PRÓBA CRAMPTONA

CEL: ocena wydolności fizycznej na podstawie zachowania się częstości tętna i RR skurczowego w różnych pozycjach ciała (leżąca i stojąca)

Po treningowe oddziaływania autonomicznego układu nerwowego na układ krążenia.

WYKONANIE

1. Po założeniu mankietu sfigmomanometru badany przyjmuje pozycję leżącą.

2. Po 10 minutach odpoczynku mierzymy HR i RR skurczowe

3. badany przyjmuje pozycję stojącą i po2 minutach ponownie mierzymy HR i RR skurczowe

4. na podstawie otrzymanych różnicy wartości tętna i ciśnienia skurczowego oblicza się wartość wskaźnika Cramptona wg. Wzoru:

IC = 25(3.15 + DTS x DPA/20)`

Gdzie:

IC = Index Cramptona

DTS = różnica RR skurczowego krwi (w cm)

DPA = różnica HR

1. Interpretacja wyników

95 i > pkt = reakcja bardzo dobra

80- 94 pkt = reakcja dobra

65-79 pkt = reakcja dostateczna

< 65 pkt = reakcja zła

REAKCJA UKŁADU KRĄŻENIA NA ZMIANĘ POZYCJI CIAŁA Z PRZYSIADU DO POZYCJI STOJĄCEJ

(modyfikacja testu Cramptona wg. Malareckiego)

Reakcja ortostatyczna zależy od wielu czynników, ale głównie od siły bodźca powodującego odpływ krwi z górnych części ciała, a więc od pozycji wyjściowej i końcowej położenia ciała. Przyjęcie pozycji stojącej po leżącej (próba Cramptona) wywołuje u większości osób niewielkie zmiany w układzie krążenia. Większą reakcję może powodować przejście z przysiadu do pozycji stojącej.

POSTĘPOWANIE

1. wykonać próbę Cramptona z dodatkowym pomiarem tętna i ciśnienia tętniczego natychmiast po przyjęciu pozycji stojącej

2. po 5 minutowej przerwie badana osoba robi przysiad i pozostaje w tej pozycji przez 3 minuty. Pod koniec 3 minuty zmierzyć tętno i ciśnienie tętnicze. Po 2 minutach stania należy powtórzyć pomiar tętna i ciśnienia tętniczego ( podobnie jak w próbie Cramptona)

WYNIKI

1. Porównać reakcję układu krążenia (tętno i ciśnienie tętnicze) na zmianę pozycji z leżącej na stojącą i z przysiadu na pozycję stojącą

2. Podać przyczyny zróżnicowania tej reakcji

REAKCJA ORGANIZMU NA WYSIŁEK STATYCZNY

WYSIŁEK STATYCZNY charakteryzuje się:

• przewagą skurczów IZOMETRYCZNYCH

• HR, RR _{skurczowe i rozkurczowe} > pracy dynamicznej

• Silne pobudzenie układu adrenergicznego

• przepływ krwi przez mięśnie zależy od siły skurczu izometrycznego

Podczas PRACY STATYCZNEJ

1/przepływ krwi przez mięśnie jest utrudniony

2/ brak pompy mięśniowej

3/ zaburzone oddychanie i krążenie centralne

4/ wzrost stężenia kwasu mlekowego w mięśniach

– są przyczyną szybkiego występowania zmęczenia

WYKONANIE

1.oznaczamy wartości parametrów spoczynkowych: HR, RR, częstości oddychania

2.badana osoba wykonuje wysiłek statyczny: PODPÓR PRZODEM przez okres 20 – 40 s, podczas którego co 15 s mierzymy HR, częstość oddychania

3.po zakończeniu mierzymy: RR co minutę

HR i częstość oddechów co 15 s

aż do momentu powrotu do wartości wyjściowych

INTERPRETACJA WYNIKÓW

WYNIKI PRZEDSTAWIĆ W TABELI