Równanie Bernouliego:	$$\frac{w_{1}}{2g} + \frac{p_{1}}{\text{ρg}} + h_{1} = \frac{w_{2}}{2g} + \frac{p_{2}}{\text{ρg}} + h_{2} + \lambda\frac{w^{2}}{2g}\frac{L}{D_{w}}$$
Równanie Darcy-Weisbacha:	$$p_{1} - p_{2} = \lambda\frac{w^{2}\rho}{{2D}_{w}}L$$
Uwaga! Dla gazów równanie Darcy’ego-Weisbacha może być stosowane gdy spełniony jest warunek:	$$\frac{p_{1} - p_{2}}{p_{1}} \leq 0,03$$
Równanie Biel-Lummerta: Gazociągi wysokiego i średniego ciśnienia	$${p_{1}}^{2} - {p_{2}}^{2} = 8,635\ Z\ L\ \frac{Q_{n}^{1,875}}{{D_{w}}^{5}}$$
Qn –obliczeniowy strumień gazu w war. norm., m^3/h Dw – średnica wewnętrzna rury, mm L – długość rury, km p1 – ciśnienie na początku rury, MPa p2 – ciśnienie na końcu rury, MPa Z – liczba gazowa zależna od gęstości względnej, - d – gęstość względna	$$d = \frac{\rho}{\rho_{\text{pow}}} = \frac{\rho_{n}}{1,293\frac{\text{kg}}{m^{3}}}$$

Równanie Panhandle’a: Re = 10^4 ÷ 10^7 Gazociągi wysokiego i średniego ciśnienia	$${p_{1}}^{2} - {p_{2}}^{2} = 13,414\ z\ T\ d^{0,8539}\ \frac{Q_{n}^{1,8539}}{{D_{w}}^{4,8539}}$$
Qn –obliczeniowy strumień gazu w war. norm., m^3/h Dw – średnica wewnętrznarury, mm L – długość rury, km p1 – ciśnienie na początku rury, bar p2 – ciśnienie na końcu rury, bar T – temperatura, K d – gęstość względna, - z – współczynnik ściśliwości, -	$$\lambda = \frac{0,085}{\text{Re}_{}^{0,1461}}$$
Ciśnienie pseudozredukowane dla mieszanin	$$p_{\text{pr}} = \frac{p}{p_{\text{pc}}}$$
Temperatura pseudozredukowana dla mieszanin	$$T_{\text{pr}} = \frac{T}{T_{\text{pc}}}$$
Ciśnienie pseudokrytyczne dla mieszanin	$$p_{\text{pc}} = \sum_{i = 1}^{n}{y_{i}p_{\text{ci}}}$$
Temperatura pseudokrytyczna dla mieszanin	$$T_{\text{pc}} = \sum_{i = 1}^{n}{y_{i}T_{\text{ci}}}$$

Równanie Renouarda: Re = 2 • 10^4 ÷ 2 • 10^6 Gazociągi wysokiego i średniego ciśnienia	$${p_{1}}^{2} - {p_{2}}^{2} = 515,15\ d\ L\text{\ \ }\frac{Q_{n}^{1,82}}{{D_{w}}^{4,82}}$$
Qn –obliczeniowy strumień gazu w war. norm., m^3/h Dw – średnica wewnętrzna rury, mm L – długość rury, km p1 – ciśnienie na początku rury, MPa p2 – ciśnienie na końcu rury, MPa d – gęstość względna, -	$$\lambda = \frac{0,05}{\text{Re}_{}^{0,18}}$$
Równanie Renouarda: dla niskich ciśnień	$${p_{1}}^{} - {p_{2}}^{} = 2557,076\ d\ L\text{\ \ }\frac{Q_{n}^{1,82}}{{D_{w}}^{4,82}}$$
Qn –obliczeniowy strumień gazu w war. norm., m^3/h Dw – średnica wewnętrzna rury, mm L – długość rury, m p1 – ciśnienie na początku rury, kPa p2 – ciśnienie na końcu rury, kPa d – gęstość względna, -	λ = 0, 21Re^−0, 2
Równanie Biel-Lummerta: dla niskich ciśnień	$${p_{1}}^{} - {p_{2}}^{} = 42,604\ Z\ L\text{\ \ }\frac{Q_{n}^{1,875}}{{D_{w}}^{5}}$$
Qn –obliczeniowy strumień gazu w war. norm., m^3/h Dw – średnica wewnętrzna rury, mm L – długość rury, m p1 – ciśnienie na początku rury, kPa p2 – ciśnienie na końcu rury, kPa Z – liczba gazowa jako funkcja gęstości względnej gazu,-	λ = 0, 21Re^−0, 2

Spadek ciśnienia w gazociągu wysokiego i średniego ciśnienia px- ciśnienie w odległości Lx od początku gazociągu, Pa	$$p_{x} = \sqrt{{p_{1}}^{2} - \frac{L_{x}}{L}\left( {p_{1}}^{2} - {p_{2}}^{2} \right)}$$
Średnie ciśnienie w gazociągu dla gazociągów wysokiego i średniego ciśnienia	$$p_{\text{sr}} = \frac{2}{3}\left( p_{1} + \frac{p_{2}^{2}}{p_{1} + p_{2}} \right)$$
Pojemność magazynowa rurociągu
Vg -objętość gazociągu, m3 Tn-temperatura normalna 273,15 K Tśr-temperatura średnia gazu, K pn-ciśnienie normalne 101,325 kPa psr-cisnienie średnie gazu, Kpa zrz-współ. ściśliwości w warunkach rzeczywistych zn-współ, ściśliwości w warunkach normalnych ≈1	$$Q_{\text{gn}} = V_{g}\frac{p_{sr}T_{n}z_{n}}{p_{n}T_{\text{sr}}z_{\text{rz}}}$$
Temperatura średnia gazu w gazociągu
T0-temp gruntu, K T1- temp gazu na początku gazociągu, K T2-temp gazu na końcu gazociągu, K	$$T_{sr} = T_{0} + \frac{T_{1} - T_{2}}{\ln\frac{T_{1} - T_{0}}{T_{2} - T_{0}}}$$

Nierównomierności czasowe maksymalnego poboru gazu
Maksymalny godzinowy pobór gazu: n - liczba odbiorców gazu.
Roczna liczba godzin użytkowania (dla pokrycia szczytowego zapotrzebowania na gaz):
Roczny współczynnik nierównomierności czasowej:
km - współczynnik nierównomierności miesięcznej w cyklu rocznym,
a – maksymalny miesięczny pobór gazu, % u m/r – średni udział miesięcy w ciągu roku:
kd –współczynnik nierównomierności dobowej w cyklu miesięcznym, tw – średnia temperatura w pomieszczeniach mieszkalnych, °C tmsr – średnia temperatura najzimniejszego miesiąca, °C tdsr – średnia najzimniejszego dnia w miesiącu, °C
kg - współczynnik nierównomierności godzinowej w cyklu dobowym, c – maksymalny godzinowy pobór gazu, % u g/d – średni udział godzin w ciągu dnia u g/d=4,17%

Ciepło spalania mieszaniny Hsi-ciepło spalania i-tego składnika ni-udział molowy/objętościowy i-tego składnika	$$H_{s} = \sum_{i = 1}^{n}{H_{\text{si}} \bullet n_{i}}$$
Wartość opałowa mieszaniny Hii-wartośc opałowa i-tego składnika	$$H_{i} = \sum_{i = 1}^{n}{H_{\text{ii}} \bullet n_{i}}$$
Liczba Wobbego Q-wartość kaloryczna odniesiona do jednostki objętości gazu	$$W = \frac{Q}{\sqrt{d}}$$
d-gęstość względna $\ d = \frac{\rho}{\rho_{\text{pow}}} = \frac{\rho_{n}}{1,293\frac{\text{kg}}{m^{3}}}$
Dolna Liczba Wobbego	$$W = \frac{H_{i}}{\sqrt{d}}$$
Górna Liczba Wobbego	$$W = \frac{H_{s}}{\sqrt{d}}$$

Obliczenia sieci dystrybucyjnych
Część zasilająca. Obciążenie obliczeniowe
Qrśr – średnie roczne zużycie gazu przez poje dyn. odbiorcę n – liczba odbiorców gazu, hp – liczba godzin przesyłu, μ – współ spodziewanego wzrostu liczby odbiorców (1÷1,3), Qprz – zużycie gazu przez odbiorców instytucjonalnych.
Wzór Renouarda (modyfikacja Osiadacza)
p1 – ciśnienie na początku gazociągu, Pa p2 – ciśnienie na końcu gazociągu, Pa ρ- gęstość bezwględna, kg/m3 L – długość odcinka gazociągu, m Q – obciążenie obliczeniowe, m3/h D – średnica wewnętrzna gazociągu, m
Część rozdzielcza.
Wskaźnik jednostkowych strat ciśnienia:
Δp – spadek ciśnienia na całej długości gazociągu - dla sieci niskiego ciśnienia: p1 – p2 - dla sieci niskiego ciśnienia: p1^2-p2^2 Lmax – długość najdłuższej drogi zasilania, 1,1 – współczynnik uwzględniający opory miejscowe.
Obciążenie obliczeniowe odcinka sieci rozdzielczej:
Qodc – obciążenie odcinkowe (maksymalne obciążenie sieci przez użytkowników podłączonych na danym odcinku sieci rozdzielczej, Qtr – obciążenie tranzytowe (maksymalne obciążenie sieci przez wszystkich użytkowników podłączonych do sieci rozdzielczej za rozważanym odcinkiem), α – współczynnik redukcji obciążenia (0,5 ÷ 0,64).

Obciążenie odcinkowe i tranzytowe można wyznaczyć metodą Zajdy
Maksymalne obciążenie:
Q – średnie obciążenie przez daną kategorię odbiorców, n – liczba punktów odbioru, p – współczynnik jednoczesności poboru gazu w danej kategorii, β – współczynnik korygujący zużycie gazu, 1 – odbiorcy zużywający gaz dla potrzeb komunalno-bytowych i mali odbiorcy pozakomunalni, 2 – odbiorcy zużywający gaz do indywidualnego ogrzewania pomieszczeń
Ciśnienia na końcu odcinka sieci rozdzielczej:
średniego ciśnienia
niskiego ciśnienia