Wydział Geoinżynierii, Wrocław 3.11.2009
Górnictwa i Geologii
Politechniki Wrocławskiej
Rok: V
Grupa: Czwartek 10.15
Specjalność: EPiOZ
EKSPLOATACJA ODKRYWKOWA III
Prowadzący: Wykonał:
Dr inż. W. Frankiewicz Andrzej Makieła
Projekt zakłada opracowanie techniczne dla kopalni odkrywkowej wydobywającej porfir. Eksploatacja jest prowadzona na kruszywo. Projekt zakłada urabianie skał materiałami wybuchowymi: Amonit skalny. Eksploatacja będzie prowadzona na dwóch ścianach. Zastosowano długie otwory strzałowe. Dla celów projektu przyjęto otwory nachylone, dwuszeregowe. Przyjęto odpowiedni promień strefy zagrożenia podmuchem, aby nie dochodziło do żadnych uszkodzeń w budynkach będących w sąsiedztwie.
Tabela 1. Dane do projektu
nr | 6 |
---|---|
skała | porfir |
rysunek | 72a |
Tabela 2. Dane początkowe
symbol | oznaczenie | wartość | jednostka |
---|---|---|---|
Qr | Roczne wydobycie | 420 | [tys. t/r] |
h1 | Wysokość piętra pierwszego | 12 | [m] |
h2 | Wysokość piętra drugiego | 15 | [m] |
rp | Promień strefy zagrożenia | 470 | [m] |
α | Kąt nachylenia ścian poziomów wydobywczych | 70 | [°] |
rs | Średnica otworu strzałowego | 0,105 | [m] |
kp | Przyjęty współczynnik bezpieczeństwa | 15 | [-] |
Tabela 3. Parametry obliczeniowe skały
rodzaj skały | gęstość skały | [kg/m3] | 3 000 |
---|---|---|---|
porfir | wsp zwięzłości wg Protodiakonowa | [-] | 6,0 - 8,0 |
Tabela 4. Parametry techniczne używanego materiału wybuchowego
|
parametry techniczne | jednostka | Wartość |
---|---|---|---|
Gęstość nasypowa | [kg/m3] | 690 | |
Objętość właściwa | [dm3/kg] | 910 - 913 | |
Energia właściwa | [kJ/kg] | 1029 - 1037 | |
Koncentracja energii | [kJ/dm3] | 2788 - 4280 | |
Ciepło wybuchu | [kJ/kg] | 4041 - 4082 | |
Prędkość detonacji (pomierzona) | [m/s] | 2525 - 2631 | |
Ilość składników toksycznych w gazach postrzałowych | CO%[v/v] | 0,115 - 0,126 | |
NOx%[v/v] | 0,036 - 0,046 |
gdzie: rp - promień strefy zagrożenia podmuchem, m.
kp- współczynnik obliczeniowy, dobrany z tabeli
Tabela 5. Współczynnik kp do obliczenia strefy zagrożenia działania podmuchu powietrza
Stopień bezpieczeństwa | Możliwe uszkodzenia | Sposoby umieszczania ładunków |
---|---|---|
Na powierzchni | ||
Współczynnik kp | ||
1 | Zupełny brak uszkodzeń | 25-40 |
2 | Przypadkowe uszkodzenie oszklenia | 15-20 |
3 | Całkowite uszkodzenie oszklenia, uszkodzenie ram okiennych, tynków i lekkich ścianek działowych | 6-10 |
4 | Uszkodzenie wewnętrznych ścianek działowych, wyrywanie drzwi, zniszczenie baraków, szop | 4-5 |
5 | Uszkodzenie słabszych budowli niektórych maszyn, linii energetycznych | 2-3 |
Parametry otworu strzałowego przyjęto na podstawie oporności falowej skał. Oporność falowa porfiru jest bardzo duża i wynosi 12-15 x 106, więc parametry strzelania przyjęto dla skał o bardzo dużej oporności falowej, korzystając z Tabeli 6.
Tabela 6. Parametry strzelania w funkcji oporności falowej
Parametr | Oporność falowa skały [(kg/m3 · m/s) 106] |
---|---|
mała <5 | |
Zabiór - z | 40 d |
Odległość- a | 50 d |
Przybitka - lp | 35 d |
Przewiert- lpr | 10 d |
Z = 30 • d gdzie: Z – zabierka, m,
d – średnica otworu, m,
Z = 30 • 0, 105 = 3, 2 m
a = 35 • d gdzie: a – odległość między otworami, m,
d – średnica otworu, m,
a = 35 • 0, 105 = 3, 7 m
lp = 20 • d gdzie: lp – długość przybitki, m,
d – średnica otworu, m,
lp = 20 • 0, 105 = 2, 1 m
lpr = 12 • d gdzie: lpr – długość przewiertu, m,
d – średnica otworu, m,
lpr = 12 • 0, 105 = 1, 3 m
$L = \frac{H_{1}}{\sin{70}} + \ l_{\text{pr}}$ gdzie: L – długość otworu strzałowego, m,
H1 – wysokość I-go piętra eksploatacyjnego, m,
70° - kąt nachylenia otworu strzałowego, °,
lpr – długość przewiertu, m,
$L = \frac{12}{\sin{70}} + \ 1,3 = 14\ m$
LMW = L − lp gdzie: LMW – długość MW w otworze strzałowym, m,
L – długość otworu strzałowego, m,
lp – długość przybitki, m,
LMW = 14 − 2, 1 = 11, 9 m
MMW = K • LMW gdzie: MMW - masa MW w 1 otworze strzałowym, kg,
K – koncentracja MW w otworze, kg/m,
Koncentracje ładunku przyjęto na podstawie średnicy otworu i gęstości załadowania wg. Tabeli 7.
K = 7,8 kg/m
Tabela 7. Koncentracja ładunku (kg/m) w zależności od średnicy i gęstości załadowania
Średnica otworu, mm | Koncentracja ładunku w kg/m dla gęstości załadowania MW |
---|---|
900 | |
105 | 7,8 |
MMW = 7, 8 • 11, 9 = 93, 1 kg
$I_{\text{os}} = \ \frac{Q}{M_{\text{jMW}}}$ gdzie: Ios - ilość otworów strzałowych, szt.,
Q - masa ładunku MW odpalana w jednej serii, kg,
MMW – masa ładunku MW w 1 otworze strzałowym, kg,
$$I_{\text{os}} = \ \frac{981,8}{93,1} = 10\ szt.$$
LH1 = (Ios − 1)•a gdzie: LH1- długość piętra eksploatacyjnego H1, m,
Ios - ilość otworów strzałowych, szt.,
a-odległość między otworami, m,
LH1 = (10−1) • 3, 7 = 33, 1 m
W związku z tym, że warunek na długość ściany L< 2,5·H1, nie jest spełniony
LH1=33,1 m > 2,5·12=30 m.
W projekcie przyjęto 2 rzędy otworów strzałowych i wówczas długość ściany to
LH1= (5-1)·3,7=14,7 m (warunek L< 2,5·H1, jest spełniony)
VjZ = H1 • LH1 • (Z + b) gdzie: VjZ - objętość jednostkowa zabierki, m3,
H1 - wysokość pierwszego piętra eksploatacyjnego, m,
LH1- długość piętra eksploatacyjnego H1, m,
Z- zabiór dla pierwszego rzędu, m,
b- długość zabioru dla drugiego rzędu, gdzie b= Z, m,
VjZ = 12 • 14, 7 • (3,2+3,2) = 1 111, 3 m3
Mzb = ρd • VjZ gdzie: Mzb - masy zabierki w jednym strzelaniu piętra H1, Mg,
ρd - gęstość diabazu, Mg/m3,
VjZ - objętość jednostkowa zabierki, m3,
Mzb = 3 • 1 111, 3 = 3 334, 0 Mg
$I_{\text{STr}} = \ \frac{Q_{r}}{M_{\text{zb}}}$ gdzie: ISTr – ilość strzelań w roku, szt.,
Qr – wydajność roczna, Mg/rok,
Mzb - masy zabierki w jednym strzelaniu piętra H1, Mg,
$$I_{\text{STr}} = \ \frac{210\ 000}{3\ 334,0} = 64\ strzaly$$
$B = 1,41 \bullet H \bullet \sqrt{\frac{kr \bullet \eta^{'}(1 + \eta^{''}) \bullet sin(\beta - \alpha)}{sin\alpha \bullet sin\beta}}$ gdzie:
Sp = B + b1 + 2R + d + b2 gdzie: Sp – szerokość poziomu roboczego, m,
B – szerokość usypu po odstrzale ,m,