Jego twórczość ma znamiona reportażu. Z biegiem lat Henryk Pająk coraz bardziej skłaniał się ku analizie psychologicznej postaci. Zajmował się głównie tematyką wiejską i wojenno-partyzancką. W swoim bogatym życiu był członkiem PZPR, lecz wraz z wybuchem stanu wojennego zaraz z niej wystąpił. W latach 90 wydawnictwa odmawiały publikacji jego twórczości, przez co został zmuszony do stworzenia własnego wydawnictwa. Retro jest jego dzieckiem; za jego pośrednictwem publikuje swoje prace,
oraz teksty autorów z podobnymi poglądami, co on. Kilkakrotnie był wzywany
do prokuratury na przesłuchania, z powodu szerzenia nienawiści do Żydów. Był oskarżany
o agitację w sprawie walki etnicznej i narodowościowej, jednak nigdy żadne konkretne zarzuty nie zostały mu postawione.
Zarys biograficzny pokazuje z jakiego typu twórczością możemy mieć do czynienia. Henryk Pająk, to patriota, który chce chronić Polskę, a także pokazywać fałsz rządzących.
W poprzednich książkach jak i w tej przekonuje, że świat padł ofiarą międzynarodowego spisku żydowskiego.
Pierwszy rozdział publikacji Pająka, która ukazała się w 2011 roku mówi, o tym,
że za wcześniejszymi wyborami w 2006 roku stoi tajne żydowskie porozumienie. Są tu podawane argumenty w bardzo skrupulatny sposób. Autor przytacza daty wizyt braci Kaczyńskich w państwie Izraela, oraz daty spotkań z amerykańskimi Żydami. Wysnuta jest teza, iż Jarosław Kaczyński dostał polecenie rozwiązania Sejmu, gdyż wszechwładnym
nie podobało się postępowanie Leppera i Giertycha, którzy bronili praw chłopów, konserwatywnych wartości i chrześcijaństwa. Argumentem przemawiającym za tą tezą,
jest fakt, że Kaczyńscy dążyli do upamiętnienia Żydów. Do porozumienia z nimi. Polscy braci byli uważani za przyjaciół Izraela. Dodatkowo Henryk Pająk twierdzi, że doszło
do porozumienia na linii Kaczyński-Tusk. Na jego mocy miał powstać w Polsce system dwupartyjny. Dalej przytaczane są dowody na to, że Kaczyńscy i Tusk mają wiele kontaktów żydowskich i od początku swej działalności politycznej dążyli do zdobycia władzy do swych starszych braci w wierze. Moim zdaniem w dużym stopniu są to przesadzone tezy. Rządy prawicy były dobrymi rządami, zwłaszcza na tle obecnej władzy. Nie wydaje mi się, żeby Kaczyńscy byli wykonawcami woli żydowskiej. Raczej działali na korzyść państwa polskiego. Zapomina się tu o wprowadzeniu święta Żołnierzy Wyklętych, czy utworzeniu muzeum Powstania Warszawskiego. Także linia polityki nie skupiała się tylko i wyłącznie na Holocauście, lecz także na krzywdach polskich i walką z oskarżeniami, jakoby Polacy prześladowali Żydów. Również stosunek do Jedwabnego i Grossa był nie za bardzo po myśli żydowskiej masonerii. Niemniej jednak argumenty Henryka Pająka są bardzo dobrze przygotowane i gdyby nie często absurdalne stwierdzenia, można by je poważnie rozważać.
Kolejna część książki mówi o katastrofie Smoleńskiej i moim zdaniem jest to jeden
z lepszych fragmentów książki. Dużą wartość przedstawiają chociażby zdjęcia zamieszczone w książce. Jest na nim ukazane miejsce tragedii, szczątki wraku wraz z odpowiednimi opisami i dopiskami. W tej części książki Henryk Pająk stawia wiele sensownych tez, które
w świetle przedstawionych dowodów wydają się realne. Rozdział „Osobnym lotem
po śmierć” opisuje 5 osób, które miały bezpośredni kontakt z katastrofą. Radosława Sikorskiego, Ewę Kopacz, Tomasza Arabskiego, Edmunda Klicha i Tomasza Turowskiego. Pokazując na ich przykład niekompetentność, kłamstwo i oszustwo rządzących. Kłamstwa byłej minister zdrowia, obecnie Marszałka Sejmu są wypisane od pauz. Brak elementarnej wiedzy polskiego akredytowanego Edmunda Klicha są zestawione z opiniami ekspertów, którzy w sposób zdecydowany obalają każdą rewelację Klicha.
Dalej Henryk Pająk pokazuje absurdalność raportu MAK. Przedstawia wnioski niezależnych ekspertów, prezentuje zdjęcia. Obala każdy oficjalny powód rozbicia prezydenckiego Tupolewa. W świetlne zgromadzonych przez niego dowodów nie można nie przyznać mu racji, lub chociaż pomyśleć, że może odkrył prawdę.
W jego publikacji rozbicie prezydenckiego samolotu o brzozę wydaje się opowieścią wyssaną z palca. Podobnie jest za argumentami na temat błędu pilotów, złego ocenia wysokości, czy barku posłuszeństwa kontrolerom lotniska siewiernyj. Z każdym zdaniem tego rozdziału tłumaczenia strony rosyjskiej wydają nam się coraz większym kłamstwem, a ich działanie wskazuje jednoznacznie na udział w zamachu.
Argumenty Pająka są bardzo rzetelne i sprawdzone. Lecz wnioski, że to nie Rosjanie brali udział w zamachu, lecz ich siły trzecie, czyli Żydzi rządzący Kremlem wydają się niedorzecznością. Tu przechodzimy do dalszych części książki, w których to pojawiają się tezy, iż Rosja jest wewnętrznie sterowana, a Putin i Miedwiediew są tylko marionetkami. Mało tego rewolucje październikowa oraz późniejsze dojście do władzy Stalina jest spowodowane działalnością Żydowską. W kolejnych rozdziałach przedstawiona jest teza,
że Rosja nie jest wolnym krajem, lecz pod chazarską niewolą. Jest to według autora trzecia siła naszego wschodniego sąsiada. Na poparcie swojej tezy zostaje przytoczony fakt, iż były już prezydent Miedwiediew odsłonił pomnik Borysa Jelcyna, który według autora jest sprawcą drugiej żydowskiej rewolucji.
W dalszych rozdziałach wysnuwane są kolejne tezy na temat Żydów i masonów. Tematy oscylują wokół Rosji. Autor pokazuje, że jest zwalczane chrześcijaństwo,
gdyż jedyną prawdziwą wiarą, jest wiara żydowska. Doprowadza to do kolejnych wniosków, w których autor przedstawia, pogląd, że Żydzi i masoni rządzą światem. Pokazuje na przykładach dziwnych samobójstw i wypadków osób nie zgadzających się z żydowsko-masońskim spojrzeniem na świat, że loża ma nieograniczone możliwości i żadna zbrodnia, czy cel nie stoi poza ich zasięgiem. Stąd też teza, że katastrofa Smoleńska była właśnie sprawką owej trzeciej siły. Kaczyński stał się po prostu niewygodny, działał sam,
przez co trzeba było go usunąć. Co do samego wniosku, że śp. Lech Kaczyński był niewygodny uważam, że ma rację Henryka Pająka za prawdziwą, jednak mówienie o tym, że był częścią międzynarodowego spisku, a potem stał się jego ofiara, jest dla mnie absurdem.
Książka kończy się aneksem, w którym zawarty jest Katechizm Żyda w byłym Związku Sowieckim. Mówi on o tym, jak należy postępować. Przekaz jest prosty należy się jednoczyć, gdyż wiara żydowska jest jedyną słuszną i tylko wspólnym działaniem można osiągnąć sukces. Należy odebrać wszystko co się prawdziwym
i wiernym żydom należy. Być może Henryk Pająk ma rację, co do ostatniego, że Żydzi próbują przejąć władzę nad światem oraz pragną zdobyć jak najwięcej wpływów i bogactw.
Wracając jeszcze do samej książki jest w niej wiele słusznych spostrzeżeń i wniosków. Ale niechęć do Żydów zakłóca ich odbiór. Przesiąknięcie wielkim międzynarodowym spiskiem zawęża pole widzenia samemu autorowi. Wspomnienie w jednym z rozdziałów
o ludobójstwie w Katyniu jest świetnym świadectwem patriotyzmu. Ukazanie listy zamordowanych, liczby przetrzymywanych żołnierzy i cywili, a także upublicznienie protokołów, informacji i notatek sowieckich jest jednym z wielkich plusów opublikowanej książki. Jednak wniosek jakoby owy mord dokonali żydo-bolszewicy, a zwykli Rosjanie nie mieli z tym nic wspólnego wydaje się mocno przesadzony o ile w ogóle realny. Dodatkowo argument, że Stalin był tylko wykonawcą żydowsko-masońskich rozkazów zupełnie do mnie nie trafia.
Podsumowując książka Henryka Pająka ma dużo znaczących plusów, jednak ciężko ją odbierać, gdy na każdej stronie o wszystko obwiniany jest Żyd. Moim zdaniem Pająk często nieświadomie porusza niezwykle interesujące kwestie (przedstawienie Smoleńska jest jedno
z najlepszych jakie się dotąd ukazały). Jednak w całości ta książka może zamęczyć zwykłego czytelnika, rysując nam zawikłany obraz, w którym nigdy nie odnajdziemy prawdy.