ryby

1) formy rozwojowe myxosporidia:

-inwazyjna: spory, 6-8 mikrometrow, owalne, soczewkowate, gwiezdziste z wyrostkami, z ½ jądrowym zarodkiem, dwie torebki biegunowe z nicmi biegunowymi w srodku i amebulą

-wegetatywne:

plazmodia, 15 mikro-11mili, z dwoma jądrami, wegetatywnym i generatywnym, różnokształtne

Pansporoblasty, wielokomórkowe, zawierają sporoblasty powstałe z jąder generatywnych

Sporoblasty- skorupka + torebka biegunowa+zarodek

Cysta – wypełniona sporami, kilka mm-cm

2) hexaminta : ->przewód pokarmowy

-intestinalis

-truttae

-salmoni

-> masowe śnięcia narybku, brak apetytu i przyrostów, narybek szpilkowaty, opadanie ryb na dno, ciemniejsza skóra, w narządach wewn. Ropnie,zapalenia,galaretowata zawartość pęcherzyka żółc.

3)pasożyty w drogach żółciowych

-chloromyxum truttae

-neogryphorhynchus cheihencristrotus

4)skrzelowce – przywry monogeniczne

Dactylogyrus, Gyrodactylus, Diplozoon

->skrzela, skóra:

Duszność, anemia, mały apetyt, dużo śluzu, podniecenie/niepokój ryb, ciemna skóra

5)wapnowanie

Wapnowanie przeprowadza się zarówno w celu poprawy odczynu jak i odkażania stawów (np. po inwazji drobnoustrojów chorobotwórczych). Istnieją metody wapnowania:

na suche dno,

na wodę.

Do wapnowania stawów używać można:

Węglanu wapnia – CaCO3,

Wapna palonego – CaO,

Wapna hydratyzowanego (gaszonego) Ca(OH)2.

Węglan wapnia nie ma właściwości odkażających i służy jedynie nawożeniu stawów. Wapno palone i hydratyzowane (słabsze niż palone) mają właściwości odkażające. Najczęściej stosowane są na dno (rzadziej na wodę).

Zalecanym terminem wapnowania jest jesień lub w wczesna wiosna. Dawki wapna na wodę są z reguły o 25% mniejsze niż na dno. W celu całkowitej dezynfekcji dna w warstwie do – 10 t Ca(OH)2 (dla zwalczenia niektórych wirusów rybich zalecane może być nawet 20 ton wapna palonego na ).

Stosować np. na:

Myxosporidia, skrzelowce, pijawki-piscicola geometra, goussia carpelli

1. ż. Pośredni rurecznik – Myxobolus encephalicus, Hoferellus cyprini, Myxobolus cerebralis, Caryophyllaeus laticeps, Khawia sinensis

2. PKD – Tetracapsula bryosalmonae – nerki: powiekszone, zazwyczaj blade lub nierownomierne zabarwienie, miejscami szarawe, o wygladzie marmurkowatym; powierzchnia nerki guzowata (średnica guza ok 10mm), powiekszona nerka spycha pech. Pławny.

3. Argulus foliaceus – przystos. do pasożytniczego trybu życia: ciał spłaszczone grzbietowo-brzusznie, strona grzbietowa wypukła, występują haki czepne, dwie przyssawki i para szczękonóg, na brzusznej stronie ciała występuja liczne drobne, skierowane ku tyławi kolce, które zabezpieczają przed zmyciem z ryby. Narząd kłująco ssący zaopatrzony w gruczoły wydzielajacą subs. Porażającą małe ryby i zapobiegajacą krzepnięciu krwi/

4. Sphaerospora renicola – nie wiem jak dokładnie brzmiało pytanie, ale w książce jest że występuje w nerkach, krwi i pęcherzu pławnym

5. ryby żywiciel pośredni: Ligula intestinalis (plerocerkoid), Anisakis simplex (larwa l3), Diplostomum spathaceum (metacerkaria), Diphyllobothrium latum (plerocerkoid), Neogryporchynchus cheilancristotus (procerkoid), Triaenophorus acheilognathi (narybek może być), Posthodiplostomum cuticola (metacerkaria), Contracaecum aductum (larwa L3), Triaenophorus nodulosus (plerocerkoid)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Mięso, wędliny, drób, ryby
Risotto z ryby
Ryby w kuchni francuskiej, Ciekawostki
ryby nicienie, Weterynaria Lublin, Weterynaria 1, Choroby Ryb, ściąga
ryby
ściaga ryby
Wyklad XII- Przedstrunowce Strunowce- Ryby, Biologia, zoologia
ryby biologia, Biologia
HODOWLA RYB KARPIOWATYCH, Tech. Weterynaryjne, Ryby
5 chlebów i 2 ryby, Katecheza, CUDA PJ
Ryby z rodzaju Cyprichromis, AKWARYSTYKA
Ryby wejściówka 1 ściąga
STRESZCZENIE?JKI CZAPLA RYBY I RAK IGNACEGO KRASICKIEGO

więcej podobnych podstron