BUDOWNICTWO – dziedzina działalności technicznej obejmująca projektowanie oraz wszelkie techniki i technologie wznoszenia obiektów budowlanych ich konserwację i rozbiórki. W zależności od zastosowanych i użytych materiałów rozróżnia się np.: budownictwo drewniane, ceglane, kamienne, betonowe lub stalowe. Wyróżnia się budownictwo morskie i lądowe. OBIEKTAMI BUDOWLANYMI są budynki wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi oraz budowle stanowiące całość techniczno – użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami a także obiekty małej architektury. BUDYNEK obiekt budowlany który jest trwale związany z gruntem, ma fundamenty i wydziela określoną przestrzeń za pomocą przegród budowlanych oraz przegród. OBIEKTY MAŁEJ ARCHITEKTURY są to niewielkie obiekty kultu religijnego (przydrożne kapliczki, krzyże, figury) obiekty architektury ogrodowej (posągi, wodotryski, fontanny) oraz obiekty użytkowe służące rekreacji i utrzymaniu porządku (piaskownice, oborniki, śmietniki) BUDOWLA każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem ani obiektem małej architektury. Budowlami są lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, zbiorniki, stacje uzdatniania wody, pomniki. MECHANIKA BUDOWLI WIEDZA O ZACHOWANIU się budowli podczas oddziaływanie na nie sił zewnętrznych takich jak: ciężar własny budynku, parcie wiatru ciężar śniegu. TECHNIKA BUDOWLI ŚRODKI, SPOSOBY, CZYNNOŚCI związane z wytwarzaniem dóbr materialnych, a więc tego wszystkiego co powstało w wyniku przetwarzania przez człowieka dostępnych materiałów. TECHNOLOGIA – nauka o materiałach i obróbki materiałów. FIZYKA BUDOWLI – nauka zajmująca się właściwościami izolacyjnymi elementów budowli zabezpieczających jej wnętrze przed wilgocią, dźwiękami oraz utratą ciepła. WYMAGANIA PODSTAWOWE DOTYCZĄCE OBIEKTU to pojęcie zdefiniowane w dyrektywie Rady Wspólnoty Europie. W sprawie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych państw członkowskich. Wymagania te mają na celu eliminację zagrożeń życia i zdrowia i mienia użytkowników i środowiska i dotyczące przede wszystkim: - bezpieczeństwa konstrukcji, pożarowego, użytkowania - odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska - ochrony przed hałasem i draniami - oszczędności energii w obiekcie i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród. USTAWA PROAWO BUDOWLANE DEFINIUJE NASTĘpujące pojęcia: - urządzenia budowlane związane z budowlami i obiektami budowlanymi to urządzenia techniczne zapewniające użytkowanie obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem (przyłącza i urządzenia instalacyjne w tym oczyszczalnia lub ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietnikami) – teren budowy to przestrzeń w której są prowadzone roboty budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecze budowy, - teren zamknięty to teren, obiekt budowalny lub jego części dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych, niezbędny do celów: * obronności lub bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji MON i spraw wewnętrznych i administracji lub spraw zagranicznych. * bezpośredniego wydobywania kopaliny ze złoża, będący w dyspozycji zakładu górniczego. – prawo do dysponowania nieruchomością ma cele budowlane, to cele danego podmiotu (osoby fizycznej lub prawnej) wynikającej z prawa własności, użytkowania wieczystego (obecnie już prawie nie funkcjonującego) * Ograniczonego prawa rzecznego * zarządu * umowy cywilno prawnej przewidującej uprawnienia do wykonywania robót budowlanych. POZWOLENIE NA BUDOWĘ TO DECYZJA ADMINIstracyjna (wydana w trybie i formie przepisu kpa) zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego. DOKUMENTACJA BUDOWY obejmuje następujące elementy: - pozwolenie na budowę z projektem budowlanym, - dziennik budowy, - protokół odbiorów częściowych i gotowych, - rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książki obmiarów, - dziennik montażu, w przypadku realizacji obiektu budowlanego metodą montażu, DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA to dokumentacja budowy wraz z naniesionymi zmianami, dokonywanymi w toku robót, oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi. OBIEKTY BUDOWLANE ZALEŻNIE od usytuowania względem innych obiektów budowlanych: wolnostojące, bliźniacze, szeregowe itd. Zależnie od wysokości: parterowe, jednopiętrowe i wielokondygnacyjne. ZADANIA BUDYNKU : - OSŁONA PRZED SZKODLIWYM wpływem różnych czynników klimatycznych, niszczących – hałas, drgania, - konstrukcyjne np.: obciążenie, - mikroklimatyczne: temperatura, wilgotność we wnętrzu, - bezpieczeństwa : ochrona ppoż, i zabezpieczenie przed piorunami, zabezpieczenie mienia przed kradzieżą.	Wszystkie te wymagania powinny byś spełnione z jednoczesnym uwzględnieniem czynników estetycznych. Podstawową funkcją budynku jest funkcja użytkowa. BUDYNKI MIESZKALNE dzieli się na wielorodzinne i jednorodzinne. Wspólna przestrzeń komunikacyjna: korytarz, klatki schodowe, galerie hole oraz niekiedy pomieszczenia pralni, suszarni, garaż. Ze względu na układ komunikacyjny wielorodzinne budynki mieszkalne dzielimy na: - klatkowe – w których z klatki schodowej wchodzi się na wspólny korytarz z dostępem do wszystkich mieszkań na danej kondygnacji, - galeriowe – wejścia do mieszkań są usytuowane od strony zewnętrznej galerii, na którą wchodzi się ze wspólnej klatki schodowej, - punktowe – tu wszystkie mieszkania są zgrupowane wokół jednej klatki schodowej: powierzchnia jednej kondygnacji jest niezbyt wielka. OGÓLNE WARUNKI jakimi powinny odpowiadać budynki, zwłaszcza budynki mieszkalne, powinny być regulowane przepisami prawnymi. OPRÓCZ MIESZKAŃ W BUDYNKACH MIESZKALNYCH znajdują się: - pomieszczenia niezamieszkane: hol wejściowy, pralnie i suszarnie, piwnice lokatorskie, garaże, dźwigi osobowe, zsypy na odpadki oraz pomieszczenia techniczne: maszynownie dźwigów, wentylatornie, węzły ciepłownicze, przyłącza wodociągowe, hydrofornie. BUDOWNICTWO JEDNORODZINNE- KAŻDE MIESZKANIE JEST ODDZIELNYM BUDYNKIEM lub wyraźnie wydzieloną jego częścią. Budownictwo jednorodzinne: - usytuowane na działce mające 4 ściany zewnętrzne, - budownictwo bliźniacze – dwa domy wolno stojące usytuowane na granicy działek, ze wspólną jedną ścianą zewnętrzną, - budownictwo szeregowe (łańcuchowe) szerokość działki jest tu równa szerokości budynku - budownictwo atrialne (gniazdowe) – najbardziej intensywna zabudowa daje mieszkańcom tylko maleńki ogródek wewnętrzy o powierzchni kilkudziesięciu metrów kwadratowych. OBIEKTY BUDOWLANE SKŁADAJĄ SIĘ z wielu elementów spełniających określone funkcje konstrukcyjne, użytkowe i estetyczne. Można klasyfikować je np.: w zależności od spełnionych przez nie zadań (elementy konstrukcyjne i niekonstrukcyjne), wielkości lub proporcji wymiarów. KLASYFIKACJA ZE WZGLĘDU NA PROPORCJE WYMIARÓW: ELEMENTY BUDOWLANE: - ELEMENTY PRĘTOWE: belki i słupy – mają jeden wymiar wielokrotnie większy niż dwa pozostałe ELEMENTY POWIERZCHNIOWE: płyty – mają dwa wymiary znacznie większe niż trzeci ELEMENTY MASYWNE: - bloki – mają wszystkie wymiary tego samego rzędu. BELKA – poziomy lub ukośny element konstrukcyjny przenoszący obciążenia na podpory SŁUP – pionowy element konstrukcyjny przenoszący obciążenia w kierunku zbliżonym do swojej osi podłużnej. PŁYTA – element konstrukcyjny o grubości wielokrotnie mniejszej od pozostałych wymiarów, zdolny do przenoszenia obciążeń działających na jego powierzchnie. OBCIĄŻENIA OBIEKTU BUDOWLANEGO – są to wszystkie oddziałujące na niego siły fizyczne, które wynikają z ciężaru własnego tego obiektu oraz jego przeznaczenia i sposobu oddziaływania a także z wpływów środowiskowych. ELEMENTY KONSTRUKCYJNE – SĄ TO CZĘŚCI obiektu budowlanego, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń. FUNDAMENT – podziemna część obiektu budowlanego przekazująca na podłoże gruntowe ciężar własny całego obiektu budowlanego oraz wszystkie inne obciążenia działające na ten obiekt. ŚCIANY KONSTRUKCYJNE – ściany nośne – przegrody pionowe (zewnętrzne i wewnętrzne) przenoszące na fundament lub inne elementy konstrukcyjne ciężar własny i obciążenia od innych, wyżej położone elementy i ustroje budynków (dach, stropy, balkony) jego wyposażenia i użytkowników a także od parcia wiatrów lub gruntu. NADPROŻA – elementy konstrukcyjne (poziome lub łukowe) o stosunkowo małej szczelności, które przykrywają od góry otwory dzienne oraz drzwiowe i są zdolne do przenoszenia obciążeń ze ściany powyżej nich. STROPY – przykrycia kondygnacji, czyli przegrody poziome dzielące budynek na kondygnacje i usztywniające go, które przenoszą ciężar własny oraz obciążenia np.: od ścian działowych danej kondygnacji, mebli, ludzi, na konstrukcje nośną niższych kondygnacji. DACH – górne przykrycie budynku, zazwyczaj składające się z konstrukcji nośnej i ułożonego na niej wodoszczelnego pokrycia. Chroniące przed wpływami atmosferycznymi i przenoszące obciążenia (ciężar własny budynku, obciążenie śniegiem i wiatrem) na mniej położone ustroje konstrukcyjne. STROPODACH – płaski dach stanowiący konstrukcyjną całość z najwyżej położonym stropem.	WIEŃCE – ELEMENTY KONSTRUKCJI – zazwyczaj żelbetonowe – usytuowane w ścianach konstrukcyjnych budynku na całym obwodzie stropów oraz stropodachów, wiążące te przykrycia ze ścianami i zapewniające ich współpracę w przekazywaniu odciążeń a ponad to przeciw działającej zarysowaniom ścian w razie ich nierównomiernego osiadania. SCHODY – umożliwiają komunikację między poszczególnymi kondygnacjami, a zarazem przenoszą ciężar własny oraz obciążenia zmienne na inne ustroje konstrukcyjne: na ściany klatki schodowej. USTRÓJ KONSTRUKCYJNY - zespół elementów konstrukcji połączonych ze sobą w sposób umożliwiający ich współpracę w przenoszeniu obciążeń, bywa czasem nazywany ustrojem konstrukcyjnym (rama, kratownica, fundament, szkielet konstrukcyjny, ścian, strop, dach) RAMA – ustrój konstrukcyjny składający się z prętów prostych (kształtowniki stalowe, z żelbetu lub drewno) które nie leżą na jednej linii i sa połączone w sposób sztywny, tj. bez możliwości obrotu względem siebie. KONSTRUKCJA NOŚNA – zespół ustrojów konstrukcyjnych, które współpracują w przenoszeniu obciążeń działających na dany obiekt budowlany, składa się na jego konstrukcję nośną. KONSTRUKCJA NOŚNA: 1 SZKIELETOWA: czyli złożona z przestrzennego układu słupów i płyt (szkielet słupowo - płytowy) lub słupów i belek (szkielet słupowo - belkowy) 2 ŚCIANOWA – czyli złożona ze ścian i stropów 3 MIESZANA – czyli ścianowo szkieletowa (złożona ze ścian i szkieletu słupowo - płytowego) UKŁAD KONSTRUKCYJNY OBIEKTU BUDOWLANEGO – nazywamy schemat jego konstrukcji, określający sposób usytuowania elementów i ustrojów oraz ich wzajemne powiązanie i funkcje. Układy konstrukcyjne budynków klasyfikowane są ze względu na kierunek usytuowania ścian elementów i ustrojów oraz ich wzajemne powiązanie i funkcje. W budynkach ścianowych o układzie podłużnym ściany są równoległe do dłuższego boku budynku. W budynkach o takim układzie większość otworów okiennych i drzwiowych musi być wykonana w ścianach konstrukcyjnych. W budynkach o układzie poprzecznym ściany konstrukcyjne są prostopadłe do dłuższego boku budynku. Można rozróżnić dwa układy kierunkowe: Oprócz elementów i ustrojów konstrukcyjnych w obiektach budowlanych stosuje się elementy niekonstrukcyjne. ŚCIANY DZIAŁOWE – ściany wewnętrzne wydzielające pomieszczenia lecz nie przenoszące obciążeń z wyższych kondygnacji. ŚCIANY OSŁONOWE – zewnętrzne ściany, które nie uczestniczą w przenoszeniu obciążeń do elementów konstrukcyjnych, zamocowane do elementów konstrukcyjnych. ELEMENTY WYKOŃCZENIOWE- min. Przewody instalacji, posadzki, wykładziny, drzwi. ELEMENTY WYPOSAŻENIA INSTALACYJNEGO – umywalki, wanny, grzejniki ELEMENTY WYPOSAŻENIA BUDOWLANEGO – min. Szafy w ściance, wnęki lub pawlacze. ELEMENTY WYKOŃCZENIOWE: - Budynek wykańcza się: tynki, okładziny, powłoki malarskie, tapety, podłogi jedno i wielo warstwowe, Montaż elementów wyposażenia budowlanego (szafa) i instalacyjnego (umywalki, wanny, armatura, grzejniki). PRZEGRODY BUDOWLANE – oddzielają wnętrze od zewnętrza obiektu oraz od zewnętrznego środowiska miejskiego. Najważniejszymi funkcjami są ochronienie od zewnętrznych czynników klimatycznych (zimno, gorąco, deszcz, wiatr), - określanie kubatury, - tworzenie przestrzeni prywatnej. IZOLACYJNOŚĆ CIEPLNA PRZEGRÓD BUDOWLANYCH: Każda przegroda budowlana powinna charakteryzować się odpowiednią izolacyjnością termiczną. W budynkach mieszkalnych izolację cieplną stosuje się również w celu uzyskania wymaganej izolacyjności cieplnej stropów, połaci dachowych i przegród stykających się z gruntem. Współczynnik przenikania ciepła to jeden z ważniejszych parametrów opisujących przegrody budowlane i określający przenikanie przez nie ciepła. Służy do określenia strat ciepła przez ścian, stropy, okna czy drzwi. Współczynnik przenikania ciepła (U) to stosunek strumienia cieplnego do powierzchni przegrody i różnicy temperatury po obu jej stronach [w/ (m2K)] Wartość współczynnika oblicza się biorąc pod uwagę materiał z jakiego zrobione są wszystkie warstwy przegrody, grubość poszczególnych warstw oraz rodzaj samej przegrody.